🔷پيشاهنگ فمينيسم در ايران
🔹شش مرداد ۱۳۴۰؛ ۵۹ سال پيش در چنين روزی صديقه دولتآبادی در تهران درگذشت. درباره انتشار "زبان زنان" میگفت: «الهی زبان زنان از اين هم درازتر شود.»
🔹صديقه دولتآبادی در سال ۱۲۶۱ در دولتآباد اصفهان زاده شد. پدر و مادرش زميندار و در علم و ادب بلندآوازه بودند: «من تنها دختر خانواده و از هر جهت عزیز بودم. پدرم میگفت: اگر مانند برادرانت درس بخوانی، مانند آنها از من ارث خواهی برد. به سن شش سالگی معلم سرخانهای داشتم كه تحصیلات عربی را در بیروت تمام كرده بود.»
🔹او دبيرستان را در دارالفنون گذراند و ۱۵ ساله بود كه با پزشک دربار وقت ازدواج كرد، ولی ديری نپاييد كه توانست به آسانی طلاق بگيرد، چون پدرش هنگام عقد، حق طلاق را از داماد گرفته و به او داده بود.
🔹۲۰ ساله بود كه با "انجمن مخدرات وطن" همكاری میكرد و ۲۸ ساله بود كه نخستین مدرسه دخترانه ايرانی به نام "امالمدارس" را در اصفهان گشود، ولی چون به ادعای خشکانديشان مذهبی هنجارهای اسلامی در آن رعايت نمیشد، مدرسه را تعطيل و او را سه ماه زندانی كردند.
🔹۳۷ ساله بود كه نخستين روزنامه ويژه زنان ايران را در اصفهان به نام "زبان زنان" منتشر كرد و در سرلوحه آن آورد: «تنها نوشتههای دختران و زنان پذیرفته میشود.» تأكيد اين روزنامه بر آگاهی سياسی و اجتماعی به زنان، ايجاد آموزشگاه برای دختران و سادهنويسی و سرهنويسی بود.
🔹او حتی پس از اينكه بارها از خشکانديشان كتک خورد و دفتر روزنامهاش را به آتش كشيدند، از پا ننشست و نوشت: «روزنامه زبان زنان از هیچكس ملاحظه ندارد و تنها برای منافع ایران و ایرانیان و سعادت اجتماعی و ترقی زنان قیام كرده است.»
🔹۴۰ ساله بود كه به پاريس رفت و شش سال پس از آن از دانشگاه سوربن كارشناسی ارشد در رشته آموزش و پرورش گرفت و به تهران بازگشت.
🔹او سپس دو دوره ديگر "زبان زنان" را در آورد و در آموزش و پرورش زنان تلاش بسيار كرد به ويژه كه با روی كار آمدن رضاشاه، امنيت بيشتری يافت، كشف حجاب كرد و در اين كار تا آنجا پيش رفت كه وصيت كرد: «در تشييع جنازه من هيچ باحجابی اجازه شركت نداشته باشد.»
او افزون بر مقالههای روشنگرانهای كه در روزنامه و مجلهاش مینوشت، كتابهای "زندگی من"، "۲۲ نمايشنامه" و "آداب معاشرت" را تأليف كرد كه ماندگارترين آنها آخری است و در آن به برابری حقوق زنان با مردان میپردازد.
صديقه دولتآبادی در ۸۰ سالگی در تهران درگذشت./دویچهوله
#صدیقه_دولتآبادی
@bidarzani
🔹شش مرداد ۱۳۴۰؛ ۵۹ سال پيش در چنين روزی صديقه دولتآبادی در تهران درگذشت. درباره انتشار "زبان زنان" میگفت: «الهی زبان زنان از اين هم درازتر شود.»
🔹صديقه دولتآبادی در سال ۱۲۶۱ در دولتآباد اصفهان زاده شد. پدر و مادرش زميندار و در علم و ادب بلندآوازه بودند: «من تنها دختر خانواده و از هر جهت عزیز بودم. پدرم میگفت: اگر مانند برادرانت درس بخوانی، مانند آنها از من ارث خواهی برد. به سن شش سالگی معلم سرخانهای داشتم كه تحصیلات عربی را در بیروت تمام كرده بود.»
🔹او دبيرستان را در دارالفنون گذراند و ۱۵ ساله بود كه با پزشک دربار وقت ازدواج كرد، ولی ديری نپاييد كه توانست به آسانی طلاق بگيرد، چون پدرش هنگام عقد، حق طلاق را از داماد گرفته و به او داده بود.
🔹۲۰ ساله بود كه با "انجمن مخدرات وطن" همكاری میكرد و ۲۸ ساله بود كه نخستین مدرسه دخترانه ايرانی به نام "امالمدارس" را در اصفهان گشود، ولی چون به ادعای خشکانديشان مذهبی هنجارهای اسلامی در آن رعايت نمیشد، مدرسه را تعطيل و او را سه ماه زندانی كردند.
🔹۳۷ ساله بود كه نخستين روزنامه ويژه زنان ايران را در اصفهان به نام "زبان زنان" منتشر كرد و در سرلوحه آن آورد: «تنها نوشتههای دختران و زنان پذیرفته میشود.» تأكيد اين روزنامه بر آگاهی سياسی و اجتماعی به زنان، ايجاد آموزشگاه برای دختران و سادهنويسی و سرهنويسی بود.
🔹او حتی پس از اينكه بارها از خشکانديشان كتک خورد و دفتر روزنامهاش را به آتش كشيدند، از پا ننشست و نوشت: «روزنامه زبان زنان از هیچكس ملاحظه ندارد و تنها برای منافع ایران و ایرانیان و سعادت اجتماعی و ترقی زنان قیام كرده است.»
🔹۴۰ ساله بود كه به پاريس رفت و شش سال پس از آن از دانشگاه سوربن كارشناسی ارشد در رشته آموزش و پرورش گرفت و به تهران بازگشت.
🔹او سپس دو دوره ديگر "زبان زنان" را در آورد و در آموزش و پرورش زنان تلاش بسيار كرد به ويژه كه با روی كار آمدن رضاشاه، امنيت بيشتری يافت، كشف حجاب كرد و در اين كار تا آنجا پيش رفت كه وصيت كرد: «در تشييع جنازه من هيچ باحجابی اجازه شركت نداشته باشد.»
او افزون بر مقالههای روشنگرانهای كه در روزنامه و مجلهاش مینوشت، كتابهای "زندگی من"، "۲۲ نمايشنامه" و "آداب معاشرت" را تأليف كرد كه ماندگارترين آنها آخری است و در آن به برابری حقوق زنان با مردان میپردازد.
صديقه دولتآبادی در ۸۰ سالگی در تهران درگذشت./دویچهوله
#صدیقه_دولتآبادی
@bidarzani