همین‌طور که پیرتر می‌شویم، کم‌کم متوجه می‌شویم که بیش‌تر چیزها تأثیر ماندگار بسیار ناچیزی در زندگی‌مان داشته‌اند.

آن کسانی که قبلاً آن‌قدر به نظرات‌شان اهمیت می‌دادیم، دیگر در زندگی‌مان حضور ندارند. دست‌های ردی که به سینه‌مان زده شد، گرچه در آن لحظه بسیار دردناک بود، درنهایت به صلاح‌مان بود. متوجه می‌شویم مردم به جزییات ظاهری ما خیلی توجه نمی‌کنند. برای همین تصمیم می‌گیریم آن قدر وسواس آن‌ها را نداشته باشیم.

اساساً، ما در مورد دغدغه‌هایی که حاضریم داشته باشیم، بسیار گزینشی‌تر عمل می‌کنیم. این چیزی است که «پختگی» می‌نامیم. پختگی وقتی رخ میدهد که فرد یاد می‌گیرد که فقط دغدغه‌های چیزهای ارزشمند را داشته باشد.

#مارک_منسن
📕 هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها

https://t.me/Sepandmahd