🔰 #عشق_مرز_نمی‌شناسد❗

بسیاری از مردم مایلند عشق خود را صرفاً نثار کسانی کنند که سزاوارش می‌پندارند، در صورتی که همه افراد این شایستگی را دارند. مها‌تما گاندی برخورد فیلسوفانه‌ای با این واقعیت دارد. او می‌گوید: «از گناه بیزار باش، اما گناهکار را دوست داشته باش» تا زمانی که عشق و محبت ما سراسر جهان را دربرنگیرد، تضاد و دوگانگی ادامه خواهد داشت: تو در مقابل من، ما در مقابل آنها، سفیدپوست در مقابل سیاه پوست و آمریکایی در مقابل روسی و همه این‌ها به دليل تعارض ما با نوع دوستی، یگانگی و مشارکت است. به خاطر می‌آورم که زمانی مادربزرگم تحت مراقبت و پرستاری مادرم بود. او لباس‌های این پیرزن نودساله را عوض می‌کرد، غذا در دهانش می‌گذاشت و مانند بچه‌ای از او پرستاری می‌کرد. برایم جالب بود. یک بار خندیدم و گفتم: «نمی‌دانم مادر کیست و بچه کدام است؟ آیا چند وقت پیش این رفتار معکوس نبود؟» باید باور کنیم که همه یکی هستیم و رنج بشریت رنج خود ماست. این وظیفه سیستم آموزشی است که این طرز فکر را در اذهان مردم جامعه زنده کند. یک ضرب‌المثل چینی می‌گوید: «اگر فقط به فکر سال آینده هستی، بذری بکار. اگر به ده سال دیگر می‌اندیشی، نهالی غرس کن و اگر به صدسال دیگر فکر می‌کنی، در آموزش و ارتقاء فرهنگ جامعه بكوش». اگر تعلیم و تربیت اشاعه یابد و وجدان بشری بیدار شود، نیرو و هزینه‌ای که صرف جنگ و درگیری در سراسر جهان می‌شود در جهت رفع نابسامانی، گرسنگی و بیکاری و آموزش صرف خواهد شد. متأسفانه دروغ، تظاهر و تقلب که در جوامع بشری ریشه دوانده، می‌رود تا روزی تار و پود آن را درهم پیچد و مرگ و انهدام دسته جمعی را به دنبال داشته باشد. سالها پس از این فاجعه، نسل‌های بعدی پیام‌های حیات بخشی را که از زبان فیلسوفان و رهبران مذهبی در مورد یگانگی و تعاون و اتفاق بیان شده بود به خوبی درک خواهند کرد و باورشان خواهد شد که انسان‌ها یکی هستند و آنچه باید هر انسانی به انسان دیگر ارزانی دارد عشق است و دیگر هیچ.

🌺🍃عضویت در یاشیل وطن⬇️

🆔 @yashilvatan_ir

🔰 #عشق_مرز_نمی‌شناسد❗

بسیاری از مردم مایلند عشق خود را صرفاً نثار کسانی کنند که سزاوارش می‌پندارند، در صورتی که همه افراد این شایستگی را دارند. مها‌تما گاندی برخورد فیلسوفانه‌ای با این واقعیت دارد. او می‌گوید: «از گناه بیزار باش، اما گناهکار را دوست داشته باش» تا زمانی که عشق و محبت ما سراسر جهان را دربرنگیرد، تضاد و دوگانگی ادامه خواهد داشت: تو در مقابل من، ما در مقابل آنها، سفیدپوست در مقابل سیاه پوست و آمریکایی در مقابل روسی و همه این‌ها به دليل تعارض ما با نوع دوستی، یگانگی و مشارکت است. به خاطر می‌آورم که زمانی مادربزرگم تحت مراقبت و پرستاری مادرم بود. او لباس‌های این پیرزن نودساله را عوض می‌کرد، غذا در دهانش می‌گذاشت و مانند بچه‌ای از او پرستاری می‌کرد. برایم جالب بود. یک بار خندیدم و گفتم: «نمی‌دانم مادر کیست و بچه کدام است؟ آیا چند وقت پیش این رفتار معکوس نبود؟» باید باور کنیم که همه یکی هستیم و رنج بشریت رنج خود ماست. این وظیفه سیستم آموزشی است که این طرز فکر را در اذهان مردم جامعه زنده کند. یک ضرب‌المثل چینی می‌گوید: «اگر فقط به فکر سال آینده هستی، بذری بکار. اگر به ده سال دیگر می‌اندیشی، نهالی غرس کن و اگر به صدسال دیگر فکر می‌کنی، در آموزش و ارتقاء فرهنگ جامعه بكوش». اگر تعلیم و تربیت اشاعه یابد و وجدان بشری بیدار شود، نیرو و هزینه‌ای که صرف جنگ و درگیری در سراسر جهان می‌شود در جهت رفع نابسامانی، گرسنگی و بیکاری و آموزش صرف خواهد شد. متأسفانه دروغ، تظاهر و تقلب که در جوامع بشری ریشه دوانده، می‌رود تا روزی تار و پود آن را درهم پیچد و مرگ و انهدام دسته جمعی را به دنبال داشته باشد. سالها پس از این فاجعه، نسل‌های بعدی پیام‌های حیات بخشی را که از زبان فیلسوفان و رهبران مذهبی در مورد یگانگی و تعاون و اتفاق بیان شده بود به خوبی درک خواهند کرد و باورشان خواهد شد که انسان‌ها یکی هستند و آنچه باید هر انسانی به انسان دیگر ارزانی دارد عشق است و دیگر هیچ.

🌺🍃عضویت در یاشیل وطن⬇️

🆔 @yashilvatan_ir