‍ مادرم
زبان مخصوص خود را داشت
آدم پرحرفی نبود

اما؛

با نگاهش #شعر می سرود !
چشمانش #غزل می خواند !
دستانش #مشق_عشق می نوشت
بی قلم !
بی سواد !
مشقهایش شاهکار بود

#آرایه بلد نبود
اما در محبتش
همیشه #اغراق بود
#لفظی_و_معنوی !
#مراعات_نظیر خوبی‌ها بود

اخمش #مجاز از عشق داشت
دوست داشتن از صدایش می بارید
عتابش هم بوی عشق می داد
کدام #شاعر توانسته
چنین #حس_آمیزی زیبایی
در شعرش بیاورد ؟!!!

مادرم

#شعر را اجرا می کرد !
عشق را به #تصویر می کشید !
باید زبان_مادرم را بلد می شدی
تا ....
می فهمیدی
#زبان_مادری
بهترین زبان دنیاست

#زبان_مادری
تنها زبانیست
که سه حرف بیشتر ندارد
#عشق ...!