مانی و مریم

«مانی و مریم» اولین فیلم بلند شهرزاد، سروصدای زیادی به پا می‌کند. تهیه کننده و بازیگر نقش اصلی فیلم، پوری بنایی بود و فرح پهلوی از پشت صحنه فیلم دیدار کرد. شهرزاد درباره فیلم می‌گوید: «این فیلم دو سال قبل از انقلاب ساخته شد و مشکلات و ضعف‌های بسیاری در فیلم‌برداری و صحنه ها داشت، چون با کیفیت خوبی ضبط نشد، متاسفانه حتی جاهایی که اوج فیلم و داستان بود، تصویر قطع یا پرش داشت.»

مریمِ فیلم «مانی و مریم» زن قوی و مستقلی است که یک خانواده بزرگ را با ترجمه و کار برای مجلات اداره می‌کند. او فقط مادر تنها دخترش نیست؛ برای پدر بیمار، برادر و خواهرش نقش بزرگ‌تر و نان‌آور را برعهده دارد، مسئولیت وام بانک، عروسی عقب افتاده برادر، بیماری پدر و ... همه با اوست و در رابطه‌اش با مانی و رویایی که از سر می‌گذراند هم او کنش‌گر اصلی است. در رویایش با پول مانی، همه چیز را سروسامان می‌دهد و زندگی‌اش برای لحظاتی از خوشی سرشار می‌شود اما تلخی و تاریکی دوباره برمی‌گردد. در سکانس پایانی فیلم باز اوست که مانی را به سمت خود فرا می‌خواند.



@bidarzani
@ostekhan_magazine

رسوخ کرونا در شکاف جنسیتی و آموزشی

🔸 شیوع کرونا باعث افزایش ترک تحصیل کودکان شده است. حدود ۱۰ میلیون کودک در سراسر جهان به دلیل تاثیرات همه‌گیری کرونا در خطر ترک تحصیل و ناتوانی از بازگشت به مدارس هستند.

🔸 یک مرکز خیریه ویژه پشتیبانی از کودکان در بریتانیا برآورد کرده که تاثیرات اقتصادی بحران شیوع کرونا می‌تواند منجر به ورود زودهنگام کودکان به محیط کار و حتی ازدواج زودهنگام دختران شود. این در حالی است که در حالت عادی نیمی از دخترانی که در استان‌های مرزی کشور زندگی می‌کنند، پس از مقطع ابتدایی، تحصیل را رها می‌کنند.


@bidarzani
@farazdaily

📌فرزانه جلالی در گفت‌وگو با سنور نقاش ِ کورد

📍از کژدیسگی رهایی نداریم


🔷اگر نخواهیم یک معرفیِ ساده را به ویروسِ خاستگاه یا تعلق آلوده کنیم، باید گفت که میانِ معنای نام و مهاجرتِ نه‌چندان خودخواسته‌اش پیوند ظریفی وجود دارد، پیوندی که بدون دانستنِ هر یک از این دو نمی‌توان درست دریافت‌اش. نام او انکارِ کوچ‌اش است: سنور، مرز، محدودیت، لنگر بر گرفتن و بار سفر بستن؛ حدیثِ آشنا و تلخِ روزگارِ ما.

«سنور» متولد مهاباد است. از بیست و شش هفت سالگی نقاشی را شروع می‌کند، خودآموخته و بی‌معلم.

عین هر هنرمند دیگری، در هر سطحی، کارهای سنور نیز با گذشتِ زمان دستخوشِ تغییراتی شده و شاید بتوان گفت در این وهله او سبکِ خود را یافته: بدن‌های زنانه‌ی ازریخت‌افتاده، تن‌-گوشت‌‌های نامطبوع، اندام‌های تا به حدِ مرگْ وارفته و به‌قولی «استعفاداده»، بافت‌های آماس‌کرده، رنگ‌‌بندی‌های اگرسیو و نامعمول و در یک کلام؛ زوالِ سرزندگی.


🔹آیا می‌توان گفت بازنمایی تصویر زن در نقاشی‌هایت مبتنی بر تجربه‌ی زنانه و بیان تنگناهای جهان زیست زنان است؟

🔸سنور: به‌عنوان زنی که در جغرافیای سیاسی و فرهنگی‌ای زندگی می‌کند که تجربه‌ی انواع خشونت، تبعیض، تحقیر و تجاوز را دارد، کارهایم نمی‌توانند تنانه نباشند، نمی‌توانند زنانه نباشند، نمی‌توانند خراش نخورند یا به خود‌ نپیچند. هم‌حسی با تن زنانه و اضطرابی که این تن تجربه می‌کند حداقل صداقتی است که به‌عنوان یک نقاش زن می‌توانم داشته باشم. این به این معنا نیست که من در حال روایت تجربه‌های شخصی هستم. همان‌طور که قبلاً هم گفتم من قصد روایت ندارم. من بدن را در جایی از استیصال مستمرش گیر می‌آورم و تصویرش می‌کنم.

#زنان_هنرمند
@bidarzani
👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30742&rhash=3ec4f87be6d7d1

#توییت_خوان


سلطانعلی رفیعی پدر پریسا رفیعی دانشجوی زندانی:

‏جناب آقای نیلی وکیل ‎پریسا رفیعی، امروز با مراجعه به شعبه۲۶دادگاه انقلاب تهران متوجه شده حکمی تبرئه صادره برای پریسا از بابت پرونده دوم که به خاطر نامه سرگشاده اش پیرامون شرایط ناگوار دوران بازداشت،تشکیل گردیده،با اعتراض دادستان تهران مواجه گشته و به دادگاه تجدیدنظر ارجاع شده است!

#پریسا_رفیعی
#زنان_زندانی_سیاسی


@bidarzani
https://twitter.com/SoltanaliRafiei/status/1342781207118028801?s=09

📌تجاوز، خشونت/ بدن سیاسی شده‌ی زن در مالکیت قدرت

 
 زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان)

 

تاریخ مذکر تاریخی است که به زنان تعلق نداشته و ندارد. تقویمِ نوشته‌ی مردان، روز ۲۵ نوامبر ( ۵ آذر ) را روز مبارزه با خشونت نامیده است اما تقویم نانوشته‌ی زنان از تاریخ زن ستیزی، تاریخ ستم‌بار زیسته و مکتوب نشده‌ی زنان هر روز و هر لحظه را زمان مبارزه با خشونت علیه زنان می‌نامد. تاریخِ زنانی که برده‌ی جنسی شدند، در آتش سوزانده شدند، زنده به گور شدند، «قتل ناموسی» شدند، اسید به صورتشان پاشیده شد و مورد تجاوز قرار گرفتند: تاریخ تجربه‌ی زیسته‌ی زنان از خشونت جنسیتی و تجاوز.

تجاوز و تمامی اشکال خشونت جنسیتی حاصل و عامل سیستمی است برای اعمال قدرت، سلطه، کنترل و مالکیت بر بدن زن، زایندگی و قدرت تولید مثل او، باز تولید نقش‌های جنسیتی، عقب راندن زن به مرزهای بدن، بدنی که عرصه‌ی تاخت وتاز قدرت است و نه اندیشه و اختیار، تجاوز به «زنانگی زن» و سودجویی همه جانبه از آن. 

در این راستا، قدرت، بدن‌های جنسیتی شده تولید می‌کند، بدن زنانه و بدن مردانه. بدن مرد را به عنوان بدنی قوی، مهاجم و متجاوز و بدن زنانه را به عنوان بدنی ضعیف و تجاوز پذیر تعریف می‌کند؛ بدنی که با تثبیت فرهنگ و سلسله مراتب  جنسیتی ، به اسارت درآمده و «جنسیت» به عنوان  گفتمانی برساخته، طبیعی جلوه داده می شود.

بر این اساس، تجاوز به پدیده‌ای جهانی و تاریخی تبدیل شده است. پدیده‌ای سیاسی و طبقاتی و برساخته‌ی نظام سلطه بدون هیچ مرز و محدودیتی که در هر سن، نژاد، مذهب، ملیت و طبقه‌ای رخ می‌دهد. پدیده‌ای که در رابطه ی اجتماعی معین یعنی رابطه ی قدرت میان زن و مرد و رابطه ی تولیدی معین، یعنی مناسبات تولیدی سرمایه داری قابل تبیین است، در مجموع مناسبات قدرت مدارِ سرمایه‌داریِ- مردسالار تعیین کننده‌ی آن است و در این مناسبات مردان در موقعیت فرادست قرار گرفته‌اند. 

#تجاوز
#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani
https://www.tribunezamaneh.com/archives/249209

🟣 #بیدارزنی: گزارش بیدارزنی از جنبش اعتراضی دختران خیابان انقلاب و فراز و فرودهای آن

ششم دی‌ماه، سالروز شکل‌گیری جنبش «دختران خیابان انقلاب» است. صبح ۶ دی‌ماه ۹۶، «ویدا موحد» با شالی بسته شده بر یک چوب، مقابل قنادی فرانسه (حدفاصل خیابان وصال و خیابان انقلاب) ایستاد. در روزهای پس از آن ، زنان دیگری در شهرهای مختلف به تاسی از این حرکت، اعتراضات مشابهی را شکل دادند.

در سومین سال از این جنبش، آنچه که به عنوان مخرج مشترکِ مواجهه‌ی حاکمیت جمهوری اسلامی با معترضان بوده است، رویه‌ی «مجنون انگاری» زنان و بازداشت‌شدگان است.
«بهاره چشم‌به‌راه» قربانی تجاوزِ تحت شکنجه قرارگرفته در همان ابتدای امر، مجنون نامیده شد. «ویدا موحد» را مبتلا به افسردگی حاد و اختلالات روانی معرفی کردند، خودسوزی سیاسی «سحر خدایاری» در اعتراض به سرکوب مضاعف نهاد قضایی در پرونده‌سازی امنیتی و سویه‌های خشونت‌آمیز نهاد خانوادگی (نقش پدر) را ناشی از دیوانه بودن او قلمداد کردند و رویه‌ی مجنون‌انگاری زندانیان سیاسی، روزنامه‌نگاران، درویشان گنابادی و دانشجویان و انتقال آنان به مراکز درمانی روانی (مورد اخیر بهنام محجوبی) کماکان به قوت خود باقی است‌.

جنبش اعتراضی دختران انقلاب با تمامی فراز و ‌فرودهای آن در پیوند با بازه تاریخی و پر اهمیت سیاسیِ اعتراضات سراسری دی‌ماه ۹۶ قرار گرفت. پر‌ونده‌سازی‌های امنیتی، ردیف احکام حبس و زندان، بیرون آمدن ضد جریان و سلبریتی‌سازی اعضایی متعلق به اپوزیسیون راست (مورد شاپرک شجری‌زاده) و دستان مصادره‌گر کسانی چون «مسیح علینژاد»، همه و ‌همه نتوانست نفْس اهمیت این جنبش را به حاشیه ببرد.

طی سه سال گذشته، این پرسش به غایت مطرح شد که «آیا ماهیت اعتراض علیه حجاب اجباری متعلق به زنانی از طبقات متوسط جامعه است؟»

پاسخ به این پرسش در وهله‌ی نخست، نگاه ما را متوجه گستردگی مطالبات و حق حیات و حق معیشت زنان خواهد کرد. بله، برای اعتراض علیه حجاب اجباری، پیش از هرچیز باید زنده ماند، سقفی بالای سر داشت و گذران زندگی ممکن باشد. اما آیا این از اهمیت جنبش اعتراضی دختران انقلابْ کم خواهد کرد؟ بدون شک خیر. مسئله‌ی مورد بحث و مناقشه‌ی موجود، بر سر فوکوس رسانه‌ای اکثریت رسانه‌ها بر «حجاب اجباری» و قرار دادن آن به عنوان «اصلی‌ترین مطالبه‌ی زنان» در کلیت آن است، که از قضا واجد نقد است.


#دختران_خیابان_انقلاب
#آزادی_برابری_رهایی


ادامه‌ی مطلب

📣معاون اشتغال وزارت کار:
۷۰ درصد بیکارشدگان کرونا زنان هستند

🔶 معاون اشتغال وزارت کار اعلام کرده، ۷۰ درصد از بیکارشدگان کرونا زنان هستند.

🔸شیوع ویروس کرونا در ایران بسیاری از کارگران را از کار بیکار کرد و کارگرانی که تا قبل از این نیز از وضعیت شغلی ناامنی برخوردار بوده‌اند، در این میان بیشترین آسیب‌پذیری را داشته‌اند. معاون وزیر کار، عیسی منصوری گفته است:« حدود ۷۰ درصد از شاغلینی که به دلیل کرونا شغل خود را از دست داده‌اند، بانوان هستند.»

🔸راهکار وزارت کار برای این حجم از کارگر بیکار شده اشتغال خانگی است. منصوری اعلام کرده:« می‌توان از محل تسهیلات اشتغال خانگی برای آن‌ها اشتغال‌زایی کنیم.»

🔸این در حالی است که به گفته بسیاری از کارشناسان برنامه اشتغال خانگی وزارت کار یک برنامه ناموفق بوده و نتوانسته بار اقتصادی از روی دوش زنان بردارد. همچنین طبق آمار معاون اشتغال وزارت کار حدود یک میلیون شاغل رسمی بدون بیمه در دوران شیوع کرونا بیکار شده‌اند و حدود ۶۲ درصد از شاغلان بیمه شده نیستند و به همین دلیل در آمار بیکارشدگان رسمی دیده نشده‌اند.

⚠️وضعیت اشتغال زنان طی چند دهه اخیر در یک روند کاهشی با مشکلات زیادی همراه بوده، همچنان که تعداد زنان شاغل طی پنج سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۳۹۰ از کمی کمتر از چهار میلیون نفر به سه میلیون و صد هزار نفر کاهش یافته است. حدود هشتصد و پنجاه هزار شغل زنان در فاصله پنج ساله‌ فوق از دست رفته است. اما در بحران‌ها همیشه مشاغل زنان و جوانان بیشتر و زودتر از میان می‌روند. بر اساس بررسی زهرا کریمی ( ۱۳۹۳) این روند بعد از سال نود هم ادامه داشته و در فاصله تابستان ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳، ششصد و هفتاد هزار شغل در کارگاه‌های کوچک کشور از دست رفته است که نیمی از آن به زنان مربوط است. با شیوع کرونا به‌نظر می‌رسد این روند با شدت بیشتری در حال تداوم و پیش‌روی است.
منبع: خبرگزاری مهر

@bidarzani
https://medn.me/oA3J0

🔷روان‌درمانی فمینیستی



🔸روان‌درمانی فمینیستی، رویکرد و شیوه‌ای برای بهبودی افراد است که بر مشاورۀ برابر‌نگر روابط تاکید دارد، و بر اهدافی که مطابق با کسب برابری در همه ابعاد روابط انسانی‌اند، و بر چشم‌اندازی که شرایط فرهنگی‌اجتماعی و اکولوژیکی‌ای را بررسی می‌کند که مسائل و مشکلات زندگی در آن تجربه می‌شوند.

🔸 روان‌درمانی فمینیستی بر «شخصی، سیاسی است» تاکید می‌کند، که مسائل شخصی را مرتبط با ساختار اجتماعی‌ای می‌داند که در آن زندگی می‌کنیم و تاثیراتی در تغییر اجتماعی و فردی دارد. این پیش‌فرض‌ها و باورها دلالت بر این دارند که مشاورهای فمینیست چه نگاهی به بهبودی پس از  خشونت جنسی دارند.
 
🔸روان‌درمان‌گرهای فمینیست، علائم و نشانه‌های شخصی استرس و اضطراب در هر فرد، به انضمام پیامدهای خشونت جنسی، را به عنوان مکانیسم‌های بقا می‌دانند.

آن‌ها مراجعانی را می‌بینند که برای سازگاری با چالش‌های زندگی خشونت را تا سر حد توانشان تجربه کرده‌اند، و چالش‌های روانی‌‌ مرتبط با پس از خشونت جنسی نشان‌دهنده واکنش‌های «نرمال» به شرایط غیرنرمال است.

🔸به بیان دیگر، روان‌درمان‌گرهای فمینیست معتقدند که «همه علائم ونشانه‌ها، نوروتیک نیستند. درد واکنش تطبیقی به یک شرایط بد است، و به علت بیماری نیست.» از این منظر، روان‌درمان‌گر، مراجع را فردی می‌داند که بهترین متخصص خودش است، و هر دو با هم به عنوان شریک همکاری می‌کنند تا از مسائل و مشکلات پرده‌برداری کنند و بهبودی را ارتقا دهند. اقدامات و تلاش‌های مُراجع برای دست‌و‌پنجه نرم کردن با عواقب و پیامدهای خشونت، اغلب خود را در علایم و نشانه‌های سردرگم‌کننده‌ای نشان می‌دهد.


🔸کار روان‌درمان‌گر و فرد مُراجع این است که بفهمند چگونه این انرژی شخصی را که به چنین علایم و نشانه‌هایی منجر شده است، منتقل کنند و یا مسیرش را به سمت شیوه‌هایی برای کسب سلامت و حل مشکل تغییر دهند.



@bidarzani
https://bridgesforwomen.org/post/824

🟣 #بیدارزنی: فدراسیون جهانی فوتبال٬ نام تیم فوتبال زنان ایران را از تازه‌ترین فهرست رده‌بندی تیم‌های ملی فوتبال زنان خارج کرد

بنا بر گزارش خبرگزاری ایسنا، فیفا هر ماه اقدام به انتشار «رنکینگ» جدیدی از تیم‌های ملی فوتبال مردان و زنان کشورهای تابعه خود می‌کند. تیم ملی فوتبال مردان ایران در فهرست اعلام شده از سوی فدراسیون جهانی فوتبال در رده بیست ونهم جهان قرار گرفت اما زنان ایران از فهرست فیفا حذف شدند.
این نخستین بار نیست که تیم ملی فوتبال زنان ایران توسط فیفا از رنکینگ بیرون گذاشته می‌شود. دی‌ماه سال ۱۳۹۵، فیفا پس از آن‌که تیم ملی فوتبال زنان ایران را ۷۵ پله سقوط داد، این تیم را از رنکینگ خود خارج کرد.
فدراسیون جهانی فوتبال برای خارج کردن زنان ایرانی از رنکینگ جهانی، پیرو یک دستورالعمل ثابت است. طبق قوانین فیفا، تمامی تیم‌های ملی مردان و زنان برای قرار گرفتن در رده‌بندی این فدراسیون بین‌المللی، باید طی ۱۸ ماه گذشته، حداقل در یک بازی رسمی یا غیررسمی به میدان رفته باشند.
دومین شرط این است که این تیم‌های ملی باید حداقل پنج بازی با تیم‌های رسمی را طی این ۱۸ ماه به ثبت رسانده باشند.

در اساس‌نامه فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا تاکید شده است که تمام فدراسیون‌های ملی در سراسر جهان باید فوتبال زنان را در کشورهای خود به رسمیت بشناسند. کنفدراسیون فوتبال آسیا سال ۲۰۱۷ میلادی برای دومین بار به فدراسیون فوتبال ایران اخطار داده بود که در صورت عدم تشکیل‌ تیم ملی فوتبال زنان، امتیاز و پروانه حرفه‌ای فوتبال ایران لغو خواهد شد.
لغو پروانه حرفه‌ای فوتبال ایران یعنی خروج تمامی تیم‌های باشگاهی از لیگ قهرمانان باشگاه‌های آسیا.
ایران فوتبال زنان را ولو در حد برگزاری یک لیگ فرسایشی، بدون بازدهی، بدون مجوز عکاسی و فیلم‌برداری، بدون حضور آزادانه تماشاگران و در بدترین ساعات ممکن (هشت صبح) برگزار کرده است.

@bidarzani

📝آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۲۸ آذر تا ۵ دی)

جمعه ۲۸ آذر ۱۳۹۹
- بکتاش آبتین، شاعر، نویسنده و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در پیامی صوتی از زندان اوین، که در این روز منتشر شد، درباره‌ی مشکلات و کمبود امکانات و شیوع ویروس کرونا در این زندان و هم‌چنین سایه‌ی سنگین نهادهای امنیتی بر سر زندانیان سیاسی خبر داد.
- در این روز خبر رسید که سید طبیب تقی‌زاده، روزنامه‌نگار، چهارشنبه‌ ۲۶ آذر دماه پس از احضار به واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.
شنبه ۲۹ آذر
- - محمد بنازاده امیرخیزی و پیام شکیبا، زندانیان سیاسی، در این روز از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شدند. این افراد از اول مرداد امسال به همراه مجید اسدی، مترجم برای بازجویی درباره‌ی پرونده‌ی جدیدی که در زندان برای آنان گشوده شد، از زندان رجایی‌شهر کرج به بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شده بودند.
- بیش از ۱۳۰۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی طی بیانیه ای ضمن اعتراض به حکم حبس کیوان صمیمی سردبیر نشریه ایران فردا، خواستار آزادی وی شدند.


@bidarzani
https://telegra.ph/%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%DB%B2%DB%B8-%D8%A2%D8%B0%D8%B1-%D8%AA%D8%A7-%DB%B5-%D8%AF%DB%8C-12-27

#توییت_خوان


الهام محمدنژاد خواهر نازنین محمدنژاد:

‏بعداز گذشت ۲۰روز نازنین همچنان در بازداشت اطلاعات سپاهه.بی هیچ توضیحی به خانواده! امروز برای دومین بار زنگ زد و مادرم گفت درطول ۲-۳ دقیقه ای که با عجله و بغض صحبت کرد، صداش مثل آدمی بود که لرز داشته باشه، کاملا مرتعش.
این غم بالاتر از توان تحمل ماست.

#نازنین_محمدنژاد
‎
@bidarzani
https://twitter.com/EMohammadnejad/status/1343236471415742465?s=09

یک ماه از بازداشت #شهره_حسینی، مترجم و فعال مدنی گذشت

#بیدارزنی: با تداوم بازداشت شهره حسینی از روز شنبه ۸ آذرماه، این مترجم و فعال مدنی مدت یک ماه است که صرفاً با اتهام واهی همکاری با گروه‌های معاند و تبلیغ علیه نظام که هیچ مدرک و دلیلی برای آن ارائه نشده در سلول انفرادی بند ۲- الف سپاه در زندان اوین است.

خانم حسینی مهرماه امسال توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و به بازداشتگاه زندان اوین منتقل شد. او نهایتا پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی برای مدت کوتاهی از زندان آزاد شد.

اما مجدداً در روز شنبه ۸ آذرماه ۱۳۹۹، بازداشت و علیرغم افزایش وثیقه به یک میلیارد تومان توسط دادسرا، و تهیه و ارائه این وثیقه توسط خانواده، دادسرا به شکل غیرقانونی حاضر به پذیرش آن نشده و خانم حسینی اکنون مدت یک ماه است که به شکل غیرقانونی در بازداشت و تحت فشار برای اعتراف به عمل ناکرده قرار دارد.

و در این مدت حتی به مادر سالمند وی که هربار از همدان برای ملاقات به زندان اوین تهران مراجعه می‌کند، اجازه ملاقات داده نشده است و فقط اجازه داشته طی چند تلفنی کوتاه سلامتی خود را اعلام کند.

خانواده شهره حسینی نگران وضعیت او هستند و بر این باورند از آنجا که شهره مطلقاً هیچ فعالیت خلاف قانون که در اتهامات انتسابی به وی مطرح شده نداشته، تداوم بازداشت او علیرغم تعیین وثیقه، فاقد وجاهت قانونی بوده و برای اعمال فشار و پرونده سازی صورت می‌گیرد.

@bidarzani

📍محکومیت فعال حقوق زنان در عربستان به شش سال زندان

لجین الهذلول، یکی از سرشناس‌ترین فعالان حقوق زن در عربستان سعودی به اتهام «اقدام به جنایت تروریستی» به شش سال زندان محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس دوشنبه ۲۸ دسامبر/ ۸ دی دادگاه سعودی لجین الهذلول را به اتهام «استفاده از شبکه جهانی اینترنت برای ایجاد اغتشاش» و «ارتباط و همکاری با افراد و سازمان‌های جنایتکار» بر اساس قانون مقابله با ترور در پادشاهی سعودی مجرم شناخت و او را به پنج سال و هشت ماه حبس محکوم کرد.

شبکه خبری «سبق» وابسته به پادشاهی سعودی ضمن تایید این خبر اعلام کرده است که الهذلول ۳۰ روز وقت دارد به رای صادره اعتراض کند.



@bidarzani
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/563884&rhash=eec6b76cb50965

🔘 اسیدپاشی، زن جوان را راهی بیمارستان کرد

🔺 زن جوانی که دانشجوی دکتری مدیریت است پس از خروج از دادگاه خانواده تهران، هدف اسیدپاشی قرار گرفت و مصدوم شد.

🔺 دو‌ موتور سوار جلوی دادگاه بر روی این زن جوان اسید پاشیدند.

🔺 زن جوان می گوید با همسرش اختلاف دارد و به او مشکوک است و او روز حادثه برای پیگیری طلاقش به دادگاه رفته بود.

🔺 زن جوان: من مطمئنم که فرد اسیدپاش شوهرم بود که برای انتقام‌جویی دست به اسیدپاشی زد. او قبل از این هم من را تهدید به اسیدپاشی کرده بود و تصورم این است که سرانجام تهدیدهایش را عملی کرده است.



@bidarzani
@hamshahrinews

📌 اهدای جایزه کانون وکلای آمریکا به نسرین ستوده

✋ مرکز حقوق‌بشر کانون وکلای آمریکا در بیانیه خود اعلام کرد:‌ «از #نسرین_ستوده بخاطر فعالیت جسورانه و بی‌دریغش در راستای تقویت پایبندی به حقوق‌بشر در ایران تقدیر می‌شود.»

✋ نسرین ستوده با ارسال پیام ویدیویی ضمن ابراز شادمانی از دریافت این جایزه آنرا نشانه همبستگی با وکلای ایرانی دانست که «چشم انداز روشنتر برای جامعه مدنی و مفهوم حق و عدالت به همراه می آورد.» وی ضمن تمجید از النور روزولت افزود، وی به عنوان کسی که از نزدیک با جنگ روبرو شده، برای جلوگیری از آن نسبت به تدوین اعلامیه جهانی حقوق‌بشر همت به خرج داد.

✅این فیلم در دوران مرخصی نسرین ستوده ضبط شده است.




@bidarzani
@DhrcIran
https://tinyurl.com/ya4pbowe

🟣 #بیدارزنی: افزایش کنترل بر سازمان‌های مردم‌نهاد ترکیه، محدودیت‌های «وزارت دیانت» بر جراحی پلاستیک و نقدی بر بهره‌کشی از زنان در ترکیه

پارلمان ترکیه، روز جمعه لایحه‌ای را به بحث گذاشت که به افزایش نظارت بر سازمان‌های مردم‌نهاد منجر خواهد شد. سازمان‌های حقوق بشری می‌گویند که این طرح آزادی گروه‌های جامعه مدنی را به خطر انداخته است.

پس از کودتای نافرجام در ترکیه، صدها هزار نفر به اتهام‌های تروریستی مورد پیگرد قضائی قرار گرفتند. در واقع این کودتا به بهانه‌ای در دست دولت اردوغان، برای سرکوب اعتراضات سیاسی و اجتماعی و بازداشت فعالان زنان، روزنامه‌نگاران و وکلا تبدیل شده است.

لایحه‌ای که جمعه ۲۶ دسامبر در پارلمان ترکیه وارد بحث شد، به وزیر کشور ترکیه اجازه می‌دهد که افرادی را که در سازمان‌های مردم‌نهاد مشغول به کار هستند و مورد پیگرد قضایی قرار گرفته‌اند، برکنار و با کسانی دیگر جایگزین کند.
تحت لایحه جدید، وزیر کشور همچنین می‌تواند برای توقف فعالیت‌ گروه‌ها اقدام کند.
گروه‌های جامعه مدنی شامل عفو بین‌الملل و انجمن حقوق بشر گفته‌اند که «اتهام‌های تروریستی» در ترکیه به شکلی دلبخواهی وارد می‌شود و این لایحه جدید، فرض اساسی مبنی بر بی‌گناهی کسانی را نقض می‌کند که هنوز حکم نهایی را دریافت نکرده‌اند و آنها را مجازات می‌کند.

حزب عدالت و توسعه رجب طیب اردوغان که در اتحاد با حزب ناسیونالیست ‌حرکت ملی، اکثریت را در مجلس ترکیه در اختیار دارد، لایحه مزبور را تنظیم کرده است.
پس از کودتای نافرجام در ترکیه، صدها بنیاد نیز با احکام دولتی در شرایط اضطراری پس از کودتا بسته شدند.
منتقدان می‌گویند که اردوغان و حزب او از کودتای نافرجام به عنوان بهانه‌ای برای سرکوب مخالفان بهره جستند. دولت می‌گوید که با توجه به تهدیدهای امنیتی که ترکیه با آن مواجه است آن اقدامات ضروری بودند.
بر اساس لایحه تنظیم‌شده جدید، بنیادها هر ساله مورد بازرسی کارکنان دولت قرار می‌گیرند. همچنین فرمانداران محلی و وزیر کشور می‌توانند به اسم جلوگیری از تامین مالی یا مبارزه با پولشویی، جلوی کارزار‌های آنلاین برای تامین مالی موسسات را بگیرند.

🟣 این محدودیت، در کنار اعلام ممنوعیت جدید وزارت دیانت ترکیه قرار خواهد گرفت. این وزارت که پیشتر عمل کاشت مو و جراحی پلاستیک را مداخله در طبیعت و خلاف شرع دانسته بود، به‌تازگی حذف چربی‌های اضافه‌ی بدن را نیز نه به قصد درمان که برای زیبایی، دسته‌بندی کرده و جایز نشمارده است.
این وزارت، عمل جراحی پلاستیک و کاشت مو را در مواردی مانند تصادف و یا درمان عوارض شیمی‌درمانی، قانونی اعلام کرده بود.

🟣 جدای از سیستم کلان کسب سود و تحمیل شاخص‌های زیبایی‌شناسی در نظام سرمایه‌داری بر دوش زنان، این نوع از اعمال محدودیت‌ها در راستای ارتقای حقوق زنان و یا رهایی آنان از چنگال شاخص‌های تحمیل شده قرار نخواهد گرفت. در واقع به تعبیر «اولین رید» در مقاله‌ی "آرایش، مُد و بهره‌کشی از زنان"، علی‌رغم آزادی ظاهری در بهره‌گیری از مد و...در دنیای واقعی، حق انتخابی در کار نیست و گونه‌ای «فشار اجتماعی زیرکانه» وجود دارد که این امر در ارتباط با عملکرد اخیر وزارت دیانت نیز وجود دارد.

اعمال محدودیت و رصد وزارت‌هایی چون دیانت، نه در راستای ایستادگی علیه «کالایی‌سازی بدن زنان» که تنها با درج «حدود شرع» تعریف شده است. این در حالیست که آمار بالای تجاوز، خشونت علیه زنان، زن‌کشی و بازداشت گسترده‌ی فعالان زنان، ترکیه را در رده‌ی کشورهایی با آمار بالای نقض اساسی حقوق زنان جا داده است.
اولین رید، سه دسته از سودجویان پیرامون بدن زنان را نام برده است: «کسانی که با دستکاری در بدن زنان، آنان را به اصطلاح، استاندارد و مطابق معیارهای مد روز می‌کنند، کسانی که پوست و بدن زنان را با لوازم آرایش و رنگ و لوسیون‌ها تغییر میدهند و کسانی که این اندام دستکاری شده را با آخرین مد و جواهرات، تزیین می‌کنند».

عمل‌های جراحی لیپوساکشن، بوتاکس، بزرگ‌سازی اعضای بدن و...در رده‌ی اول تقسیم‌بندی اولین رید جای خواهد گرفت. با نگاهی بر محورهای اقتصادی ترکیه در ایجاد خطوط «فست فشن و تولید انبوه لباس» و استثمار نیروهای کارگر ارزان‌قیمت، درمیابیم که ترکیه نه فقط در بخش تولید لباس که در تولید لوازم آرایش، رنگ مو‌ و تبلیغ مدل‌هایی با عمل‌های متعدد جراحی، نیز در صدر است. آنچه که از جانب سود حقیقی، انباشت سرمایه و تضمین اقتصاد ترکیه حاصل می‌شود، در مرتبه‌ی نخست، قبل از توریسم قرار دارد.
در تمامی این موارد، فعالان حقوق زنان و‌ فعالان کارگری که علیه استثمار، نابرابری و بهره‌کشی از زنان، دست به اعتراض می‌زدند، تنها سرکوب می‌شوند و در قبال آن، مفاد جایز یا ممنوعیت عمل‌های پلاستیک یا حدود آن از منظر شرع از سوی وزارت دیانت اعلام می‌شود، که خود این امر نیز چیزی جز نظارتی شرعی بر بدن زنان نیست.

@bidarzani