آنجلینا جولی در جوانی و بزرگسالی ♥
#Acts
@TombRaider ™

​​پانزده سال پیش، از آنجایی که آنجلینا جولی حین فیلمبرداری فیلم "لارا کرافت: مهاجم مقبره" در کامبوج اقامت داشت بسیار تحت تاثیر قرار گرفته و سفیر حسن نیت سازمان ملل شد. در آن زمان کامبوج تازه پس از چندین سال جنگ داخلی علیه خمرهای سرخ رو به بهبودی بود و در یک فاجعه انسانی به سر می‌برد. پس از پایان فیلمبرداری در سال 2001، جولی به عنوان داوطلب به كشورهایی كه مأموریت‌های این سازمان در آن قرار داشت سفر کرد و به كمیسیون پناهندگان سازمان ملل مراجعه كرد تا از مشكلات کشورهای جهان سوم بیشتر آگاه شود. طی چند ماه آینده، این بازیگر به همراه مقامات سازمان ملل در سیرالئون، تانزانیا، یک اردوگاه پناهجویان افغان در پاکستان و دوباره در کامبوج کار کرد. جولی می‌گوید: "من به وضعیت اسفبار این افراد پی بردم. آنها به خاطر آن چه از سر گذرانده‌اند سزاوار احترامند نه اینکه از بالا به پایین به آنها نگریست". این بازیگر چنان تحت تأثیر بازدید از اردوگاه‌های پناهندگان و مراکز نگهداری برای کودکان مناطق درگیری قرار گرفت که 1 میلیون دلار به کمیسیون پناهندگان کمک کرد و به بزرگترین اهدا کننده خصوصی تاریخ سازمان ملل تبدیل شد🤍
- به جای درک کردن، کمک کنید:)
#Acts / #Fact
@TombRaider ™️

​​آنجلینا جولی در ابتدا نمی‌خواست نقش لارا کرافت را به عهده بگیرد، اما نظر خود را تغییر داد. او خود را از نظر قدرت آزمایش کرده و دیگران را نیز به این کار ترغیب می‌کند. جولی تا جایی که ممکن است بدلکاری‌ها را خود انجام می‌دهد، فیلم جدید او "کسانی که برایم آرزوی مرگ دارند" از این قاعده مستثنی نیست. در مصاحبه ای با Collider، جولی گفت:

"وقتی من با اولین Tomb Raider مشغول شدم، سه ماه وقت داشتم. مطمئن نبودم که می‌خوام این فیلم رو بازی کنم تا اینکه به من گفتن... گفتم واقعا احساس نمی‌کنم این شخصیت برای من مناسب باشه. در واقع نمی‌خواستم این کار رو انجام بدم و گفتم نه. اما اونا گفتن تو می‌تونی تو دنیا سفر کنی و با ارتش انگلیس آموزش ببینی. پس من سه ماه وقت داشتم تا ببینم چه کاری می‌تونم انجام بدم. و من هرکسی رو به این کار تشویق می‌کنم. تا اونجا که می‌تونید موافقت کنید، چند ماه به خودتون فرصت بدین و به این فکر کنید "چه کاری می‌تونم انجام بدم؟" و خواهید فهمید که چیزهای زیادی وجود داره که شما از اونا بی اطلاعید مثلا برخی کارهای عجیب و غریب که می‌تونید انجام بدید یا توانایی انجام اونا رو دارید. بنابراین من این کار رو دوست دارم. و هرچه جلوه‌های بصری تو فیلم‌ها بیشتر باشه، مهم اینه که اگه می‌تونید بدلکاری‌های خودتون رو انجام بدید. چون فکر می‌کنم مخاطب می‌تونه تفاوت رو ببینه. و وقتی واقعی‌تر باشه، واقعی‌تر احساس می‌شه."
#Acts
@TombRaider ™

​​چرا آنجلینا جولی سر صحنه فیلمبرداری توم ریدر گریه می‌کرد و احساس گناه داشت؟

توم ریدر فیلمی بود که دید آنجلینا جولی رو تغییر داد و باعث سفر اون به کامبوج شد. جولی زمانی که با یک نشریه خارجی صحبت می‌کرد گفت که از دیدن وضعیت کامبوج جنگ‌زده در حین فیلمبرداری ویران شده. «یکی از اولین کمپ‌هایی که رفتم ۴۰۰۰۰۰ نفر بود. این دریای بدبختی انسانی بود.»

«در سیرالئون، ده‌ها هزار نفر را دیدم که دست‌ها و پاهایشان توسط شورشیان بریده شده بود، کودکان یتیم. من کاملا غرق شده بودم.»

این بازیگر همچنین خاطرنشان کرد که پس از این تجربه به خاطر هر آنچه که داشته همچنان از احساس گناه گریه می‌کرده.

«من مدام گریه می‌کردم. برای همه چیزهایی که داشتم احساس گناه می‌کردم. سپس متوجه شدم که با گریه کردن به این افراد هیچ لطفی نمی‌کنم. من از بی عدالتی‌ها عصبانی می‌شدم و نمی‌تونستم درست فکر کنم. نفس عمیقی کشیدم و روی اینکه چطور می‌توانم کمک کنم تمرکز کردم. بعد متوجه شدم می‌تونم مفید باشم. وقتی با افراد رنج‌دیده ملاقات کردم، زندگی من را در چشم‌اندازی قرار داد. این دید من رو به جهان گسترش داد.»

این آغاز سفر جولی به عنوان یک انسان دوست و خیر بود.

این فیلم در سال ۲۰۰۱ اکران شد و در همان سال، جولی سفیر حسن نیت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل شد و در دهه بعد به فعالیت خود برای حقوق بشر ادامه داد تا اینکه به سمت فرستاده ویژه آژانس ارتقا یافت.
#Acts
#Article
@TombRaider ™