بيدارزنى
Photo
🟣 دهمین روز اعتصاب کامیونداران در ۱۶۳ شهر
از روز اول خردادماه سال جاری، رانندگان کامیون در اعتراض به وضعیت اسفبار معیشتی و کاهش سهمیهی گازوئیل از ۲ هزار به ۱۰۰ لیتر در ماه، دست به اعتصاب سراسری زدند. مواجههی حاکمیت با این اعتصاب، باز هم چیزی جز بازداشت، تهدید، حمله گارد ضدشورش با اسپری فلفل (در پایانه سنندج)، وعده سوخت مازاد و در نهایت، تولید خلوارها پرونده امنیتی نبوده است.
تا تاریخ جمعه ۹ خرداد، دستکم ۲۰ راننده در جریان این اعتصابها در شهرهای سنندج، اسلامآباد غرب، کرمانشاه، رشت، بندر خمینی، بندرلنگه و شیراز بازداشت شدند. #صدیق_محمدی و #شهاب_دارابی دو کامیونداری هستند که بهترتیب در سنندج و اسلامآباد غرب بازداشت شدند و تاکنون از محل نگهداری صدیق محمدی اطلاعی در دست نیست.
منشا این اعتصاب سراسری ناشی از کاهش سهمیه گازوئیل از دو هزار لیتر به ۱۰۰ تا ۲۰۰ لیتر در ماه، تأخیر در تخصیص سوخت، اختلال در سامانههای توزیع، افزایش هزینه بیمه تأمین اجتماعی، پایین بودن نرخ کرایه نسبت به عوارض سنگین جادهای، نبود نظارت بر قیمت قطعات و تعمیرات و همچنین گرانی لاستیک و روغن، افزایش هزینهها، وضعیت معیشتی نامناسب و بیتوجهی دولت به مطالبات صنفی رانندگان است.
طی این مدت، رانندگان بسیاری از طریق شبکههای اجتماعی، رنج بیپایان خود و تلاش حاکمیت در جهت بهجان هم انداختن راننده و کشاورز و کارگر را بیان کردند. آنها میگویند که بدونشک با وجود اعتصاب، بار به کشاورز نمیرسد، اما کشاورزان و کارگران از خود ما هستند و میدانند که اعتراض ما، اعتراض آنها هم هست. رانندگان میگویند که اعتصاب آنها برای نان است و چرا مطالبهی نان، برای حکومت در خطر انداختن امنیت ملی نامیده میشود؟
اعتصاب سراسری کامیونداران با همراهی رانندگان وانتبار نیز همراه شد. اتحادی که نشانگر همپایه بودن مطلبات معیشتی زحمتکشان در هر جایگاه و موقعیتی است. این اعتصاب در شرایطی به وقوع پیوسته که اوضاع معیشتی و تنگنای اقتصادی، دیگر رمقی را برای اقشار مختلف مزدبگیر، اعم از کارگر، پرستار، معلم، کارمندان و تمامی زحمتکشان باقی نگذاشته است. بیکفایتی و وقاحت دولت و حاکمیت در افزایش اقلام سبد معیشتی، سوخت، انرژی و … روزگار مردم را به کنترل شبانهروزی جدولهای قطعی برق و آب هم کشانده است. در این سقوط اسفبار زندگی و زنده ماندن زیر سایهی گرانیهای کمرشکن، اخراج از محیط کار و واحدهای تولیدی به دلیل قطعی برق و… اعتصاب کامیونداران، بیش از پیش حائز اهمیت است.
حاکمیت مثل همیشه مشغول پروندهسازی و بازداشت است. با اسپری فلفل به صف رانندگان حمله میکند و پلیس فتا در پی مسدودسازی صفحات رانندگان در اعتصاب است. اما همانطور که رانندگان و کشاورزان و کارگران از اهمیت اعتصاب سراسریشان آگاهند، جمهوری اسلامی نیز از سرایت اعتصاب، واهمه دارد. بازداشت و سرکوب او به این امید است که قدرت اعتصاب، زنجیروار به بدنهی دیگر کارگران، کشاورزان، معلمان، پرستاران و… نچسبد و کماکان بتواند به ممد سرکوب، حکومت کند. اما این آگاهی و زیستن بر تلی از ویرانی اقتصادی و سیاسی، چونان آتش زیر خاکستر است. آتشی که با هر زندان و تزریق رعب و وحشت، نه خاموش، که شعلهورتر میشود.
♦️زندهباد اعتصاب، زندهباد آگاهی زحمتکشان
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
از روز اول خردادماه سال جاری، رانندگان کامیون در اعتراض به وضعیت اسفبار معیشتی و کاهش سهمیهی گازوئیل از ۲ هزار به ۱۰۰ لیتر در ماه، دست به اعتصاب سراسری زدند. مواجههی حاکمیت با این اعتصاب، باز هم چیزی جز بازداشت، تهدید، حمله گارد ضدشورش با اسپری فلفل (در پایانه سنندج)، وعده سوخت مازاد و در نهایت، تولید خلوارها پرونده امنیتی نبوده است.
تا تاریخ جمعه ۹ خرداد، دستکم ۲۰ راننده در جریان این اعتصابها در شهرهای سنندج، اسلامآباد غرب، کرمانشاه، رشت، بندر خمینی، بندرلنگه و شیراز بازداشت شدند. #صدیق_محمدی و #شهاب_دارابی دو کامیونداری هستند که بهترتیب در سنندج و اسلامآباد غرب بازداشت شدند و تاکنون از محل نگهداری صدیق محمدی اطلاعی در دست نیست.
منشا این اعتصاب سراسری ناشی از کاهش سهمیه گازوئیل از دو هزار لیتر به ۱۰۰ تا ۲۰۰ لیتر در ماه، تأخیر در تخصیص سوخت، اختلال در سامانههای توزیع، افزایش هزینه بیمه تأمین اجتماعی، پایین بودن نرخ کرایه نسبت به عوارض سنگین جادهای، نبود نظارت بر قیمت قطعات و تعمیرات و همچنین گرانی لاستیک و روغن، افزایش هزینهها، وضعیت معیشتی نامناسب و بیتوجهی دولت به مطالبات صنفی رانندگان است.
طی این مدت، رانندگان بسیاری از طریق شبکههای اجتماعی، رنج بیپایان خود و تلاش حاکمیت در جهت بهجان هم انداختن راننده و کشاورز و کارگر را بیان کردند. آنها میگویند که بدونشک با وجود اعتصاب، بار به کشاورز نمیرسد، اما کشاورزان و کارگران از خود ما هستند و میدانند که اعتراض ما، اعتراض آنها هم هست. رانندگان میگویند که اعتصاب آنها برای نان است و چرا مطالبهی نان، برای حکومت در خطر انداختن امنیت ملی نامیده میشود؟
اعتصاب سراسری کامیونداران با همراهی رانندگان وانتبار نیز همراه شد. اتحادی که نشانگر همپایه بودن مطلبات معیشتی زحمتکشان در هر جایگاه و موقعیتی است. این اعتصاب در شرایطی به وقوع پیوسته که اوضاع معیشتی و تنگنای اقتصادی، دیگر رمقی را برای اقشار مختلف مزدبگیر، اعم از کارگر، پرستار، معلم، کارمندان و تمامی زحمتکشان باقی نگذاشته است. بیکفایتی و وقاحت دولت و حاکمیت در افزایش اقلام سبد معیشتی، سوخت، انرژی و … روزگار مردم را به کنترل شبانهروزی جدولهای قطعی برق و آب هم کشانده است. در این سقوط اسفبار زندگی و زنده ماندن زیر سایهی گرانیهای کمرشکن، اخراج از محیط کار و واحدهای تولیدی به دلیل قطعی برق و… اعتصاب کامیونداران، بیش از پیش حائز اهمیت است.
حاکمیت مثل همیشه مشغول پروندهسازی و بازداشت است. با اسپری فلفل به صف رانندگان حمله میکند و پلیس فتا در پی مسدودسازی صفحات رانندگان در اعتصاب است. اما همانطور که رانندگان و کشاورزان و کارگران از اهمیت اعتصاب سراسریشان آگاهند، جمهوری اسلامی نیز از سرایت اعتصاب، واهمه دارد. بازداشت و سرکوب او به این امید است که قدرت اعتصاب، زنجیروار به بدنهی دیگر کارگران، کشاورزان، معلمان، پرستاران و… نچسبد و کماکان بتواند به ممد سرکوب، حکومت کند. اما این آگاهی و زیستن بر تلی از ویرانی اقتصادی و سیاسی، چونان آتش زیر خاکستر است. آتشی که با هر زندان و تزریق رعب و وحشت، نه خاموش، که شعلهورتر میشود.
♦️زندهباد اعتصاب، زندهباد آگاهی زحمتکشان
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani