امامت و غیبت و تاریخچه آن در تشیع امامی با نگاه به کتاب امامت و غیبت (نوشته حسن انصاری. چاپ بريل، 2017)، دکتر حسن انصاری

توضيح:
در اين جلسه ضمن بررسی دو فصل اصلی و فصول فرعی کتاب امامت و غيبت (تأليف حسن انصاری، بريل، 2017) به طور خاص درباره مقدمه کتاب توضيحاتی ارائه شد و از جمله اين موضوعات:

۱) منابع حديثی امامت و غيبت در دو قرن نخستين بعد از واقعه غيبت (سال 260 ق) چگونه و با چه تحولی تدوين شدند و اين کتاب ها از چه منابعی استفاده کردند و چگونه می توان اين منابع مفقود را بازيابی کرد؟

۲) نقش محدثان در ارائه توضيح برای امر غيبت در اين دو قرن چه بود؟

۳) چرا بازشناسایی منابع کتاب هایی مانند کتاب الکافي و يا الغيبة تأليف نعماني می تواند تحول انديشه امامت و غيبت در طی زمان را به ما نشان دهد؟
به ديگر سخن، محدثان با چه ابزارهایی تحول انديشگی مذهبی را در کتاب های حديثی خود و يا در تحرير مجدد متون کهن حديثی و نحوه روايت و انتخاب و گزينش احاديث اعمال می کردند و چگونه کتاب های حدیثی می توانند این تحول را بازتاب دهند؟

۴) ارتباط ميان تحول ژانرهای ادبی با شکل گيری متحول هويت/هويت های مذهبی چگونه است (به طور خاص در موضوع امامت و غيبت) و ساز و کارهای مختلف برای بازسازی/نوسازی و شکلگیری هویت های مذهبی در ارتباط با حوادث تاریخی سرنوشت ساز برای مکاتب فکری و یا مذهبی چگونه عمل می کرده است؟ چگونه در این رابطه سنت هایی حذف و یا بازسازی می شوند و یا ظرفیت های مغفول مورد توجه دوباره قرار می گیرند؟

(۱۴ فوریه، ۲۰۲۵)

#امامت_و_غیبت
@azbarresihayetarikhi
https://sites.mit.edu/zekrmit/
@zekrMIT