جایگاه #زن در #شاهنامه


وصف های فردوسی دربارۀ زن، پرصلابت است و ظرافتی دلنشین دارد. وی زنان را گاه مقام و منزلت فرشتگان و گاه جایگاهی مانند اهریمن می دهد.

فردوسی آگاهانه زنان را برتر و شایستۀ تحسین می نمایاند. زنان شاهنامه #دوستدار_فرهنگ_کشور خود، #شجاع در اندیشه و رفتار، #ایثارگر در عشق، #وفادار به همسر و فرزند و آگاه و متفکرند. فردوسی در شاهنامه جایگاه ها و مقام هایی برای زن قائل شده است که جایگاه زن با عنوان مادر، برترین مقامی است که فردوسی برای زن برشمرده است. مادر در شاهنامه، مقامی بس ارجمند و در حد اعلای #فداکاری و سرشار از #دانایی و #درایت و خردمندی است و همه جا محرم اسرار و غمخوار فرزند است.

در شاهنامه مادر و زن با عالی ترین صفات انسانی وصف شده است؛ صفاتی چون خردمندی، وفاداری، شرم و حیا، پوشیده رویی و ... که این صفات، به گونه ای در وجود مادرانی چون: «فرانک» مادر فریدون و «سیندخت» مادر رودابه و «تهمینه» مادر سهراب و«کتایون» مادر اسفندیار و ...کاملا مشهود است.