در شماره ۳۰۶ مجله #تجارت_فردا بخوانید:

🔸اقتصاددانان معتقدند با پررنگ شدن نقش درآمدهای نفتی در اقتصادایران، عملا پنج دهه است که سیاستگذاری اقتصادی به حاشیه رفته و جای خود را به پول‌پاشی داده است.
🔸سیاستگذاری، انگیزه عاملان اقتصادی را تحریک می‌کند اما نتیجه پول‌پاشی تخصیص ناکارآمد منابع و از بین رفتن انگیزه‌هاست. چرا سیاستمداران پول‌پاشی را به سیاستگذاری اقتصادی ترجیح می‌دهند؟
دنیای اقتصاد.
@sarafikourosh

جهنم اقتصادی کجاست؟

اژدهای ابرتورم اقتصاد ونزوئلا را بلعیده است. زیمبابوه قبل از ونزوئلا در دام این اژدها افتاده بود. ایتالیا، اسپانیا، اوکراین و یونان همگی با بحران بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند و نسبت بالای بدهی به تولید ناخالص داخلی‌شان به یک گرفتاری بزرگ تبدیل شده که اتخاذ خط‌مشی‌های ریاضتی نیز نتوانسته است کمک چندانی به آنها کند.
بهار عربی انقلاب‌هایی را در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا به دنبال داشت که هیچ‌کدام نتیجه نداده‌اند و امروزه کشورهای این منطقه با بحران حکمرانی روبه‌رو هستند. بسیاری دیگر از کشورها مشکلاتی از جنس تحریم، فساد، مسائل ارزی و پولی، چالش‌های نظام بانکی، وابستگی بیش از اندازه به نفت و مواد خام، کمبود آب، آلودگی هوا و ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی دارند که همه اینها در کنار یکدیگر میدان اقتصاد را برای کشورهای دنیا به یک جهنم تبدیل می‌کند. جهنمی که آتش آن تنها کشورهایی را که به طور مستقیم درگیر بحران می‌شوند نمی‌سوزاند و حتی کشورهایی که ظاهراً هیچ‌گونه مشکلی ندارند و اقتصادشان پرقدرت‌تر از همیشه به حرکت ادامه می‌دهد را نیز پاسوز می‌کند.
جهانی‌شدن و وابستگی اقتصادهای دنیا به یکدیگر مشکل یک کشور را به مشکل همه کشورها تبدیل می‌کند. در این شماره می‌خواهیم ببینیم کدام کشورها در گرداب بحران‌های اقتصادی قرار دارند و ریشه بحران‌ها در چیست؟


#تجارت_فردا
@sarafikourosh

سفیر #روسیه در ایران:
🔹 به سازوکار اروپایی‌ها برای حمایت از #تجارت با ایران ( #اینستکس) خوشبین نیستم.
🔹 ان‌شاءالله که من اشتباه می‌کنم؛ان‌شاءالله که اروپایی‌ها موفق باشند.

@NasimOnline

https://telegram.me/sarafikourosh

✅ آغاز #تجارت #ایران و #سوئیس با ارز های دیجیتال

🔺با وجود #تحریم_های_آمریکا، به لطف ارزهای دیجیتال، سوئیس و ایران به تجارت ادامه می دهند.

🔺طبق گزارش خبرگزاری invest in blockchain، به نظر می رسد ایران ارزهای دیجیتال را به عنوان ابزاری برای دور زدن تحریم های آمریکا بررسی کرده است.
با توجه به اینکه این دارایی های دیجیتال به گزینه عملی برای پرداخت تبدیل شده است، ایران توسعه در این فضا را شدت بخشیده که این امر یعنی آنها می توانند به راحتی تحریم ها را دور زده و آمریکا نیز کار چندانی نمی تواند در این خصوص انجام دهد.
شرکت های سوئیسی منتظر ارائه طرحی از جانب مقامات این کشور هستند و برخی معتقدند زمان ارائه این طرح دور نیست.

https://telegram.me/sarafikourosh

‍ ✔️چرا عالیخانی را پدر سیاست‌گذاری اقتصادی در ایران می‌دانند؟🔻


📌 بخشی از تحلیل دکتر «فرهاد نیلی»
اقتصاددان و عضو شورای سیاست‌گذاری هفته‌نامه تجارت فردا



هرچقدر بخواهیم سهم عوامل دیگری غیر از مدیریت اقتصادی را در موفقیت‌های اقتصاد کشور در دهه ۴۰ برجسته کنیم، باز هم سهم قابل‌ملاحظه‌ای برای مدیریت اقتصادی باقی می‌ماند و در این مدیریت اقتصادی سهم قابل‌ملاحظه از آن تکنوکرات‌هاست چون سیاسیون سهمی نداشتند.

در میان تکنوکرات‌ها هم ظاهراً سهم برتر اثرگذاری به عالیخانی و صفی‌اصفیا و بعد به مهدی سمیعی می‌رسد. بنابراین نقش تکنوکرات‌هایی مثل عالیخانی انکارناپذیر است. درواقع می‌شود عالیخانی را «پدر توسعه صنعتی ایران» و «بنیانگذار سیاستگذاری اقتصادی در ایران» نام نهاد.

در این میان پرسش اساسی این است که آیا نقشی که معدود تکنوکرات‌هایی مثل عالیخانی، صفی‌اصفیا و مهدی سمیعی در این دوره ایفا کردند، قابل ‌تکرار است و اگر بله، تحت چه شرایطی تکرار ایفای چنین نقشی ممکن می‌شود؟

اگر بخواهیم به عوامل پایدار و ریشه‌داری که می‌توانست مانع توسعه صنعتی و اقتصادی ایران در دهه ۴۰ شود، امتیاز منفی بدهیم، می‌بینیم که این عوامل کم نبودند. همه آن عوامل می‌توانستند مانعی جدی برای توسعه اقتصادی و صنعتی ایران ایجاد کنند. اما در این دوره افرادی خودشان را به لحاظ عشق به ایران و ایرانی، دانش، مهارت، اراده و جسارت آماده کرده بودند و تکلیفشان هم با خودشان روشن بود.

به لحاظ دانش به نظر می‌رسد که عالیخانی خیلی خوب درس خوانده بود، به لحاظ جسارت و اراده هم هیچ کم نداشت و در میزان جسارت او تردید نمی‌توان کرد؛ وقتی به تصمیمی می‌رسید بلافاصله و با قاطعیت تمام آن را اجرا می‌کرد. با وجود اینکه عالیخانی تجربه بوروکراسی نداشت اما توانست خیلی خوب دوام بیاورد و بر بوروکراسی لگام بزند. از دیگر ویژگی‌های خاص عالیخانی کارآفرینی و ابتکار عمل اوست. توانمندی و نوآوری عالیخانی در اینکه چگونه دو وزارتخانه را همزمان مدیریت کند، چگونه با بوروکرات‌های کارکشته سنتی کنار بیاید، چگونه با امرای ارتش، سیاسیون و نیروهای امنیتی کنار بیاید و اقتصاد کشور را جلو ببرد تا کسانی مثل برادران خیامی که هیچ پشتوانه‌ای نداشتند به کارآفرینان موفق و ثروتمند تبدیل شوند و او یک حصار حمایت سیاسی به دور آنها بکشد، قابل توجه و تحسین است.

البته زمان همیشه مساعد انسان‌ها نیست. همه به این معتقد هستند که زمان خیلی مهم است. خیلی از آدم‌های موفق چون در زمان‌های نامناسبی قرار گرفتند نتوانستند موفقیتی ایجاد کنند. اما خیلی وقت‌ها هم زمان مناسب است ولی انسان‌ها آمادگی، جسارت و دانش کافی را ندارند، فاقد حمیت و عِرق ملی‌اند و خودشان را طوری نساخته‌اند که در زمان مناسب احتمالی بتوانند نقش مناسب را ایفا کنند.

هنر مردان بزرگ این است که خودشان را آماده کنند تا اگر بخت یار و زمان مساعد بود، به‌درستی ایفای نقش کنند. شاید هیچ‌وقت زمان مناسب نباشد و هیچ‌وقت به آنها اقبالی نشود، اما باید آماده روزی باشند که به آنها اقبال می‌شود و عالیخانی از قبل آماده شده بود.
این همان چیزی است که دارون عجم‌اوغلو در کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند» به آن اشاره می‌کند.

او می‌گوید کشورها در زمان‌های خاصی در موضع انتخاب‌های سخت قرار می‌گیرند. اما مهم این است که وقتی قرار گرفتند، بتوانند آن انتخاب سخت را انجام بدهند. خیلی از کشورها زمان را می‌کُشند و از آن استفاده مناسب نمی‌کنند چون انسان‌های ممتاز تربیت نکرده‌اند تا بتوانند در زمان مناسب از این انسان‌های ممتاز استفاده مناسب بکنند. عالیخانی یک انسان ممتاز بود که سیاست ایران در زمان مناسب به او رو کرد و عالیخانی توانست حداکثر استفاده را از این فرصت ببرد و هشت سال کشور را به مسیری برد که نه‌تنها موفقیت‌های خارق‌العاده و چشمگیری را به اقتصاد ایران هدیه داد، بلکه ریل توسعه اقتصادی را در کشور تغییر داد.

عالیخانی اقتصاد کشور را بر ریل توسعه صنعتی نشاند و ایران هنوز بعد از پنجاه و چند سال دارد از مزایا، نتایج و میوه‌های آن موفقیت استفاده می‌کند.

منبع: آرشیو هفته نامه #تجارت_فردا شماره 273
به مناسبت درگذشت علینقی عالیخانی