📍فصلنامه تاریخ اندیش 📍
تاریخ اندیش یک مجله اختصاصی در زمینه تاریخ با رویکرد تخصصی است که سعی دارد در ابتدای هر فصل منتشر شود و به موضوعات و مباحث مختلف تاریخی از نگاهی جدید و کاربردی نظر کند.
این نشریه هدف خود را ارتقا دانش و آگاهی تاریخی در بین مردم می داند، لذا سعی دارد با بهره بردن از آثار پژوهشی اهالی علم تاریخ و علوم مرتبط با آن، سهمی در انتقال دانش تاریخ البته نه فقط این بار در بین قشر دانشگاهی و متخصص ، بلکه در جهت آگاهی بخشی عموم مردم که بی شک مخاطبین اصلی دستاوردها و یافته های علمی تاریخ هستند،داشته باشد.
@tarikhandishmag

📍تاریخ اندیش شما را به هم اندیشی دعوت می کند📍
@tarikhandishmag
تاریخ اندیش از تمامی اساتید، دانشجویان، پژوهشگران و علاقه مندان حوزه های مختلف تاریخ و مطالعات مرتبط با آن در زمینه های باستانشناسی، هنر، ادبیات و معماری ، دعوت می کند آثار خود را در قالب مقالات علمی، یادداشت ها، ترجمه، نقد و بررسی پژوهش های جدید، گفتگو و مصاحبه با اساتید، جهت چاپ در مجله، از طریق پست الکترونیک نشریه به آدرس info@tarikhandish.ir ارسال نمایند.

📍شیوه نامه نگارش مقالات به نشریه تاریخ اندیش📍

از پژوهشگران و نویسندگان محترم دعوت می شود، پیش از ارسال آثار و مقالات خود به شیوه نامه نگارش مقالات این نشریه توجه نمایند:
👇👇👇👇👇👇

1- نشریه تاریخ اندیش از آثار نو آورانه و روشمند که حاصل پژوهش های نویسنده در حوزه های مختلف تاریخ است و همچنین مقاله های برگرفته از پایان نامه های ارشد و دکتری استقبال خواهد کرد.

2-مقاله هایی که جهت چاپ به نشریه ارسال می شوند توسط هیات داوران نشریه بررسی شده و پذیرش و یا عدم پذیرش آن به اطلاع نویسندگان خواهد رسید.

3-مقاله هایی در نشریه پذیرفته می شوند که پیش از این در جای دیگری چاپ نشده  ویا هم‌زمان برای داوری به مجله دیگری ارسال نشده باشند.

4-مسئولیت مطالب مطرح‌شده در مقاله بر عهده نویسنده یا نویسندگان است.

5-نشریه در اصلاح ، ویرایش و انتخاب عنوان مقالات آزاد است. 

6-حتی الا مکان عنوان مقالات کوتاه و برانگیزاننده باشد.
@tarikhandishmag
7- کلیه مقاله های پژوهشی حداکثر در 6 هزار واژه تنظیم شده و دارای عنوان، چکیده، کلید واژه، مقدمه ، بدنه اصلی،نتیجه و فهرست منابع باشند.

8-چکیده مقاله حداکثر در 250 کلمه به دو زبان فارسی و انگلیسی و دارای حداکثر هفت کلید واژه باشد.

9-مشخصات کامل نویسنده یا نویسندگان شامل نام و نام خانوادگی به دو زبان فارسی و انگلیسی، میزان تحصیلات، رتبه علمی، موسسه علمی وابسته، نشانی پست الکترونیکی و شماره تلفن تماس همراه مقاله ارسال شود.
@tarikhandishmag
10-مقاله هایی که به صورت دو نفر نگاشته میشود، باید یک نفر به عنوان نویسنده مسئول مشخص شود. از نظر فصلنامه، عهده دار مکاتبات مقاله با فصلنامه، نویسنده مسئول شناخته میشود.

11-مقاله ها در محیطword2007با قلم لوتوس 14 تایپ شود.

12-کلیه ارجاعات در داخل متن با ذکر نام نویسنده، تاریخ  انتشار، شماره جلد و شماره صفحه در داخل پرانتز به شیوه زیر آورده شود:

مثال: (نام خانوادگی مؤلف، سال چاپ: جلد/ شماره صفحه).

جهت ارجاع به منابع انگلیسی نیز به همین شکل ولی به زبان اصلی اثرآورده شود.مثال:(1960:234,cahen)

برای ارجاع دوم لفظ همان در منابع فارسی مورد استفاده قرار گیرد. مثال:(همان:235:1369)

13-سایر توضیحات در ارتباط با اطلاعات درونی مقاله، در پی نوشت پس از نتیجه گیری آورده شود.

14-معادل خارجی اسامی خاص و اصطلاحات تخصصی درون متن، داخل پرانتز و با اندازه قلم 12 باشد.

15-اطلاعات کتاب‌شناسی منابع در پایان مقاله، ابتدا منابع فارسی و سپس منابع لاتین، براساس نام خانوادگی نویسنده، به ترتیب حروف الفبا و به شیوه زیرآورده شود:

کتاب:نام‌ خانوادگی نویسنده/ نویسندگان، نام‌ نویسنده/ نویسندگان (تاریخ‌ انتشار). نام کتاب به‌صورت ایتالیک (ایرانیک)، نام مترجم یا مصحح، شمارۀ جلد، نوبت چاپ، محل انتشار:نام ناشر.
@tarikhandishmag
مقاله: نام خانوادگی نویسنده، نام ‌نویسنده (تاریخ انتشار). «عنوان مقاله»، نام مترجم، نام نشریه به‌صورت ایتالیک (ایرانیک)، سال نشریه، شماره نشریه، شماره صفحات مربوط به مقاله.

پایان نامه: نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده(سال دفاع).«عنوان پایان نامه»، مقطع پایان نامه، نام استادراهنما، دانشگاه.

سند: محل نگهداری سند، مختصات دقیق سند، شماره سند.

منابع اینترنتی: نام‌ خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ دسترسی). «عنوان مقاله»، نام وب‌سایت (عنوان نشریه الکترونیکی، جلد، شماره، سال)، صفحه، آدرس اینترنتی.

16-کلیه جدول‌ها، تصاویرونمودارهاباذکرعنوان دربالای آن‌هاوتوضیحات وذکرمنبع درزیر آن‌ها آورده شود. همچنین عکس های مرتبط با مقاله با فرمت  jpg یا jpeg  ذخیره و به پیوست مقاله فرستاده شود.
@tarikhandishmag

‍ 📍فوتبال چگونه وارد ایران شد📍

📝مهرداد رونقی

شاید به جرات بتوان فوتبال را پرطرفدارترین ورزش جمعی در جهان امروز دانست. این ورزش عالم گیر که امروزه مردم به بهانه های مختلف و در قالب جام ها و مسابقات متنوع و گوناگون به تماشای این می نشینند از زمان قاجاریه وارد خاک ایران شد. اما سوال مهم این است که این ورزش پرطرفدار چگونه به ایران راه یافت:
@tarikhandishmag
«فوتبال در تهران در اواخر قرن سیزدهم خورشیدی توسط انگلیسی ها رواج یافت. به سال 1865 میلادی کارکنان سفارت انگلیس در تهران و دیگر انگلیسی های ساکن تهران در میدان مشق آن روز داخل آن روز (باغ ملی جایی که امروز بناهای شهربانی، وزارت امور خارجه، موزه ایران باستان و .... قرار دارد) به بازی فوتبال پرداختند. بدین ترتیب میدان مشق را باید نخستین زمین فوتبال تاریخ تهران به شمار آورد. در سال های بعد یعنی پس از مرگ مظفرالدین شاه انگلیسی ها محل بازی خود را تغییر دادند و آن را به مجاورت حصار ناصری در شمال ضلع سفارت انگلیس در خیابان فردوسی انتقال دادند. اما این بازی ها و زمین ها نمی توان به رسمیت شناخت. تا اینکه به واپسین سال های قرن سیزدهم خورشیدی می رسیم. وقتی احمدشاه داشت آخرین سال های سلسله قاجاریه را سپری می کرد و سردار سپه نخستین پایه های حکومت پهلوی را استوار می ساخت، در جنوب اراضی بهجت آباد و خارج از حصار ناصری (ضلع شمالی حصار ناصری، خیابان شاه رضا= انقلاب) حوالی دبیرستان البرز (کالج امریکایی) و دانشگاه امیرکبیر به وسیله کمپانی لنج نخستین زمین فوتبال شهر تهران ساخته شد.
@tarikhandishmag

منبع: داریوش_شهبازی ، برگ های از تاریخ تهران، تهران، نشر ثالث، 1390، ص 288

📍 اوضاع اقتصادی مردم در دوره صفویه📍

جان فوران در کتاب مقاومت شکننده ، اوضاع اقتصادی دهقانان ایرانی را که در واقع مبین وضعیت توده عظیمی از مردم در دوره صفویه بودند اینگونه بیان می کند:
@tarikhandishmag
"خوب زندگی می کنند و با اطمینان می گویم دهقان ایرانی وضعیتی به مراتب بهتر از دهقانان در مناطق حاصلخیز اروپا دارند.زنان دهقان ایرانی را فراوان دیده ام که گردن بند نقره، ایار ه های نقره به دست و خلخال نقره یا طلا به پا داشته اند. کودکان فراوانی را دیده ام که گردن بند و طلسم با خود داشته اند، زن و مرد خوش لباس اند. خوب می پوشند، کفش های خوب به پا می کنند، اثاثیه خانه شان و ظروف آشپزخانه همه خوب است... در مملکت فقیری که به حد گدایی برسد وجود ندارد"
@tarikhandishmag
جان فوران مقاومت شکننده، 1377،ص 58-64

📍اوضاع اقتصادی مردم ایران در دوره افشاریه📍
@tarikhandishmag
پرسنیس یکی از مسیو نرهای ژزوییت در نامه های خود و بازن طبیب مخصوص نادرشاه در سفرنامه اش گزارشی از اوضاع مردم ایران در این دوره ارائه کرده اند. بازن می گوید: "همه جا بی عدالتی و ظلم، همه جا سربازان خشمگین، همه جا فقط فریادهای ضجه مانند و نافذ، اگر کسی از خانه اش می گریخت، خانه همسایه غارت می شد. اگر مردم یک روستا می گریختند، مردم شهری که آن روستا به آن وابسته بود، می بایستی پول روستاییان فراری را بپردازند".
همچنین در جای دیگر می گوید:"یکی از کمترین تعدی های او ( نادر) این بود که می گفت: در مملکت من برای هر پنج نفر خانواده یک دیگ کافی است. یعنی مردم به درجه ای از فقر و ذلت برسند که بیش از آن قادر نباشند و مجبور شوند که یک دیگ را در پنج خانواده متناوبا به هم قرض بدهند".
ژان اوتر از خارجیان حاضر در ایران آن روز ضمن پرداختن به سفرنامه خود، با اوضاع مردم ایران در این دوران اینگونه مواجه می شود و هنگامی که از فردی روستایی علت عدم پوششی مناسب را جویا می شود، در پاسخ چنین می شنود: " پیداست که مطلب به نظر شما ساده است، دستگاه نادرشاه را نمی شناسید. پیش از اینکه بتوانم به لباس خود و فرزندم بپردازم، باید در اندیشه ی قطعه نانی باشم "
این نوشته ها موید آن است که چگونه مردم ایران در دوره افشاریه به چنین حد از فقر و فاقه رسیده اند و علی رغم توفیقات خارجی که نادر به دست آورد و ترس و وحشتی که برای دیگران ایجاد کرد، به دلیل بر خورد های خشن با رعیت و گرفتن مالیا ت های گزاف که مردم را به فقر رسانده بود، موجب تنفر مردم ایران از خود گشت.
@tarikhandishmag
بازن ،نامه های طبیب نادرشاه ،1340، ص 20-26
ژان اوتر، سفرنامه، 1363، ص181

📍جایگاه اجتماعی زنان در دوران هخامنشیان 📍

📝لعیا خادمی

@tarikhandishmag
در دوران حکومت هخامنشی، مرد و زن در کنار یکدیگر کار می کردند و از حقوق برابر بر خوردار بوده اند. پیشینه بیشتر زنان دو خت و دوز و خیاطی و کارهای بسیار متنوع شامل دوخت لباس های ساده یا لباس های پر زرق و برق که پس از دوخت بسیار هنرمندانه سوزن کاری می شد، بود.
زنان ممتاز دربار به دلیل مقام و موقعیتشان از حقوق و مزایا ی بسیاری برخوردار بودند. بعد از شاه ملکه حق استفاده از تاج را داشت. آنان همچنین دارای املاک و زمین های کشاورزی بودند که شخصا بر آن نظارت می کردند. میزان حقوق ثابت آنان که از سوی شاه وضع میشد و همچنین درآمدهای خاص از کارگاه ها ی مختلف پارچه بافی و ریسندگی و زمین های کشاورزی متعلق به آنان در الواح اقتصادی به دست آمده در تخت جمشید ثبت شده است.
در زمان هخامنشیان زن حتی در جهت قوانین دینی میتوانست به مرحله "زوت" برسد. یعنی در جه ای در مقام بالای مذهبی که لازمه ی آن فراگیری علوم دینی تا بالاترین مرحله ی آن بود.
@tarikhandishmag
در این میان حتی کارهای سختتری نیز مانند سنگ سابی و به احتمال خیلی زیاد صیقل نهایی نقش برجسته های سنگی همچون نقوش بر جای مانده از تخت جمشید کار زن ها بود.
در دربار کارگاههای خیاطی، بیشتر اشتغال زنان بوده و مردها گاه زیر دست زنان قرار می گرفتند. همچنین زنان به اندازه برابر با برادران خود از ارث بر خوردار می شدند . زنان علاوه بر برابری ارث مورد احترام مردان بوده اند، چرا که در اوستا کوچک شمردن زن کرداری زشت از روی نادانی دانسته شده است و از جمله گناهان بزرگ به شمار می رود. در این دوره تصویر هیچ زنی در نقوش تخت جمشید و سایر بناهای هخامنشی مشاهده نمی شود که به نوعی بعلت احترام به زنان بوده است.
زنان در دوره هخامنشی می توانستند حتی به ریاست گروه های کار انتخاب شوند و در هنگام زایمان از جیره بیشتری بر خوردار گردند . همچنین آنان مشارکت بالایی در امور اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و حتی نظامی داشتند. بر اساس الواح بدست آمده از تخت جمشید و از لابلای نوشته های مورخین یونانی می توان نتیجه گرفت، زنان این دوره همراه و همدوش و گاهی فراتر از مردان به انجام وظایف سنتی و دیرینه خود و کارهای اجتماعی از مرتبه کارگر ساده تا فرمانده ناوگان جنگی به کار و تلاش اشتغال داشتند.
@tarikhandishmag
ماریا برو سیوس، زنان هخامنشی 1381. ص113-120.
آلبرت اومستد. تاریخ شاهنشاهی. 1381. ص95.
هاید ماری کخ. از زبان داریوش. 1379.ص19.

📣 همراهان نشریه تاریخ اندیش می توانند ، جدیدترین اخبار نشریه را از طریق برنامه اینستاگرام، هم اکنون پیگیری نمایند.
Instagram/tarikhandish