مژده ای فرقۀ عشاق که هنگام وصال است،
نه ایام ملال است؛ ز اندوه برآیید،
طرف عیش گرایید
که آن دلبر دلجوی دلارا که نهان بود ز انظار
وخفی بود ز افکار
و بسی در طلبش جامه دریدند و
سحر آه کشیدند و از او نام و نشان هیچ ندیدند و
به صد مهر و وفا از کرم و لطف و صفا پرده برانداخته از عارض و
در دایرۀ جمع شده شمع و به صد جلوه عیان است و
به عاشق نگران است و
هزاران ز محبان وفادار طرفش رخت کشیدند ودل از خویش بریدند و به مقصود رسیدند و
کنون مرحلۀ ماست که از جان بشتابیم و
رهِ دوست بیابیم و گل وصل بچینیم و
رخ یار ببینیم و در آن بزم نشینیم و
به میخانۀ وحدت ز کفَش جام بنوشیم و
در آن روضۀ وصل ابدی راه بپوییم و به هم راز بگوییم و
از آن نغمۀ جانبخش و ز الحان روانبخش
دلی تازه نماییم وز دل زنگ دوئیّت بزداییم
و دَرِ صلح و محبت بگشاییم
که خود داده صلا شاه و گدا را...

#ابوالقاسم حالت
#بحر طویل

#بامدادتان خوش
#زندگیتان برمدار مهرورزی

11دسامبر
#روز_جهانی_کوهستان_و_کوهنوردی

در سینه دشت پرشکوهی
دیریست چودل نشسته کوهی

کوهی به فلک کشیده قامت
زیبا و عظیم و باشهامت

درهیکل خاک ایستاده
مستحکم و سخت چون اراده

چون خاطر عاشقان پر از راز
چون بیرق پاکی و سرافراز

بر دشمن و دوست صورت او
مغرور و خوش و مخوف و نیکو

آیینه به قدرتکمه در دست
یک مرد جوان بدشت بنشست

بنمود تلاش و جهد بی حد
تا کوه در آیینه ببیند

لیک آیینه خرد بود چندان
کان دشت نمی نشست درآن

این بود سبب که هرچه کوشید
در آیینه کوه را نمیدید

در آئینه غیر تخته سنگی
نی بود علامتی نه رنگی

بی فایده مدتی نظر کرد
پس فکر و تشبثی دگر کرد

آنقدر ز کوه دور گردید
تاعکس تمام کوه را دید

لیکن ز نشیب و قله هایش
وز کبک وگوزن و گله هایش

از دره و پرتگاه و آبش
از شکل پلنگ و جای خوابش

از منظره های دلفریبش
وز نعمت وافر و عجیبش

یک حرف بجا نمی توانست
جز شرح خطا نمی توانست

بر زحمت او همین اثر بود
کز بودن کوه باخبر بود

چون دید پدر به ناتوانیش
دلسوزی کرد بر جوانیش

گفتابه وی ای جوان پر جوش
این پند پدر بگیر برگوش

از بید ثمر نمیتوان چید
درآئینه کوه کی توان دید؟

خواهی سخنی زکوه گفتن
بایدبه فراز کوه رفتن!

#ابوالقاسم لاهوتی

نوروز عجم آمد و هنگام بهار است
امروز به مجلس می و معشوق به کار است
من بی می و معشوق جهان هیچ نخواهم
ما را به جهان، بی می و معشوق چه کار است؟
مقصود من از می نبود جز کرم پیر
درویش کجا در طلب جام عُقار است؟
بر سر نهم ار خاک رهِ حضرت حیران
زآنم به کله گوشه ی خورشید فخار است
کُحل بصر اهل نظر گَردِ رهِ توست
اکسیر مس قلب من آن مشت غبار است
بر تاج مه و مهر گذارم ز شرف پای
دستم چو به فتراک چنین شاهسوار است
عید است و پی کسب شرف ما فقرا را
با شاهد مهرت هوس بوس و کنار است
گر شد دلم آیینه ی توحید عجب نیست
این رتبتم از مرحمت آینه دار است
ای اهل صفا نقد روان پیشکش آرید
عید است و به خاک درِ او وقت نثار است
من بره ی قربانی ات، ای پاک خلیلم
صید تو ام ای دوست، بکُش! وقت شکار است
در کوی محبت به رهِ عشقِ تو ای دوست
خرم دل از آنم که مرا چهره نگار است
روی تو که افروخته چون طور تجلّی
آن نور کلیم است، مپندار که نار است
در باغ ثنای تو از آن برکشم آهنگ
کاین نغمه ی عشق است نه گلبانگ هزار است
نوروز و بهار تو مبارک شود از حق
خوش باش که هر روز تو نوروز و بهار است
لاهوتی شیدا که چنین خوب غزل گفت
در باغ ثنای تو به از صُلصُل و سار است

#ابوالقاسم لاهوتی

« از خاک»
روایت اول ، نی لبک و راوی
آواز #علیرضا_قربانی
آهنگساز #صادق_چراغی‌نظر

آلبومِ #از_خشت_و_خاک
موسیقیِ یادمان حماسه‌‌ سرای ایران #ابوالقاسم_فردوسی
شعر #فردوسی
نوازندگیِ «گروه موسیقیِ #ایل»


که ایران چوباغیست خرم بهار
شکفته همیشه گل کامگار
پراز نرگس و نار و سیب و بهی
چو پالیز گردد ز مردم تهی
نگر تا تو دیوار او نفگنی
دل و پشت ایرانیان نشکنی
کزان پس بود غارت و تاختن
خروش سواران و کین آختن
زن و کودک و بوم ایرانیان
به اندیشهٔ بد منه در میان....

« تا خشت »
تصنیف بهار
آواز #علیرضا_قربانی
آهنگساز #صادق_چراغی‌نظر

آلبومِ #از_خشت_و_خاک
موسیقیِ یادمان حماسه‌‌ سرای ایران #ابوالقاسم_فردوسی
شعر #فردوسی
نوازندگیِ «گروه موسیقیِ #ایل»

چنین تا بیامد مه فرودین
بیاراست گلبرگ روی زمین
جهان از نم ابر پر ژاله شد
همه کوه وهامون پراز لاله شد........

#چکاهنگ

#اول بهمن تولد #فردوسی #حماسه سرای بزرگ پارسی #گرامی باد


تصنیف «چرخ پیر»
 آواز #علیرضا_قربانی
آهنگساز #صادق_چراغی‌نظر

آلبومِ   #از_خشت_و_خاک
موسیقیِ یادمان حماسه‌‌ سرای ایران #ابوالقاسم_فردوسی
شعر  #فردوسی
   نوازندگیِ «گروه موسیقیِ #ایل»

که داند که چندین نشیب و فراز
به پیش آرد این روزگار دراز....

« از خاک»
روایت اول ، نی لبک و راوی
آواز #علیرضا_قربانی
آهنگساز #صادق_چراغی‌نظر

آلبومِ #از_خشت_و_خاک
موسیقیِ یادمان حماسه‌‌ سرای ایران #ابوالقاسم_فردوسی
شعر #فردوسی
نوازندگیِ «گروه موسیقیِ #ایل»


که ایران چوباغیست خرم بهار
شکفته همیشه گل کامگار
پراز نرگس و نار و سیب و بهی
چو پالیز گردد ز مردم تهی
نگر تا تو دیوار او نفگنی
دل و پشت ایرانیان نشکنی
کزان پس بود غارت و تاختن
خروش سواران و کین آختن
زن و کودک و بوم ایرانیان
به اندیشهٔ بد منه در میان....