" واحه اي در لحظه "

به سراغ من اگر مي آييد،

پشت هيچستانم‌.

پشت هيچستان جايي است‌.

پشت هيچستان رگ هاي هوا، پر قاصدهايي است

كه خبر مي آرند، از گل واشده ی دورترين بوته خاک.

روی شن ها هم‌، نقش های سم اسبان سواران ظريفی ست که صبح

به سر تپه ی معراج شقايق رفتند.

پشت هيچستان‌، چتر خواهش باز است‌:

تا نسيم عطشي در بن برگي بدود،

زنگ باران به صدا مي آيد.

آدم اين جا تنهاست

و در اين تنهايی، سايه نارونی تا ابديت جاری ست‌.

به سراغ من اگر مي آييد،

نرم و آهسته بياييد، مبادا كه ترك بردارد

چينی نازک تنهايي من‌!

سهراب سپهري

@rahrovanehaghighat

مدام از خود بپرس : " در اين لحظه در ذهن من چه مي گذرد؟ "
اين پرسش، تو را در مسيري درست قرار مي دهد. اما تحليل و تجزيه نكن. فقط تماشا كن. توجه خود را به درون منعطف كن. انرژي عواطف خود را احساس كن. اگر عاطفه اي وجود ندارد، توجه خود را به اعماق ميدان انرژي بدن خود ببر. آنجا دري را خواهي يافت كه رو به هستي باز مي شود.
@rahrovanehaghighat

ريشه ي درد كشيدن، وابستگي است.
@rahrovanehaghighat

شما خود به اندازه ي هر كس ديگري در هستي لايق عشق و مهر خود هستيد
@rahrovanehaghighat

ذهن في نفسه خطاكار نيست. وسيله اي ست شگفت و لازم. خطا آنجاست كه تو آن را "خود" تلقي مي كني. اين جاست كه ذهن به نفس تبديل ميشود؛ نفساني مي شوي و آنگاه، ارباب وجود تو مي شود.
@rahrovanehaghighat

در شرايطي اضطراري كه جان ما به خطر مي افتد، انتقال آگاهي ما از زمان به حضور در لحظه ي حال، خود به خود اتفاق مي افتد. هويتي كه گذشته اي و آينده اي دارد، به طور موقت، عقب مي نشيند و جاي خود را به حضور در لحظه ي حال مي دهد. در اين شرايط، هر واكنشي كه لازم باشد، به طور طبيعي و خود به خود، از تو سر خواهد زد. اين واكنش ها از آگاهي تو در لحظه ي حال سرچشمه مي گيرند.
دليل اينكه بعضي آدمها خطر كردن را دوست دارند همين است؛ مانند صخره نوردان، قهرمانان مسابقات اتومبيل راني، و غيره . خطر كردن، آنها را به لحظه ي حال مي كشاند. گرچه ممكن است آنها خود دليل ماجراجويي شان را ندانند. خطر، آنها را به لحظه ي حال مي كشاند و از بند زمان، دغدغه ها، حسرت ها، فكرها و مشكلات رها مي كند. آنها احساس مي كنند كه براي لحظاتي توانسته اند بار هويت و شخصيت را زمين بگذارند و سبك شوند. در آن لحظه هاي حساس و پرمخاطره، اگر آنها حتي يك ثانيه از لحظه ي حال بيرون بروند ممكن است جان خود را از دست بدهند. بنابراين، در لحظه ي حال مي مانند.
اما براي حضور در لحظه ي حال، لازم نيست از صخره اي بلند بالا بروي و يا در مسابقه ي پرخطر اتومبيل راني شركت كني. تو مي تواني همين حالا در لحظه ي حال حضور پيدا كني.
@rahrovanehaghighat

آدم هاي شاد دنياي درون خود را مي سازند؛
اما انسان هاي ناراحت دنياي بيرون را سرزنش مي كنند.
@rahrovanehaghighat

نكته دوست داشتني كه از آب مي توان آموخت؛
خودت را با هر شكل و شرايطي وفق بده و سازگار باش اما مهمتر آنكه راه خودت را براي دنبال كردن پيدا كن
@rahrovanehaghighat

هنگامی كه كسی چيزی را بخواهد ،
همه جهان دست به دست هم می‌دهند تا او را به خواسته اش برسانند ...
@rahrovanehaghighat

هرگــز بر اساس افـکـار و گفته ی دیــگران زنـدگی خـود را حـــــــرام نخواهم کرد.

همیشه بر اساس وجدان خود خواهم زیست و تمام پیامدهای آن را نیز خواهم پذیرفت.
بنابراین طوری زندگی میکنم که پیامدهای آن آسان باشد. صادقانه بگویم من از آسایشی که ارمغانِ بستگی داشتن به مردم و در عین حال فاصله داشتن از آنهاست لذت میبرم.
بنا براین به جای اینکه اطمینانم را برخود متمرکز کنم ، آن را معطوف خـــــــدا میکنم.
روح الــهی در واقع در وجود همه ی انسان ها حضور دارد.

خــــــدا هرکسی را چنان میشناسد که نیازی به آزمودن او ندارد ، اما زندگی فرصتی را فراهم میکند تا آدمی خود را بیازماید.

مبنای ایمان شناخت دقیق خدا ، عشق او و عدالت و کمال اوست . اگر من به خـــــدا ایمان داشته باشم ، این اطمینان علیرغم هر آنچه در زندگیم رخ دهد ، بدون تزلزل و مستحکم باقی خواهد ماند.

@rahrovanehaghighat

💙💙💙💙💙💙💙💙

زندگی همچون رودخانه ای است یک تداوم ، تولد بعد از مرگ و مرگ پس از تولد . تنها بی تفاوتی است که بعنوان ابزار جداسازی بکار می آید . نه عشق بورز و نه نفرت ، بلکه خویشتن دار باقی بمان، در درونت زندگی کن و از برای خدا، تو خودت مشکل خویش هستی . باید بفهمی که ابتدا باید به این عمل کنی که راز خویش کوچکت را کشف کنی ، پیش از اینکه بتوانی راز خدا را دریابی. این قانون خویشتن است، قانون خدا. بنابراین بتو میگویم تا زمانی که خویش کوچک درونت را فتح نکردی و معمایش را حل نکردی در جستجوی خدا بر نخیز . ادعای رستگاری نکن تا روزی که شایعه ها هنوز میتوانند تو را جلب کنند ، تا روزی که تقصیرات دیگران بیش از آن خودت موجب نگرانیت میشوند هنوز بر مشکل خویش کوچکت فائق نیامده ای.

@rahrovanehaghighat
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

گاه گاهی که دلم میگیرد به خودم می گویم 
در دیاری که پر از دیوار است 
به کجا باید رفت؟
به که باید پیوست؟
به که باید دل بست؟

حس تنهای درونم می گوید 
بشکن دیواری که درونت داری!
چه سوالی داری؟
تو خدا را داری 
و خدا...
اول و آخر با توست .

و خداوند عشق است...


#سهراب_سپهری

@RahrovaneHaghighat
✅رهروان حقیقت

💕زمان کوتاه است
و لحظات برگشت ناپذیر
زندگی، حبابی بیش نیست
ساده تر ببینیم
ساده تر بگیریم
ساده تر بخندیم
زندگی عشق است

رهروان حقیقت 🍃🍃🍃