#عشق، گاهی همان یاد کمرنگ #سلوچ است و دست های به گل آلوده ی تو که دیواری را سفید می کنند. عشق، خود مرگان است؛ پیدا و ناپیداست، عشق. گاه تو را به شوق می جنباند. و گاه به درد در چاهیت فرو می کشد.


#محمود_دولت_آبادی
(زادهٔ ۱۰ مرداد ۱۳۱۹ دولت‌آباد سبزوار)
#نویسنده، #نمایش‌نامه_نویس و #فیلمنامه‌نویس
تصنیف «ننه گل ممد»


🔰ما به آدم‌هایی محتاج هستیم که خود را مدیونِ زندگانی بدانند نه طلبکارِ آن. به آدم‌هایی محتاج هستیم که به زندگانی عشق داشته باشند نه کینه. به آدم‌هایی محتاج هستیم که به آینده بچه‌های‌ِشان فکر کنند نه به گذشته‌ پدرهای‌ِشان. ما از فرومایگی‌ها استقبال نباید بکنیم، بلکه می‌خواهیم اول چنین روحیه‌هایِ بیماری را در هم بشکنیم.

📚کلیدر
🖋محمودِ دولت‌آبادی

امروز زادروزِ ۸۲ سالگیِ استاد محمودِ دولت‌آبادی، «آقایِ رمانِ ایران»، پدیدآورنده‌یِ «کلیدر» یکی از مهم‌ترین داستان‌هایِ بلندِ ادبیاتِ فارسیِ ایران در یک سده‌یِ اخیر است.