"هنر و اتصال به عالم بالا"
"زیبایی در مکتب فلوطین"
فلوطین را باید از تاثیر گذار ترین فلاسفه بر سنت فلسفی و عرفانی مسلمانان، دانست.
بنابر این وقتی نظرات فلوطین درباره زیبایی و هنر را مورد بررسی قرار می دهیم می توانیم تا حدود زیادی نظرات فلاسفه و عارفان مسلمان را تخمین بزنیم.
فلوطین مانند ارسطو، در زمینه ی زیبایی و هنر، کاملا مخالف افلاطون بود.
نگاه او به زیبایی و هنر؛ رنگ و بوی عرفانی و ذوقی دارد.
از نظر او، روح یا جان هر یک از ما بر حسب طبیعت اش به "جهان حقایق" تعلق دارد.
برخی چیز ها در جهان هستند که نشانی از حقایق را در خود دارند و وقتی انسان با آن چیزها روبرو شود، آن نشانه را می شناسد و احساس "آشنایی" و شادمانی می کند و در پی آن نشانی، به درون خویش باز می گردد و به جهان حقایق رجوع می کند. از آن جمله است امور زیبا و آفرینش های هنری!
از نظر فلوطین، روح آدمی، از جنس زیبایی است و کافی است که انسان با خویش تنها باشد تا از زشتی رها شود و زیبایی طبیعی خود را بازیابد.
فلوطین هر چیز زیبا را از جنس روح آدمی می دانست و برای ادراک زیبایی، پیشنهاد می داد، زشتی هایی که بر روح مان نشسته را بزداییم تا با درونی زیبا آماده درک امور زیبا باشیم.
فلوطین آفرینش هنری را نوعی اتصال با جهان حقایق می دانست نه تقلید از پدیده های طبیعی.
بنابر این از نظر او هنرمند مالک امر زیبا است و می تواند نواقصی که در عالم طبیعت وجود دارد را در اثر هنری خود، از میان بردارد.
بر این اساس هم هنرمند و هم مخاطب اثر هنری، برای خلق و درک زیبایی، باید به منبع زیبایی در درون خود رجوع کنند و از آن بهره بگیرند.
گفتنی است فلوطین، فیلسوفِ نوافلاطونی، در قرن سوم پس از میلاد مسیح می زیست.
پانوشت: مطالب این نوشته مستند است به: دوره آثار فلوطین-ترجمه لطفی 1366- صفحات:
112تا114-117-121-757-758
نظرات سایر فلاسفه پیرامون زیبایی و هنر را در آینده بررسی خواهیم کرد...
محمد مهدی نیک بین
#فلسفه_هنر #زیبایی_شناسی #فلوطین #هنر #تاریخ_زیبایی_شناسی
"زیبایی در مکتب فلوطین"
فلوطین را باید از تاثیر گذار ترین فلاسفه بر سنت فلسفی و عرفانی مسلمانان، دانست.
بنابر این وقتی نظرات فلوطین درباره زیبایی و هنر را مورد بررسی قرار می دهیم می توانیم تا حدود زیادی نظرات فلاسفه و عارفان مسلمان را تخمین بزنیم.
فلوطین مانند ارسطو، در زمینه ی زیبایی و هنر، کاملا مخالف افلاطون بود.
نگاه او به زیبایی و هنر؛ رنگ و بوی عرفانی و ذوقی دارد.
از نظر او، روح یا جان هر یک از ما بر حسب طبیعت اش به "جهان حقایق" تعلق دارد.
برخی چیز ها در جهان هستند که نشانی از حقایق را در خود دارند و وقتی انسان با آن چیزها روبرو شود، آن نشانه را می شناسد و احساس "آشنایی" و شادمانی می کند و در پی آن نشانی، به درون خویش باز می گردد و به جهان حقایق رجوع می کند. از آن جمله است امور زیبا و آفرینش های هنری!
از نظر فلوطین، روح آدمی، از جنس زیبایی است و کافی است که انسان با خویش تنها باشد تا از زشتی رها شود و زیبایی طبیعی خود را بازیابد.
فلوطین هر چیز زیبا را از جنس روح آدمی می دانست و برای ادراک زیبایی، پیشنهاد می داد، زشتی هایی که بر روح مان نشسته را بزداییم تا با درونی زیبا آماده درک امور زیبا باشیم.
فلوطین آفرینش هنری را نوعی اتصال با جهان حقایق می دانست نه تقلید از پدیده های طبیعی.
بنابر این از نظر او هنرمند مالک امر زیبا است و می تواند نواقصی که در عالم طبیعت وجود دارد را در اثر هنری خود، از میان بردارد.
بر این اساس هم هنرمند و هم مخاطب اثر هنری، برای خلق و درک زیبایی، باید به منبع زیبایی در درون خود رجوع کنند و از آن بهره بگیرند.
گفتنی است فلوطین، فیلسوفِ نوافلاطونی، در قرن سوم پس از میلاد مسیح می زیست.
پانوشت: مطالب این نوشته مستند است به: دوره آثار فلوطین-ترجمه لطفی 1366- صفحات:
112تا114-117-121-757-758
نظرات سایر فلاسفه پیرامون زیبایی و هنر را در آینده بررسی خواهیم کرد...
محمد مهدی نیک بین
#فلسفه_هنر #زیبایی_شناسی #فلوطین #هنر #تاریخ_زیبایی_شناسی