🔹 سنت آباء و اجدادی
در قسمت دوگانه‌های کتاب خصال، مرحوم صدوق حدیثی آورده از قول حضرت زین العابدین:
حاضر بودم تکه‌ای از گوشت دستم را فدا کنم تا شیعه این دو صفت را ترک کند: سبک‌سری هنگام عصبانیت و #رازداری قلیل.
شاید جفتش هم یکی باشد؛ آدم که عصبانی می‌شود، با سبک‌سری رازها را فاش می‌کند.
ولی این #راز چیست؟ کدام اسرار را باید بپوشانیم، #تقیه کنیم و همرنگ جماعت بشویم؟
آن زمان اطلاعات بیت امامت، اخبار غیبی، رفت‌آمدها، اسم یاران امام، وجوهات شرعیه و این‌ها جزو چیزهایی بود که باید مخفی می‌ماند. باید پنهان می‌شد تا تیغ اختناق اموی و عباسی، به سازمان پنهانی تشیع نگیرد.
اما امروز که دیگر شیعه صاحب‌ْحکومت شده، بگوییم که دوران تقیه گذشته؟
هنوز هم بعضی حقایق را نمی‌شود فاش کرد. باید سربه‌مهر بمانند تا #اختلاف پیش نیاید. گاهی باید مرزبندی نکرد، حتی تظاهر به همراهی کرد تا موقع مناسبش فرا برسد. گاهی نمی‌شود بلندبلند حرف دلت را بگویی، باید لابه‌لای صحبت‌های معمولی عقیده‌ات را زروَرق‌پیچ کنی تا گذر زمان آرایش دشمن را آشفته کند.
حقی که برای همه آشکار است، باید با فریاد #صراحت ازش دفاع کرد. اما جلوی آن‌هایی که در غبار تردید گرفتارند هم می‌شود فریاد زد؟ استاد می‌گفت: «رسانه جای رک‌گویی و عربده‌کشی نیست. داد که بزنی، مخاطب می‌رود پی کارش.»
وقتی بین عامه می‌روی، همیشه لازم نیست اسمی از مقدسات انقلابت بیاوری. خشم انقلابی را در سینه نگه دار. مثل آن‌ها ظاهر می‌شوی، اما چِکه‌چِکه حرف‌های دلت را قاطی می‌کنی؛ آرام، #تمیز، هنرمندانه.
آمیگدل @amigdel
در قسمت دوگانه‌های کتاب خصال، مرحوم صدوق حدیثی آورده از قول حضرت زین العابدین:
حاضر بودم تکه‌ای از گوشت دستم را فدا کنم تا شیعه این دو صفت را ترک کند: سبک‌سری هنگام عصبانیت و #رازداری قلیل.
شاید جفتش هم یکی باشد؛ آدم که عصبانی می‌شود، با سبک‌سری رازها را فاش می‌کند.
ولی این #راز چیست؟ کدام اسرار را باید بپوشانیم، #تقیه کنیم و همرنگ جماعت بشویم؟
آن زمان اطلاعات بیت امامت، اخبار غیبی، رفت‌آمدها، اسم یاران امام، وجوهات شرعیه و این‌ها جزو چیزهایی بود که باید مخفی می‌ماند. باید پنهان می‌شد تا تیغ اختناق اموی و عباسی، به سازمان پنهانی تشیع نگیرد.
اما امروز که دیگر شیعه صاحب‌ْحکومت شده، بگوییم که دوران تقیه گذشته؟
هنوز هم بعضی حقایق را نمی‌شود فاش کرد. باید سربه‌مهر بمانند تا #اختلاف پیش نیاید. گاهی باید مرزبندی نکرد، حتی تظاهر به همراهی کرد تا موقع مناسبش فرا برسد. گاهی نمی‌شود بلندبلند حرف دلت را بگویی، باید لابه‌لای صحبت‌های معمولی عقیده‌ات را زروَرق‌پیچ کنی تا گذر زمان آرایش دشمن را آشفته کند.
حقی که برای همه آشکار است، باید با فریاد #صراحت ازش دفاع کرد. اما جلوی آن‌هایی که در غبار تردید گرفتارند هم می‌شود فریاد زد؟ استاد می‌گفت: «رسانه جای رک‌گویی و عربده‌کشی نیست. داد که بزنی، مخاطب می‌رود پی کارش.»
وقتی بین عامه می‌روی، همیشه لازم نیست اسمی از مقدسات انقلابت بیاوری. خشم انقلابی را در سینه نگه دار. مثل آن‌ها ظاهر می‌شوی، اما چِکه‌چِکه حرف‌های دلت را قاطی می‌کنی؛ آرام، #تمیز، هنرمندانه.
آمیگدل @amigdel