روان‌کوک
#پیشنویس #نمایشنامه @TA9Gram 👇👇👇👇👇
#پیشنویس #نمایشنامه
⤵در این پست قصد دارم به شکل خیلی خلاصه نکات کلی که برای تحلیل همه نمایشنامه ها کاربرد داره توضیح بدم تا محبور به تکرار در پستهای بعدی نباشیم.
🔴اول اینکه در تمام نمایشنامه های کلاسیک سه "نقش" کلیشه ای وجود داره.که اتفاقا در تئوری تحلیل رفتار متقابل و بازیهای روانی به شکل مفصل بهش پرداخته میشه و معروفه به "مثلث کارپمن" که من اینجا فعلا فقط اشاره می کنم بهش.
این سه نقش شامل #قربانی، #ناجی و #ستمگر هستن که اگر شما داستانهای کلاسیک رو بررسی کنید به راحتی تشخیص میدید که همیشه یک قربانی توسط یک ستمگر داره زجر می بینه که نهایتا یک ناجی میاد و اون قربانی رو نجات میده.
🔴نکته دوم که "اریک برن" هم خیلی روی اون تاکید داره اینه که در بیشتر داستانها وقتی قربانی توسط ناجی نجات پیدا می کنه داستان تموم میشه و بیننده یا خواننده تصور می کنه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شد و مثلا اگه ناجی با قربانی ازدواج می کنه ما فکر می کنیم اونا تا آخر عمر به خوبی و خوشی زندگی می کنن.چیزی که در زندگی واقعی اتفاق نمی افته.
🔴نکته سوم که پیش از این در پستی جداگانه بهش پرداختم اینه که هر نمایشنامه سه پرده داره.پرده اول،پرده میانی و پرده نهایی.
در پرده اول ما باشخصیتها و نقشهای قربانی و ستمگر و ناجی آشنا می شیم.پرده میانی که معمولا طولانی ترین پرده ست فعل و انفعالات بین اینها رو می بینیم و در پرده نهایی نتیجه مشخص میشه.یعنی من در پرده اول در سطح نا خودآگاه بین خودم و یکی از نقشها احساس نزدیکی می کنم و اگه پرده سوم در سطح ناخودآگاه برای من جذاب باشه تصمیم می گیرم به شکلی ناخودآگاه پرده دوم رو در زندگی اجرا کنم به امید ایجاد نتیجه ای که همون پرده سومه.
حالا با این پیشگفتار می خوایم تحلیل همذات پنداری با جودی ابوت رو بررسی کنیم.
اونم از زاویه سه نقش قربانی و ستمگر و ناجی.
شما بگید.اینکه در این داستان کی قربانیه؟کی ناجیه و کی ستمگر؟
حالا به نظرتون کسی که با جودی همذات پنداری می کنه رو چه پیش بینی میشه در موردش کرد؟
در پست بعد جمع بندی می کنیم و وارد فاز بعد تحلیل میشیم.
مرسی از حضور فعالتون.
#روان_کوک
@TA9Gram
⤵در این پست قصد دارم به شکل خیلی خلاصه نکات کلی که برای تحلیل همه نمایشنامه ها کاربرد داره توضیح بدم تا محبور به تکرار در پستهای بعدی نباشیم.
🔴اول اینکه در تمام نمایشنامه های کلاسیک سه "نقش" کلیشه ای وجود داره.که اتفاقا در تئوری تحلیل رفتار متقابل و بازیهای روانی به شکل مفصل بهش پرداخته میشه و معروفه به "مثلث کارپمن" که من اینجا فعلا فقط اشاره می کنم بهش.
این سه نقش شامل #قربانی، #ناجی و #ستمگر هستن که اگر شما داستانهای کلاسیک رو بررسی کنید به راحتی تشخیص میدید که همیشه یک قربانی توسط یک ستمگر داره زجر می بینه که نهایتا یک ناجی میاد و اون قربانی رو نجات میده.
🔴نکته دوم که "اریک برن" هم خیلی روی اون تاکید داره اینه که در بیشتر داستانها وقتی قربانی توسط ناجی نجات پیدا می کنه داستان تموم میشه و بیننده یا خواننده تصور می کنه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شد و مثلا اگه ناجی با قربانی ازدواج می کنه ما فکر می کنیم اونا تا آخر عمر به خوبی و خوشی زندگی می کنن.چیزی که در زندگی واقعی اتفاق نمی افته.
🔴نکته سوم که پیش از این در پستی جداگانه بهش پرداختم اینه که هر نمایشنامه سه پرده داره.پرده اول،پرده میانی و پرده نهایی.
در پرده اول ما باشخصیتها و نقشهای قربانی و ستمگر و ناجی آشنا می شیم.پرده میانی که معمولا طولانی ترین پرده ست فعل و انفعالات بین اینها رو می بینیم و در پرده نهایی نتیجه مشخص میشه.یعنی من در پرده اول در سطح نا خودآگاه بین خودم و یکی از نقشها احساس نزدیکی می کنم و اگه پرده سوم در سطح ناخودآگاه برای من جذاب باشه تصمیم می گیرم به شکلی ناخودآگاه پرده دوم رو در زندگی اجرا کنم به امید ایجاد نتیجه ای که همون پرده سومه.
حالا با این پیشگفتار می خوایم تحلیل همذات پنداری با جودی ابوت رو بررسی کنیم.
اونم از زاویه سه نقش قربانی و ستمگر و ناجی.
شما بگید.اینکه در این داستان کی قربانیه؟کی ناجیه و کی ستمگر؟
حالا به نظرتون کسی که با جودی همذات پنداری می کنه رو چه پیش بینی میشه در موردش کرد؟
در پست بعد جمع بندی می کنیم و وارد فاز بعد تحلیل میشیم.
مرسی از حضور فعالتون.
#روان_کوک
@TA9Gram
Forwarded from روان‌کوک
#پیشنویس #نمایشنامه
⤵در این پست قصد دارم به شکل خیلی خلاصه نکات کلی که برای تحلیل همه نمایشنامه ها کاربرد داره توضیح بدم تا محبور به تکرار در پستهای بعدی نباشیم.
🔴اول اینکه در تمام نمایشنامه های کلاسیک سه "نقش" کلیشه ای وجود داره.که اتفاقا در تئوری تحلیل رفتار متقابل و بازیهای روانی به شکل مفصل بهش پرداخته میشه و معروفه به "مثلث کارپمن" که من اینجا فعلا فقط اشاره می کنم بهش.
این سه نقش شامل #قربانی، #ناجی و #ستمگر هستن که اگر شما داستانهای کلاسیک رو بررسی کنید به راحتی تشخیص میدید که همیشه یک قربانی توسط یک ستمگر داره زجر می بینه که نهایتا یک ناجی میاد و اون قربانی رو نجات میده.
🔴نکته دوم که "اریک برن" هم خیلی روی اون تاکید داره اینه که در بیشتر داستانها وقتی قربانی توسط ناجی نجات پیدا می کنه داستان تموم میشه و بیننده یا خواننده تصور می کنه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شد و مثلا اگه ناجی با قربانی ازدواج می کنه ما فکر می کنیم اونا تا آخر عمر به خوبی و خوشی زندگی می کنن.چیزی که در زندگی واقعی اتفاق نمی افته.
🔴نکته سوم که پیش از این در پستی جداگانه بهش پرداختم اینه که هر نمایشنامه سه پرده داره.پرده اول،پرده میانی و پرده نهایی.
در پرده اول ما باشخصیتها و نقشهای قربانی و ستمگر و ناجی آشنا می شیم.پرده میانی که معمولا طولانی ترین پرده ست فعل و انفعالات بین اینها رو می بینیم و در پرده نهایی نتیجه مشخص میشه.یعنی من در پرده اول در سطح نا خودآگاه بین خودم و یکی از نقشها احساس نزدیکی می کنم و اگه پرده سوم در سطح ناخودآگاه برای من جذاب باشه تصمیم می گیرم به شکلی ناخودآگاه پرده دوم رو در زندگی اجرا کنم به امید ایجاد نتیجه ای که همون پرده سومه.
حالا با این پیشگفتار می خوایم تحلیل همذات پنداری با جودی ابوت رو بررسی کنیم.
اونم از زاویه سه نقش قربانی و ستمگر و ناجی.
شما بگید.اینکه در این داستان کی قربانیه؟کی ناجیه و کی ستمگر؟
حالا به نظرتون کسی که با جودی همذات پنداری می کنه رو چه پیش بینی میشه در موردش کرد؟
در پست بعد جمع بندی می کنیم و وارد فاز بعد تحلیل میشیم.
مرسی از حضور فعالتون.
#روان_کوک
@TA9Gram
⤵در این پست قصد دارم به شکل خیلی خلاصه نکات کلی که برای تحلیل همه نمایشنامه ها کاربرد داره توضیح بدم تا محبور به تکرار در پستهای بعدی نباشیم.
🔴اول اینکه در تمام نمایشنامه های کلاسیک سه "نقش" کلیشه ای وجود داره.که اتفاقا در تئوری تحلیل رفتار متقابل و بازیهای روانی به شکل مفصل بهش پرداخته میشه و معروفه به "مثلث کارپمن" که من اینجا فعلا فقط اشاره می کنم بهش.
این سه نقش شامل #قربانی، #ناجی و #ستمگر هستن که اگر شما داستانهای کلاسیک رو بررسی کنید به راحتی تشخیص میدید که همیشه یک قربانی توسط یک ستمگر داره زجر می بینه که نهایتا یک ناجی میاد و اون قربانی رو نجات میده.
🔴نکته دوم که "اریک برن" هم خیلی روی اون تاکید داره اینه که در بیشتر داستانها وقتی قربانی توسط ناجی نجات پیدا می کنه داستان تموم میشه و بیننده یا خواننده تصور می کنه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شد و مثلا اگه ناجی با قربانی ازدواج می کنه ما فکر می کنیم اونا تا آخر عمر به خوبی و خوشی زندگی می کنن.چیزی که در زندگی واقعی اتفاق نمی افته.
🔴نکته سوم که پیش از این در پستی جداگانه بهش پرداختم اینه که هر نمایشنامه سه پرده داره.پرده اول،پرده میانی و پرده نهایی.
در پرده اول ما باشخصیتها و نقشهای قربانی و ستمگر و ناجی آشنا می شیم.پرده میانی که معمولا طولانی ترین پرده ست فعل و انفعالات بین اینها رو می بینیم و در پرده نهایی نتیجه مشخص میشه.یعنی من در پرده اول در سطح نا خودآگاه بین خودم و یکی از نقشها احساس نزدیکی می کنم و اگه پرده سوم در سطح ناخودآگاه برای من جذاب باشه تصمیم می گیرم به شکلی ناخودآگاه پرده دوم رو در زندگی اجرا کنم به امید ایجاد نتیجه ای که همون پرده سومه.
حالا با این پیشگفتار می خوایم تحلیل همذات پنداری با جودی ابوت رو بررسی کنیم.
اونم از زاویه سه نقش قربانی و ستمگر و ناجی.
شما بگید.اینکه در این داستان کی قربانیه؟کی ناجیه و کی ستمگر؟
حالا به نظرتون کسی که با جودی همذات پنداری می کنه رو چه پیش بینی میشه در موردش کرد؟
در پست بعد جمع بندی می کنیم و وارد فاز بعد تحلیل میشیم.
مرسی از حضور فعالتون.
#روان_کوک
@TA9Gram