برای این‌که یه کتاب منقلب‌ات کنه، نیازی نیست چند صد صفحه‌ای و چند جلدی باشه. گاهی یه کتاب کوچکِ لعنتیِ چند صفحه‌ای می‌تونه خرابت کنه.

از متن کتاب:
در پانزدهم مهر، دادگاه رأی به اعدام کیوان و همراهانش داد و در بیست و پنجم مهر احکان آن‌ها در دادگاه تجدیدنظر نیز تأیید گردید. از روزگار مرتضی در زندان بی‌خبر بودم‌. اما نجف دریابندری می‌گفت یک‌سال بعد، یعنی پاییز سال سی و چهار که او و پنج نفر از رفقایش برای محاکمه مجدد از آبادان به بازداشتگاه لشکر یک زرهی انتقال داده شدند. در سلول انفرادی بازداشتگاه شروع به وارسی در و دیوار کرد که بر جایی از دیوار نوشته شده بود
(مرتضی کیوان ۱۳۳۳/۷/۲۶)
یعنی یک روز پیش از اعدام مرتضی و بعد که دریابندری را به بخش عمومی زندان بردند، لیوان لعابی نخودی رنگ دسته‌داری را دیده بود که با مداد کپی روی آن نوشته شده بود: «درد و رنج تازیانه چند روزی بیش نیست/ رازدار خلق اگر باشی همیشه زنده‌ای»، زندانی‌های بند عمومی به نجف گفته بودند که این همان لیوانی است که برای کیوان در انفرادی چای می‌فرستادیم و یک‌بار کیوان آن لیوان را با این شعر برگرداند.

#شصت_سال_عاشقی
زندگی و زمانه‌ی #پوری_سلطانی و #مرتضی_کیوان
نوشته #فرشاد_قوشچی

http://s6.uplod.ir/i/00855/tg2mi8dgotfx.jpg


@rowzanehnashr