▫️ دهکده‌ی‌ زنان: ژنوار
▫️ برگرفته از: وبسایت کمون انترناسیونالیست

ترجمه‌ی: سروناز احمدی



متن پیش‌رو جنبه‌های مختلفی از کار و زندگی در یک دهکده‌ی زنان در شمال سوریه به نام ژنوار را توصیف کرده است. فضاهایی از این دست اغلب جهت احیای خودباوری زنان بنا می‌شوند، به‌ویژه زنانی که نوعی تروما مانند جنگ را تجربه کرده‌اند. این امر عموماً از طریق درهم شکستن کلیشه‌‌‌ای صورت می‌گیرد که بنا به آنْ زنان در نظام پدرسالاری نمی‌توانند فعالیت‌های معینی را انجام بدهند، با این‌که زنان در نظام مادرسالاری در مدت‌‌زمانی طولانی ثابت کرده‌اند که در این حوزه‌های فعالیت سرآمد بوده‌اند. بر همین اساس ژنوار فضای طرد مردان نیست، بلکه به‌وجود آوردن فرصتی برای زنان است تا بدون زنجیرهای وابستگی نظام پدرسالار بتوانند یک زندگی جمعی را اداره کنند. به عبارتی دیگر آنچه این زنان طرد می‌کنند نظام پدرسالار در تمامی ابعاد آن است، نه مردان. شاید بتوان گفت در ژنوار شکلی از کمون مادرسالار بازسازی شده است که در مقابل افسانه‌ی فرودستی ازلی زنان می‌ایستد و به همین جهت هم می‌تواند الهام‌بخش باشد و هم به زنان در بازپس‌گیری قدرتشان یاری رساند. نباید فراموش کرد که ژنوار بخشی از چشم‌اندازی بزرگتر است که این زنان و هم‌سنگران‌شان برای آن مبارزه می‌کنند. زنان ژنوار برای دستیابی به آرمان زندگی اشتراکیِ آزاد در جهانی برابر صرفا به حفظ دهکده‌شان در جهانی نابرابر بسنده نمی‌کنند و همچنین آگاهند که در پیوند با مبارزه علیه دیگر نظام‌های سلطه قرار دارند. آشنایی با این طرح‌ها و نقد و بررسی‌ هرچه بیشترشان می‌تواند گامی باشد در راستای توسعه‌ی بدیلی برای ساختارهای پدرسالار فعلی که موجب انقیادند.


@bidarzani
@naghd_com
🔹متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-1QZ

🌀برای کمک به زنانی که از خشونت اقتصادی رنج می‌برند چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟


۱- کمک کنید تا اعتماد بنفس لازم برای حرکت به سمت تغییر را به دست آورند. این کار را نه با تعریف‌های توخالی که با دیدن و نشان دادن توانایی‌ها و فرصت‌های بالقوه انجام دهید.

۳- فرصت‌های مهارت‌آموزی، و آموزشی در زمینه‌های مورد علاقه این افراد را به آنها معرفی کرده و تشویق‌شان کنید از آنها استفاده کنند.

۳- اغراق نکنید. وعده موفقیت بزرگ و سریع ندهید.

۴- اگر کمک کوچکی از دست‌تان برمی‌آید در همان حد اعلام آمادگی کنید. مثلا اگر می‌توانید در نگهداری بچه‌ها یک روز در هفته به چنین زنی کمک کنید بسیار عالی خواهد بود. سعی نکنید به خودتان فشار بیش از حد برای کمک وارد کنید، چون در این صورت خیلی زود سرخورده و بی‌حوصله خواهید شد که این خودش یک مشکل جدید برای این زن خواهد بود.

۵- شکست خوردن برای آدمی که تجربه خشونت دارد می‌تواند بسیار دردناک‌تر باشد. در این موارد سعی کنید در کنارشان باشید و توضیح بدهید که یادگیری و شکست‌های گاه به گاه جزئی از روند فعالیت اقتصادی هستند.

۶- اگر فرصت شغلی یا کسب درآمدی دیدید که قابل استفاده برای این فرد بود حتما او را معرفی کنید.

۷- وقتی قصد خرید یک کار یا استفاده از خدمتی را دارید که توسط کسب و کارهای کوچک زنان عرضه می‌شود، در صورت امکان از این کسب و کارها خرید کنید.

۸- اگر صاحب کسب و کاری هستید در صورت امکان برای نیروی کار تبعیض مثبتی برای استخدام این افراد در نظر بگیرید.

۹- اگر صاحب کسب و کاری هستید و چنین زنانی برای شما کار می‌کنند با انعطاف‌پذیر کردن شرایط کار به آنها کمک کنید.

۱۰- اگر از خدمات دولتی و سازمانی که به زنان برای شروع کسب و کارشان داده می‌شود مطلع هستید این اطلاعات را در اختیار ایشان قرار دهید.

۱۱- اگر سازمان غیردولتی می‌شناسید که در زمینه خشونت علیه زنان فعالیت می‌کند یا فعالیت‌های عام‌المنفعه برای حمایت اقتصادی از کسب و کارهای زنان دارد، به آنها معرفی کنید.

۱۲- اگر صندوق قرض‌الحسنه‌ محلی یا خیریه‌ای را می‌شناسید که وام‌های کم‌بهره و بدون ضامن به افراد می‌دهند شرایط را برام وام‌گیری این زنان و شروع فعالیت اقتصادیشان فراهم کنید.

#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani
@dastadast

📍سنندج؛ قتل یک زن جوان توسط دو برادرش به بهانه ناموس

🔸طی روزهای اخیر خبر قتل یک زن اهل سنندج توسط برادرانش در رسانه‌های جمعی منتشر شده است. بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، این زن که سرگل حبیبی نام دارد روز شنبه، ۸ آذر همراه یک مرد توسط نیروهای انتظامی در شهر سنندج بازداشت و پس از اطلاع به خانواده توسط برادرانش تحویل گرفته می‌شود. مسئولان انتظامی بدون توجه به خطرات احتمالی که در انتظار این زن است وی را به برادرانش تحویل می‌دهند. اما سرگل روز بعد توسط دو برادرش با ضربات چاقو کشته می‌شود. جسد این زن جوان بدون انجام هیچ مراسمی به خاک سپرده شده است.

🔸سرگل حبیبی ۳۱ ساله، متاهل و مادر دو فرزند بوده است. گفته می‌شود دو برادر وی پس از قتل خود را به کلانتری محل معرفی کرده‌اند.


#قتل_ناموسی
#زن_کشی

@bidarzani
http://kurdistanhumanrights.org/fa/?p=14856

#بیدارزنی: گزارش بیدارزنی از هفته‌ی خشونت‌بار علیه زنان

🔸هم‌زمان با صحبت از روز ۲۵ نوامبر (روز جهانی منع خشونت علیه زنان) و ارائه‌ی راه‌کارهای جمعی علیه ملغی‌سازی قوانین و رفتارهای آسیب‌زا، هفته‌ی گذشته یکی از خشونت‌بارترین روزها علیه زنان بوده است. خشونت علیه زنان که دامنه‌ی آن شامل انواع خشونت جسمی، کلامی، جنسی، اقتصادی (عدم امنیت مالی، عدم امنیت جانی و نابرابری دستمزد)، اجتماعی و مجموع قوانین نابرابر و تبعیض‌آمیز می‌شود، به قوت خود باقی است.

▪️روز یکشنبه ۹۹/۹/۹، یک زن جوان ۳۱ ساله به‌نام «سرگل حبیبی» ساکن روستای سرخه‌دزج سنندج به بهانه‌ی «ناموسی» توسط برادران خود با ضربات متعدد چاقو، مجروح و سپس سر بریده شد. این زن که دارای دو کودک خردسال نیز بود، پس از مراجعه‌ی برادران به کلانتری و اعتراف به قتل، بدون هیچ مراسمی در قبرستان محمدی سنندج به خاک سپرده شد.

▪️روز دوشنبه ۱۰ آذرماه، «سایه حسامی» ۲۳ ساله و ساکن شهرستان میاندواب، در پی فقر و عدم توانایی در پرداخت هزینه‌های زندگی خود و فرزند دو ساله‌اش، دست به خودکشی زد. او که از حمایت خانواده، شریک زندگی و منابع مالی ثابت کاری محروم مانده بود، به خودکشی روی آورد.


▪️روز یکشنبه ۲ آذر، «روژین خدری» ۱۷ ساله اهل روستای «کوزه رش» در شهرستان سلماس، پس از ضرب و‌ شتم توسط پدر خود، خودکشی کرد و جان باخت. عصر روز قبل، وی به شدت از طرف پدرش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و شدت این ضرب و شتم به حدی بود که در برخی قسمتهای بدنش آثار کبودی مشهود بود. روز یکشنبه حدود ساعت ۹ صبح روژین با مراجعه به خانه همسایه‌شان از آنها درخواست کمک کرده بود. در پی بی توجهی همسایه آنها به این موضوع، روژین به خانه بازگشته و ساعاتی بعد با حلق آویز کردن خود به زندگی‌اش پایان داد. پدر و مادر این کودک سال‌ها پیش از هم جدا شده بودند و وی به همراه پدرش زندگی می‌کرد.


▪روزشنبه ۸ آذر ماه، فرمانده انتظامی استان سمنان از مرگ یک زن کارگر در شهرستان شاهرود خبر داد. عبدالله حسنی گفت: حادثه منجر به مرگ یک زن کارگر ۳۹ ساله شاغل در یک واحد تولیدی در شهرستان شاهرود شد که در «فقدان ایمنی در محیط‌کار» و بی ‌احتیاطی همکارش به وقوع پیوسته است.

مصوبات عجیب و نقض استقلال کانون وکلای دادگستری در پی تاسیس اداره کل نظارت بر وکلا، شامل پیگرد قضایی وکلای زن، در صورت عدم رعایت حجاب، حتی در فضای مجازی شد.
صدور دستورات معاونت حقوقی قوه قضاییه در اجرای بخشنامه رئیس این قوه به دنبال تشکیل اداره کل نظارت بر وکلا اعتراضات وکلای دادگستری و حقوقدانان را در پی داشته است. بر اساس این بخشنامه تردید در التزام عملی وکلای دادگستری به اسلام، نظام جمهوری اسلامی و یا ولایت فقیه می‌تواند منجر به سلب پروانه وکالت شود. همچنین عدم رعایت حجاب اسلامی در مجامع قضایی و حتی فضای مجازی توسط وکلای زن مجازات یکسانی برای وکلا در پی دارد و می‌تواند منجر به تعقیب قضایی آنان شود.

هنگامی که از خشونت و تبعیض ساختاری علیه زنان صحبت می‌کنیم، اذهان عمومی به سمت خشونت فیزیکی و بعضا آزارهای خیابانی معطوف می‌شود. به مدد تلاش‌های کارگروه‌های فمینیستی و فعالان زنان طی سال‌های گذشته، وجوه دیگری از این خشونت، مورد تعریف و پرداخت حقوقی قرار گرفته است.

🔸در واقع، با رویه‌ی «زن کشی»، «قتل‌های ناموسی» و «مجموع قوانین نابرابر و جنسیت زده‌ی حاکم در قانون اساسی»، چه عمده‌ی زنان محروم و فرودست و چه خوانش کلی حاکم در جامعه با رویت این میزان از حذف ساختاری و عیان، فرصت بازتعریف دیگری را به جامعه نداده است.
«سرگل حبیبی» همانند فاجعه‌ی زن کشی در خردادماه سال جاری، پس از قتل توسط نزدیکان خود، به یک تیتر خبری کوتاه‌مدت تبدیل شد. از طرفی، بستر امن پناه بردن قاتلان به نهادهای قضایی و زیر چتر حمایتی «قانون نابرابر» به برادران وی فرصت داد تا پس از انجام جنایت، سرافرازانه خود را به کلانتری معرفی کنند.
خودکشی‌های صورت گرفته با علل بن‌بست اقتصادی و اعمال خشونت توسط پدر، با نام «خودکشی» رسته‌بندی می‌شوند، اما در واقعیت، این خودکشی‌ها نقطه‌ی آخر مجموع خشونت‌ها در زندگی زنان قربانی بوده‌اند.
فقدان قراردادهای کاری ثابت، عدم وجود دورنمای شغلی، نبود ایمنی در محیط کار و فقدان بیمه، زنان بسیاری را وادار به پذیرش این شرایط غیرانسانی و تن دادن به کار جهت گذران زندگی وا داشته است. این عدم ثبات، باعث شده است که کوچکترین اعتراض با اخراج همراه شود و همان شغل و دستمزد نابرابر به تنها راه گذران مخارج زندگی زنان تبدیل شود.

شاید در نگاه کلی، جامعه‌ی وکلا و آگاهی آنان از حقوق و قوانین، تصویری از حاشیه‌ی امن آنان در فعالیت و زندگی شخصی را ارائه دهد، اما محدودسازی وکلا و از همه بیشتر، اعمال رصد فضای خصوصی وکلای زن حتی در فضای مجازی، از موارد گستره‌ی قوانین و اوامر خشونت‌آمیز علیه زنان است.


#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani

📌عقیم‌سازی، نوعی «خشونت سیستمی» علیه دختران دارای ناتوانی

✍🏽برگردان: جلوه جواهری


بیدارزنی: تابستان ۱۹۵۵، لیلانی مویر-اومالی تقریباً یازده‌ساله بود که مادرش او را در پله‌های مدرسه آموزشی ایالتی مخصوص معلولان ذهنی در شهر رد دیر (از ایالت آلبرتا در کانادا) ترک کرد. او در طول دوران جوانی توسط مادری که هرگز دختر نمی‌خواست مورد بی‌مهری و غفلت بود.

🔺مویر-اومالی ده سال را در موسسه‌ای گذراند که چند سال قبل از مرخص شدن، با یک آزمایش هوش، او را کم‌عقل تشخیص داده بودند. هیئت‌مدیره اصلاح نژادی ایالت آلبرتا او را «خطری برای انتقال معلولیت یا ناتوانی ذهنی، همچنین محجور از والدین باهوش» دانست.

🔺هنگامی که مویر-اومالی ازدواج کرد و فهمید مشکل باروری دارد، در مراجعه به پزشک متوجه شد که در دوران نوجوانی عقیم شده است و دیگر نمی‌تواند فرزندان خود را داشته باشد.

🔺دختران و زنان جوان دارای ناتوانی به دلایل مختلف از جمله اصلاح نژادی، مدیریت قاعدگی و پیشگیری از بارداری به طور نامناسبی در معرض عقیم‌سازی اجباری و غیرارادی قرار می‌گیرند.» «مطالعات نشان می‌دهد که عقیم‌سازی زنان و دختران دارای ناتوانی همچنان رواج دارد و تا سه برابر بیشتر از نرخ آن در جمعیت عمومی است».

#خشونت_سیستماتیک

👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29567&rhash=3ec4f87be6d7d1

📌فریاد خاموش زنان فرودست


بیست‌وپنج نوامبر روز جهانی توجه و افشای انواع خشونت علیه زنان و تلاش برای محو آن‌هاست. با تعیین چنین روزی مقرر شد نهادهای مربوطه، از جمله حکومت‌ها، متعهد به بهبود زندگی زنان و حذف خشونت علیه آنان شوند، همچنین جنبش‌ زنان هر ساله در سراسر جهان هر یک به نحوی علیه خشونت برنامه‌هایی برگزار می‌کنند تا توجه همگان را متوجه این مشکل بزرگ کنند. چون به‌رغم راه طولانیِ طی شده دستاوردها چنان نیست که منعی برای خشونت باشد و هنوز راهی طولانی پیش روی زنان است. البته بدیهی است زنان تنها به همین یک روز مبارزه برای محو انواع خشونت علیه زنان بسنده نکرده و نمی‌‍‌کنند، چون آن‌چه تا کنون برای منع خشونت علیه زنان انجام شده ناچیز است و مشکل خشونت به وسعت جهان همچنان وجود دارد. زنان جهان به خوبی آگاهند که تا محو انواع ستم، باید مبارزات پی‌گیر و خستگی‌ناپذیر خود را علیه مردسالاری، سرمایه سالاری و مناسبات قدرت که عامل تمامی ستم‌هاست ادامه دهند و راه درازی در پیش است.

محققان معتقدند خشونت علیه زنان، گسترده‌ترین نقض حقوق بشر در سراسر جهان است و اشکال مختلفی دارد. تقریبا تمام زنان از اشکال مختلف خشونت رنج می‌برند که بیش از یک سوم آنان تحت خشونت فیزیکی هستند، به‌ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا که علاوه بر مرد – سرمایه سالاری، دیکتاتوری‌های مذهبی نیز مزید بر علت شده است. اما در بسیاری از موارد، به‌خصوص در میان زنان فرودست، این آسیب‌ها فلج کننده‌تر و برون‌رفت از آن بسیار دشوارتر است. خشونت‌های ناشی از ساختارهای طبقاتی، سیاسی و حقوقی‌ که زن را در موقعیت فرودست تثبیت‌ کرده‌؛ ظرفیت رشد و بالندگی برابر را از او ربوده و کار خانگیِ بی‌مزد را بر او تحمیل کرده است. همچنین تحمیل بارداری و سقط اجباری، ممنوعیت سقط جنین، تعیین نوع پوشش، خشونت علیه تحصیل، کار و تصمیم برای بدن و روی و موی زنان مصداق خشونت علیه آنان است.

در اینجا نه قصد داریم از انواع خشونت نام ببریم که بی‌شمارند و نه به اعتراضات و جنبش‌های یکی دو دهه اخیر علیه خشونتبپردازیم که در بسیاری موارد صرفا خشونت علیه زنان طبقات متوسط و بالا را هدف خود قرار داده‌اند.در میان این جنبش‌ها، به ویژه جنبش اخیر Me Too به‌قدر کافی رسانه‌ای و له و علیه آن‌ها نوشته شد….هدف ما در اینجا عمدتا طرح بحثی در مورد خشونت علیه زنان بی‌صدا و زنان در حاشیه است و شناختن خشونت‌هایی که جسم و جان زنان بیسواد، زاغه نشین، کارگر، کشاورز، دست‌فروش و سرپرست خانواده و …. را در خانه، خیابان و محل کار می‌آزارد، و پرداختنبه چگونگی گسترش جنبش‌های ضد خشونت به طبقات فرودست و پیدا کردن راهکاری برای ادغام جنبش‌ها و شنیدن صدای زنان در حاشیه.

طبق آمار، خشونت علیه زنان در تمامی جهان و در تمامی طبقات اعمال می‌شود، اما خشونت بر زنان در حاشیه نسبت به طبقه متوسط و بالا به مراتب بیشتر است و بسیار کم‌تر ثبت و گزارش می‌شود.

مسلماّ مساله فقر، بیسوادی، آلونک‌نشینی، نداشتن آب سالم و آب‌گرم و بهداشت کافی بدترین خشونت علیه زنان حاشیه‌نشین است. این زنان به لحاظ وضع بد معیشت و نیاز به درآمد و ضعف شدید اقتصادی، به کار خود وابسته‌اند و ناچار به انجام مشاغل سخت با پایین‌ترین دستمزد و کار در محیط‌های غیر استاندارد می‌باشند، همچنین کمتر بودن فرصت‌های شغلی، نابرابری در دستمزد، تحقیر و تعرض جنسی به زنان از جمله مصادیق خشونت علیه آنان در محیط کار است، در پاسخ به این مشکل جنبش‌های فراوانی در سراسر جهان برای مقابله با این پدیده ضد بشری به وجود آمده‌ است.


زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان/١٢ آذر ١٣٩٩)

#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani

ادامه‌ی مطلب ⬇️
http://roshangari.info/#/article/43543

📌📌زندگی توانخواهان و مادرانشان در ایران، غم‌نامه رنج و نیاز


این گفت‌وگوها، مجموعه‌ای است از هم‌صحبتی با مادرانی که فرزند توانخواه دارند، روایتی از زندگی حیرت‌انگیز و پرحادثه آنها. تلاشی برای یک دقیقه بهتر زندگی کردن توان‌خواهان و خانواده‌های آنها.


نسیم از رنج‌های نگهداری فرزندی توانخواه می‌گوید
«بهزیستی ۶۰ هزار تومان می‌دهد، ما ۷ میلیون هزینه می‌کنیم»



@bidarzani
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/557103&rhash=eec6b76cb50965

وبینار زمانه:
مقابله با #آزارجنسی چگونه جنبشی است؟

با حضور:
فرنگیس بیات، پژوهشگر سیاسی و فمینیست

جمعه چهارم دسامبر/ ۱۴ آذر ساعت ۱۷ اروپای مرکزی – ۱۹:۳۰ تهران

◄ لینک شرکت در این وبینار:
https://bit.ly/webinarzanan

این وبینار هم‌زمان و زنده در سایت زمانه، توییتر، یوتیوب، تلگرام و فیسبوک زمانه در دسترس شماست.

@bidarzani
@RadioZamaneh

جمعی از مادران کشته‌شدگان #اعتراضات_آبان ماه سال ۹۸


@bidarzani
https://www.instagram.com/p/CIVwyWXjXAv/?igshid=q7m7obj2cyqz

📍تداوم بازداشت و بلاتکلیفی ناهید تقوی در زندان اوین

#ناهید_تقوی، شهروند دو تابعیتی ایرانی-آلمانی با گذشت ۵۰ روز از زمان دستگیری کماکان در یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی در زندان اوین در سلول انفرادی نگهداری می‌شود. خانم تقوی روز گذشته طی یک تماس تلفنی کوتاه با خانواده خود از وضعیتش خبر داده است. ناهید تقوی ۶۶ ساله، چندی پیش تحت عمل جراحی قرار گرفته و از بیماری فشار خون بالا رنج می‌برد.

جمعه ۱۴ آذرماه ۱۳۹۹، ناهید تقوی، شهروند دو تابعیتی ایرانی-آلمانی با گذشت ۵۰ روز از زمان دستگیری کماکان در یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی در زندان اوین در سلول انفرادی نگهداری می‌شود.

خانم تقوی روز گذشته طی یک تماس تلفنی کوتاه با برادر خود خود از وضعیتش خبر داده است. این دومین تماس این شهروند دوتابعیتی از زمان بازداشت تاکنون بوده است./هرانا

#زنان_زندانی_سیاسی


@bidarzani

🔶آغاز راه آزادی:
سکس، قدرت، خشونت، #من‌هم

🔹خشونت جنسی چگونه تعریف می‌شود؟ آیا تمامی افراد برای شکستن سکوت قدرت چانه‌زنی یکسانی دارند؟ آیا تمامی راویان شنیده می‌شوند؟ اطلاق مفهوم شجاعت بر افشاگری‌های زنان دارای موقعیت‌های ویژه اجتماعی و اقتصادی، چه پیامی برای زنان فرودست و فاقد جایگاه قدرت و ثروت که از قضا بیشترین آسیب‌ها متوجه آنهاست می‌تواند داشته باشد؟ روایتگری فردی چگونه با اعتراض جمعی پیوند می‌خورد؟ تکلیف ما با آزارگران چیست؟ با آنها چه باید کرد؟ آیا صرف مجازات افراد خاطی یک پیروزی بزرگ برای جنبش مبارزه با خشونت جنسی محسوب می‌شود؟

🔹در مجموعه پیش رو، Verso Books متن‌هایی را از کنشگران و دانشگاهیان گردآوری کرده که با دیدگاهی انتقادی به بررسی رویکردهای غالب در جنبش MeToo و به طور عام جریان مقابله با آزار جنسی پرداخته و به دنبال پاسخی برای این پرسش‌های اساسی بوده‌اند. این مجموعه راهکارهایی فراتر از روایتگری پیش روی ما می‌گذارد و تاریخچه مبارزه و سازماندهی دیرپای زنان کارگر، زنان رنگین‌پوست، زنان فرودست، زنان زندانی، زنانی که در نقش‌های سنتی جنسیتی جای نمی‌گیرند و ... را علیه خشونت جنسی توضیح می‌دهد. مبارزاتی که در بحبوحه روایتگری MeToo نادیده گرفته شده است.

🔹ما ترجمه این مجموعه را پیش از شکل‌گیری جنبش روایتگری آزار جنسی در ایران به پایان رسانده بودیم. اکنون پس از گذشت چندین ماه از اولین موج افشاگری‌ها، باور داریم این متون اگرچه از بستری به غایت متمایز برخاسته، برای جنبش نوپای روایتگری در ایران نیز پرسش و راهکارهایی اطلاق‌پذیر ارائه می‌کند.

🔹در خلال این متن‌ها با روایت‌هایی ناشنیده مواجه می‌شویم و مقاومت‌هایی نادیده. با رنج زنانی بدون مدارک اقامت و محروم از حداقلی‌ترین امتیازها و امکانات برای «شکستن سکوت»، با تشکل‌یابی «زنان کارگر که تمامی امور را ممکن می‌سازند» و با تقلای ذهنی، واکاوی درونی و عذاب مستمر زنی که حتی نمی‌تواند تجربه خود را تجاوز بنامد چرا که «به اندازه کافی» از خود مقاومت نشان نداده است.

🔹دیدبان آزار ترجمه این مجموعه را تقدیم می‌کند به آنهایی که سکوت را به ساحت زبان و کنش رساندند و همچنین آنهایی که فرصت و امکان فریاد زدن ستم‌های فروخورده را پیدا نکردند: «بار سنگین سکوت ما را خفه خواهد کرد. ما در نبرد علیه ستمگری‌های سکوت، در تلاش برای شکستن آن متحد هستیم. آنچه که مانع بسیج ما می‌شود نه اختلافمان که سکوتمان است. و چه بی‌شمارند سکوت‌هایی برای شکسته شدن.»


فایل پی‌دی اف این کتاب را در لینک زیر بخوانید:

http://harasswatch.com/news/1617/
@bidarzani

📌حکم اعدام سه معترض آبان نقض شد؛ رسیدگی دوباره به پرونده در شعبه جدید

 
روابط عمومی دیوان عالی کشور و بابک پاک نیا، وکیل، اعلام کردند که حکم اعدام امیرحسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی، سه معترض آبان ۹۸، نقض شده و پرونده بار دیگر در یک شعبه دادگاه انقلاب رسیدگی خواهد شد.

پاک‌نیا، وکیل امیرحسین مرادی، شنبه ۱۵ آذر در حساب توییتر خود نوشت که حکم اعدام این سه معترض از سوی شعبه اول دیوان عالی کشور نقض و پرونده در روزهای آینده برای رسیدگی دوباره به شعبه عرض ارسال خواهد شد.


@bidarzani
https://iranintl.com/ايران/حکم-اعدام-سه-معترض-آبان-نقض-شد؛-رسیدگی-دوباره-به-پرونده-در-شعبه-جدید?tg_rhash=caaffff87f6b1f

مریم رنجبر: کمانم را فروختم و انگیزه ای برای بازگشت به تیم ملی ندارم


عضو پیشین تیم ملی کامپوند، از عدم پرداخت "پاداش مدال آوری و حقوق" به عنوان دلایل اصلی اعتراض، فروش کمان و خداحافظی خود از تیم ملی کامپوند نام برد.

مریم رنجبر در گفت و گو با ایسنا، اظهار  داشت: فعالیت های حرفه ای خود را در تیروکمان به خاطر پرداخت نشدن "حق و حقوق و پاداش مدال آوری در قهرمانی آسیا"  از سال ۱۳۹۷ کنار گذاشته ام و انگیزه ای برای بازگشت ندارم.

این قهرمان ملی تیروکمان در ادامه با اشاره به پیگیری های فراوان خود برای دریافت حقوق و پاداش مدال و سایر مشکلاتش گفت: برای دریافت حقوقم از دفتر رییس جمهور خطاب به فدراسیون تیروکمان نامه ای را مبنی بر مساعدت و رسیدگی ارائه دادم. اما متاسفانه به نامه مذکور پاسخی داده نشد. 

رنجبر همچنین از دیدار با رییس کمیته ملی المپیک به عنوان‌گام دوم‌ پیگیری مشکلاتش یاد کرد و گفت: رضاصالحی امیری در همین دیدار با رییس فدراسیون تیروکمان مذاکره کرد که غلامرضا شعبانی بهار نیز قول پیگیری مساله را داد که باز هم نتیجه بخش نبود.

#ورزش_زنان

 
@bidarzani
https://www.isna.ir/amp/99091410768/?__twitter_impression=true

🔷یک قرن مبارزه برای حق سقط‌جنین- بخش اول

✍🏽مریم جمشیدی

@bidarzani


جنبش زنان بیش از یک قرن است که در حال مبارزه برای آزادی سقط جنین، یکی از مسائل اجتماعی مورد بحث در میان جوامع مختلف بشری است. مسئله‌ای که در هر دوره به شکلی متفاوت طرفداران و مخالفان خود را در جنبه‌های گوناگون از داشتن حق زن بر بدن تا قتل عمد جنینی که روح در آن دمیده شده، به رویارویی و‌ چالش کشانده است. این مبارزات کم‌ و بیش در تمام نقاط جهان در دوره‌های مختلف وجود داشته و زنان در برخی موارد با پافشاری بر خواسته‌هایشان به موفقیت‌هایی در این زمینه دست یافته‌اند.


📍ایالات متحده آمریکا

درآمریکا، مبارزه برای آزادی باروری و سقط جنین چالش‌های بسیاری داشته است. این تلاش‌ها در بین نژاد سفیدپوست و دیگر نژادها و در میان لیبرال‌ها و سوسیالیست‌ها مسیر متفاوتی طی کرده است.

اما گلدمن یکی از مبارزان آنارشیست-سندیکالیست معتقد بود که کنترل موالید بهترین راه دفاع از حق زن در کنترل بدن خود است. او در سال ۱۹۰۰ به کنفرانسی رفت و در هنگام بازگشت داروهای جلوگیری از بارداری را با خود به صورت قاچاقی منتقل کرد. او به همراه بن ریتمن با توزیع جزوه‌ای کوچک به نام چرا و چگونه فقرا نباید بچه داشته باشند، این قانون را به مبارزه طلبید. گلدمن و ریتمن به خاطر این «تبلیغات عملی» روانه زندان شدند.

📍اروپا

در اروپا همانند آمریکا گفتمان کنترل موالید و سقط جنین با فعالیت‌های آنارشیست‌ها و سوسیالیست‌ها عمومی شد. آنها به جای پیروی از حق رای به دنبال حق بر بدن و آزادی جنسی بودند؛‌ گفتمانی که حقوق باروری از جمله سقط جنین را در برمی‌گیرد. پیش از جنگ جهانی اول این گفتمان شروع شده بود؛ اما جنگ میانه مبارزات برای سقط جنین قانونی و ایمن قرار گرفت.

پس از ۱۹۱۸ حال و هوای تشویق موالید ظهور کرد و قوانین سقط جنین در چندین کشور سخت‌تر شد. جنگ و امپریالیسم مادری را به موضوعی مبتنی بر سیاست دولتی تبدیل کرد. تاکید همگانی بر اهمیت احساسات زنان در رابطه با حقوق جنسی به دو صورت بیان می‌شد؛ اولی حول حقوق فردی و آزادی اراده دومی براساس رابطه زنان در مقام شهروند-مادر با دولت. شق دوم در هر دو جناح راست و چپ محسوس بود.

#سقط_جنین

👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30643&rhash=3ec4f87be6d7d1

#توییت_خوان

مصطفی نیلی وکیل دادگستری:

‏خانم ‎#سپیده_فرهان از زندان اوین زنگ زد و گفت دستوری مبنی بر انتقال ایشان به زندان قرچک آمده و در حال جمع کردن وسایل و خداحافظی از دوستانش است.
فارغ از این که هیچ دلیلی برای تبعید ایشان وجود ندارد، انجام این امر در شرایط کرونا را متوجه نمی‌شوم.
یک روز هم نمی‌گذارند شاد بمانیم.


@bidarzani
https://twitter.com/MostafaNili58/status/1335178329406713857?s=09

📌تصاویر دختران شین آبادی ۸ سال پس از جهنم

درمان دختران متوقف شده است

✍الناز محمدی

درمان دختران شین‌آباد با شیوع کرونا متوقف شده و زخم بعضی از آنها عفونت کرده است. آنها از دولت می‌خواهند روند درمان، دوباره شروع و سهمیه‌ای ویژه در کنکور ۱۴۰۰ برایشان در نظر گرفته شود. آنها سال‌هاست هیچ روانشناسی را ندیده و افسردگی، ضعف حافظه، نداشتن تمرکز و گشادی دریچه قلب از عوارضی است که گربانگیرشان شده است.


اسرین»، نام کتابش را گذاشته: «از خاکستر خود برمی‌خیزیم». دختربچه مغمومی که هشت سال پیش، نیمه‌ِ‌ پاییز، همراه ۲۷ دانش‌آموز دیگر در کلاس درس مدرسه انقلاب اسلامی شین‌آباد سوخت، حالا کتابی شصت صفحه‌ای نوشته و از دوستانش خواسته از خاکستر خاموش و فراموشیِ آن آتش که صورت و دست و نفس و بچگی‌شان را با خود برد، بلند شوند که «هنوز می‌شود زندگی کرد.» 


@bidarzani
https://hamshahrionline.ir/x6Rw9

#طوفان_توییتری

🔴 نظام جمهوری اسلامی، در یکی از بحرانی ترین وضعیت های خود به سر می برد. بحران معیشت، اعمال خفقان و بحران آزادی های اجتماعی و سیاسی، ناامنی و ... همه و همه با گسترش ویروس کرونا، شکل وخیم تری به خود گرفته اند. تعطیلی مطلق دانشگاه (در حالی که هیچ نهاد دیگری این شکل از تعطیلی را به خود ندیده است) در کنار پدید آوردن مسائل و مشکلات صنفی جدید برای دانشجویان، میدان عمل را نیز از آنان گرفته است. با وجود این شرایط آیا دستگاه سرکوب، از کار افتاده یا تعطیل است؟

میدان دانشگاه، خالی است اما نیروی سرکوب به درون خانه ها ریخته است تا قلع و قمع هرگونه عنصر فعال را در سکوت، پیش ببرد. مسئله نه فقط سرکوب دانشگاه، بلکه همزمان سرکوب سیستماتیک معترضان آبان و دی، فعالان زنان، کارگری، معلمان و... نیز هست. نظام موجود حل بحران ها را با اعدام و زندانی کردن و شکنجه و حذف و طرد زنان و مردانی پیش می برد که در برابر نقش خودِ سیستم در پدید آمدن این بحران ها سکوت نکرده اند.

ویروس سرکوب، نقشی پررنگ در پیشبرد این سرکوب های سابقا موجود داشته است. هرچند دانشگاه خالی و جامعه در شوک ویروس است اما همچنان سکوت را جایز نمی دانیم.


امشب، در آستانه‌ 16 آذر، ساعت 21، در توییتر و دیگر شبکه های اجتماعی، از #ویروس_سرکوب، می گوییم. از تداوم بازداشت #الهام_صمیمی بعد از گذشت قریب به دو هفته و از احکام و اعدام و سرکوب بین دانشجویان و دیگر نیروهای اجتماعی.

#ویروس_سرکوب
#این_تنفس_مقاومت_است
#۱۶_آذر

https://bit.ly/3olGJsg
@bidarzani
@Daneshgah_ma ⁠⁠⁠⁠⁠

🔴۴۰ سال از آخرین شانزده آذری که بدون دانشگاه تجربه‌اش کردیم می‌گذرد. اکنون دانشگاه در میانه انقلاب فرهنگی دوم و تحت اِشغال کارگزاران سلطه، تبعیض و استثمار است. ما از دانشگاه رانده شدیم، از حیات اجتماعی ساقط شدیم و فضای کنشگری‌مان هرچه بیشتر هضم در چرخه‌ای معیوب شد تا آموزش مجازی به‌مثابه آموزشی بی‌کیفیت و نابرابر به دانشگاه تحمیل و زمینه برای اعمال هرچه شدیدتر تبعیض مساعد شود و سایه سرکوب بیش‌ازپیش بر سرمان سنگینی کند.

🔴در این میان قصد کردیم تا فراخوانی به یادآوری بدهیم. یادآوری اینکه اکنون دو سال است آذر از دل آبان خونین می‌شکفد، یادآوری اینکه پیش از آن‌ها هم بسیاری به شستن خون از پیکر دانشگاه و خیابان برآمدند و ناکام ماندند، یادآوری اینکه دربند کردن رفقایمان تنها در خشم‌مان می‌دمد و درنهایت یادآوری اینکه نفَس‌های ما از تضاد و آگاهی برمی‌خیزد و خاموش شدنی نیست.

🔴این فراخوانی است به روایت سفر دور و درازمان، خواه با گذشته‌ای در اندیشه جنگل، خواه با امروزی در اندیشه دانشگاه و خیابان. در #۱۶آذر۹۹ بنای آن داریم تا درحالی‌که گمان می‌کنند حذفمان کرده‌اند؛ با تحمیل فقر، با انقلاب فرهنگی و با سرکوب، از میان خفگی‌ها و این سکوت سیاه فریاد روشنایی برآوریم: #این_تنفس_مقاومت_است

👇متن کامل در Instant View

https://telegra.ph/این-تنفس-مقاومت-است-12-04

@bidarzani

⭕️ پیام‌گیر تلگرام:
@rooz_daneshjo

📍زینب اسماعیلی، عضو گروه مادران آشتی به یک سال حبس تعلیقی محکوم شد

🔸حکم ۶ سال حبس #زینب_اسماعیلی، عضو گروه مادران آشتی پس از درخواست واخواهی در شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به یک سال حبس تعلیقی تبدیل شده است. وی پیشتر از سوی دادگاه انقلاب سنندج به صورت غیابی به اتهام «عضویت در گروه‌های معاند» و «تبلیغ علیه نظام» مجموعا به ۶ سال حبس محکوم شده بود.

🔸زینب اسماعیلی در تاریخ ۸ اسفند سال گذشته توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در شهر دهگلان استان کردستان بازداشت و پس از یک ماه نگهداری در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر سنندج با قرار وثیقه آزاد شد. او در این مدت از حق ملاقات با خانواده و دریافت داروهایش محروم بود.


@bidarzani
http://kurdistanhumanrights.org/fa/?p=14893