⭕️ تقویم تاریخ
امروز چهارشنبه ۲۸ تیر، ۱۹ ژوئیه.
⏳زادروز
#منوچهر_ستوده (۱۳۹۵-۱۲۹۲)
ایران‌شناس، جغرافی‌دان، استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته‌ی ایرانی. متولد سرچشمه تهران قدیم. او اولین فرهنگ گویشی ایران را به چاپ رساند. صاحب بیش از ۶۰ عنوان کتاب پژوهشی و شمار قابل‌توجهی مقالات ایرانشناسی است.
#سیمین_بهبهانی (۱۳۹۳-۱۳۰۶)
با نام اصلی سیمین خلیلی، پدر و عمو و پدربزرگش همه طایفه‌ای مشروطه‌خواه و به لحاظ فکری و سیاسی مبارز و آزادی‌خواه بودند؛ شاعر، ترانه‌سرا، نویسنده و مترجم معاصر ایرانی. مضمون شعرهای او عاشقانه و اجتماعی است. در مدتی که نگاه امنیتی به نویسندگان و شاعران شدید و توأم با محدودیت بود، او نیز ممنوع‌الخروج و گاه نیز مورد استنطاق بود. شعرهایش را بسیاری از خوانندگان قبل و بعد از انقلاب خواننده‌اند و به همین دلیل بسیار محبوب مردم است:
دلم گرفته‌ای دوست! هوای گریه با من
گر از قفس گریزم کجا روم ، کجا من؟
کجا روم که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل نه بسته کس به من دل
چو تخته‌پاره بر موج رها رها رها من
ز من هر آن که او دور چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی به یاد آشنا من
زبودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من
ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته، ای دوست هوای گریه با من...
#ادگار_دگا (۱۹۱۷-۱۸۳۴)
نقاش و مجسمه‌ساز بورژوای فرانسوی که اواخر عمرش را در نابینایی و سردرگمی در خیابان‌های پاریس گذارند. او را از بنیان‌گذاران جنبش دریافت‌گری می‌شناسند، ولی خودش ترجیح می‌داد یک رئالیست قلمداد شود. نقدهای مفصلی در باب تابلوهای رقصندگان باله‌ی او به جاپ رسیده است که بیشترشان واجد روح و نشاطی خارق‌العاده‌اند.
#ولادیمیر_مایاکوفسکی (۱۹۳۰-۱۸۹۳)
شاعر فوتوریست روس، ازجمله تمام "ولادیمیر"های دوآتشه روسیه سرخ(!) که از چهارده‌سالگی به عضویت حزب بلشویک درآمد و در تنظیم بیانیه فوتوریسم ادبی نقش مؤثر داشت. فوتوریست‌ها معتقد بودند هنر باید آینده انسانیت را بسازد، و اگر یک اثر هنری چنین نباشد باید آن‌را نابود کرد!!.. مایاکوفسکی با همان شور و حرارتی که برای انقلاب و رسالت هنری‌اش داشت در سی و هفت سالگی بر اثر یک ماجرای عاشقانه که قادر به تحلیل عواطف درگیرشده و فردیت مستتر در آن نبود، با شلیک گلوله‌ای به سر، به زندگی خاتمه داد.
● وداع با
#خسرو_شکیبایی (۱۳۸۷-۱۳۲۳)
بچه صمیمی خیابان مولوی تهران: (البته در دهه ۲۰ خورشیدی خیابان مولوی معنای یک‌جور بچه تهرانی اصیل را داشت، نه طبق گزارش جراید امروز که بر اثر ده‌ها سال بی‌تدبیری مدیران، خیابان مولوی تبدیل به کانون رانده‌شدگان اجتماعی، کارتن‌خواب‌ها و معتادان شده است!)
بیشتر فعالیتش قبل از انقلاب در حوزه تئاتر و صداپیشگی بود، اما بعد از انقلاب جذب سینما و تلویزیون شد که سریال "خانه سبز" و شماری از فیلم‌های #داریوش_مهرجویی خاطره‌انگیزترین آنهاست. شاید شاهکار بازی شکیبایی در فیلم "هامون" مهرجویی (۱۳۶۸) باشد که تا سال‌ها، فیلم اول منتقدان در رای‌گیری بهترین‌های تاریخ سینمای ایران قلمداد می‌شد.
در این فیلم برخلاف بدبینی عمومی که نسبت به جریان روشنفکری در ایران (بنا به دلایلی اجتماعی و سیاسی) وجود دارد، با بازی فوق‌العاده شکیبایی برای نخستین‌بار در سینمای ایران از روشنفکر ایرانی، نه شخصیتی پرافاده که از انکار و عناد با سنت‌های فرهنگی هویت می‌یابد، بلکه -چنان‌که #زولا در محاکماتش فریاد می‌زند- تصویر فردی حساس با کوله‌باری از تعهد و شعور آفریده شده است.حمید هامون با اینکه به‌تمامی از پیرامونش سرخورده است، نسبت به "دانایی" و "جوهر عشقی" که در وجودش ریشه دوانده، عمیقا احساس مسئولیتی انسانی و اخلاقی دارد و تنها آرزویش از این دنیا، فرصت تولدی دوباره است...!
#جلال‌الدین_همایی (۱۲۷۸-۱۳۵۹)
نویسنده، ادیب، شاعر، ریاضی‌دان و تاریخ‌نگار. او قرآن را از حفظ داشت و در شعر تخلصش «سنا» بود. از جمله شاگردان برجسته‌ای که در محضر استاد همایی پرورش یافته‌اند می‌توان به: #ذبیح‌الله_صفا، #حسین_خطیبی، #محمدرضا_شفیعی_کدکنی، #محمد_معین، #محمد_خوانساری و #جمال_رضایی اشاره کرد.
@rowzanehnashr
امروز چهارشنبه ۲۸ تیر، ۱۹ ژوئیه.
⏳زادروز
#منوچهر_ستوده (۱۳۹۵-۱۲۹۲)
ایران‌شناس، جغرافی‌دان، استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته‌ی ایرانی. متولد سرچشمه تهران قدیم. او اولین فرهنگ گویشی ایران را به چاپ رساند. صاحب بیش از ۶۰ عنوان کتاب پژوهشی و شمار قابل‌توجهی مقالات ایرانشناسی است.
#سیمین_بهبهانی (۱۳۹۳-۱۳۰۶)
با نام اصلی سیمین خلیلی، پدر و عمو و پدربزرگش همه طایفه‌ای مشروطه‌خواه و به لحاظ فکری و سیاسی مبارز و آزادی‌خواه بودند؛ شاعر، ترانه‌سرا، نویسنده و مترجم معاصر ایرانی. مضمون شعرهای او عاشقانه و اجتماعی است. در مدتی که نگاه امنیتی به نویسندگان و شاعران شدید و توأم با محدودیت بود، او نیز ممنوع‌الخروج و گاه نیز مورد استنطاق بود. شعرهایش را بسیاری از خوانندگان قبل و بعد از انقلاب خواننده‌اند و به همین دلیل بسیار محبوب مردم است:
دلم گرفته‌ای دوست! هوای گریه با من
گر از قفس گریزم کجا روم ، کجا من؟
کجا روم که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل نه بسته کس به من دل
چو تخته‌پاره بر موج رها رها رها من
ز من هر آن که او دور چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی به یاد آشنا من
زبودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من
ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته، ای دوست هوای گریه با من...
#ادگار_دگا (۱۹۱۷-۱۸۳۴)
نقاش و مجسمه‌ساز بورژوای فرانسوی که اواخر عمرش را در نابینایی و سردرگمی در خیابان‌های پاریس گذارند. او را از بنیان‌گذاران جنبش دریافت‌گری می‌شناسند، ولی خودش ترجیح می‌داد یک رئالیست قلمداد شود. نقدهای مفصلی در باب تابلوهای رقصندگان باله‌ی او به جاپ رسیده است که بیشترشان واجد روح و نشاطی خارق‌العاده‌اند.
#ولادیمیر_مایاکوفسکی (۱۹۳۰-۱۸۹۳)
شاعر فوتوریست روس، ازجمله تمام "ولادیمیر"های دوآتشه روسیه سرخ(!) که از چهارده‌سالگی به عضویت حزب بلشویک درآمد و در تنظیم بیانیه فوتوریسم ادبی نقش مؤثر داشت. فوتوریست‌ها معتقد بودند هنر باید آینده انسانیت را بسازد، و اگر یک اثر هنری چنین نباشد باید آن‌را نابود کرد!!.. مایاکوفسکی با همان شور و حرارتی که برای انقلاب و رسالت هنری‌اش داشت در سی و هفت سالگی بر اثر یک ماجرای عاشقانه که قادر به تحلیل عواطف درگیرشده و فردیت مستتر در آن نبود، با شلیک گلوله‌ای به سر، به زندگی خاتمه داد.
● وداع با
#خسرو_شکیبایی (۱۳۸۷-۱۳۲۳)
بچه صمیمی خیابان مولوی تهران: (البته در دهه ۲۰ خورشیدی خیابان مولوی معنای یک‌جور بچه تهرانی اصیل را داشت، نه طبق گزارش جراید امروز که بر اثر ده‌ها سال بی‌تدبیری مدیران، خیابان مولوی تبدیل به کانون رانده‌شدگان اجتماعی، کارتن‌خواب‌ها و معتادان شده است!)
بیشتر فعالیتش قبل از انقلاب در حوزه تئاتر و صداپیشگی بود، اما بعد از انقلاب جذب سینما و تلویزیون شد که سریال "خانه سبز" و شماری از فیلم‌های #داریوش_مهرجویی خاطره‌انگیزترین آنهاست. شاید شاهکار بازی شکیبایی در فیلم "هامون" مهرجویی (۱۳۶۸) باشد که تا سال‌ها، فیلم اول منتقدان در رای‌گیری بهترین‌های تاریخ سینمای ایران قلمداد می‌شد.
در این فیلم برخلاف بدبینی عمومی که نسبت به جریان روشنفکری در ایران (بنا به دلایلی اجتماعی و سیاسی) وجود دارد، با بازی فوق‌العاده شکیبایی برای نخستین‌بار در سینمای ایران از روشنفکر ایرانی، نه شخصیتی پرافاده که از انکار و عناد با سنت‌های فرهنگی هویت می‌یابد، بلکه -چنان‌که #زولا در محاکماتش فریاد می‌زند- تصویر فردی حساس با کوله‌باری از تعهد و شعور آفریده شده است.حمید هامون با اینکه به‌تمامی از پیرامونش سرخورده است، نسبت به "دانایی" و "جوهر عشقی" که در وجودش ریشه دوانده، عمیقا احساس مسئولیتی انسانی و اخلاقی دارد و تنها آرزویش از این دنیا، فرصت تولدی دوباره است...!
#جلال‌الدین_همایی (۱۲۷۸-۱۳۵۹)
نویسنده، ادیب، شاعر، ریاضی‌دان و تاریخ‌نگار. او قرآن را از حفظ داشت و در شعر تخلصش «سنا» بود. از جمله شاگردان برجسته‌ای که در محضر استاد همایی پرورش یافته‌اند می‌توان به: #ذبیح‌الله_صفا، #حسین_خطیبی، #محمدرضا_شفیعی_کدکنی، #محمد_معین، #محمد_خوانساری و #جمال_رضایی اشاره کرد.
@rowzanehnashr