‎از نيم قرن گذشته تا کنون "درامز" به عنوان يکي از اصلي ترين سازها از جايگاه خاصي برخوردار است, بگونه اي که امروز , کمتر قطعه اي در موسيقي را مي توان يافت که " درامز" در آن نقشي نداشته باشد .
‎اهميت درامز در ريتم, حفظ وزن و هماهنگي ميان اجزاي آهنگ آنچنان است که بايد آن را ستون فقرات يک قطعه ناميد, که بدون آن آهنگ خالي از هيجان, جذابيت و تاثيرگذاري لازم است .
‎نام استاندارد و شناخته شده ي ساز در همه جاي جهان درافر يا درام ست است که در اصطلاح رايج فارسي به غلط جاز خوانده و نوشته مي شود . لازم به توضيح است که جاز و به عبارت صحيح جٍِز ( Jazz)نوعي موسيقي فولکلوریک منتسب به سياهان آمريکايي است که حدود سال هاي 1900 در منطقه ي مي سي سي پي آمريکا پايه گذاري و از آن جا به مناطق ديگر جهان بسط يافت, جز در ابتدا موسيقي رقص بود که شامل ريتم هاي تند متناسب با رقص هاي سنتي سياهان اجرا مي شد که رفته رفته و با تکامل تدريجي بداهه نوازي عنصر اصلي اين موسيقي شد :
‎ويژگي هاي اصلي موسيقي جز عبارت است از :
‎• تکيه بر ريتم و بداهه نوازي به عنوان اصل و پايه ي موسيقي
‎• وجود ميزان هاي لنگ و ملودي غير مشخص و موکّد .
‎از موسيقي جز در طول چهار دهه رشد و شکوفايي سبک هاي مختلف و متنوعي همچون : ( Be-Bop), (Free Jazz),(Cool Jazz), (Soul Jazz) منشعب شد.
‎معرفي قطعات درام و مکان قرار گرفتن آن ها نسبت به نوازنده :
‎يک درام ست ساده از پنج قطعه تشکيل شده است ). البته ممکن است تعداد " تام تام " ها يا سنج ها بيشتر بوده و يک درام باس اضافه تر باشد .
‎👈سنج رايد (Ride Cymbal)
‎رايد معمولاُ بزرگ ترين سنج بوده که سمت راست قرار مي گيرد .
‎نت هاي رايد روي خط پنجم حاصل نوشته مي شود که دم آن رو به بالاست .
‎👈درام اسنر (Snare drum)
‎يکي از مهم ترين بخش هاي درام است. اسنر در آهنگ هاي پاپ براي توليد ضرب هاي مکمل استفاده مي شود .
‎نت درام اسنر بين خط سوم و چهارم حامل نوشته مي شود .
‎)هنگامي که پشت ساز مي نشينيم و يا پاهايمان را روي پدال قرار مي دهيم " اسنر" در ميان دو پاي ما قرار مي گيرد ( .

‎👈درام باس (Bass drum)
‎کار درام باس توليد صدايي مانند" بوم" در قطعات است .
‎نت درام باس بين خط اول و دوم خطوط کامل نوشته مي شود .
‎پاي راست روي پدال درام باس (کيک) قرار مي گيرد . (توجه: فاصله ي نوازنده با درام باس بايد آنقدر باشد که فشار پا روي پدال به سمت پايين باشد نه به جلو . )

‎👈هاي - هت (Hat- Hi)
‎سنج هاي هاي- هت يکي ديگر از قسمت هاي مهم "درامز " هستند. ( از آن ها مي توان به جاي " رايد" استفاده کرد . )
‎هاي –هت را به صورت هاي مختلف مي توان نواخت :
‎هاي- هت بسته. ( نت هاي هاي – هت بسته در بالاي خط پنجم خطوط حامل است (
‎👈هاي- هت نيمه باز. ( نت هاي هاي-هت نيمه باز در بالاي خط پنجم خطوط حامل است و در بالاي آن داراي يک دايره و يک خط که دايره را به دو قسمت تقسيم مي کند مي باشد . )
‎هاي- هت بازبه ضربه ها آب و رنگ بيشتري مي دهد.(نت هاي هاي- هت باز شبيه هاي- هت نيمه باز است با اين فرق که خط دايره را ندارد که نشانه ي باز بودن است . )

‎👈هاي – هت با پا
‎مي توان هاي – هت را بدون ضربه زدن به آنها – تنها با گذاشتن پاي چپ روي پدال نواخت .
‎نت هاي هاي – هت هنگامي که با پا نواخته مي شود , زير خط اول خطوط حامل نوشته مي شود که دم آن به طرف پايين مي باشد .
‎👈سنج کرش ( crash cymbal )
‎از کرش براي مشخص کردن تغييرات آهنگ در يک قطعه موسيقي و مشخص کردن قسمتهاي مختلف يک ترانه استفاده مي شود. نت سنج کرش, بالاي خطوط حامل و روي خط کمکي نوشته مي شود .

‎👈تام – تام ها ( Tom-Toms )
‎اگر درام ست داراي پنج قطعه باشد, تعداد « تام – تام ها» بايد 3 عدد در اندازه هاي متفاوت باشد.(ممکن است تعداد آنها بيشتر يا کمتر باشد (
‎(استفاده از تام – تام ها آب و رنگ بيشتري به ريتم ها مي بخشد . )
‎تام های متصل به هم روي درام باس قرار مي گيرند .
‎نت تام کوچک بين خط چهارم و پنجم و نت تام متوسط روي خط چهارم خطوط حامل نوشته مي شود .
‎)تام کوچک بايد سمت چپ و تام بزرگ بايد سمت راست قرار گيرد . )
‎(توجه: اگر تام ها خيلي زاویه دار باشند پوسته ی آنها حالت فرورفتگي پيدا خواهد کرد و اگر خيلي صاف باشند, ضربه ها را به حاشيه آنها خواهد برد .
.
.
.
‎این مطلب رو برای دوستاتون در اشتراک بگذارید 🙏
@soorena_music_academy
‎#ساز_شناسی
‎#درامز

👈سازدهنی :
ساز دهنی سازی است نسبتا کوچک ، از دسته ی سازهای بادی – با زبانه های آزاد . هوا به یاری دمیدن نوازنده از راه سوراخ هایی که جلوی ساز وجود دارد به زبانه ها می رسد و آن ها را به ارتعاش وادار می کند .
👈انواع سازدهنی های جهان :
میزان تنوع و گوناگونی کاربرد این ساز ، بسیار زیاد است ، که به این صورت دسته بندی می کنیم :
1) دیاتونیک 2) کرماتیک 3)مخصوص اجرای آکورد و همنوازی
1. سازدهنی های دیاتونیک :
الف - یک ردیف سوراخ : برای انواع گام های ماژور ، مینور هارمونیک و مینور طبیعی ( دو صدا از هر سوراخ ، دم و بازدم ) ، با کیفیت صدا و اندازه های متفاوت شامل 10 ، 12 ، 14 سوراخ .
ب - دو ردیف سوراخ : برای گام های مختلف – هر سوراخ یک صدا ( دم یا بازدم )
1) ترمولو : سوراخ پایین و بالا دارای یک صدا
2) اکتاو : سوراخ پایین و بالا با یک اکتاو فاصله
3) انواع خاص : شش طرفه ، شش گام مختلف ، برای تک نوازی و هم نوازی با قابلیت جدا شدن از یکدیگر.
2. سازدهنی های کروماتیک :
الف – سازدهنی های کروماتیک دارای کلید : انواع کلید دار با وسعت صدای متفاوت – چهار صدا در هر سوراخ- دو صدا ، دم و بازدم بدون فشار کلید ( صدای دیاتونیک )
دو صدا ، دم و بازدم با فشار کلید (نیم پرده تفاوت با نت بدون کلید )
ب _ سازدهنی های کروماتیک بدون کلید : این سازدهنی ها فقط با دمیدن به صدا در می آیند و در هر سوراخ دو زبانه تعبیه شده است که هر نت را با فاصله اکتاو بم تردر کنار هم دارد .
3. ساز دهنی های مخصوص هم نوازی : بزرگ ترین آن 5/58 سانتیمتر طول دارد و مجموعا دارای 384 زبانه برای تولید نت های گوناگون بوده و انواع آکورد های ماژور ، مینور ، هفتم ، افزوده و کاسته با آن قابل اجرا است .
👈تاریخچه ی سازدهنی :
ریشه های تاریخ پیدایش سازدهنی را به سرزمین چین و به 3000 سال قبل از میلاد مسیح نسبت می دهند . اگر چه جنس و شکل ظاهری آن زمان که sheng نامیده می شده با ساز دهنی امروزی متفاوت بوده است ، به دلیل اینکه آن ساز هم با تماس مستقیم با دهان صدا می داده و عناصر تولید صدا در آن هم به شکل زبانه هایی بوده که در مسیر جریان هوا به لرزه در می آمده اند ، می توان پذیرفت که ساز دهنی امروز تکامل یافته ی همان sheng است که در قرن 18 میلادی توسط مارکوپولو به دست اروپاییان رسید .
تکامل سازدهنی در دو قرن اخیر را باید مدیون اروپاییان بدانیم .
ف.بوشمان که یک ساعت ساز آلمانی بود در سال 1821 این ساز را به شکل مستطیل ، به طول چهار اینچ و دارای 21 نت می سازد . کریستین منسر از دیگر همکاران او ساز دهنی را کامل تر کرده و در ترویج این ساز و معرفی آن به دیگران تلاش می کند .
تا حدود 35 سال افراد مختلفی تجارب فنی خود را برای بهبود کیفیت سازدهنی به کار می گیرند تا اینکه در سال 1857 در شهر کوچک تروسینگین آلمان جوان 24 ساله ای به نام ماتیاس هوهنر تصمیم به تولید انبوه این ساز می گیرد و اولین کارخانه ی ساخت سازدهنی را در شهر خود راه اندازی می کنند .
علاقه مندان سازدهنی در اروپا روز به روز زیادتر می شدند ولی زمانی که پسر عموی ماتیاس به نیویورک مهاجرت کرد نمونه هایی از این سازدهنی ها را با خود به آنجا برد و بر اثر فعالیت های وی ایالات متحده به سرعت تبدیل به بهترین بازار فروش سازدهنی شد .
در ابتدا نظامیان و کشاورزان بیشترین استقبال رااز این ساز کردند و به مرور همه ی طبقات مردم با آن آشنا شدند . در چند دهه ی اخیر نوازندگان و موسیقیدانان بزرگی برای رشد تکنیک و گسترش کاربرد سازدهنی در سبک های مختلف فعالیت کرده اند . علاوه بر کشور های غربی ، در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی از جمله ژاپن ، چین و کره مراکز بسیاری در امر آموزش و تولید سازدهنی فعال هستند هنوزو هم کارهای بسیاری در ارتباط با سازدهنی می توان انجام داد .

@soorena_music_academy
#ساز_شناسی

پيانو سازي است زهي و شستي دار , با فشار دادن شستي هاي آن, چکشهاي داخل پيانو با سيم ها و زهها برخورد مي کنند و صدا توليد مي شود. پيانو از کاملترين سازها است. نوازنده پيانو مي تواند چندين صدا , از بم ترين تا زيرترين صدار را به صورت همزمان, با پيانو توليد کند. همچنين نوازنده با فشاري که بر شستي وارد مي کند مي تواند يک نت را با ضعيفترين صدا(به زبان ايتاليايي پيانو) و يا قوي ترين صدا(به زبان ايتاليايي فورته) بنوازد .

👈تاريخچه
نخستين سازهايي که شبيه پيانو بودند در اوايل قرن شانزدهم ميلادي در اروپا ساخته شدند. اين سازها کلاويکورد و کلاوسن( هاسپيکورد) نام داشتند. در سال 1709 بارتولومئو کريستوفوري, اهل فلورانس ايتاليا, سازي ساخت که طرز کاري شبيه پيانو امروزي داشت و هارسپيکورد پيانو فورته نام داشت. اين ساز به تدريج تکامل پيدا کرد و به طور اختصاصي پيانو فورته و سپس پيانو ناميده شد .
در طول يک قرن افراد ديگري نيز در تکميل ساز کريستوفوري کوشيدند. در سال 1855م اشتاين وی آلماني با استفاده از همه اين دستاوردهاي پيانويي ساخت که پايه هاي پيانوي بزرگ امروزي است .
نخستين پيانو در حدود سال 1214 هـ .ش(1835م) به ايران آورده شد. اين پيانو را ناپلئون بناپارت به فتحعليشاه قاجار هديه کرده بود

👈انواع پيانو
در اصل پيانو جعبه بسيار بزرگي است که به دو شکل مختلف ساخته شده است يکي از آنها در فارسي به نام «پيانو رويال» مصطلح شده که عبارت است از جعبه بزرگ سه ضلعي, بر روی سه پايه قطور, و سيم ها به طور افقي در دراخل جعبه کشيده شده اند وچکش ها از زير به سيم ها برخورد مي کنند, و ديگري که جعبه آن کوچکتر و قائم است و سيم ها عمودي و از پايين به بالا قرار گرفته اند, در اين نوع چکش ها از جلو به سيم ها ضربه مي زنند.(اين نوع پيانو به برخي از زبان هاي اروپايي«پيانينو»(پيانوي کوچک) مي نامند (.

👈ساختمان
پيانو از چندين قسمت تسکيل شده است :
.1 شستي ها يا صفحه کليد(کلاويه)
2 .دستگاه توليد صدا
3 .سيم ها يا زهها
.4 قاب آهني يا چدني
5 .صفحه صدا
6 .پدال ها
همه اين قسمتها در جعبه اي محکم از جنس چوب کار گذاشته مي شود که آن را جعبه پيانو مي نامند .
.1 پيانو 88 شستي دارد(52 شستي سفيد و36 شستي سياه), شستي ها را معمولا از چوب يا پلاستيک مي سازند و شستيهاي چوبي را معمولا با روکش عاج و آبنوس مي پوشانند. از عاج براي شستيهاي سفيد و از آبنوس براي شستيهاي سياه استفاده مي کنند .
.2 مجموعه اي که پيانو صدا توليد مي کند(دستگاه توليذ صدا) از 4000 قطعه چوبي و فلزي تشکيل شده است .
3 .پيانو 220 سيم دارد. طول سيم ها بين 15 تا200 سانتيمتر است و جنس بيشتر آنها از فولاد است اما سيم هايي که صداي بم توليد مي کنند معمولا از مس هستند و ارتعاش کمتري دارند .
4 .سيم ها در قابي از آهن يا چدن قرار دارند. اين قاب بايد محکم باشد تا بتواند نيرويي را که در اثر کشش سيم ها توليد مي شود تحمل کند, اين نيرو ميان 16 تا20 تن است .
5 .در پس سيم ها و قاب چدني, صفحه صدا که تخته اي نازک از چوب تنه ی درخت توت است قرار مي گيرد. هر گاه سيم به ارتعاش درآيد اين تخته نيز به ارتعاش در مي آيد و صدا را تقويت مي کند .
6 . پدال ها, پايين پيانو در برابر پاهاي نوازنده قرار دارند و با قسمت توليد صدا در ارتباط هستند. با کمک پدال ها نوازنده مي تواند کيفيت صدا را تغيير دهد, با پدال سمت راست صداي نت نواخته شده را تداوم مي دهد و با پدال سمت چپ مي تواند صدا را نرم تر و خفيف تر کند. پدال سوم در بعضي پيانوها مي تواند صداهاي بعضي نت ها را تداوم بدهد .

👈وسعت صدايي
وسعت صداي پيانو عبارت است از هفت اکتاو يا کمي بيشتر, به علت بزرگي وسعت صداي پيانو, نت نويسي آن بر روي دو حامل صورت مي گيرد, که معمولا حامل زيرين( حامل بم يا کليد«فا») براي اجرا با دست چپ و حامل بالايي(حامل زير يا کليد«سل») براي اجرا با دست راست اختصاص يافته است .
@soorena_music_academy
#ساز_شناسی

ر نواختن از استهلاک زودرس آن ها که ناشي از تعرق بدن نوازنده مي باشد, جلوگيري مي نمايد. با سر و ته کردن سيم هاي پوشش دار در هنگام از بين رفتن شفافيتشان, مي توان عمر طولاني به آنان داد. مي توان براي طولاني کردن عمر سيم ها آنان را شست ولي اثرکار آنقدر زودگذر است که به زحمت آن نمي ارزد .
در هنگام تعويض سيم ها ضروري است که آنان را تک به تک تعويض نمود تا فشار ناشي از کشيدگي سيم ها بر روي صفحه ي جلويي گيتار, به يکبار . و به مدت طولاني قطع نگردد. ولي با اين وجود خوبست که گهگاهي تمام سيم هاي روکش دار ( و نه سيم هاي زير ) را به مدت کوتاهي- حداکثر 5 دقيقه باز کرده و پس از پاک کردن آنان با پارچه, مجدداً آنان را بست, اين کار شفافيت صداي آنان را احيا مي کند .
پيش گفتار ناشر ( علي برلياني ): آموزش گيتار کلاسيک- سيامک مهاجر
ساز شناسي- پرويز منصوري
اصول سازبندي ارکستر ( ارکستراسيون :( هکتور برليوز, ريچارد اشترواس / ترجمه ي: پرويز منصوري
شيوه ي گيتارنوازي فلامنکو - خوان مارتين / ترجمه ي : محمدرضا نوائي نژاد .
‏@soorena_music_academy
#ساز_شناسی

از تاريخچه ي پيدايش تار اطلاع دقيقي در دست نيست , محققان اختراع آن را به ايرانيان نسبت داده اند و آن را نوعي تنبور دانسته اند. در ادبيات فارسي و در شعر شاعران قديم از نواختن تار و سازي به نام تار سخن آمده است . مثل باباطاهر که در اين دوبيتي گفته است :
دلي دارم چو مرغ پا شکسته چو کشتي بر لب دريا نشسته
همه گويند طاهر تار بنواز صدا چون مي دهد تار شکسته
نظريه پردازان ايراني, ظهور تار در ايران را به دوره ي قاجار مي دانندکه در عکس ها و مينياتورهاي آن زمان وجود دارد. در اين دوره ) قاجاريان) تار از مهمترین سازهاي ايران بود. نخستين روايت هاي رديف موسيقي ايراني بر اساس ويژگي هاي سازهاي تار و سه تار توسط ميرزا عبدالله و آقا حسينعلي تدوين شده است, تار در اين دوره 5 سيم داشت. افزودن سيم ششم را به غلامحسين درويش, معروف به درويش خان, از شاگردان ميرزا عبدالله نسبت مي دهند .
بر پيدايش اين ساز دو فرضيه موجود است :
(1 اينکه ممکن است اين ساز در قرن هاي 17 و 18 نسبت به سازهاي ديگر پيشرفت, پيدا کرده باشد. دسته دراز و سيم پرده گذاري آن با سه تار که سازي با تاريخ طول و دراز در ايران است شباهت دارد. هر چند سه تار ،شکل هاي مشخصه تار از قبيل پوستي بدون سطح کاسه و نيز دو کاسه اي بدون آن را دارا نيست, اما اين دو مشخصه در قيچک که يک ساز قديمي ايراني است وجود دارد. هر چند قيچک دسته کوچک و زهي است .
(2 اينکه اين ساز مستقيماً از قفقاز که سازي شبيه به آن ممکن است پيدا شود آمده است. ( خالقي: در يک گفتگو )
@soorena_music_academy
#ساز_شناسی

‎ني يکي از مهم ترين سازهاي فولکلوريک بوده که نمونه بارز آن ني نوازي چوپانان است. در بعضي از استان هاي ايران از جمله مازندران فلوت کوچکتري به جاي آن مورد استفاده قرار مي گيرد. ني جايگاه ويژه اي در موسيقي عارفان دارد. ني سمبل دمي است که روح آدمي را به اصل خدايي خويش بالا مي برد و مهم ترين اشعار عارفانه که همان مثنوي جلال الدين رومي است با موعظه ي گوش دادن به ني آغاز مي گردد.
‎بشنو از ني چون حکايت مي کند از جدايي ها شکايت مي کند
‎کز نيستان تا مرا ببريده اند از نفيرم مرد و زن ناليده اند ...
‎(تاريخچه ):
‎ساده ترين و شايد در عين حال قديمي ترين سازي که در موسيقي کلاسيک ايران به کار رفته است ني مي باشد. تاريخ اين فلوت عمودي شکل به دوره هاي قبل از تاريخ در آسياي مرکزي برمي گردد. ساکس هم در کتاب تاريخ سازهاي موسيقي صفحه ي 90 به يکي از اين فلوت ها در هزاره ي چهارم قبل از ميلاد روي تخته سنگ هاي هيراکون پوليس ( Hieracon polis) اشاره مي کند. سازهايي شبيه ني را مي توان در آسيا و خاورميانه پيدا نمود .
‎(نی در تعداد زیادی از رسالات و نسخ خط فارسی موسیقی تحت عناوین متفاوت ، مثل نای ، نای هفت بند ، نای عراقی ، شش نای ، نی و ... معرفی می شود.)
‎(ساختمان ) :
‎ني سازي است متشکل از يک لوله ي استوانه اي از جنس "ني" که سراسر طول آن از هفت " بند" و شش " گره" تشکيل شده است ( به اين دليل اين ساز را " ني هفت بند" نيز مي گويند)."ني" به قطرهاي متفاوت ( از 5/1 تا 3 سانتيمتر ) و طول هايي مختلف ( حدود 30 تا 70 سانتيمتر ) ساخته شده, در تمام آن ها, روي لوله , کمي در قسمت پايين 5 سوراخ در طرف جلو و يک سوراخ در قسمت عقب قرار گرفته, و در يک يا دو انتهاي" ني " روکشي برنجي با طول کوتاه لوله ي نئي را پوشانده است, و لبه يلوله در قسمت دهاني آنقدر تيز است که مي تواند لاي دندان ها قرار گيرد .
‎(نحوه ي نواختن) :
‎موقع نوازندگی 5 سوراخ روی لوله ی صوتی از محل دمیدن به ترتیب زیر انگشت گذاری می شوند:
‎انگشتان دست راست:
‎سوراخ اول : انگشت دوم / سوراخ اول و دوم : انگشت میانه "سوم" / سوراخ دوم : انگشت سبابه .
‎انگشتان دست چپ:
‎سوراخ سوم : انگشت دوم / سوراخ چهارم : انگشت میانه / سوراخ پنجم : انگشت سبابه / سوراخ پشت لوله ی صوتی : شست یا انگشت کوچک
‎نوازنده ي ني آن را رو به پايين نگه مي دارد که از بالا در آن دميده مي شود. يک جنبه ي غريب اين ساز دو موقعيت دهان است .
@soorena_music_academy
‎#ساز_شناسی