اختلال دوقطبی و اختلالات مرتبط
1. تعریف
اختلال دو قطبی، شامل اختلال هایی هستند که ویژگی اصلی آن ها بروز نوسان (شیدایی - افسردگی) در خلق است که از نوجوانی تا بزرگسالی را در بر می گیرد.

2. اختلال دو قطبی نوع اول
علایم

نوسانات خلقی از اوج شیدایی تا احتمال افسردگی - سرخوشی - گشاده رویی مفرط - احساس در اوج بودن

توضیحات

ویژگی اصلی این اختلال که سن متوسط بروز آن 18 سالگی می باشد، دوره حداقل یک هفته مانیا با امکان بروز حملات افسردگی اساسی یا مانیای خفیف است.
در دوره مانیا، در اکثر اوقات شبانه روز و تقریبا در تمام روزها خلق به شکل غیر طبیعی بالا یا تحریک پذیر بوده و فعالیت هدفمند یا انرژی فرد به شکل ناهنجار و مداوم افزایش می یابد، هم زمان سه مورد از علایم ذیل نیز مشاهده می شود:
- افزایش اعتماد به نفس یا خود بزرگ بینی
- کاهش نیاز به خواب
- پرحرفی یا احساس فشار برای حرف زدن
- پرش افکار، حواس پرتی
- افزایش فعالیت های هدفمند یا بی هدف
- فعالیت هایی با پیامدهای دردناک / ولخرجی، بی مبالاتی جنسی
در هیپو مانیا (مانیای خفیف)، علایم مانند مانیا بوده، دوره آن چهار روز است و اختلال خلقی و تغییر کارکرد فرد را دیگران تایید می نمایند اما باعث افت قابل توجه کارکرد اجتماعی و شغلی فرد نیست.
دوره افسردگی معمولا دو هفته به طول می کشد و حداقل پنج علامت از موارد ذیل مشاهده می شود:
- خلق افسرده در اکثر اوقات شبانه روز و تقریبا تمام روزها
- کاهش بارز علایق یا لذت برای تمام یا تقریبا تمام فعالیت ها
- کاهش یا افزایش وزن بدون رژیم غذایی
- بی خوابی یا پرخوابی
- سراسیمگی یا کندی روانی حرکتی
- خستگی
- احساس بی ارزشی یا احساس گناه مفرط
- کاهش توانایی تفکر یا تمرکز
- افکار عود کننده درباره مرگ
- افکار مکرر یا اقدام به خودکشی
اختلال خلق باعث ناراحتی بالینی قابل توجه یا افت بارز کارکرد شغلی، اجتماعی و یا سایر جنبه های مهم کارکرد فرد شده و ناشی از اثرات فیزیولوژیک یک ماده نیست.
@ahebba

3. اختلال دو قطبی نوع دوم
علایم

نوسانات خلقی از افسردگی تا شیدایی - داشتن افکار خودکشی

توضیحات

ویژگی اصلی این اختلال که سن متوسط بروز آن اواسط دهه دوم عمر می باشد، حملات مکرر خلقی شامل یک یا چند دوره افسردگی اساسی و حداقل یک دوره مانیای خفیف است.
دوره هیپو مانیا (مانیای خفیف) حداقل چهار روز طول می کشد، و در اکثر اوقات شبانه روز و تقریبا در تمام روزها خلق به شکل غیر طبیعی بالا یا تحریک پذیر بوده، فعالیت هدفمند یا انرژی فرد به شکل ناهنجار و مداوم افزایش می یابد، هم زمان سه مورد از موارد ذیل نیز مشاهده می شود:
- افزایش اعتماد به نفس یا خود بزرگ بینی
- کاهش نیاز به خواب، پرحرفی یا احساس فشار برای حرف زدن
- پرش افکار
- حواس پرتی
- افزایش فعالیت های هدفمند یا بی هدف
- فعالیت هایی با پیامدهای دردناک / ولخرجی، بی مبالاتی جنسی
اختلال خلقی و تغییر کارکرد فرد را دیگران تایید می نمایند اما باعث افت قابل توجه کارکرد اجتماعی و شغلی فرد نیست.
دوره افسردگی معمولا دو هفته به طول می کشد وحداقل پنج علامت از موارد ذیل مشاهده می شود:
- خلق افسرده در اکثر اوقات شبانه روز و تقریبا تمام روزها
- کاهش بارز علایق یا لذت برای تمام یا تقریبا تمام فعالیت ها
- کاهش یا افزایش وزن بدون رژیم غذایی
- بی خوابی یا پرخوابی
- سراسیمگی یا کندی روانی حرکتی
- خستگی
- احساس بی ارزشی یا احساس گناه مفرط
- کاهش توانایی تفکر یا تمرکز
- افکار عود کننده درباره مرگ
- افکار مکرر یا اقدام به خودکشی، مشاهده می شود
افسردگی باعث ناراحتی بالینی قابل توجه یا افت کارکرد شغلی، اجتماعی و یا سایر جنبه های مهم کارکرد فرد شده و ناشی از اثرات فیزیولوژیک یک ماده نیست.

@ahebba

4. اختلال خلق ادواری (سیکلوتایمی)
علایم

نوسانات خلقی (افسردگی - شیدایی) - دمدمی مزاجی - بد خلقی - غیر قابل پیش بینی بودن - غیر قابل اعتماد بودن

توضیحات

ویژگی اصلی این اختلال که در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود، دوره های متعدد و مجزایی از علایم هیپو مانیا و افسردگی است.
طول دوره بیماری حداقل دو سال برای بزرگسالان و یک سال برای کودکان و نوجوانان می باشد ولی هیچ گاه ملاک های کامل یک دوره هیپو مانیا (مانیای خفیف) و افسردگی اساسی را نشان نداده، و فرد بیشتر از دو ماه متوالی بدون علامت نمی باشد.
علایم موجود ناشی از اثرات فیزیولوژیک یک ماده یا بیماری طبی دیگر نبوده و سبب ناراحتی بالینی قابل توجه با افت کارکرد شغلی، اجتماعی یا سایر جنبه های مهم کاری می شود.
@ahebba

سومين نمايشگاه بين المللي تخصصي خدمات توانبخشي معلولين،جانبازان،صنايع و تجهيزات وابسته با حضور انجمن احبا برگزار ميگردد.
زمان: ٧ الي ١٠ شهريور ١٣٩٦
مكان : مصلي امام خميني ( ره)
@ahebba

اهمیت تصمیم گیری و عوامل تاثیر گذار
دکتر لیلا محمدی عضو هئیت مدیره انجمن احبا درباره اهمیت تصمیم گیری در زندگی و عوامل تاثیر گذار بر تصمیم گیری توضیح داده اند.
@ahebba

انجمن حمایت از بیماران اسکیزوفرنیا در سومین نمایشگاه بین المللی تخصصی خدمات توانبخشی معلولین، جانبازان صنایع و تجهیزات وابسته برگزار می نماید:
* برگزاری غرفه جهت اطلاع رسانی و اگاهسازی افراد شرکت کننده در غرفه B21 نمایشگاه
* نمایش هنرهای دستی افراد دارای بیماری اعصاب و روان
* برگزاری کارگاه آموزشی توانبخشی روانی و اجتماعی بیماران مزمن روان در تاریخ 1396/6/8 از ساعت 11 الی 13 در محل نمایشگاه
* اجرای برنامه های پرفورمنس در تمامی روزهای برگزاری نمایشگاه جهت حساس سازی و اشنایی افراد شرکت کننده با علایم بیماری های روان.
@ahebba

اختلال علایم جسمانی: مبتلایان به اختلال علایم جسمی به طور معمول علایم جسمی شایع و متعددی مانند درد موضعی، احساس خستگی، یا .... را دارند که عموما بیان کننده بیماری جدی نبوده ولی برای فرد ناراحت کننده می باشد و در روند طبیعی زندگی روزمره آنان اثر می گذارد. رنج فرد چه از نظر پزشکی قابل توضیح باشد یا نباشد واقعی است. اختلال علایم جسمی معمولا همراه یک بیماری طبی واقعی می باشد به طور مثال ممکن است فردی بعد از یک سکته قلبی بدون عارضه به خاطر اختلال علایم جسمی به شدت ناتوان شود، حتی اگر خود سکنه قلبی منجر به ناتوانی او نشده باشد.
مبتلایان به این اختلال علایم جسمانی خود را تهدید کننده، پر خطر یا مشکل ساز دانسته و معمولا سلامتی خود را در بدترین شرایط می دانند. در اغلب موارد سطوح بالایی از مراقبت های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد که به ندرت موجب تسکین دغدغه های بیمار می گردد و در نتیجه فرد ممکن است به دنبال درمان توسط پزشکان متعدد برای همان علایم باشد، که نتیجه آن تشدید ظاهری علایم می باشد.

@ahebba

اختلال اضطراب بیماری (خود بیمار انگاری، هیپوکندریازیس): این اختلال در واقع هراس از احتمال بیمار بودن است. فرد مبتلا به این اختلال مشغولیت فکری مداوم به داشتن، یا احتمال ابتلا به یک بیماری طبی جدی تشخیص داده نشده را دارد. با وجودی که نگرانی ممکن است به خاطر یک علامت یا حس غیر جسمی غیر مرضی باشد ناراحتی فرد اصولا ناشی از شکایت جسمی نیست بلکه بیشتر از اضطراب درباره معنا، اهمیت یا علت شکایت نشات می گیرد، به عبارتی نگرانی فرد از این است که ممکن است یک بیماری در او تشخیص داده شود.
در صورتی که علامت یا نشانه ای جسمی وجود داشته باشد اغلب احساس فیزیولوژیک طبیعی مثل سرگیجه، یک اختلال کارکردی خوش خیم موقت مثل وز وز گوش، یا یک احساس ناراحتی جسمی که عموما دلالت بر وجود بیماری نمی کند مثل آروغ زدن است. اگر یک بیماری طبی قابل تشخیص وجود داشته باشد اضطراب و مشغولیت ذهنی فرد به وضوح افراطی و نامتناسب با شدت بیماری است. اشتغال خاطر با فکر بیمار بودن، با اضطراب قابل توجهی درباره سلامتی و بیماری همراه است.
@ahebba

تفاوت اختلال علایم جسمانی / اضطراب بیماری
در اختلال اضطراب بیماری، فرد بدون علایم جسمانی، یا با علایم جسمی کم، تصور می کند که بیمار است. در صورتی که در اختلال جسمی، علایم بالینی وجود دارد. به عبارتی در اختلال جسمی فرد بیماری خود را از آن چه که هست بزرگتر می پندارد ولی در اختلال اضطراب بیماری فرد خود را بیمار تصور می کند یا اضطراب آن را دارد که بیمار باشد حتی در غیاب علایم جسمی بیماری خاص و یا وجود یک علامت جزیی.
آنچه در اختلال خود بیمار پنداری مهم است، اضطراب ناشی از احتمال وجود یک بیماری است. ولی در اختلال جسمی، ناراحتی از حضور یک بیماری است
@ahebba

👤 نمادو به روایت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مرکز روزانه آموزشی و توانبخشی بیماران مزمن روان احبا

🎬 امشب
📆 پنجشنبه 96/6/23
⏰ ساعت: 19:53 شبکه دو
@ahebba

یکی از هر 100 نفر از افراد جامعه مبتلا به اسکیزوفرنی هستند و بیش از یک در صد از خانواده ها درگیر مشکلات ناشی از ابتلای یکی از عزیزانشان به بیمارهای اعصاب و روان هستند.
بیماری های روان مساله ای فراگیر شده و مهم ترین مسئله این هست که اکثر مردم آگاهی بسیار کمی درباره این بیماری های جدی دارند.
این کانال جهت بالا بردن آگاهی، کمک به انگ زدایی و پاسخگویی و اطلاع رسانی به شما عزیزان توسط مرکز حمایت از بیماران اعصاب و روان احبا تشکیل شده در این کانال همراه اساتید روانپزشکی، روانشناسی و مددکاری هستیم .در صورت ارسال سوالات به ادمین در اسرع وقت توسط اساتید پاسخگو خواهیم بود.
🎗🎗🎗
@ahebba

موسیقی درمانی برای افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی
بنابر تحقیقات جدید، موسیقی درمانی، می‌تواند بعضی از علایم اسکیزوفرنی را تخفیف داده و بهبود بخشد. این پژوهش که در مجله روانپزشکی منتشر شده، اولین موردی است که در آن موسیقی درمانی برای افرادی که دچار اسکیزوفرنی حاد هستند به کار گرفته شده که توسط محققینی از کالج سلطنتی لندن و درمانگرانی از مراکز سلامت روانی «North west London» رهبری و اداره می‌شود.

در این تحقیق کوچک، ۸۱ بیمار مقیم در چهار بیمارستان لندن به طور تصادفی انتخاب شده‌اند تا از موسیقی درمانی یا درمان بهره‌مند شوند. این افراد بین ۸ تا ۱۲ جلسه به صورت ۱ بار در هفته و به مدت ۴۵ دقیقه از موسیقی درمانی بهره‌مند شده‌اند. در طی جلسات، بیماران به سازهای مختلف دسترسی داشته و از طرف درمانگران به ابزار درونیات خود با موسیقی، تشویق می‌شوند.
در ابتدا درمانگر با دقت به موسیقی بیمار گوش فرا می‌دهد و از نزدیک او را همراهی می‌کند و در پی یافتن چگونگی وضعیت احساسی او که به شکل موسیقی ابراز می‌شود، است.
سپس درمانگر روش‌ها و فرصت‌هایی برای بسط یا تغییر ماهیت این فعل و انفعال موسیقیایی پیشنهاد می‌کند. محققین علایم اسکیزوفرنی را محاسبه کرده و متوجه شدند که در میان بیمارانی که از موسیقی درمانی بهره‌مند شده بودند، پیشرفت‌های بسیاری از بیمارانی که تنها به روش معمول معالجه می‌شدند صورت گرفته است. از جمله موارد و علایم عمومی که تحت تاثیر موسیقی درمانی شدت خود را از دست داده بودند می‌توان به اضطراب، افسردگی و علایم منفی اسکیزوفرنی مانند انزوای احساسی، اشاره نمود.
با این حال محققین هشدار دادند، از آنجایی‌که این تحقیق در اندازه کوچک و معدود انجام گرفته است، این امکان وجود دارد که عوامل دیگری چون شدت بیماری، بر میزان کاربرد این روش تاثیر داشته باشد.
سرپرست تحقیقات دکتر مایک کرامفورد Mike Cramford از کالج سلطنتی لندن گفته است: «ما مدت‌هاست می‌دانیم که بعضی از درمان‌های وابسته به روانشناسی می‌تواند به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند اما تاکنون این روش‌ها تنها در مواردی که بیمار کاملا از شرایطی پایدار برخوردار باشد به کار رفته بود.
این تحقیق نشان می‌دهد که موسیقی درمانی راهی برای کار کردن با افرادی که به شدت بدحال هستند، فراهم کرده است.
🎗🎗🎗
@ahebba

سوال
برادر من به مدت 6سال است ک بعنوان بیمار اسکیزوفرنیا تحت درمان است. مرتب قرص مصرف میکنه و دوره عود تقریبن هر 1.5 تا 2 سال داره. 2 بار بستری شده و یکبار شوک دیده . ولی هنوز پذیرش بیماری نداره.
سوالم اینه که قرص ها و داروهای این بیماران در صورتیکه فرضا به شکلی از خارج از کشور تهیه بشه میتونه موثر تر باشه؟
جواب پزشک: خیر تفاوت چندانی ندارذ.
🎗🎗
@ahebba

نکاتی قابل توجه برای خانواده ها دارای بیمار با اختلال شدید روانپزشکی:
1.به رسمیت شناختن بیماری در عضو خانواده ، متاسفانه خیلی از خانواده ها وجود بیماری روانی را در فرزند ، همسر یا والدین خود انکار می کنند . برای نمونه می گویند : پسر ما بیمار نیست ، کارهایی که می کند دست خودش است و اگر بخواهد می تواند جور دیگری رفتار کند اما خانواده نمی دانند که بیمار بیش از همه از وضعیت خویش رنج می برد و بدون کمک حرفه ای روانپزشک قادر به تغییر رفتار خود نیست و توقع بیجای بستگان بر مشکل او می افزاید .
2.حفظ آرامش در محیط خانه و پرهیز از خرده گیری ها و سرزنش های ناموجه نسبت به بیمار . برای نمونه : سرزنش یک دختر جوان مبتلا به اسکیزوفرنیا که چرا نمره هایت مانند گذشته درخشان نیست ، موجب افزایش دید منفی او نسبت به خود و احساس بی ارزشی در وی می شود .
3.همکاری در درمان بیمار که چه درمان های دارویی و چه درمان های روانی – اجتماعی نیاز به همکاری خانواده دارد . برای نمونه باید مراقب مصرف دارو در بیمار باشند و از اظهار نظرهای نامربوط راجع به دارو و درمان که مانند دوستی خاله خرسه است بپرهیزید . برای نمونه : اگر دارو نخوری بهتر است !!! یا تو که حالت خوب نشده چرا باز هم دارو مصرف می کنی ؟؟؟ اعضای خانواده باید بدانند تجویز ،، کاهش یا قطع داروی اعصاب فقط در صلاحیت روانپزشک است . چه بسیار خانواده ها که با توصیه های نابجا موجب طولانی شدن بیماری یا تشدید آن یا بروز عوارض برگشت ناپذیر بیماری مانند خودکشی فرد شده اند .
4.با نوع بیماری و نشانه های بیماری بیمارشان آشنا باشند ، اعضای خانواده باید وضعیت را همیشه زیر نظر بگیرند و در صورت برگشت نشانه ها بی درنگ با پزشک تماس حاصل نمایند . توصیه نهایی به خانواده هایی که بیمار اسکیزوفرنی دارند این است که با شناسایی یکدیگر در محله خود گروه های خودیاری تشکیل دهند و با استفاده از تجربیات و امکانات یکدیگر بتوانند در توان بخشی بیمار خود نقش مثبت و سازنده ایفا کنند
🎗🎗
@ahebba

اولين فرود كوهنوردان ايراني و سفیر انجمن احبا از قله كليمانجارو به ارتفاع ٥٨٩٥ متر با دوچرخه و نمایش جهانی بنر انجمن احبا در قله کلیمانجارو🌺🌺
@ahebba

اختلال علایم جسمانی / اختلال ساختگی
Somatic Symptom Disorder / Factitious Disorder

اختلال علایم جسمانی: مبتلایان به اختلال علایم جسمی به طور معمول علایم جسمی شایع و متعددی مانند درد موضعی، احساس خستگی، یا .... را دارند که عموما بیان کننده بیماری جدی نبوده ولی برای فرد ناراحت کننده می باشد و در روند طبیعی زندگی روزمره آنان اثر می گذارد. رنج فرد چه از نظر پزشکی قابل توضیح باشد یا نباشد واقعی است. اختلال علایم جسمی معمولا همراه یک بیماری طبی واقعی می باشد به طور مثال ممکن است فردی بعد از یک سکته قلبی بدون عارضه به خاطر اختلال علایم جسمی به شدت ناتوان شود، حتی اگر خود سکنه قلبی منجر به ناتوانی او نشده باشد.
مبتلایان به این اختلال علایم جسمانی خود را تهدید کننده، پر خطر یا مشکل ساز دانسته و معمولا سلامتی خود را در بدترین شرایط می دانند. در اغلب موارد سطوح بالایی از مراقبت های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد که به ندرت موجب تسکین دغدغه های بیمار می گردد و در نتیجه فرد ممکن است به دنبال درمان توسط پزشکان متعدد برای همان علایم باشد، که نتیجه آن تشدید ظاهری علایم می باشد.
اختلال ساختگی: فرد مبتلا به این اختلال به صورت نهانی اقداماتی برای نمایش غیر واقعی، تقلید، ایجاد علایم و نشانه های بیماری یا آسیب انجام می دهد بدون آن که نفع خارجی واضحی داشته باشد. به عبارتی دیگر فردی که دچار یک بیماری یا آسیب طبی شده است با روش های مختلف فریب کاری، سعی می نماید مسئله را از آن چه که واقعا هست بزرگتر نشان دهد. این مسئله حتی در مورد بیماری یا آسیب به دیگران هم اتفاق می افتد و فرد را بیمارتر و آسیب دیده تر از آنچه هست نشان می دهد. این فریب کاری از راه جعل، اغراق یا القا صورت می گیرد.
مبتلایان به این اختلال، برای مثال ممکن است احساس افسردگی و میل به خودکشی را به دنبال مرگ همسر خود گزارش کنند؛ در حالی که این مرگ واقعیت نداشته و اصولا همسری ندارند. به دروغ دوره هایی از علایم نورولوژیک مانند تشنج؛ سرگیجه یا فراموشی را گزارش کنند، دستکاری در تست های آزمایشگاهی مانند اضافه کردن خون به ادرار برای ادعای دروغین یک بیماری، مصرف انسولین یا وارفارین برای القا نتایج غیر طبیعی آزمایشگاهی یا وجود بیماری، ایراد آسیب جسمی به خود یا ایجاد بیماری در خود یا دیگران، از سایر اقدامات افراد مبتلا به این اختلال است.

تفاوت ها
علیرغم وجود علایم بیماری طبی در هر دو گروه، در اختلال علایم جسمی، توجه زیاد و جستجوی درمان برای نگرانی های طبی وجود دارد ولی شواهدی که نشان دهد فرد اطلاعات کاذبی ارایه می دهد یا رفتاری فریب آمیز دارد وجود ندارد. در صورتی که در اختلال ساختگی فرد با دادن اطلاعات کاذب و رفتار فریب کارانه، علایم جسمانی را از آن چه هستند برجسته تر می سازد. به عبارتی در اختلال علایم جسمی، فرد مشکل خود را بزرگتر از آنچه هست می بیند، ولی در اختلال ساختگی، فرد با استفاده از روش های مختلف مشکل خود را بزرگتر از آن چه هست نشان می دهد.
@ahebba