‏در #افغانستان فعالان حقوق زنان کمپینی با هشتگ #نامم_کجاست؟ راه اندازی کرده اند. در برخی مناطق، هنوز زنان را باعنوان همسر و یامادر مردان می‌نامند. اعتراض این زنان به این موضوع است

@zananwatcher

📌کارزار «نامم کجاست»؛ خواست کوچک، اما مهم زنان

✍🏼سکینه امیری



🔺به گفته‌ی جواد سلطانی، با درج نام مادران در شناس‌نامه، به زنان باید حق کار، تحصیل و حضانت از فرزند باید داده شود و قوانین بازنگری شود تا زنان بتوانند در راستای کسب هویت‌شان تلاش کند. به باور آقای سلطانی این کار در نهایت سبب کاهش کشمکش‌ها و خشونت‌ها در خانواده و اجتماع می‌شود.

🔺با گذشت پنج سال از آغاز مبارزه زنان برای درج نام مادر در شناسنامه‌ فرزند، به‌تازگی پارلمان کشور تصمیم گرفته است که این موضوع را بررسی کند. نماینده‌های مردم در پارلمان می‌گویند که این تصمیم را به احترام خواست زنان و برای احیای هویت آن‌ها گرفته‌اند تا زنان به حقوق اجتماعی و سیاسی‌شان دست یابند.

🔺با گذشت نزدیک به ۲۰ سال از سقوط طالبان با تمام تلاش‌هایی‌که برای حضور و بازگشت مجدد زنان به صحنه‌ی عمومی صورت گرفته، اما هنوز زنان در جامعه افغانستان حضور کمی دارند. موضوع درج‌شدن اسم مادر در شناسنامه و هویت مستقل زنان این روزها زنان افغان را بار دیگر واداشته است تا به‌صورت جدی‌تر دنبال هویتی باشند که سال‌ها به دلایل مختلف از آنان گرفته شده است.

🔺 زنان اولین بار در سال ۲۰۱۴ میلادی موضوع این موضوع را در رسانه‌های اجتماعی مطرح کردند. دومین بار در سال ۲۰۱۷ کمپینی با هشتگ «نامم کجاست؟» را در رسانه‌های اجتماعی راه‌اندازی کردند.

🔺اکنون این کمپین به مجلس قانون‌گذاری (پارلمان) افغانستان کشانده است. ناهید فرید و مریم سما از نمایندگانی‌اند که از کمپین «نامم کجاست؟» در پارلمان حمایت می‌کنند. خانم سما روز دوشنبه ۱۶ تیر در فیس‌بوکش نوشت: «نام زن را نمی‌گویند چون به خیال‌شان، اموال نامی ندارند. برای درج نام مادر در شناس‌نامه تلاش خواهیم کرد.»


🔺او با مطرح‌کردن این مسأله،‌ گفته است که زنان افغان در این سال‌ها با تحمل چالش‌های فراوان برای پیشرفت افغانستان تلاش کرده‌اند، اما هنوز هویت ندارند. او از نماینده‌های مردم به‌خصوص رییس پارلمان کشور خواست که با احترام به خواست زنان و برای احیای هویت آنان، موضوع درج نام مادران در شناس‌نامه‌ی فرزندانش را بررسی کند.

این پیشنهاد از سوی رییس مجلس پذیرفته شد.

📍نامم کجاست؟

🔺گرفتن نام زنان، به‌خصوص زنان متأهل تقریبا به‌صورت عموم در افغانستان معمول نیست. در بعضی مناطق افغانستان، نام‌بردن از زن حتا مایه‌ی «ننگ و عار» مردان خانواده دانسته می‌شود. بسیاری از مردان افغانستان از گرفتن نام خواهر، همسر یا مادرشان در مکان‌های عمومی خودداری می‌کنند.

🔺این عرف اجتماعی در جامعه افغانستان تا حدی شدید است که در مراسم عروسی اسم دختر بر روی کارت دعوت نوشته نمی‌شود. بعد از مرگ نیز در فاتحه و سنگ قبر معمولا نام زن نوشته نمی‌شود.

🔺جواد سلطانی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه می‌گوید که هویت مستقل از نیاز‌های بنیادی اجتماعی است که زمینه‌ی خودشکوفایی فرد را مساعد می‌کند. فرق نمی‌کند که مرد باشد یا زن؛ اگر هویت افراد در حیات اجتماعی به رسمیت شناخته نشود، سبب نارضایتی و مختل‌شدن زندگی او در اجتماع می‌شود: «هویت، لازمه‌ی حیات اجتماعی است و تا زمانی که به هویت فردی احترام نشود، هویت اجتماعی به‌میان نمی‌آید.»

#نامم_کجاست
#زنان_افغانستان


@bidarzani
https://www.etilaatroz.com/102421/where-is-my-name-campaign-small-but-important-desire-women/

🔷‏چقدر خوشایند بود اگر نام زیبای مادرم (پروین) هم در شناسنامه‌ام درج بود.

🔹در سومین سالروز کارزار ‎نامم کجاست فعالان حقوق زن در ‎افغانستان خواستار درج نام مادر در شناسنامه‌‌ها شده‌اند.

🔹در تذکره‌های کنونی تنها نام پدر و پدربزرگ صاحب شناسنامه درج می‌شود./بی‌بی‌سی دری

#زنان_افغانستان
#نامم_کجاست

@bidarzani

⭕️ درج نام مادر در شناسنامه شهروندان افعانستان الزامی شد

رئیس جمهور افغانستان با صدور یک فرمان، درج نام مادر در شناسنامه شهروندان این کشور را الزامی کرد.

تا کنون، در کنار نام صاحب شناسنامه، اسم پدر و پدربزرگ نوشته می‌شد. صدیق صدیقی، سخنگوی اشرف غنی در توییتر نوشت: «بر بنیاد این فرمان، نام مادر به گونه رسمی در شناسانامه (تذکره هویت)، در کنار سایر مشخصات فردی درج می‌گردد.»

فرمان اشرف غنی، محصول سال‌ها تلاش فعالان زن و کنشگران مدنی در شبکه‌های اجتماعی است. از سال گذشته کمپینی در افغانستان با هشتگ #نامم_کجاست به راه افتاد که هدف آن مبارزه با حذف و نادیده‌گرفتن نام و هویت زنان در جامعه و قانون است/دویچه وله

@bidarzani