یا راهی خواهم یافت،

یا راهی خواهم ساخت
@SajadSoleimaniCom

امشب مهمان یکی از دوستان تبریزی خوش مشرب و با معرفت بودم در این رستوران فوق‌العاده زیبا، با معماری جذاب، موسیقی دل‌نشین و با سلیقه، غذاهای دلچسب و واقعاً خوش سلیقه. تجربه بی‌نظیری بود
@SajadSoleimaniCom

بازدید از کارخونه دوستان عزیزم در تبریز
و ذوق کردن برای پیشرفت‌هاشون
@SajadSoleimaniCom

یه روزی قصه این عزیزان رو هم خواهم گفت تا روند رشد یک بیزینس‌من واقعی رو تماشا کنید و ازش لذت ببرید.

اومدم آهنگ «آذری قیزلاری / دختران آذری» رو بشنوم و از فضای کوه‌های اطراف تبریز لذت ببرم، یهویی تگرگ زد، چه تگرگی!
@SajadSoleimaniCom
من همیشه دیوانه بازی های بهار رو‌ دوست داشتم، یه ساعت گرم، یه ساعت تگرگ، بعدش هم نسیم خنک دلچسب

گرمای خونه‌های ترک‌های تبریز
لهجه دلنشین
گره خورده به شیرینی
مزین به فرش‌های دستباف و سنتی
@SajadSoleimaniCom
تضادها و تفاوت‌ها، همیشه فرصتی برای «تجربه لذتِ کشف کردن» برای من بوده و «لذتِ ارتباط با آدم‌ها».

کسی که به اندازه کافی «مشاهده‌گر» هست، از دیدن جهان لذت می‌بره و در هر جایی، هر چیزی، هرکسی، موضوعی تازه/متفاوت پیدا میکنه
@SajadSoleimaniCom
رادیوی عزادار! با دوچرخه‌سوار تبریزی در نگاه یک مسافر، ترکیب جذابیه. چقدر قصه میشه براش ساخت….

ریشه اشتیاق ما...

یک جمله جذاب از سایمون سینک خوندم، گفتم برای شما هم بیانش کنم.
بعدش تصمیم گرفتم از چت جی‌پی‌تی بخواهم که توضیحات رو با مثال‌هایی بیان کنه که قابل فهم باشه، نتیجه این شد 👇

ریشه اشتیاق ما

جمله‌ی:

"Our passion lies deep in who we are, not what we do."

رو می‌شه این‌طور ترجمه و تفسیر کرد:

🟢 ترجمه‌ی ساده:
اشتیاق واقعی ما ریشه در هویت و شخصیت ما دارد، نه در کارهایی که انجام می‌دهیم.

🟡 توضیح کلی:
نویسنده می‌خواهد بگوید که شور و شوق و علاقه‌ی واقعی یک فرد از درون شخصیت، ارزش‌ها، باورها و روحیاتش سرچشمه می‌گیرد، نه صرفاً از شغل، فعالیت‌ها یا کارهایی که در ظاهر انجام می‌دهد.

به عبارت دیگر، ممکن است دو نفر دقیقاً یک کار را انجام دهند، ولی یکی از آن‌ها عمیقاً به آن علاقه دارد چون با شخصیتش هماهنگ است، و دیگری فقط از روی اجبار یا نیاز مالی آن کار را می‌کند، بی‌هیچ اشتیاقی.
__

🔵 مثال‌های متنوع برای درک بهتر:

✅ مثال ۱:
فرض کن دو نفر معلم هستند.
یکی عاشق یاد دادن و دیدن رشد بچه‌هاست. حتی اگر شغلش چیز دیگری هم بود، باز هم به دیگران کمک می‌کرد چون از درون «معلم» است.
نفر دوم فقط چون معلمی شغل پایدار و قابل قبولی بوده، این مسیر را انتخاب کرده. شور و شوقی نسبت به آن ندارد.
💡 پس: شور معلم اول، از "بودنش" میاد، نه "شغلش".

✅ مثال ۲:
یک نفر نقاشه، ولی فقط برای پول کار می‌کنه.
در مقابل، شخص دیگه‌ای ممکنه حتی شغلش چیز دیگه‌ای باشه (مثلاً مهندس باشه)، ولی هر شب ساعت‌ها نقاشی می‌کشه چون نقاشی بخشی از وجودشه، حتی بدون پول یا شهرت.
💡 پس: علاقه‌ی واقعی اون مهندس به نقاشی، در وجودشه؛ نه اینکه فقط یه "کاری" انجام بده.

✅ مثال ۳ (از زندگی خودت):
فرض کن توی بازرگانی اکنون، کارت فقط خرید و فروش کالا نیست. تو عاشق ایجاد ارتباط، پیدا کردن محصولات باکیفیت، و راحت‌تر کردن زندگی مردم هستی. حتی اگه کار اصلی‌ات فروش نباشه، باز هم دنبال ایجاد ارزش برای آدم‌ها هستی.
💡 این یعنی اشتیاقت ریشه در شخصیتت داره، نه صرفاً در عنوان شغلیت یا کاری که انجام می‌دی.

🔴 خلاصه و جمع‌بندی:
✅ کارهایی که انجام می‌دیم می‌تونن تغییر کنن، اما اون چیزی که ما واقعاً هستیم و بهش علاقه داریم، همیشه با ماست.
✅ نویسنده می‌خواد بگه اگر دنبال علاقه‌ی واقعی‌مون هستیم، باید به درون‌مون نگاه کنیم نه صرفاً به ظاهر کارهامون.
✅ شور و اشتیاق واقعی، از هویت و باورها میاد، نه فقط از فعالیت‌های بیرونی.
@SajadSoleimaniCom

اندیشه سیاسی سعیدی

▫️دکتر احمد بستانی
عضو هئیت علمی دانشگاه خوارزمی
@DrBostani
امیدوارم فرصت کنید بشنوید و از شنیدنش لذت ببرید.
اگر به مفاهیم عمیق اندیشه سیاسی علاقمند هستید، کانال آقای دکتر بستانی را دنبال کنید.

#سعدی@SajadSoleimaniCom

خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب «اخلاق ناصری» می‌گوید:

حکمت در عرف اهل معرفت عبارت بود از:
▫️ دانستن چیزها چنانکه باشد،
▫️ و قیام نمودن به کارها چنانکه باید.

...و چون چنین بود حکمت منقسم شود به دو قسم:
یکی علم و دیگر عمل.

این جمله در فایل سخنرانی بالا (اندیشه سیاسی سعدی) گفته شد که من اینجا نوشتمش، خیلی برام جذاب بود، لینک مطالعه بیشتر این جمله از کتاب: اینجا.


#سعدی@sajadsoleimanicom

غذا، دریچه‌ای برای شناخت مردم، فرهنگ و سبک‌زندگی آدم‌هاست. من در همه سفرهایم، با غذای محلی از خودم، پذیرایی جانانه می‌کنم‌
هنوز طعم غذاهای محلی متنوعی که در بغداد، ابوظبی، شیراز، ترکمن صحرا، زنجان، تالش، بوشهر و… خوردم در کنج ذهنم مانده و شیرینی غذا و فرصت کشف و فهمش، در دلم زنده است
@SajadSoleimaniCom
اینجا تبریز، صبحانه: سرشیر+عسل و یک لیوان شیر

امروز که فرصت گشت ‌و گذار در تبریز رو داشتم، آمدم به میدان ساعت (کاخ شهرداری تبریز)، شاهکاری در معماری که در سال ۱۳۱۴ به درخواست حاج ارفع‌المک و به سبک معماری آلمانی ساخته شد.
برای من هنرمندی کسانی حدود یک قرن پیش، برای ساختن این سازه، بسیار ارزشمند است، گویی روح معمار همچنان بین ما زنده است
@SajadSoleimaniCom
هزاران افسوس که نظام ولایی، به معماری سازه‌ها اهمیتی نداد و انبوهی از بتن‌ریزی‌های بی‌هویت، زشت، بی‌ریشه و دون شان ملت ایران (مثل خودشون) را کنار هم انباشت، و فرصتی تاریخی برای تحول بینش و هویت‌دهی به محیط زندگی با معماری را نابود کرد

موزه آذربایجان
دومین موزه بزرگ ایران و گنجینه ارزشمند ملی ملت ایران
@SajadSoleimaniCom
چند نمونه از این گنجینه ملی رو در ادامه براتون میگم و نگاه خودمم بهش اضافه می‌کنم👇

آئین افزار 😼 وسیله مناجات قبل از دین‌های جدید مسیحیت و اسلام و…
@SajadSoleimaniCom
به یه متعصب دینی اگر این مدلی من میگم، این موضوع بهش بیان بشه احتمالا تسمه پاره میکنه، چون متعصب با مغز کودکانه خودش خیال میکنه مرکزجهانه و هر چیزی که داره خاص و یگانه است، حتی دینش!

زن، الهه و خدای آفرینش
و تن زنانه، بهانه‌ی هنری تمدن‌ها
و در ادامه بهانه فساد/گناه که باید پوشونده بشه
@SajadSoleimaniCom
یه فرصتی میاد و درباره این خواهم گفت که چطور تن زیبا و آفرینش‌گر زن، از الهه بودن و زیبایی تمام عیار، سقوط میکنه به منبع فساد/گناه و جامعه با « تن زن و زنانگی» می‌جنگه و زن رو از جامعه حذف میکنه و تنش رو می‌پوشونه (حجاب).
سیر تحول این نگاه، به زن و تن زن، بسیار درس‌آموزه

موزه بزرگ آذربایجان / تبریز