تازه‌های نشر ما، کتاب جدید ما در زمینه دائره‌المعارف و فرهنگ
نام کتاب : فرهنگ عامیانه‌ی همدان
نویسنده : محمدحسین یزدانی‌راد
در این کتاب که حاصل گفت‌و‌گویی خواندنی با یکی از روایتگران فرهنگ عامه می‌باشد داده‌های فولکلوریک به روش تاریخ شفاهی گردآوری شده است. این متن با توجه به تعریف فولکلور به «بیان خلاقانه مردم از زندگی روزمره» و تعریف تاریخ شفاهی «روش گردآوری داده‌های تاریخی» به برقراری پیوند بین این دو می‌پردازد؛ «یعنی قالب‌بندی تجربه تاریخی در شکل خلاقانه» این امر با توجه به تعاریف مذکور، دلالت بر توجه تاریخ شفاهی به «محتوا» و فولکلور به «قالب» یا «شکل» دارد. بر همین اساس است که مورخان همواره از «خاطره» و فولکلوریست‌ها از «قصه و روایت» سخن می‌گویند.این پیوند همچنان بر این واقعیت اذعان دارد که نه تاریخ شفاهی در بیان کاملاٌ فولکلور است و نه فولکلور در محتوا یکسره تاریخی است.اما پیوند این دو است که «گذشته» را زنده نگه می دارد.
صفحه مخصوص این کتاب در سایت ما در نشانی زیر است:
http://rowzanehnashr.com/11-006.html
#تازه_های_نشر
#دائره‌المعارف_و_فرهنگ
@rowzanenashr
http://rowzanehnashr.com/
نام کتاب : فرهنگ عامیانه‌ی همدان
نویسنده : محمدحسین یزدانی‌راد
در این کتاب که حاصل گفت‌و‌گویی خواندنی با یکی از روایتگران فرهنگ عامه می‌باشد داده‌های فولکلوریک به روش تاریخ شفاهی گردآوری شده است. این متن با توجه به تعریف فولکلور به «بیان خلاقانه مردم از زندگی روزمره» و تعریف تاریخ شفاهی «روش گردآوری داده‌های تاریخی» به برقراری پیوند بین این دو می‌پردازد؛ «یعنی قالب‌بندی تجربه تاریخی در شکل خلاقانه» این امر با توجه به تعاریف مذکور، دلالت بر توجه تاریخ شفاهی به «محتوا» و فولکلور به «قالب» یا «شکل» دارد. بر همین اساس است که مورخان همواره از «خاطره» و فولکلوریست‌ها از «قصه و روایت» سخن می‌گویند.این پیوند همچنان بر این واقعیت اذعان دارد که نه تاریخ شفاهی در بیان کاملاٌ فولکلور است و نه فولکلور در محتوا یکسره تاریخی است.اما پیوند این دو است که «گذشته» را زنده نگه می دارد.
صفحه مخصوص این کتاب در سایت ما در نشانی زیر است:
http://rowzanehnashr.com/11-006.html
#تازه_های_نشر
#دائره‌المعارف_و_فرهنگ
@rowzanenashr
http://rowzanehnashr.com/
http://rowzanehnashr.com/Book_Sudy_Essay/11-006.jpg
فولکلور بخشی از فرهنگ است که از دانستنی‌ها، اعتقاد‌ها و آداب ، ضرب‌المثل‌ها، رفتارهای آیینی، داستان‌ها، حکایت‌ها، مثل‌ها،شوخی‌ها، و نیز رسوم، عادت‌ها، اشعار عامیانه، ترانه‌ها، مثل‌ها، چیستان‌ها، لالایی‌ها، دوبیتی‌ها، شیوه‌های لباس دوختن و غذاخوردن، مراسم ازدواج و عزا و کفن و دفن و نظایر این‌ها تشکیل شده و توسط توده مردم دهان به دهان نقل و منتقل می‌شود. فولکلور و مردم‌شناسی همسایه بسیار نزدیک یکدیگرند و چنان به هم نزدیکند که در بعضی موارد هیچ مرز مشخصی بینشان وجود ندارد.
ایران به لحاظ فولکور بسیار غنی است. مثلا ترانه در ایران کهن جایگاهی خاص داشته و هر وقت که رویدادهای مهم تاریخی روی داده است، مردم بوسیله همین ترانه‌ها، احساسات درونی خود را بروز می‌داده‌اند. لالایی که آواز مادران و دایه‌ها برای خواباندن شیرخواران است و از کلمات ساده و موثر و خودمانی تشکیل شده و به معنایی، اولین ارتباط کلامی با کودک را هم ایجاد می‌کند، از جمله میراث‌های فلکوریک مهم ایران است. که نسل به نسل و سینه به سینه بین افراد منتقل می‌شوند.
اولین بار در زبان فارسی صادق هدایت در ۱۳۰۶ در کتاب فواید گیاه‌خواری این اصطلاح را به کار برد. پس از آن رشید یاسمی در مجله تعلیم و تربیت در ۱۳۱۵ از فولکور نام برد. در اواخر دوران حکومت سابق برای فولکور ارزش فراوان قائل شده بودند. به همت و با معرفی علی دشتی و استاد محیط طباطبایی از سال ۱۳۴۰ تا اوایل انقلاب برنامه‌ای رادیویی با اجرای انجوی شیرازی فقط به فولکور مردم ایران می‌پرداخت و همین شخص برای نهاد مطالعاتی زیر دستش که برای همین منظور ایجاد شده بود ردیف بودجه خاص داشت. او از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ چهارده عنوان کتاب در همین مورد را به کمک دستیارانش نصرالله یگانه، محمود ظریفیان، احمد وکیلیان، علی‌اکبر عبدالرشیدی، علی‌اکبر جباری و حسن پناهیان از طریق نشر امیرکبیر انتشار داد انجوی چنان به فولکور مردم ایران عشق می‌ورزید که منزل شخصی او در نیاوران هم پس از مرگش به موزه فرهنگ مردم اختصاص یافت و تبدیل شد.
علاقه به ثبت فولکور بعد از انقلاب هم ادامه یافت. حالا دیگر ثبت تاریخ به شکل شفاهی یعنی از طریق مصاحبه و پرسش و پاسخ از اشخاصی که حافظه قوی دارند و خوش سخن هستند اما توانایی نوشتن آن‌چه می‌دانند ندارند هم به انواع ثبت فولکلور افزوده شده بود.
کتاب فرهنگ عامیانه همدان یکی از این نوع کتاب‌هاست که محصول پروژه ثبت تاریخ شفاهی سارمان اسناد و کتابخانه ملی ایران بوده و مصاحبه‌ای بیست و هشت ساعته با مرحوم آقای علی‌اکبر محمودی وثاق را در بر می‌گیرد. مصاحبه کننده آقای محمد حسین یزدانی راد بوده‌اند. آقا علی‌اکبر متوسط سال ۱۳۲۰ بودند و از علاقمندان هنر و شعر و نمایش و فرهنگ بوده‌اند. ایشان حافظه‌ای قوی داشته‌اند و بسیار خوش‌لهجه و شیرین سخن می‌گفته‌اند. این مصاحبه خاطرات ایشان را از سال‌های فعالیت در عرصه‌های مختلف هنری و مشاهدات وی از جنبه‌های مختلف فرهنگ عامه را به صورت مصاحبه‌ی تاریخ شفاهی شامل می‌شود.
دوستداران فرهنگ عامه از مطالعه این کتاب بسیار بهره خواهند برد.
مشخصات این کتاب را می‌توانید در لینک زیر پیدا کنید.
http://rowzanehnashr.com/11-006.html
#تازه_های_نشر
#دائره‌المعارف_و_فرهنگ
@rowzanenashr
http://rowzanehnashr.com/
فولکلور بخشی از فرهنگ است که از دانستنی‌ها، اعتقاد‌ها و آداب ، ضرب‌المثل‌ها، رفتارهای آیینی، داستان‌ها، حکایت‌ها، مثل‌ها،شوخی‌ها، و نیز رسوم، عادت‌ها، اشعار عامیانه، ترانه‌ها، مثل‌ها، چیستان‌ها، لالایی‌ها، دوبیتی‌ها، شیوه‌های لباس دوختن و غذاخوردن، مراسم ازدواج و عزا و کفن و دفن و نظایر این‌ها تشکیل شده و توسط توده مردم دهان به دهان نقل و منتقل می‌شود. فولکلور و مردم‌شناسی همسایه بسیار نزدیک یکدیگرند و چنان به هم نزدیکند که در بعضی موارد هیچ مرز مشخصی بینشان وجود ندارد.
ایران به لحاظ فولکور بسیار غنی است. مثلا ترانه در ایران کهن جایگاهی خاص داشته و هر وقت که رویدادهای مهم تاریخی روی داده است، مردم بوسیله همین ترانه‌ها، احساسات درونی خود را بروز می‌داده‌اند. لالایی که آواز مادران و دایه‌ها برای خواباندن شیرخواران است و از کلمات ساده و موثر و خودمانی تشکیل شده و به معنایی، اولین ارتباط کلامی با کودک را هم ایجاد می‌کند، از جمله میراث‌های فلکوریک مهم ایران است. که نسل به نسل و سینه به سینه بین افراد منتقل می‌شوند.
اولین بار در زبان فارسی صادق هدایت در ۱۳۰۶ در کتاب فواید گیاه‌خواری این اصطلاح را به کار برد. پس از آن رشید یاسمی در مجله تعلیم و تربیت در ۱۳۱۵ از فولکور نام برد. در اواخر دوران حکومت سابق برای فولکور ارزش فراوان قائل شده بودند. به همت و با معرفی علی دشتی و استاد محیط طباطبایی از سال ۱۳۴۰ تا اوایل انقلاب برنامه‌ای رادیویی با اجرای انجوی شیرازی فقط به فولکور مردم ایران می‌پرداخت و همین شخص برای نهاد مطالعاتی زیر دستش که برای همین منظور ایجاد شده بود ردیف بودجه خاص داشت. او از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ چهارده عنوان کتاب در همین مورد را به کمک دستیارانش نصرالله یگانه، محمود ظریفیان، احمد وکیلیان، علی‌اکبر عبدالرشیدی، علی‌اکبر جباری و حسن پناهیان از طریق نشر امیرکبیر انتشار داد انجوی چنان به فولکور مردم ایران عشق می‌ورزید که منزل شخصی او در نیاوران هم پس از مرگش به موزه فرهنگ مردم اختصاص یافت و تبدیل شد.
علاقه به ثبت فولکور بعد از انقلاب هم ادامه یافت. حالا دیگر ثبت تاریخ به شکل شفاهی یعنی از طریق مصاحبه و پرسش و پاسخ از اشخاصی که حافظه قوی دارند و خوش سخن هستند اما توانایی نوشتن آن‌چه می‌دانند ندارند هم به انواع ثبت فولکلور افزوده شده بود.
کتاب فرهنگ عامیانه همدان یکی از این نوع کتاب‌هاست که محصول پروژه ثبت تاریخ شفاهی سارمان اسناد و کتابخانه ملی ایران بوده و مصاحبه‌ای بیست و هشت ساعته با مرحوم آقای علی‌اکبر محمودی وثاق را در بر می‌گیرد. مصاحبه کننده آقای محمد حسین یزدانی راد بوده‌اند. آقا علی‌اکبر متوسط سال ۱۳۲۰ بودند و از علاقمندان هنر و شعر و نمایش و فرهنگ بوده‌اند. ایشان حافظه‌ای قوی داشته‌اند و بسیار خوش‌لهجه و شیرین سخن می‌گفته‌اند. این مصاحبه خاطرات ایشان را از سال‌های فعالیت در عرصه‌های مختلف هنری و مشاهدات وی از جنبه‌های مختلف فرهنگ عامه را به صورت مصاحبه‌ی تاریخ شفاهی شامل می‌شود.
دوستداران فرهنگ عامه از مطالعه این کتاب بسیار بهره خواهند برد.
مشخصات این کتاب را می‌توانید در لینک زیر پیدا کنید.
http://rowzanehnashr.com/11-006.html
#تازه_های_نشر
#دائره‌المعارف_و_فرهنگ
@rowzanenashr
http://rowzanehnashr.com/
