📖 چرا کتاب خاطرات خفته،کتاب مهمی است؟

🔹اگر کسی تصور می‌کرد که جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۴ میلادی ممکن است اندک تاثیری بر سبک نوشتن پاتریک مودیانو بگذارد، با خواندن نخستین سطرهای کتاب «خاطرات خفته» تردیدش برطرف می‌شود، چون او در این کتاب همچون همیشه به مدرن‌ترین مشکلات می‌پردازد.

🔹خواننده بلافاصله خود را در فضای عدم اطمینان و اضطراب می‌بیند، فهم مشترکی از غروب‌های یکشنبه برای همه کسانی که می‌دانند باید به مدرسه شبانه‌روزی بگردند. ما خودمان را در میان افراد عجیب و غریب می‌بینیم، با آنها مواجهه می‌شویم اما نمی‌دانیم چگونه این جرأت و اطمینان را پیدا می‌کنیم.

🔸«خاطرات خفته» از زبان اول شخص روایت می‌شود که به نظر می‌رسد راوی خود مودیانو است. او به خوانندگان ضمانت می‌دهد که آن‌چه می‌خوانند شجره خانوادگی است. این خاطرات، مثل جنایت‌هایی هستند که ما حکم به فراموشی یا بخشیدن‌شان نمی‌دهیم، اما آن‌ها حق دارند که در طول زمان مجازات‌مان کنند.

🔹داستان مرد خستگی‌ناپذیر خیابان‌های پاریس و خاطرات خفته‌اش پاییز امسال در قالب رمانی خواندنی منتشر شده است.
«خاطرات خفته» چه چیز می‌تواند باشد جز بخش‌های گمشده یک گذشته کرخت؟ آب راکد، آبی است که رانده نمی‌شود، یک پل خفته، پلی که بلند نمی‌شود، یک عامل خواب، یک جاسوس که می‌داند چطور فراموش شود. خاطراتی خفته، حافظه‌ای پاک شده. اما گاهی تالاب، تخلیه می‌شود، آب راکد شفاف می‌شود، پل متحرک برمی‌خیزد، یک تهویه می‌چرخد و به جاسوس در ابتدای خواب عمیقش شلیک می‌شود. ما اربابان فراموشی‌‌هایمان نیستیم؛ این خاطرات ما هستند که برخلاف میل‌مان، ما را رها می‌کنند و ما دوباره آن‌ها را نخواهیم دید. بعضی از آن‌ها خیلی دور نمی‌شوند، بدون اینکه خبر داشته باشیم در ناحیه ما به خواب می‌روند و صدای پای پاتریک مودیانو که در پاریس قدم می‌زند بعضی‌های‌شان را بیدار می‌کند، ترسناک یا نوستالژیک، دقیق یا نامطمئن، تسکین‌دهنده یا وحشت‌آور. آن‌ها زنان هستند، ما آن‌ها را می‌خوانیم، مودیانو به آن‌ها نام خیابان‌ها را می‌دهد، نام زنان، ژنوویه دلام، مدلین پرو، خانم اوبرستن، مارتا هیوارد که ما نمی‌شناسیم و خیابان‌هایی که آشنا هستند.

🔸این خاطرات به جوانی گمشده در کافه‌های شانس زندگی دوباره می‌بخشد، پاتریک مودیانوی ۲۰ ساله خوابگرد، کنجکاو، مراقب و فراری، مثل نارنجک عمل می‌کنند. مودیانو سه سال پس از دریافت جایزه نوبل ادبیات اثر ارزشمند دیگری خلق کرده که تحسین منتقدین فرانسوی را برانگیخته است.

"به نقل از ایبنا"
#خاطرات_خفته
@rowzanehnashr

📖 چرا کتاب خاطرات خفته،کتاب مهمی است؟

🔹اگر کسی تصور می‌کرد که جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۴ میلادی ممکن است اندک تاثیری بر سبک نوشتن پاتریک مودیانو بگذارد، با خواندن نخستین سطرهای کتاب «خاطرات خفته» تردیدش برطرف می‌شود، چون او در این کتاب همچون همیشه به مدرن‌ترین مشکلات می‌پردازد.

🔹خواننده بلافاصله خود را در فضای عدم اطمینان و اضطراب می‌بیند، فهم مشترکی از غروب‌های یکشنبه برای همه کسانی که می‌دانند باید به مدرسه شبانه‌روزی بگردند. ما خودمان را در میان افراد عجیب و غریب می‌بینیم، با آنها مواجهه می‌شویم اما نمی‌دانیم چگونه این جرأت و اطمینان را پیدا می‌کنیم.

🔸«خاطرات خفته» از زبان اول شخص روایت می‌شود که به نظر می‌رسد راوی خود مودیانو است. او به خوانندگان ضمانت می‌دهد که آن‌چه می‌خوانند شجره خانوادگی است. این خاطرات، مثل جنایت‌هایی هستند که ما حکم به فراموشی یا بخشیدن‌شان نمی‌دهیم، اما آن‌ها حق دارند که در طول زمان مجازات‌مان کنند.

🔹داستان مرد خستگی‌ناپذیر خیابان‌های پاریس و خاطرات خفته‌اش پاییز امسال در قالب رمانی خواندنی منتشر شده است.
«خاطرات خفته» چه چیز می‌تواند باشد جز بخش‌های گمشده یک گذشته کرخت؟ آب راکد، آبی است که رانده نمی‌شود، یک پل خفته، پلی که بلند نمی‌شود، یک عامل خواب، یک جاسوس که می‌داند چطور فراموش شود. خاطراتی خفته، حافظه‌ای پاک شده. اما گاهی تالاب، تخلیه می‌شود، آب راکد شفاف می‌شود، پل متحرک برمی‌خیزد، یک تهویه می‌چرخد و به جاسوس در ابتدای خواب عمیقش شلیک می‌شود. ما اربابان فراموشی‌‌هایمان نیستیم؛ این خاطرات ما هستند که برخلاف میل‌مان، ما را رها می‌کنند و ما دوباره آن‌ها را نخواهیم دید. بعضی از آن‌ها خیلی دور نمی‌شوند، بدون اینکه خبر داشته باشیم در ناحیه ما به خواب می‌روند و صدای پای پاتریک مودیانو که در پاریس قدم می‌زند بعضی‌های‌شان را بیدار می‌کند، ترسناک یا نوستالژیک، دقیق یا نامطمئن، تسکین‌دهنده یا وحشت‌آور. آن‌ها زنان هستند، ما آن‌ها را می‌خوانیم، مودیانو به آن‌ها نام خیابان‌ها را می‌دهد، نام زنان، ژنوویه دلام، مدلین پرو، خانم اوبرستن، مارتا هیوارد که ما نمی‌شناسیم و خیابان‌هایی که آشنا هستند.

🔸این خاطرات به جوانی گمشده در کافه‌های شانس زندگی دوباره می‌بخشد، پاتریک مودیانوی ۲۰ ساله خوابگرد، کنجکاو، مراقب و فراری، مثل نارنجک عمل می‌کنند. مودیانو سه سال پس از دریافت جایزه نوبل ادبیات اثر ارزشمند دیگری خلق کرده که تحسین منتقدین فرانسوی را برانگیخته است.

"به نقل از ایبنا"
#خاطرات_خفته
@rowzanehnashr