محدودیت‌های جنبش #من_هم: سکشنالیسم، اقتصادگرایی و سیاست هویت در جریان چپ
برگردان: سروناز احمدی
.
کانترپانچ این مقاله را در فوریه ۲۰۱۸ منتشر کرده است. نویسنده به محدودیت‌های جنبش #من_هم و بررسی برخی از جنبش‌های اقتصادی و نژادی اخیر یعنی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، پرداخته و در نهایت تلاش کرده است تا خط مشی چپ در همبستگی با آن‌ها را در آمریکا بازخوانی کند.
.
او در ابتدای این مقاله با بیان اینکه شکی نیست که جنبش #من_هم، در امرِ بسیار ضروریِ هدایت افکار عمومی به سمت مسئله فروداشت جنسیتی موفق بوده است، می‌نویسد که افزایش مقاومت عمومی در برابر زن‌ستیزی منجر به پوشش خبری مستمر رسانه‌ها از مشکل تبعیض جنسیتی موجود در محیط کار شده است، با این حال، یکی از مشکلات پوشش خبری، رویدادی بودن بیش از حد آن است.
.
این مقاله اما ضمن انتقاد از جنبش #می_تو به ویژگی‌های مثبت آن هم پرداخته و با تاسف‌برانگیز خواندن حمله‌های جناح راستی‌ها به این جنبش، با موثر خواندن جنبش #من_هم می‌گوید دو سوم زنان در نتیجه اعتراضات اخیر بیان کرده‌اند که توجه اخیر به تبعیض جنسیتی سبب شده است تا نسبت به گذشته راحت‌تر بتوانند نسبت به آزار جنسی اعتراض کنند و آزارگران را به چالش بکشند.
.
اما نویسنده این مقاله در نقدی دیگر به جنبش #من_هم، می‌نویسد که این جنبش از حمایت گروه‌های دموگرافیک فرودست مشخصی برخوردار نیست، از جمله زنان اسپانیایی، آمریکایی‌های فقیر، زنان اسپانیایی فقیر، زنان سفیدپوست فقیر، و مردان مسن. با این حال به گفته او، یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که بخش بزرگی از مردم، حتی اگر شامل همه گروه‌های دموگرافیک نشود، با این جنبش ارتباط برقرار کرده‌اند.
.
او حمایت نسبتا کمتر از #من_هم در میان پاسخ‌دهندگان آمریکایی و لاتین فقیر را هم نگران‌کننده خوانده و می‌گوید، آگاهی بیشتر در میان این گروه‌ها در مورد تبعیض جنسیتی در محیط کار، برای دستیابی به پیشرفت بیشتر در مبارزه با تبعیض جنسیتی اجتماعی و شغلی ضروری است.
.
کانتر پانچ در آخر ضمن بررسی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، ضمن توصیه به «چپ»های آمریکا برای داشتن تعهد به همبستگی عملی و عمل‌گرایانه می‌نویسد: «ما امروز به یک جنبش چپ فراگیر نیاز داریم. پتانسیل همبستگی با در نظر گرفتن خشم توده نسبت به تبعیض جنسیتی، نژاد پرستی و تبعیض طبقاتی عملی می‌شود.»
@bidarzani
http://harasswatch.com/news/1479
برگردان: سروناز احمدی
.
کانترپانچ این مقاله را در فوریه ۲۰۱۸ منتشر کرده است. نویسنده به محدودیت‌های جنبش #من_هم و بررسی برخی از جنبش‌های اقتصادی و نژادی اخیر یعنی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، پرداخته و در نهایت تلاش کرده است تا خط مشی چپ در همبستگی با آن‌ها را در آمریکا بازخوانی کند.
.
او در ابتدای این مقاله با بیان اینکه شکی نیست که جنبش #من_هم، در امرِ بسیار ضروریِ هدایت افکار عمومی به سمت مسئله فروداشت جنسیتی موفق بوده است، می‌نویسد که افزایش مقاومت عمومی در برابر زن‌ستیزی منجر به پوشش خبری مستمر رسانه‌ها از مشکل تبعیض جنسیتی موجود در محیط کار شده است، با این حال، یکی از مشکلات پوشش خبری، رویدادی بودن بیش از حد آن است.
.
این مقاله اما ضمن انتقاد از جنبش #می_تو به ویژگی‌های مثبت آن هم پرداخته و با تاسف‌برانگیز خواندن حمله‌های جناح راستی‌ها به این جنبش، با موثر خواندن جنبش #من_هم می‌گوید دو سوم زنان در نتیجه اعتراضات اخیر بیان کرده‌اند که توجه اخیر به تبعیض جنسیتی سبب شده است تا نسبت به گذشته راحت‌تر بتوانند نسبت به آزار جنسی اعتراض کنند و آزارگران را به چالش بکشند.
.
اما نویسنده این مقاله در نقدی دیگر به جنبش #من_هم، می‌نویسد که این جنبش از حمایت گروه‌های دموگرافیک فرودست مشخصی برخوردار نیست، از جمله زنان اسپانیایی، آمریکایی‌های فقیر، زنان اسپانیایی فقیر، زنان سفیدپوست فقیر، و مردان مسن. با این حال به گفته او، یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که بخش بزرگی از مردم، حتی اگر شامل همه گروه‌های دموگرافیک نشود، با این جنبش ارتباط برقرار کرده‌اند.
.
او حمایت نسبتا کمتر از #من_هم در میان پاسخ‌دهندگان آمریکایی و لاتین فقیر را هم نگران‌کننده خوانده و می‌گوید، آگاهی بیشتر در میان این گروه‌ها در مورد تبعیض جنسیتی در محیط کار، برای دستیابی به پیشرفت بیشتر در مبارزه با تبعیض جنسیتی اجتماعی و شغلی ضروری است.
.
کانتر پانچ در آخر ضمن بررسی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، ضمن توصیه به «چپ»های آمریکا برای داشتن تعهد به همبستگی عملی و عمل‌گرایانه می‌نویسد: «ما امروز به یک جنبش چپ فراگیر نیاز داریم. پتانسیل همبستگی با در نظر گرفتن خشم توده نسبت به تبعیض جنسیتی، نژاد پرستی و تبعیض طبقاتی عملی می‌شود.»
@bidarzani
http://harasswatch.com/news/1479
هرس واچ | دیده‌بان آزار
محدودیت‌های جنبش #من_هم: سکشنالیسم، اقتصادگرایی و سیاست هویت در جریان چپ
شکی نیست که جنبش #من_هم در امر بسیار ضروریِ هدایت افکار عمومی به سمت مسئله فروداشت جنسیتی موفق بوده است. افزایش مقاومت عمومی در برابر زن‌ستیزی منجر به پوشش خبری مرتب رسانه‌ها از مشکل تبعیض جنسیتی موجود در محیط کار شده است
📌چگونه رسانه‌های اجتماعی شکل جدیدی به فمینیسم دادند
🖌برگردان فتانه نعیمی
در حالیکه همچنان زنان در رسانه‌های جمعی بازنمایی نمی‌شوند، شبکه‌های اجتماعی فرصت‌های مساوی‌تر در اختیار زنان قرار می‌دهند تا صدای زنان از کشورهای بیشتری در همراهی قدرت‌های سنتی یا بدون همراهی آن‌ها شنیده شود.
پیشتر در مورد قدرت جنبش «می‌تو» (Metoo#) نوشته‌ایم. پدیده رسانه‌های اجتماعی، توانسته تبعیض جنسیتی را درعرصه‌های مختلف نشان می‌دهد و علاوه برآن بستری آزاد را برای صحبت درمورد آزارهای جنسی برای زنان فراهم می‌سازد. درحالیکه همچنان شاهد نقش کمرنگ زنان در رسانه‌ها هستیم، شبکه‌های اجتماعی زمینه فعالیت آن‌ها را بیشتر کرده است و این اجازه را به زنان داده تا صدای آن‌ها از طیف وسیع‌تری از شغل‌ها و کشورها با همراهی قدرت‌های سنتی و یا بدون حضور آن‌ها شنیده شود.
شبکه‌های اجتماعی مرزهای جدیدی را برای سازمان‌های حمایت از حقوق زنان شکل داده‌اند، این شبکه‌ها، بر همبستگی و اهمیت به اشتراک‌گذاری تجربه‌های زنان تأکید می‌کنند. موری دانگنMoria Donegan دربارۀ جنبش من هم و شکافی در فمینیسم کنونی بین اخلاق فردگرایی، خودکفایی و رویکرد آزادسازی جمعی در جنبش من هم را نشان داد.
#فمينيسم
#شبكه‌های_اجتماعی
#می_تو
@Digari_ir
ادامه در لينك زير
⤵️
https://digari.org/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%b4%d8%a8%da%a9%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%ac%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%b9%db%8c-%d8%b4%da%a9%d9%84-%d8%ac%d8%af%db%8c%d8%af%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%81/
🖌برگردان فتانه نعیمی
در حالیکه همچنان زنان در رسانه‌های جمعی بازنمایی نمی‌شوند، شبکه‌های اجتماعی فرصت‌های مساوی‌تر در اختیار زنان قرار می‌دهند تا صدای زنان از کشورهای بیشتری در همراهی قدرت‌های سنتی یا بدون همراهی آن‌ها شنیده شود.
پیشتر در مورد قدرت جنبش «می‌تو» (Metoo#) نوشته‌ایم. پدیده رسانه‌های اجتماعی، توانسته تبعیض جنسیتی را درعرصه‌های مختلف نشان می‌دهد و علاوه برآن بستری آزاد را برای صحبت درمورد آزارهای جنسی برای زنان فراهم می‌سازد. درحالیکه همچنان شاهد نقش کمرنگ زنان در رسانه‌ها هستیم، شبکه‌های اجتماعی زمینه فعالیت آن‌ها را بیشتر کرده است و این اجازه را به زنان داده تا صدای آن‌ها از طیف وسیع‌تری از شغل‌ها و کشورها با همراهی قدرت‌های سنتی و یا بدون حضور آن‌ها شنیده شود.
شبکه‌های اجتماعی مرزهای جدیدی را برای سازمان‌های حمایت از حقوق زنان شکل داده‌اند، این شبکه‌ها، بر همبستگی و اهمیت به اشتراک‌گذاری تجربه‌های زنان تأکید می‌کنند. موری دانگنMoria Donegan دربارۀ جنبش من هم و شکافی در فمینیسم کنونی بین اخلاق فردگرایی، خودکفایی و رویکرد آزادسازی جمعی در جنبش من هم را نشان داد.
#فمينيسم
#شبكه‌های_اجتماعی
#می_تو
@Digari_ir
ادامه در لينك زير
⤵️
https://digari.org/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%b4%d8%a8%da%a9%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%ac%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%b9%db%8c-%d8%b4%da%a9%d9%84-%d8%ac%d8%af%db%8c%d8%af%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%81/
دیگری
چگونه شبکه‌های اجتماعی شکل جدیدی به فمینیسم دادند؟
جنبش من هم، گونه‌ای از فمینیسم را نشان می‌دهد که بر همبستگی متمرکز است و فمینیسم را بار دیگربه نوعی جدید شکل می‌دهد. جنبش «می‌تو» این ایده را مطرح کرد که همه ما مسئولیت از…