📖📚
قسمتی از نقد خانم شریعت‌زاده در مجله‌ی تجربه مهرماه ۱۳۹۷ در مورد رمان «تپه‌ی خرگوش»
«چون حافظه‌ی تاریخی نداریم تاریخ تکرار می‌شود و باید همه چیز را از صفر شروع کنیم.»
از روزی که آدم‌ها رونوشت یکدیگر شدند، سرنوشت‌های تکراری پیدا کردند. با کمی تغییر در ظاهر و تاریخ تقویم. تاریخ به پنجاه، شصت و هشتادش کاری ندارد مدام تکرار می‌شود و فرقی برای‌اش نمی‌کند در نسل دم پا گشادهایِ سبیل کلفتِ عینک کائوچویی باشد یا نسل دم پا قیفی‌های بدون سبیلِ عینک فلزی. این تجربه‌ها هستند که شکل‌شان تغییر کرده، هر چند ماهیت همه یکی است. نسلی کلت به کمر بستند، با ماشینِ تحریر شب‌نامه نوشتند، روسری زیر چانه گره زدند و در جیب‌ها سیانور مخفی کردند. نسل بعدی هم که کارش شده بود چسب‌زدن به شیشه‌ها، مسلسل دست گرفتن و آورکت ارتشی پوشیدن، شال پیچیدن و پشت خاک‌ریز سنگر گرفتن. نسل سوم هم دست‌بند به دست، روسری شُل می‌کنند و پشت مانیتورهای ال‌سی‌دی با کلیدهای کیبورد می‌جنگند و شیشه می‌زنند.
علی‌اکبر حیدری در آخرین اثرش رمان "تپه‌ی خرگوش" تاثیر جریانات سیاسیِ تاریخ معاصر را بر سه نسلِ یک خانواده به تصویر کشیده‌است.
رمان "تپه‌ی خرگوش" شامل سه فصل با نامهای کتاب اول، دوم و سوم است. هر فصل نزدیک به ذهن یکی از اعضای این خانواده روایت شده‌است. قصه از 21 بهمن سال 57 شروع می‌شود و در روز انتخابات ریاست جمهوری در سال 88 تمام می‌شود. هر فصل بر چهارچوب یک واقعه‌ی تاریخی بنا شده که نویسنده بدون هیچ قضاوت تاریخی به آن پرداخته است. فصل اول واقعه‌ی انقلاب، فصل دوم جنگ ایران و عراق و فصل سوم انتخابات 88. هرچند فقط به این سه واقعه اکتفا نمی‌کند و گریزی به وقایع مهم چهل سال اخیر مثلا زلزله‌ی بوئین زهرا یا کوی دانشگاه در طی قصه می‌زند. سخن از وقایعی به میان می‌آورد که در رمان یا فیلمی از آن دوران کمتر دیده و شنیده شده مثلا درگیری میان گارد جاویدان و همافران در پادگان دوشان‌تپه در ۲۱بهمن۵۷ و ماجرای مرگ مجید شریف واقفی و دادگاه خسرو گلسرخی.
"تپه‌ی خرگوش" رمانی چند لایه و غیرخطی است که به شیوه‌ی رفت و برگشت روایت شده‌است. به بعضی وقایع در یک جمله‌ی کوتاه اشاره کرده و در جایی دیگر توضیح داده است. برای کامل شدن تصویر، باید خواننده‌ی رمان این اطلاعات را مانند یک پازل کنار هم بچیند تا لذت خواندن‌اش به اوج برسد. آن وقت است که باید پا فراتر به لایه‌های زیرین داستان گذاشت.
#تپه_خرگوش #علی_اکبر_حیدری #انتشارات_روزنه #مجله_تجربه
ytre.ir/dkq
@rowzanehnashr
قسمتی از نقد خانم شریعت‌زاده در مجله‌ی تجربه مهرماه ۱۳۹۷ در مورد رمان «تپه‌ی خرگوش»
«چون حافظه‌ی تاریخی نداریم تاریخ تکرار می‌شود و باید همه چیز را از صفر شروع کنیم.»
از روزی که آدم‌ها رونوشت یکدیگر شدند، سرنوشت‌های تکراری پیدا کردند. با کمی تغییر در ظاهر و تاریخ تقویم. تاریخ به پنجاه، شصت و هشتادش کاری ندارد مدام تکرار می‌شود و فرقی برای‌اش نمی‌کند در نسل دم پا گشادهایِ سبیل کلفتِ عینک کائوچویی باشد یا نسل دم پا قیفی‌های بدون سبیلِ عینک فلزی. این تجربه‌ها هستند که شکل‌شان تغییر کرده، هر چند ماهیت همه یکی است. نسلی کلت به کمر بستند، با ماشینِ تحریر شب‌نامه نوشتند، روسری زیر چانه گره زدند و در جیب‌ها سیانور مخفی کردند. نسل بعدی هم که کارش شده بود چسب‌زدن به شیشه‌ها، مسلسل دست گرفتن و آورکت ارتشی پوشیدن، شال پیچیدن و پشت خاک‌ریز سنگر گرفتن. نسل سوم هم دست‌بند به دست، روسری شُل می‌کنند و پشت مانیتورهای ال‌سی‌دی با کلیدهای کیبورد می‌جنگند و شیشه می‌زنند.
علی‌اکبر حیدری در آخرین اثرش رمان "تپه‌ی خرگوش" تاثیر جریانات سیاسیِ تاریخ معاصر را بر سه نسلِ یک خانواده به تصویر کشیده‌است.
رمان "تپه‌ی خرگوش" شامل سه فصل با نامهای کتاب اول، دوم و سوم است. هر فصل نزدیک به ذهن یکی از اعضای این خانواده روایت شده‌است. قصه از 21 بهمن سال 57 شروع می‌شود و در روز انتخابات ریاست جمهوری در سال 88 تمام می‌شود. هر فصل بر چهارچوب یک واقعه‌ی تاریخی بنا شده که نویسنده بدون هیچ قضاوت تاریخی به آن پرداخته است. فصل اول واقعه‌ی انقلاب، فصل دوم جنگ ایران و عراق و فصل سوم انتخابات 88. هرچند فقط به این سه واقعه اکتفا نمی‌کند و گریزی به وقایع مهم چهل سال اخیر مثلا زلزله‌ی بوئین زهرا یا کوی دانشگاه در طی قصه می‌زند. سخن از وقایعی به میان می‌آورد که در رمان یا فیلمی از آن دوران کمتر دیده و شنیده شده مثلا درگیری میان گارد جاویدان و همافران در پادگان دوشان‌تپه در ۲۱بهمن۵۷ و ماجرای مرگ مجید شریف واقفی و دادگاه خسرو گلسرخی.
"تپه‌ی خرگوش" رمانی چند لایه و غیرخطی است که به شیوه‌ی رفت و برگشت روایت شده‌است. به بعضی وقایع در یک جمله‌ی کوتاه اشاره کرده و در جایی دیگر توضیح داده است. برای کامل شدن تصویر، باید خواننده‌ی رمان این اطلاعات را مانند یک پازل کنار هم بچیند تا لذت خواندن‌اش به اوج برسد. آن وقت است که باید پا فراتر به لایه‌های زیرین داستان گذاشت.
#تپه_خرگوش #علی_اکبر_حیدری #انتشارات_روزنه #مجله_تجربه
ytre.ir/dkq
@rowzanehnashr