تفاوت ها
اگر چه اختلال شخصیت وسواسی – جبری و اختلال وسواسی – جبری دارای نام مشابهی هستند ولی علایم بالینی این دو اختلال کاملا از هم متفاوت می باشند. همان گونه که در تعاریف ذکر شد، مشخصه اختلال OCD افکار، تصاویر یا تمایلات مزاحم یا رفتارهای تکراری در واکنش به این افکار و تصاویر و تمایلات می باشد در حالی که ویژگی اصلی شخصیت وسواسی – جبری ، رفتاری همراه با ناسازگاری، کمال طلبی شدید، کنترل سخت و انعطاف ناپذیر بودن است.
@ahebba
اگر چه اختلال شخصیت وسواسی – جبری و اختلال وسواسی – جبری دارای نام مشابهی هستند ولی علایم بالینی این دو اختلال کاملا از هم متفاوت می باشند. همان گونه که در تعاریف ذکر شد، مشخصه اختلال OCD افکار، تصاویر یا تمایلات مزاحم یا رفتارهای تکراری در واکنش به این افکار و تصاویر و تمایلات می باشد در حالی که ویژگی اصلی شخصیت وسواسی – جبری ، رفتاری همراه با ناسازگاری، کمال طلبی شدید، کنترل سخت و انعطاف ناپذیر بودن است.
@ahebba
وسواس هم دارو درمانى لازم دارد و هم رفتاردرمانى.
وسواس فكرى عبارت است از افكار ،تصاوير و عباراتى كه به مغز هجوم مياورند و شخص مبتلا عليرغم اينكه به بيهودگى انها اگاه است ولى قادر نيست جلوى انها را بگيرد و حتى هر چه بيشتر سعى كند جلوى ورود انها را به ذهن خودش بگيرد بيشتر اين افكار هجوم مياورند و سمج تر ميشوند.
وسواس عملى متعاقب يك سرى افكار وسواسى خاص بروز ميكنند ،مانند شستشوى زياد متعاقب افكار وسواس گونه در باره الودگى محيط يا دور كردن و خنثى كردن اتفاقى ناگوار.
اين اختلال از جنبه ژنتيك قوى ايي برخوردار است و معمولا در خانواده شخص مبتلا وجود دارد يا داشته است.
@ahebba
وسواس فكرى عبارت است از افكار ،تصاوير و عباراتى كه به مغز هجوم مياورند و شخص مبتلا عليرغم اينكه به بيهودگى انها اگاه است ولى قادر نيست جلوى انها را بگيرد و حتى هر چه بيشتر سعى كند جلوى ورود انها را به ذهن خودش بگيرد بيشتر اين افكار هجوم مياورند و سمج تر ميشوند.
وسواس عملى متعاقب يك سرى افكار وسواسى خاص بروز ميكنند ،مانند شستشوى زياد متعاقب افكار وسواس گونه در باره الودگى محيط يا دور كردن و خنثى كردن اتفاقى ناگوار.
اين اختلال از جنبه ژنتيك قوى ايي برخوردار است و معمولا در خانواده شخص مبتلا وجود دارد يا داشته است.
@ahebba
اعتماد به نفس / حرمت نفس
Confidence / Self-esteem
اعتماد نفس: عقیده یک فرد درباره توانایی ها و استعدادهایش. به تعبیر دیگر اعتماد به نفس یعنی آن احساس و شناختی که فرد از توانایی ها و محدودیت های درونی و بیرونی خود دارد. شکل گیری اعتماد به نفس در دوران کودکی با حمایت والدین از فرزندانشان به طور موثر شکل می گیرد. وقتی فردی با توجه به در نظر گرفتن تفاوت های فردی، خود را توانا، با کفایت، دوست داشتنی و منحصر به فرد می بیند، اعتماد به نفس مثبتی دارد.
حرمت نفس (عزت نفس – احترام به نفس): میزان ارزشی که شخص برای خود قایل است که ناشی از افكار، احساسات، عواطف و تجربيات ما در طول زندگی است. به عبارتی دیگر حرمت نفس یعنی، احساس ارزشمندی درونی و احترام گذاشتن به خویشتن، ارتباط صادقانه با خود و حقیقت گویی، توانایی در دوست داشتن و عشق ورزیدن به همه و بالاخره داشتن تصویر ذهنی خوب از خود و سازگاری با جهان هستی. در کل امنیت معنوی و تفاهم با آنچه که هستیم.
تفاوت ها
اعتماد به نفس و حرمت نفس با یکدیگر مرتبط هستند اما دقیقا شبیه به هم نیستند. اعتماد به نفس بسیار محدودتر از عزت نفس است. به طور کل اعتماد به نفس به عقیده یک فرد نسبت به توانایی ها و استعدادهایش مربوط است، اما عزت نفس به معنای داشتن احساس ارزشمندی و کارایی در مورد خود است. اعتماد به نفس از نتايج عزت نفس و برآيند آن به شمار می آید.
@ahebba
Confidence / Self-esteem
اعتماد نفس: عقیده یک فرد درباره توانایی ها و استعدادهایش. به تعبیر دیگر اعتماد به نفس یعنی آن احساس و شناختی که فرد از توانایی ها و محدودیت های درونی و بیرونی خود دارد. شکل گیری اعتماد به نفس در دوران کودکی با حمایت والدین از فرزندانشان به طور موثر شکل می گیرد. وقتی فردی با توجه به در نظر گرفتن تفاوت های فردی، خود را توانا، با کفایت، دوست داشتنی و منحصر به فرد می بیند، اعتماد به نفس مثبتی دارد.
حرمت نفس (عزت نفس – احترام به نفس): میزان ارزشی که شخص برای خود قایل است که ناشی از افكار، احساسات، عواطف و تجربيات ما در طول زندگی است. به عبارتی دیگر حرمت نفس یعنی، احساس ارزشمندی درونی و احترام گذاشتن به خویشتن، ارتباط صادقانه با خود و حقیقت گویی، توانایی در دوست داشتن و عشق ورزیدن به همه و بالاخره داشتن تصویر ذهنی خوب از خود و سازگاری با جهان هستی. در کل امنیت معنوی و تفاهم با آنچه که هستیم.
تفاوت ها
اعتماد به نفس و حرمت نفس با یکدیگر مرتبط هستند اما دقیقا شبیه به هم نیستند. اعتماد به نفس بسیار محدودتر از عزت نفس است. به طور کل اعتماد به نفس به عقیده یک فرد نسبت به توانایی ها و استعدادهایش مربوط است، اما عزت نفس به معنای داشتن احساس ارزشمندی و کارایی در مورد خود است. اعتماد به نفس از نتايج عزت نفس و برآيند آن به شمار می آید.
@ahebba
در شرایط فعلی برای حفظ آرامش روانی به نکات زیر دقت کنیم:
۱. از ارسال و پخش خبرهایی که منبع معتبر ندارند شدیدا پرهیز کنیم.
۲. از نقد عملکرد نیروهای امنیتی، امدادرسانی و سیاسی پرهیز کنیم. در این شرایط اولویت اول حفظ آرامش روانی مردم است.
۳. جدا از خواندن و انتشار هر گونه مطلب طنز خودداری کنیم.
۴. از انتشار عکس های مربوط به حادثه خودداری کنیم. مخصوصا مراقب کودکان، نوجوانان، افراد مضطرب و با سابقه اختلالات روانپزشکی باشیم.
دقت کنیم کودکان حتی با شنیدن و تصور کردن می توانند آسیب ببینند.
@ahebba
۱. از ارسال و پخش خبرهایی که منبع معتبر ندارند شدیدا پرهیز کنیم.
۲. از نقد عملکرد نیروهای امنیتی، امدادرسانی و سیاسی پرهیز کنیم. در این شرایط اولویت اول حفظ آرامش روانی مردم است.
۳. جدا از خواندن و انتشار هر گونه مطلب طنز خودداری کنیم.
۴. از انتشار عکس های مربوط به حادثه خودداری کنیم. مخصوصا مراقب کودکان، نوجوانان، افراد مضطرب و با سابقه اختلالات روانپزشکی باشیم.
دقت کنیم کودکان حتی با شنیدن و تصور کردن می توانند آسیب ببینند.
@ahebba
اختلال استرس پس از حادثه / اختلال استرس حاد
Posttraumatic Stress Disorder/ Acute Stress Disorder
هنگامی که یک فرد با حادثه یا حوادثی آسیب زا مواجه می شود ممکن است علایمی از خود بروز دهد، این حوادث می توانند منشا ایجاد دو اختلال روانی به نام های اختلال استرس حاد و اختلال استرس بعد از سانحه (PTSD) شوند که علایم بالینی آن ها مشابه است. در ذیل به تعدادی از این حوادث و علایم اشاره می شود:
حوادث: حوادث به چهار شکل مختلف در بروز این اختلال ها موثر هستند.
•تجربه مستقیم حوادث آسیب زا: جنگ، تهدید یا حمله واقعی فیزیکی، سرقت، خفگی، بد رفتاری جسمی دوران کودکی، تهدید یا خشونت جنسی واقعی، دزدیده شدن، به گروگان گرفته شدن، حملات تروریستی، شکنجه شدن، اسیر جنگی بودن، بلایای طبیعی یا ساخت بشر و حوادث شدید وسایل نقلیه، هوشیار شدن در حین عمل جراحی، ....
•شاهد یک حادثه آسیب زا بودن: مشاهده آسیب های جدی یا تهدید به آن، مرگ غیر طبیعی، بدرفتاری جسمی یا جنسی با توسل به زور، تهاجم خانوادگی، تصادفات، جنگ یا بلایا و یا حادثه فجیع طبی مثل خونریزی تهدید کننده زندگی برای فرزند فرد، ...
•آگاه شدن از یک حادثه آسیب زا: در این شرایط فرد از اتفاقات ناگهانی یا فجیعی مطلع می شود که برای وابستگان نزدیک یا دوستان رخ داده است. تهاجم های وحشانه فردی، خودکشی، تصادف های شدید و جراحات جدی از این دسته هستند.
•تجربه مکرر یا شدید با جزییات آزار دهنده و تنفر آور حادثه آسیب زا: مسئولین خط اول جمع آوری کننده بقایای اجساد، مامورین پلیسی که مکررا با جزییات سوء رفتار با کودک مواجه است.
@ahebba
Posttraumatic Stress Disorder/ Acute Stress Disorder
هنگامی که یک فرد با حادثه یا حوادثی آسیب زا مواجه می شود ممکن است علایمی از خود بروز دهد، این حوادث می توانند منشا ایجاد دو اختلال روانی به نام های اختلال استرس حاد و اختلال استرس بعد از سانحه (PTSD) شوند که علایم بالینی آن ها مشابه است. در ذیل به تعدادی از این حوادث و علایم اشاره می شود:
حوادث: حوادث به چهار شکل مختلف در بروز این اختلال ها موثر هستند.
•تجربه مستقیم حوادث آسیب زا: جنگ، تهدید یا حمله واقعی فیزیکی، سرقت، خفگی، بد رفتاری جسمی دوران کودکی، تهدید یا خشونت جنسی واقعی، دزدیده شدن، به گروگان گرفته شدن، حملات تروریستی، شکنجه شدن، اسیر جنگی بودن، بلایای طبیعی یا ساخت بشر و حوادث شدید وسایل نقلیه، هوشیار شدن در حین عمل جراحی، ....
•شاهد یک حادثه آسیب زا بودن: مشاهده آسیب های جدی یا تهدید به آن، مرگ غیر طبیعی، بدرفتاری جسمی یا جنسی با توسل به زور، تهاجم خانوادگی، تصادفات، جنگ یا بلایا و یا حادثه فجیع طبی مثل خونریزی تهدید کننده زندگی برای فرزند فرد، ...
•آگاه شدن از یک حادثه آسیب زا: در این شرایط فرد از اتفاقات ناگهانی یا فجیعی مطلع می شود که برای وابستگان نزدیک یا دوستان رخ داده است. تهاجم های وحشانه فردی، خودکشی، تصادف های شدید و جراحات جدی از این دسته هستند.
•تجربه مکرر یا شدید با جزییات آزار دهنده و تنفر آور حادثه آسیب زا: مسئولین خط اول جمع آوری کننده بقایای اجساد، مامورین پلیسی که مکررا با جزییات سوء رفتار با کودک مواجه است.
@ahebba
علایم اختلال استرس پس از حادثه / اختلال استرس حاد:
•یادآوری حادثه: در فرد مبتلا به این اختلال، به صورت شایع، یادآورهای مزاحم و مکرر حادثه به سراغ وی می آیند. این یاد آوری ها، خاطراتی در مورد سانحه هستند که به طور خود به خودی و یا بر اثر یک محرک، تجربه آسیب زا را برای فرد یادآوری می کند. مثلا صدای اگزوز عقب ماشین سبب برانگیختن خاطره شلیک گلوله می شود. این خاطرات مزاحم، شکل های متفاوتی دارند، به طور مثال احساس گرمای شدید در یک خانه آتش گرفته، ترس از این فکر که در شرف خنجر خوردن است، تجربه تنگی نفس کسی که در حال غرق شدن است.
•رویای مربوط به حادثه: رویاهای ناراحت کننده ای در مورد حادثه برای فرد مبتلا به این اختلال پیش می آید، برای مثال فردی که از یک حادثه تصادف جان سالم به در برده، رویای ناراحت کننده ممکن است صدای تصادف ماشین باشد، و رویای یک سرباز جنگی می تواند آسیب دیدن به روشی غیر از جنگیدن باشد.
•بازگشت به گذشته (فلش بک): در این حالت فرد طوری رفتار می کند که گویی حادثه آسیب زا اکنون رخ می دهد و وی آن را در همان لحظه تجربه می کند.
•ناراحتی روانی شدید یا واکنش فیزیولوزیک محسوس: بعضی از مبتلایان به این اختلال، خاطرات مزاحمی از خود حادثه ندارند اما در عوض وقتی با رویدادی مواجه می شوند که مشابه یا نمادی از جنبه های حادثه آسب زاست، نوعی ناراحتی روانی یا فیزیولوژیکی را تجربه می کنند، مثل روز پر از باد برای کودکان طوفان زده، احساس گرما برای یک قربانی آتش سوزی، سرگیجه برای یک فرد نجات یافته از ضربه سر
•خلق منفی: این افراد هیجان های مثبت مانند شادی، لذت، رضایت یا هیجان های همراه با صمیمیت، مهربانی یا تمیلات جنسی را نمی توانند به صورت مستمر حفظ کنند اما هیجانات منفی مثل ترس، غمگینی، خشم، احساس گناه و شرم را حفظ می نمایند.
•تغییر در آگاهی: تغییر در آگاهی به صورت احساس جدا شدن از خود یا محیط یا فراموش کردن یک جنبه مهم از حادثه رخ داده، است. خود را از آن طرف اتاق دیدن، حرکت کند اشیا، دیدن مغشوش اشیا نمونه هایی از تغییر در آگاهی هستند.
•اجتناب: بیمار ممکن است از صحبت در مورد تجربه آسیب زا امتناع کند یا به روشهایی مثل مصرف شدید الکل در هنگام به یاد آوردن حادثه برای کاهش سطح آگاهی خود روی بیاورد. همچنین مواردی مانند اجتناب از شنیدن اخباری که این گونه حادثه ها را پوشش می دهند، خودداری از بازگشت به مکانی که سانحه رخ داده یا دوری افرادی که حادثه مشابه ای را تجربه کرده اند ممکن است در افراد مبتلا به این اختلال دیده شود.
•برانگیختگی: برانگیختگی در افراد مبتلا به این اختلال ممکن است به صورت های مختلف بروز نماید،که می توان به این موارد اشاره کرد، مشکل در شروع خواب، مشکل در داشتن خواب مداوم، کابوس دیدن، زود جوشی، پرخاشگری کلامی، پرخاشگری فیزیکی، افزایش حساسیت، مشکل در تمرکز از جمله اشکال در به خاطر آوردن وقایع روزانه، گوش به زنگی، و حساس بودن به محرک های غیره منتظره که به صورت پریدن، یکه خوردن و جهش نسبت به صداهای بلند خود رانشان می دهد.
@ahebba
•یادآوری حادثه: در فرد مبتلا به این اختلال، به صورت شایع، یادآورهای مزاحم و مکرر حادثه به سراغ وی می آیند. این یاد آوری ها، خاطراتی در مورد سانحه هستند که به طور خود به خودی و یا بر اثر یک محرک، تجربه آسیب زا را برای فرد یادآوری می کند. مثلا صدای اگزوز عقب ماشین سبب برانگیختن خاطره شلیک گلوله می شود. این خاطرات مزاحم، شکل های متفاوتی دارند، به طور مثال احساس گرمای شدید در یک خانه آتش گرفته، ترس از این فکر که در شرف خنجر خوردن است، تجربه تنگی نفس کسی که در حال غرق شدن است.
•رویای مربوط به حادثه: رویاهای ناراحت کننده ای در مورد حادثه برای فرد مبتلا به این اختلال پیش می آید، برای مثال فردی که از یک حادثه تصادف جان سالم به در برده، رویای ناراحت کننده ممکن است صدای تصادف ماشین باشد، و رویای یک سرباز جنگی می تواند آسیب دیدن به روشی غیر از جنگیدن باشد.
•بازگشت به گذشته (فلش بک): در این حالت فرد طوری رفتار می کند که گویی حادثه آسیب زا اکنون رخ می دهد و وی آن را در همان لحظه تجربه می کند.
•ناراحتی روانی شدید یا واکنش فیزیولوزیک محسوس: بعضی از مبتلایان به این اختلال، خاطرات مزاحمی از خود حادثه ندارند اما در عوض وقتی با رویدادی مواجه می شوند که مشابه یا نمادی از جنبه های حادثه آسب زاست، نوعی ناراحتی روانی یا فیزیولوژیکی را تجربه می کنند، مثل روز پر از باد برای کودکان طوفان زده، احساس گرما برای یک قربانی آتش سوزی، سرگیجه برای یک فرد نجات یافته از ضربه سر
•خلق منفی: این افراد هیجان های مثبت مانند شادی، لذت، رضایت یا هیجان های همراه با صمیمیت، مهربانی یا تمیلات جنسی را نمی توانند به صورت مستمر حفظ کنند اما هیجانات منفی مثل ترس، غمگینی، خشم، احساس گناه و شرم را حفظ می نمایند.
•تغییر در آگاهی: تغییر در آگاهی به صورت احساس جدا شدن از خود یا محیط یا فراموش کردن یک جنبه مهم از حادثه رخ داده، است. خود را از آن طرف اتاق دیدن، حرکت کند اشیا، دیدن مغشوش اشیا نمونه هایی از تغییر در آگاهی هستند.
•اجتناب: بیمار ممکن است از صحبت در مورد تجربه آسیب زا امتناع کند یا به روشهایی مثل مصرف شدید الکل در هنگام به یاد آوردن حادثه برای کاهش سطح آگاهی خود روی بیاورد. همچنین مواردی مانند اجتناب از شنیدن اخباری که این گونه حادثه ها را پوشش می دهند، خودداری از بازگشت به مکانی که سانحه رخ داده یا دوری افرادی که حادثه مشابه ای را تجربه کرده اند ممکن است در افراد مبتلا به این اختلال دیده شود.
•برانگیختگی: برانگیختگی در افراد مبتلا به این اختلال ممکن است به صورت های مختلف بروز نماید،که می توان به این موارد اشاره کرد، مشکل در شروع خواب، مشکل در داشتن خواب مداوم، کابوس دیدن، زود جوشی، پرخاشگری کلامی، پرخاشگری فیزیکی، افزایش حساسیت، مشکل در تمرکز از جمله اشکال در به خاطر آوردن وقایع روزانه، گوش به زنگی، و حساس بودن به محرک های غیره منتظره که به صورت پریدن، یکه خوردن و جهش نسبت به صداهای بلند خود رانشان می دهد.
@ahebba
تفاوت اختلال استرس پس از حادثه / اختلال استرس حاد
با توجه با آنچه ذکر شد، علایم اختلال استرس حاد و اختلال استرس پس از سانحه مشترک هستند، ولی آنچه که باعث می شود از آن ها به عنوان دو اختلال جداگانه یاد شود زمان بروز علایم و مدت آن است.
•زمان بروز علایم: در اختلال استرس حاد، علایم بلافاصله پس از روی دادن حادثه تا حداکثر تا سه روز بعد از مواجه شدن با حادثه آسیب زا خود را نشان داده در حالی که علایم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) معمولا در عرض سه ماه اول بعد از سانحه خود را نشان می دهد، هر چند که ممکن است به صورت تاخیری چند ماهه یا حتی چند ساله علایم بیماری کامل شود.
•مدت علایم: در اختلال استرس حاد علایم پس از یک ماه فرو کش کرده یا تسکین می یابد، در حال که دوره بهبودی کامل در استرس بعد از سانحه از سه ماه تا چندین سال متفاوت است.
لازم به ذکر است که، اختلال استرس حاد ممکن است در صورت عدم التیام به اختلال استرس بعد از سانحه تبدیل شود. تقریبا نیمی از افرادی که نهایتا دچارPTSD می شوند، در ابتدا علایم اختلال استرس حاد را داشته اند.
@ahebba
با توجه با آنچه ذکر شد، علایم اختلال استرس حاد و اختلال استرس پس از سانحه مشترک هستند، ولی آنچه که باعث می شود از آن ها به عنوان دو اختلال جداگانه یاد شود زمان بروز علایم و مدت آن است.
•زمان بروز علایم: در اختلال استرس حاد، علایم بلافاصله پس از روی دادن حادثه تا حداکثر تا سه روز بعد از مواجه شدن با حادثه آسیب زا خود را نشان داده در حالی که علایم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) معمولا در عرض سه ماه اول بعد از سانحه خود را نشان می دهد، هر چند که ممکن است به صورت تاخیری چند ماهه یا حتی چند ساله علایم بیماری کامل شود.
•مدت علایم: در اختلال استرس حاد علایم پس از یک ماه فرو کش کرده یا تسکین می یابد، در حال که دوره بهبودی کامل در استرس بعد از سانحه از سه ماه تا چندین سال متفاوت است.
لازم به ذکر است که، اختلال استرس حاد ممکن است در صورت عدم التیام به اختلال استرس بعد از سانحه تبدیل شود. تقریبا نیمی از افرادی که نهایتا دچارPTSD می شوند، در ابتدا علایم اختلال استرس حاد را داشته اند.
@ahebba
پراشتهایی عصبی / اختلال پرخوری
Bulimia Nervosa / Binge – Eating Disorder
پر اشتهایی عصبی و اختلال پرخوری هردو از اختلال های مربوط به تغذیه مجسوب می شوند. علایم اولیه مشابه این دو اختلال که حداقل یک بار در هفته و در مدت سه ماه تداوم دارد، به شرح ذیل است:
•دوره پرخوری: صرف میزانی از غذا در یک دوره زمانی کمتر از دو ساعت، که مشخصا بیشتر از مقداری است که اکثر مردم می توانند طی همین مدت و تحت شرایط مشابه بخورند. خوردن سریع تر از حالت طبیعی، خوردن تا زمانی که سیری توام تا احساس ناراحتی ظاهر شود، خوردن مقدار زیاد غذا در زمانی که فرد از لحاظ جسمی گرسنه نیست، خوردن در تنهایی به دلیل احساس شرم از مقدار غذای خورده شوده و احساس تنفر از خود یا احساس گناه شدید پس از پرخوری از نشانه های دوره پرخوری است. این دوره لزوما به یک موقعیت محدود نمی شود مثلا فردی ممکن است پرخوری را در رستوران آغاز و آن را در بازگشت به منزل ادامه دهد. ته بندی های مداوم با مقادیر جزیی غذا در طول روز به عنوان پرخوری تلقی نمی شود.
•ناتوانی در کنترل خوردن: این مسئله می توان به صورت احساس ناتوانی در توقف خوردن یا کنترل نوع یا حجم غدای مصرفی باشد. اشکال در کنترل پرخوری ممکن است مطلق نباشد، برای نمونه، فرد ممکن است وقتی تلفن زنگ بزند، کماکان به خوردن ادامه دهد، در حالی که اگر کسی سرزده وارد اتاق شوند، خوردن را متوقف کند.
@ahebba
Bulimia Nervosa / Binge – Eating Disorder
پر اشتهایی عصبی و اختلال پرخوری هردو از اختلال های مربوط به تغذیه مجسوب می شوند. علایم اولیه مشابه این دو اختلال که حداقل یک بار در هفته و در مدت سه ماه تداوم دارد، به شرح ذیل است:
•دوره پرخوری: صرف میزانی از غذا در یک دوره زمانی کمتر از دو ساعت، که مشخصا بیشتر از مقداری است که اکثر مردم می توانند طی همین مدت و تحت شرایط مشابه بخورند. خوردن سریع تر از حالت طبیعی، خوردن تا زمانی که سیری توام تا احساس ناراحتی ظاهر شود، خوردن مقدار زیاد غذا در زمانی که فرد از لحاظ جسمی گرسنه نیست، خوردن در تنهایی به دلیل احساس شرم از مقدار غذای خورده شوده و احساس تنفر از خود یا احساس گناه شدید پس از پرخوری از نشانه های دوره پرخوری است. این دوره لزوما به یک موقعیت محدود نمی شود مثلا فردی ممکن است پرخوری را در رستوران آغاز و آن را در بازگشت به منزل ادامه دهد. ته بندی های مداوم با مقادیر جزیی غذا در طول روز به عنوان پرخوری تلقی نمی شود.
•ناتوانی در کنترل خوردن: این مسئله می توان به صورت احساس ناتوانی در توقف خوردن یا کنترل نوع یا حجم غدای مصرفی باشد. اشکال در کنترل پرخوری ممکن است مطلق نباشد، برای نمونه، فرد ممکن است وقتی تلفن زنگ بزند، کماکان به خوردن ادامه دهد، در حالی که اگر کسی سرزده وارد اتاق شوند، خوردن را متوقف کند.
@ahebba
تفاوت ها
هر چند پرخوری و ناتوانی در کنترل خوردن، در پراشتهایی عصبی و اختلال پرخوری مشترک هستند، اما این دو اختلال در بعضی از جنبه های اساسی با هم تفاوت دارند که عبارتند از:
•پاکسازی: فرد مبتلا به پر اشتهایی عصبی، اعمال نامتناسبی را به صورت مفرط و مکرر در جهت جبران پرخوری و به منظور جلوگیری از افزایش وزن، انجام می دهد که به روش های پاکسازی معروف هستند. نمونه ای از روش های پاکسازی به این شرح هستند، استفراغ کردن بلافاصله پس از خوردن غذا که به وسیله تحریک رفلکس عق زدن انجام می گیرد، در طول زمان این روش به شکلی تشدید می شود که فرد به قصد استفراغ کردن پرخوری می کند. مصرف نا به جای مدرها و مسهل ها، مصرف یا قطع داروهای تاثیر گذار بر هورمون ها مانند مصرف هورمون تیروئید یا قطع انسولین در دیابتی ها. روزه داری یک روزه یا بیشتر از آن. ورزش شدید در زمان و مکان نامناسب تا حدی که مانع فعالیت های مهم فرد می شود و علی رغم آسیب یا سایر عوارض طبی ادامه می یابد.
•محدودیت رژیم غذایی: مبتلایان به پر اشتهایی عصبی به طور معمول در فواصل بین پرخوری ها، محدودیت رژیم غذایی واضح یا برنامه ریزی شده ای را برای کاهش وزن دارند در حالی که در اختلال پرخوری، فرد به دنبال بروز پرخوری اقدام به گرفتن رژیم می کند به عبارتی در پراشتهایی عصبی اول رژیم غذایی سپس پرخوری و در اختلال پرخوری اول پرخوردن و سپس رژیم غذایی روی می دهد.
•پاسخ به درمان: میزان بهبودی در مبتلایان به اختلال پرخوری بالاتر از کسانی است که مبتلا به پر اشتهایی عصبی هستند.
@ahebba
هر چند پرخوری و ناتوانی در کنترل خوردن، در پراشتهایی عصبی و اختلال پرخوری مشترک هستند، اما این دو اختلال در بعضی از جنبه های اساسی با هم تفاوت دارند که عبارتند از:
•پاکسازی: فرد مبتلا به پر اشتهایی عصبی، اعمال نامتناسبی را به صورت مفرط و مکرر در جهت جبران پرخوری و به منظور جلوگیری از افزایش وزن، انجام می دهد که به روش های پاکسازی معروف هستند. نمونه ای از روش های پاکسازی به این شرح هستند، استفراغ کردن بلافاصله پس از خوردن غذا که به وسیله تحریک رفلکس عق زدن انجام می گیرد، در طول زمان این روش به شکلی تشدید می شود که فرد به قصد استفراغ کردن پرخوری می کند. مصرف نا به جای مدرها و مسهل ها، مصرف یا قطع داروهای تاثیر گذار بر هورمون ها مانند مصرف هورمون تیروئید یا قطع انسولین در دیابتی ها. روزه داری یک روزه یا بیشتر از آن. ورزش شدید در زمان و مکان نامناسب تا حدی که مانع فعالیت های مهم فرد می شود و علی رغم آسیب یا سایر عوارض طبی ادامه می یابد.
•محدودیت رژیم غذایی: مبتلایان به پر اشتهایی عصبی به طور معمول در فواصل بین پرخوری ها، محدودیت رژیم غذایی واضح یا برنامه ریزی شده ای را برای کاهش وزن دارند در حالی که در اختلال پرخوری، فرد به دنبال بروز پرخوری اقدام به گرفتن رژیم می کند به عبارتی در پراشتهایی عصبی اول رژیم غذایی سپس پرخوری و در اختلال پرخوری اول پرخوردن و سپس رژیم غذایی روی می دهد.
•پاسخ به درمان: میزان بهبودی در مبتلایان به اختلال پرخوری بالاتر از کسانی است که مبتلا به پر اشتهایی عصبی هستند.
@ahebba
ترس / هراس
Fear / Phobia
ترس: پاسخ هیجانی به تهدیدی واقعی یا پیش بینی وقوع خطر، همراه با تمایل شدید به مقابله یا فرار می باشد. باز شدن مردمک های چشم، انقباض عروق سطحی بدن همراه با افزایش جریان خون، افزایش ضربان قلب، تعریق و لرزش، در هنگام ترس رخ داده و فرد را آماده می سازد که با عامل ایجاد کننده خطر مقابله و ستیز کند یا این که از آن فرار نماید. به طور مثال، وقتی که ماشینی با سرعت زیاد به شما نزدیک می شود، هیجان حاصل از آن ترس نامیده می شود.
هراس: ترس مداوم از یک شیء، فعالیت یا موقعیت خاص که با خطر واقعی نهفته در آن شیء، فعالیت یا مو قعیت خاص تناسب ندارد و موجب تمایل شدید برای اجتناب و دوری از آن می شود. در صورتی که امکان اجتناب از محرک های هراسی وجود نداشته باشد، فرد آن را با یک ناراحتی آشکار تحمل می کند. به عبارتی هراس یا فوبیا، ترس بیمارگونه، به شدت مبالغه آمیز و حتی توهمی است. هراس را به انواع مختلفی تقسیم می کنند:
•هراس اختصاصی: هراس از یک موقعیت یا جسم خاص. پرواز، بلندی، حیوانات، ترزیق، دیدن خون از انواع این هراس هستند.
•جمعیت هراسی: هراس درباره یک یا چند موقعیت اجتماعی. مکالمه یا ملاقات با افراد غریبه، سخنرانی کردن، مشاهده شدن در هنگام خوردن یا اشامیدن از تنونه های این هراس هستند.
•گذر هراسی: هراس قابل توجه در رویارویی یا انتظار رو به رو شدن با طیف گسترده ای از موقعیت های مختلف. استفاده از وسایل نقلیه عمومی مانند اتوموبیل؛ اتوبوس؛ قطار؛ کشتی؛ هواپیما، بودن در فضاهای باز مانند پارکینگ های بزرگ؛ مراکز خرید؛ پل ها، بودن در فضاهای بسته مانند فروشگاه ها؛ تئاتر, سینما، ایستادن در صف یا جاهای شلوغ و تنها ماندن خارج از خانه از نمونه های گذر هراسی هستند.
@ahebba
Fear / Phobia
ترس: پاسخ هیجانی به تهدیدی واقعی یا پیش بینی وقوع خطر، همراه با تمایل شدید به مقابله یا فرار می باشد. باز شدن مردمک های چشم، انقباض عروق سطحی بدن همراه با افزایش جریان خون، افزایش ضربان قلب، تعریق و لرزش، در هنگام ترس رخ داده و فرد را آماده می سازد که با عامل ایجاد کننده خطر مقابله و ستیز کند یا این که از آن فرار نماید. به طور مثال، وقتی که ماشینی با سرعت زیاد به شما نزدیک می شود، هیجان حاصل از آن ترس نامیده می شود.
هراس: ترس مداوم از یک شیء، فعالیت یا موقعیت خاص که با خطر واقعی نهفته در آن شیء، فعالیت یا مو قعیت خاص تناسب ندارد و موجب تمایل شدید برای اجتناب و دوری از آن می شود. در صورتی که امکان اجتناب از محرک های هراسی وجود نداشته باشد، فرد آن را با یک ناراحتی آشکار تحمل می کند. به عبارتی هراس یا فوبیا، ترس بیمارگونه، به شدت مبالغه آمیز و حتی توهمی است. هراس را به انواع مختلفی تقسیم می کنند:
•هراس اختصاصی: هراس از یک موقعیت یا جسم خاص. پرواز، بلندی، حیوانات، ترزیق، دیدن خون از انواع این هراس هستند.
•جمعیت هراسی: هراس درباره یک یا چند موقعیت اجتماعی. مکالمه یا ملاقات با افراد غریبه، سخنرانی کردن، مشاهده شدن در هنگام خوردن یا اشامیدن از تنونه های این هراس هستند.
•گذر هراسی: هراس قابل توجه در رویارویی یا انتظار رو به رو شدن با طیف گسترده ای از موقعیت های مختلف. استفاده از وسایل نقلیه عمومی مانند اتوموبیل؛ اتوبوس؛ قطار؛ کشتی؛ هواپیما، بودن در فضاهای باز مانند پارکینگ های بزرگ؛ مراکز خرید؛ پل ها، بودن در فضاهای بسته مانند فروشگاه ها؛ تئاتر, سینما، ایستادن در صف یا جاهای شلوغ و تنها ماندن خارج از خانه از نمونه های گذر هراسی هستند.
@ahebba
تفاوت ها
•ترس واکنش به تهدیدی معلوم، خارجی و قطعی می باشد. اما در هراس خطری واقعی برای ترسیدن وجود ندارد.
•ترس یک واکنش با هدف محافظت از فرد است، اما در هراس به علت واقعی نبودن خطر، نیاز به محافظت نیست.
•در هراس یا فوبیا فرد احتمالا می داند که ترس و اضطراب به وجود آمده غیر منطقی است. اما ترس به علت منطقی به وجود می آید.
@ahebba
•ترس واکنش به تهدیدی معلوم، خارجی و قطعی می باشد. اما در هراس خطری واقعی برای ترسیدن وجود ندارد.
•ترس یک واکنش با هدف محافظت از فرد است، اما در هراس به علت واقعی نبودن خطر، نیاز به محافظت نیست.
•در هراس یا فوبیا فرد احتمالا می داند که ترس و اضطراب به وجود آمده غیر منطقی است. اما ترس به علت منطقی به وجود می آید.
@ahebba
اسکیزوفرنی (شیزوفرنی): اسکیزوفرنی نوعی اختلال روانی است که بروز علایم آن در افراد مختلف تفاوت عمده ای با یکدیگر دارند. هیچ علامت خاصی نشانه اسکیزوفرنی نیست و تشخیص فقط با توجه به مجموعه ای از علایم و نشانه ها و افت کارکرد اجتماعی یا شغلی مرتبط با آن ها معلوم می شود.
علایم اصلی اسکیزوفرنی را می توان بدین شرح بیان کرد، بروز واضح یکی از موارد هذیان، توهم، گفتار نابسامان و آشفته (مانند بی ربط گویی مکرر) حداقل برای یک ماه، که ممکن است همراه رفتار آشفته یا کاهش ابراز هیجانات و بی اردگی باشد.
در افراد مبتلا به این اختلال ممکن است این علایم هم مشاهده شود، عاطفه نامناسب مثل خنده بی مورد بدون محرک، ملال خلق که می تواند به شکل افسردگی؛ اضطراب یا خشم باشد، الگوی خواب آشفته مثلا خواب روزانه و فعالیت شبانه، عدم تمایل به خوردن یا امتناع از غذا، گسست از خود، گسست از واقعیت، نگرانی های جسمی تا حد هذیان، اضطراب و هراس های اختصاصی، کاهش قدرت درک و تعبیر نیت دیگران.
@ahebba
علایم اصلی اسکیزوفرنی را می توان بدین شرح بیان کرد، بروز واضح یکی از موارد هذیان، توهم، گفتار نابسامان و آشفته (مانند بی ربط گویی مکرر) حداقل برای یک ماه، که ممکن است همراه رفتار آشفته یا کاهش ابراز هیجانات و بی اردگی باشد.
در افراد مبتلا به این اختلال ممکن است این علایم هم مشاهده شود، عاطفه نامناسب مثل خنده بی مورد بدون محرک، ملال خلق که می تواند به شکل افسردگی؛ اضطراب یا خشم باشد، الگوی خواب آشفته مثلا خواب روزانه و فعالیت شبانه، عدم تمایل به خوردن یا امتناع از غذا، گسست از خود، گسست از واقعیت، نگرانی های جسمی تا حد هذیان، اضطراب و هراس های اختصاصی، کاهش قدرت درک و تعبیر نیت دیگران.
@ahebba
اختلال اسکیزوافکتیو (عاطفه گسیختگی): یک دوره مستمر بیماری اساسی خلقی (مانیا یا افسردگی اساسی) هم زمان با علایم اصلی اسکیزوفرنی تشکیل اختلال اسکیزوافکتیو را می دهند.
الگوهای زمانی متنوعی در این اختلال دیده می شود، به طور معمول این اختلال دارای دوره ای شش ماهه است که در دو ماه نخست آن هذیان و توهمات قابل توجهی (علایم اسکیزوفرنی) بروز می کند و سپس در سه ماه بعدی علایم افسردگی اساسی کامل همراه با علایم اسکیزوفرنی مشاهده می شود و نهایتا در ماه آخر مجددا علایم اسکیزوفرنی به تنهایی ادامه می یابد. هم چنین ممکن است که علایم افسردگی و مانیا قبل از بروز علایم روان پریشی ( اسکیزوفرنی)، حین مرحله حاد آن، یا پس از پایان دوره روان پریشی نیز مشاهده شود.
@ahebba
الگوهای زمانی متنوعی در این اختلال دیده می شود، به طور معمول این اختلال دارای دوره ای شش ماهه است که در دو ماه نخست آن هذیان و توهمات قابل توجهی (علایم اسکیزوفرنی) بروز می کند و سپس در سه ماه بعدی علایم افسردگی اساسی کامل همراه با علایم اسکیزوفرنی مشاهده می شود و نهایتا در ماه آخر مجددا علایم اسکیزوفرنی به تنهایی ادامه می یابد. هم چنین ممکن است که علایم افسردگی و مانیا قبل از بروز علایم روان پریشی ( اسکیزوفرنی)، حین مرحله حاد آن، یا پس از پایان دوره روان پریشی نیز مشاهده شود.
@ahebba
تفاوت ها
در اختلال اسکیزوافکتیو لازم است که دوره مانیا یا افسردگی اساسی هم زمان با مرحله فعال علایم بروز نماید و در بیشتر دوران مراحل فعال بیماری وجود داشته باشد. در حالی که در اسکیزوفرنی دوره های حاد افسردگی اساسی یا مانیا دیده نمی شود.
به طور کلی می توان گفت، ترکیب اسکیزوفرنی با مانیا و افسردگی و یا ترکیب اسکیزوفرنی با افسردگی اساسی، اختلال اسکیزوافکتیو را به وجود می آورد.
@ahebba
در اختلال اسکیزوافکتیو لازم است که دوره مانیا یا افسردگی اساسی هم زمان با مرحله فعال علایم بروز نماید و در بیشتر دوران مراحل فعال بیماری وجود داشته باشد. در حالی که در اسکیزوفرنی دوره های حاد افسردگی اساسی یا مانیا دیده نمی شود.
به طور کلی می توان گفت، ترکیب اسکیزوفرنی با مانیا و افسردگی و یا ترکیب اسکیزوفرنی با افسردگی اساسی، اختلال اسکیزوافکتیو را به وجود می آورد.
@ahebba
کم توجهی - بیش فعالی (ADHD)
علایم
نیمه کار گذاشتن کارها - نداشتن پشتکار - مشکل حفظ تمرکز - افت تحصیلی
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که شروع علائم آن از اوایل 4 سالگی مشهودتر است، الگوی مستمر بی توجهی و یا بیش فعالی که با کارکرد و رشد فرد تداخل دارد، می باشد.
در بی توجهی حداقل شش مورد از علایم ذیل به مدت شش ماه مشاهده می شود:
- عدم توجه دقیق به جزئیات
- ناتوانی در حفظ توجه بر روی تکالیف یا بازی ها
- به نظر هنگامی که با او مستقیم صحبت می شود گوش نمی دهد
- شروع کار و نیمه رها کردن
- مشکل در نگهداری منظم وسایل شخصی و ساماندهی کارها
- دوری گزیدن از تکالیفی که نیازمند فعالیت ذهن مستمر است
- گم کردن وسایل، پرت شدن حواس به راحتی توسط محرک های خارجی
- فراموش کاری در امور روزمره
در بیش فعالی حداقل شش مورد از علایم ذیل برای مدت شش ماه مشاهده می شود:
- وول خوردن روی صندلی و تکان دست ها و پاها
- ترک صندلی زمانی که لازم است روی آن بنشیند
- دویدن یا از در و دیوار بالا رفتن در مکان های که مناسبت ندارد
- عدم توانایی در بی سر و صدا بازی کردن
- اغلب در حال حرکت بودن
- حرف زدن زیاد
- دادن جواب قبل از پایان سوال
- پریدن وسط حرف دیگران و قطع فعالیت هایشان
این علایم بیشتر از یک موقعیت یا محل دیده شده و افت کیفیت کارکرد اجتماعی، تحصیلی و یا شغلی فرد را به دنبال دارد.
@ahebba
علایم
نیمه کار گذاشتن کارها - نداشتن پشتکار - مشکل حفظ تمرکز - افت تحصیلی
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که شروع علائم آن از اوایل 4 سالگی مشهودتر است، الگوی مستمر بی توجهی و یا بیش فعالی که با کارکرد و رشد فرد تداخل دارد، می باشد.
در بی توجهی حداقل شش مورد از علایم ذیل به مدت شش ماه مشاهده می شود:
- عدم توجه دقیق به جزئیات
- ناتوانی در حفظ توجه بر روی تکالیف یا بازی ها
- به نظر هنگامی که با او مستقیم صحبت می شود گوش نمی دهد
- شروع کار و نیمه رها کردن
- مشکل در نگهداری منظم وسایل شخصی و ساماندهی کارها
- دوری گزیدن از تکالیفی که نیازمند فعالیت ذهن مستمر است
- گم کردن وسایل، پرت شدن حواس به راحتی توسط محرک های خارجی
- فراموش کاری در امور روزمره
در بیش فعالی حداقل شش مورد از علایم ذیل برای مدت شش ماه مشاهده می شود:
- وول خوردن روی صندلی و تکان دست ها و پاها
- ترک صندلی زمانی که لازم است روی آن بنشیند
- دویدن یا از در و دیوار بالا رفتن در مکان های که مناسبت ندارد
- عدم توانایی در بی سر و صدا بازی کردن
- اغلب در حال حرکت بودن
- حرف زدن زیاد
- دادن جواب قبل از پایان سوال
- پریدن وسط حرف دیگران و قطع فعالیت هایشان
این علایم بیشتر از یک موقعیت یا محل دیده شده و افت کیفیت کارکرد اجتماعی، تحصیلی و یا شغلی فرد را به دنبال دارد.
@ahebba
اختلالات روان پریشانه (سایکوتیک)
1. تعریف
اختلال های سایکوتیک، حضور حداقل یک یا چند مورد از علایم هذیان، توهم، افکار و گفتار آشتفه، رفتارهای حرکتی نابهنجار یا شدیدا آشفته، کاهش ابراز هیجان یا بی ارادگی است.
2. اختلال هذیانی
علایم
هذیان بدون توهم و فاقد کیفیت که غیر عادی بوده و ناشی از مصرف روان گردان یا بیماری جسمی نیست
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که اکثرا در افراد مسن دیده می شود، وجود یک یا چند هذیان برای مدت حداقل یک ماه است.
هذیان باورهای تثبیت شده ای می باشد، که با وجود شواهد علیه آن ها قابل اصلاح و تغییر نیستند. محتوی هذیان ها شامل موضوعات متنوعی از قبیل گزند و آسیب، انتساب، جسمی، مذهبی، خود بزرگ بینی می باشد. صرف نظر از هذیان ها و پیامد های آن سایر جنبه های کارکرد فرد مختل نیست و رفتار غیر عادی، و عجیب و غریبی ندارد.
موضوع هذیان ها می تواند شامل موارد ذیل باشند:
- شهوانی / فرد باور دارد شخص دیگری عاشق اوست
- خود بزرگ بینی / اعتقاد به داشتن استعداد عظیم نهفته، توانایی یا اکتشاف بزرگ
- حسادت / هسته مرکزی هذیان فرد، خیانت کار بودن همسر یا معشوقه اش می باشد
- گزند و آسیب / توطئه ای علیه فرد در جریان است، تحت تعقیب بوده، مسموم شده یا به او دارو خورانده اند..
- جسمی / مایه اصلی هذیان در مورد حواس و کارکرد بدنی فرد است
هذیان ها، ناشی از اثرات فیزیولوژیک یک ماده و یا یک بیماری طبی دیگر نیست.
@ahebba
1. تعریف
اختلال های سایکوتیک، حضور حداقل یک یا چند مورد از علایم هذیان، توهم، افکار و گفتار آشتفه، رفتارهای حرکتی نابهنجار یا شدیدا آشفته، کاهش ابراز هیجان یا بی ارادگی است.
2. اختلال هذیانی
علایم
هذیان بدون توهم و فاقد کیفیت که غیر عادی بوده و ناشی از مصرف روان گردان یا بیماری جسمی نیست
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که اکثرا در افراد مسن دیده می شود، وجود یک یا چند هذیان برای مدت حداقل یک ماه است.
هذیان باورهای تثبیت شده ای می باشد، که با وجود شواهد علیه آن ها قابل اصلاح و تغییر نیستند. محتوی هذیان ها شامل موضوعات متنوعی از قبیل گزند و آسیب، انتساب، جسمی، مذهبی، خود بزرگ بینی می باشد. صرف نظر از هذیان ها و پیامد های آن سایر جنبه های کارکرد فرد مختل نیست و رفتار غیر عادی، و عجیب و غریبی ندارد.
موضوع هذیان ها می تواند شامل موارد ذیل باشند:
- شهوانی / فرد باور دارد شخص دیگری عاشق اوست
- خود بزرگ بینی / اعتقاد به داشتن استعداد عظیم نهفته، توانایی یا اکتشاف بزرگ
- حسادت / هسته مرکزی هذیان فرد، خیانت کار بودن همسر یا معشوقه اش می باشد
- گزند و آسیب / توطئه ای علیه فرد در جریان است، تحت تعقیب بوده، مسموم شده یا به او دارو خورانده اند..
- جسمی / مایه اصلی هذیان در مورد حواس و کارکرد بدنی فرد است
هذیان ها، ناشی از اثرات فیزیولوژیک یک ماده و یا یک بیماری طبی دیگر نیست.
@ahebba
3. اختلال روان پریشی گذرا
علایم
افزایش نوسانهای هیجانی - رفتار عجیب و غریب - گیجی و منگی - اختلال موقعیتسنجی - سرخوشی - میل به خودکشی
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال، که میانگین سن بروز آن اواسط دهه چهارم عمر است، شروع ناگهانی با حضور حداقل یک مورد از علایم هذیان، گفتار آشفته، رفتار آشفته و توهم می باشد.
گفتار آشفته می توان به صورت بی ربط گویی مکرر و خارج شدن از خط خود را نشان دهد.
رفتار آشفته به صورت کاتاتونیک (کاهش بارز واکنش به محیط که از یک مقاومت ساده در برابر دستورات تا باقی ماندن در وضعیت های عجیب و غریب، سخت و نامناسب بدنی و یا گنگی و بهت را شامل می شود) ممکن است نمایان شود.
توهم، به معنای تجارب ادراک گونه ای است که در غیاب هر گونه محرک خارجی رخ داده، شفاف و روشن بوده، همان قدرت و تاثیر ادراکات طبیعی را داشته و تحت کنترل ارادی فرد قرار ندارند.
شروع ناگهانی این اختلال به منزله تغییر سریع رفتار عادی به حالت آشکار روان پریشانه، در عرض دو هفته و معمولا بودن علایم مقدماتی می باشد. این اختلال ممکن است در نوجوانی و اوایل بزرگسالی بروز کند ولی در تمام طول عمر می تواند دیده شود. دوره بیماری حداقل یک روز ولی کمتر از یک ماه طول می کشد. این اختلال ناشی از یک بیماری روانی، طبی یا تاثیر اثرات فیزیولوزیک یک ماده نمی باشد.
@ahebba
علایم
افزایش نوسانهای هیجانی - رفتار عجیب و غریب - گیجی و منگی - اختلال موقعیتسنجی - سرخوشی - میل به خودکشی
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال، که میانگین سن بروز آن اواسط دهه چهارم عمر است، شروع ناگهانی با حضور حداقل یک مورد از علایم هذیان، گفتار آشفته، رفتار آشفته و توهم می باشد.
گفتار آشفته می توان به صورت بی ربط گویی مکرر و خارج شدن از خط خود را نشان دهد.
رفتار آشفته به صورت کاتاتونیک (کاهش بارز واکنش به محیط که از یک مقاومت ساده در برابر دستورات تا باقی ماندن در وضعیت های عجیب و غریب، سخت و نامناسب بدنی و یا گنگی و بهت را شامل می شود) ممکن است نمایان شود.
توهم، به معنای تجارب ادراک گونه ای است که در غیاب هر گونه محرک خارجی رخ داده، شفاف و روشن بوده، همان قدرت و تاثیر ادراکات طبیعی را داشته و تحت کنترل ارادی فرد قرار ندارند.
شروع ناگهانی این اختلال به منزله تغییر سریع رفتار عادی به حالت آشکار روان پریشانه، در عرض دو هفته و معمولا بودن علایم مقدماتی می باشد. این اختلال ممکن است در نوجوانی و اوایل بزرگسالی بروز کند ولی در تمام طول عمر می تواند دیده شود. دوره بیماری حداقل یک روز ولی کمتر از یک ماه طول می کشد. این اختلال ناشی از یک بیماری روانی، طبی یا تاثیر اثرات فیزیولوزیک یک ماده نمی باشد.
@ahebba
4. اسکیزوفرنی فرم
علایم
هذیان - توهم - رفتار آشفته - تکلم آشفته - عاطفه سطحی - بی انگیزشی شدید
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که در اواخر دوران جوانی و اواسط دهه سوم عمر پیدار می شوند، وجود حضور حداقل دو مورد از علایم هذیان، توهم، گفتار آشفته، رفتار آشفته بارز و علایم منفی (کاهش ابراز هیجانات یا بی ارادگی) می باشد.
وجود حداقل یکی از سه علامت ذیل الزامی است:
- هذیان
- توهم
- گفتار آشفته
هر دوره بیماری حداقل یک ماه ولی کمتر از شش ماه ادامه می یابد. این اختلال ناشی از اثرات فیزیولوژیک سوء مصرف مواد، دارو یا یک بیماری طبی دیگر نیست. علایم اصلی اختلال اسکیزوفرنی فرم، مشابه اسکیزو فرنی است و افتراق این دو با هم فقط بر اساس طول دوره بیماری امکان پذیر است.
@ahebba
علایم
هذیان - توهم - رفتار آشفته - تکلم آشفته - عاطفه سطحی - بی انگیزشی شدید
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که در اواخر دوران جوانی و اواسط دهه سوم عمر پیدار می شوند، وجود حضور حداقل دو مورد از علایم هذیان، توهم، گفتار آشفته، رفتار آشفته بارز و علایم منفی (کاهش ابراز هیجانات یا بی ارادگی) می باشد.
وجود حداقل یکی از سه علامت ذیل الزامی است:
- هذیان
- توهم
- گفتار آشفته
هر دوره بیماری حداقل یک ماه ولی کمتر از شش ماه ادامه می یابد. این اختلال ناشی از اثرات فیزیولوژیک سوء مصرف مواد، دارو یا یک بیماری طبی دیگر نیست. علایم اصلی اختلال اسکیزوفرنی فرم، مشابه اسکیزو فرنی است و افتراق این دو با هم فقط بر اساس طول دوره بیماری امکان پذیر است.
@ahebba
5. اسکیزوفرنی (شیزوفرنی)
علایم
هذیان - توهم - رفتار آشفته - تکلم آشفته - تداخل فکر - فقدان احساس و انگیزه - مردم گریزی - اختلال در عملکردهای شغلی و تحصیلی - عاطفه نامتناسب
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که در اواخر دوران جوانی و اواسط دهه سوم عمر پدیدار می شوند، وجود حضور حداقل دو مورد از علایم هذیان، توهم، گفتار آشفته، رفتار آشفته بارز و علایم منفی (کاهش ابراز هیجانات و بی ارادگی) می باشد.
وجود حداقل یکی از سه علامت ذیل الزامی است:
_ هذیان
- توهم
-گفتار آشفته
در بخش قابل توجه ای از زمان شروع علایم، سطح کارکرد فرد در یک یا چند زمینه عمده مانند شغل، روابط یبن فردی، یا مراقبت فردی به شکل قابل ملاحظه ای به سطحی پایین تر از قبل تنزل پیدا می کند. نشانه های مداوم اختلال حداقل به مدت شش ماه ادامه پیدا می کند. علایم شاخص این اختلال طیف گسترده ای از کژ کاری های شناختی، رفتاری و هیجانی را در بر می گیرد ولی هیچ علامتی به تنهایی مشخص کننده اسکیزوفرنی محسوب نشده و تشخیص با توجه به مجموعه ای از علائم و نشانه ها، و افت کارکردهای اجتماعی یا شغلی مرتبط به آن ها معلوم می شود.
این اختلال ناشی از یک بیماری روانی، طبی یا تاثیر اثرات فیزیولوزیک یک ماده نمی باشد.
@ahebba
علایم
هذیان - توهم - رفتار آشفته - تکلم آشفته - تداخل فکر - فقدان احساس و انگیزه - مردم گریزی - اختلال در عملکردهای شغلی و تحصیلی - عاطفه نامتناسب
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که در اواخر دوران جوانی و اواسط دهه سوم عمر پدیدار می شوند، وجود حضور حداقل دو مورد از علایم هذیان، توهم، گفتار آشفته، رفتار آشفته بارز و علایم منفی (کاهش ابراز هیجانات و بی ارادگی) می باشد.
وجود حداقل یکی از سه علامت ذیل الزامی است:
_ هذیان
- توهم
-گفتار آشفته
در بخش قابل توجه ای از زمان شروع علایم، سطح کارکرد فرد در یک یا چند زمینه عمده مانند شغل، روابط یبن فردی، یا مراقبت فردی به شکل قابل ملاحظه ای به سطحی پایین تر از قبل تنزل پیدا می کند. نشانه های مداوم اختلال حداقل به مدت شش ماه ادامه پیدا می کند. علایم شاخص این اختلال طیف گسترده ای از کژ کاری های شناختی، رفتاری و هیجانی را در بر می گیرد ولی هیچ علامتی به تنهایی مشخص کننده اسکیزوفرنی محسوب نشده و تشخیص با توجه به مجموعه ای از علائم و نشانه ها، و افت کارکردهای اجتماعی یا شغلی مرتبط به آن ها معلوم می شود.
این اختلال ناشی از یک بیماری روانی، طبی یا تاثیر اثرات فیزیولوزیک یک ماده نمی باشد.
@ahebba
6. اسکیزوافکتیو (عاطفه گسیختگی)
علایم
اسکیزوفرنی - افسردگی - مانیا
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که سن بروز آن اوایل بزرگسالی است، حضور توام علایم اختلال اساسی خلقی و روان پریشی می باشد.
علایم اختلال اساسی خلقی عبارتند از:
- شیدایی
- افسردگی اساس
علایم اختلال روان پریشی / اسکیزوفرنی
- هذیان
- توهم
- گفتار آشفته
- رفتار آشفته بارز
-علایم منفی / کاهش ابراز هیجانات و بی ارادگی
الگوهای زمانی متنوعی در این اختلال دیده می شود، به طور معمول این اختلال دارای دوره ای شش ماهه است که در دو ماه نخست آن علایم روان پریشی به تنهایی و سپس در سه ماه بعدی افسردگی و روان پریشی توامان و نهایتا در ماه آخر مجددا علایم روان پریشی به تنهایی مشاهده می شود.
این اختلال ناشی از تاثیر دارو، سوء مصرف مواد یا بیماری طبی دیگر نیست. در اکثر موارد کارکرد شغلی با افت مواجه می شود، تماس اجتماعی محدود و مشکلات مراقبت از خود دیده می شود. این اختلال در هر سنی از زمان بلوغ تا اواخر عمر ممکن است دیده شود.
@ahebba
علایم
اسکیزوفرنی - افسردگی - مانیا
توضیحات
ویژگی اصلی این اختلال که سن بروز آن اوایل بزرگسالی است، حضور توام علایم اختلال اساسی خلقی و روان پریشی می باشد.
علایم اختلال اساسی خلقی عبارتند از:
- شیدایی
- افسردگی اساس
علایم اختلال روان پریشی / اسکیزوفرنی
- هذیان
- توهم
- گفتار آشفته
- رفتار آشفته بارز
-علایم منفی / کاهش ابراز هیجانات و بی ارادگی
الگوهای زمانی متنوعی در این اختلال دیده می شود، به طور معمول این اختلال دارای دوره ای شش ماهه است که در دو ماه نخست آن علایم روان پریشی به تنهایی و سپس در سه ماه بعدی افسردگی و روان پریشی توامان و نهایتا در ماه آخر مجددا علایم روان پریشی به تنهایی مشاهده می شود.
این اختلال ناشی از تاثیر دارو، سوء مصرف مواد یا بیماری طبی دیگر نیست. در اکثر موارد کارکرد شغلی با افت مواجه می شود، تماس اجتماعی محدود و مشکلات مراقبت از خود دیده می شود. این اختلال در هر سنی از زمان بلوغ تا اواخر عمر ممکن است دیده شود.
@ahebba