تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته پتروشیمی آبادان، مقابل فرمانداری و دفتر نمایندگی صندوق بازنشستگی نفت

«بن کارت حق ماست»

بازنشستگان پتروشیمی آبادان با خواست بهره مندی از بن کارت و افزایش مقرری نا متناسب با شرایط بحرانی معیشتی، در مقابل فرمانداری و دفتر نمایندگی صندوق نفت در آبادان با تجمع و شعاردهی دست به اعتراض زدند.

آنها می‌گویند که دست درازی به صندوق های بازنشستگی نفت و محروم کردن بازنشستگان از حقوق و داراییهایشان بهیچوجه قابل قبول نبوده و تا رسیدن به رفاه و معیشت کامل به اعتراض ادامه خواهند داد.

سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
۳ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

🔴#سخن_روز
🔹بیانیه «کارزار سه شنبه های نه به اعدام» در حمایت از اعتصاب کامیوان داران و رانندگان کامیون و دعوت از خانواده زندانیان زیر حکم اعدام به شکستن سکوت

تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://t.me/KomalaCpiranTv
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co

🔴#سخن_روز
🔹بیانیه‌ اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران

تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://t.me/KomalaCpiranTv
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co

صدای ما را بشنوید !
🔴 صدوسیزدهمین اجلاس سالانه‌ی سازمان جهانی کار از 13 تا 23 خرداد (3 تا 13) برگزار می‌شود.

این نشست جهانی، هم‌زمان است با تب‌وتاب اعتصاب و اعتراض بخش‌های مختلف کارگران و مردم در ایران.

این اجلاس هم‌زمان است با بزرگ‌ترین اعتصاب سراسری رانندگان کامیون که وارد دومین هفته‌ی خود شده و موجی از حمایت مردمی را همراه دارد و حکومت حدود ۴۰ راننده‌ی اعتصابی را دستگیر کرده و هم‌اکنون در بازداشتگاه‌های امنیتی زیر شکنجه و بازجویی قرار دارند.

در این‌جا طبقه‌ی کارگر و بخش عظیم جامعه تحت فشارهای فزاینده‌ی گرانی و تورم افسارگسیخته و استثمار وحشیانه از اولیه‌ترین نیازهای معیشتی و از حق اعتراض، اعتصاب و تشکل با شدیدترین سرکوب‌ها مواجه می‌شوند.

بازنشستگان سال‌هاست به نداشتن معیشت و منزلت انسانی اعتراض دارند و هیچ‌کدام از مطالبات‌شان پاسخ نگرفته است.

کار و بهره‌کشی از کودکان در ایران، درحالی‌که مغایر با تمام قوانین بین‌المللی و در تضاد با حقوق کودکی است و ایران خود از امضاءکنندگان است، هم‌چنان ادامه دارد. و صدها هزار کودک هم‌چنان تحت سخت‌ترین شرایط مورد استثمار قرار می‌گیرند.

معلمان، مانند سایر مزدبگیران، تحت فشارهای سخت اقتصادی و اجتماعی قرار داشته و برای پیگیری مطالبات صنفی خود، همواره با سرکوب، پرونده‌سازی‌های امنیتی و زندان روبه‌رو بوده‌اند.

مطالبات هزاران پرستار و کادر درمان علی‌رغم اعتراضات بسیار هم‌چنان بی‌پاسخ مانده و با مشکلات سخت معیشتی و کاری دست به‌گریبان هستند.

زنان در ایران به‌دلیل حاکمیت آپارتاید جنسیتی در قوانین و محیط‌های کاری، با شرایط غیرانسانی و تبعیض‌آمیز مواجه هستند.

از فاجعه‌ی مرگبار بندر رجایی نیز چیزی نگذشته است. فاجعه‌ای که بر اثر انفجار مواد شیمیایی تولید سلاح‌های کشتار جمعی که توسط دستگاه‌های حکومتی در میان محموله‌های عادی بنادر تجاری دپو شده بودند، ده‌ها کشته و هزاران قربانی داده است. نمونه‌ی تکاندهنده‌ی دیگری از محیط‌های ناامن کار که هرروزه قربانی می‌گیرد.

ما از جامعه‌ای سخن می‌گوییم که به‌دليل سیاست‌های خشن و سرکوبگرانه، قربانیان زیادی داده است و همه‌ی ما دادخواهیم.

درحال حاضر، زندان‌های حاکمیت جمهوری اسلامی کارگران، معلمان و معترضین بسیاری را در خود محبوس کرده است و شکنجه و آزار زندانیان سیاست جاری حکومت است، و بسیاری از زندانیان محروم از دارو و درمان جانشان در خطر است.

ایران در ردیف بالاترین آمار اعدام قرار دارد. این حکومت در جریان جنبش انقلابی و آزادی‌خواه «زن، زندگی، آزادی» کارگرانی چون محسن شکاری، محمدمهدی کرمی، سیدمحمد حسینی و دیگران را اعدام کرده است. در این سه‌سال نیز اعدام‌ها افزایش یافته و امروز افرادی چون شریفه محمدی، عباس دریس و منوچهر فلاح از فعالین کارگری و پخشان عزیزی و وریشه مرادی از زنان آزادی‌خواه در خطر اعدام قرار دارند.

به همه‌ی این دلایل جمهوری اسلامی با نقض صریح تمامی مقاوله‌نامه‌های جهانی، نماینده‌ی ما کارگران و ما مردم ایران در اجلاس جهانی کار و دیگر مجامع بین‌المللی نمی‌باشد.

سازمان جهانی کار که داعیه‌ی دفاع از حقوق نیروی کار جهان و کارگران را دارد، باید صدای اعتراض وحق‌طلبی ما کارگران و ما مردم ایران را بشنود و تشکل‌های دست‌ساز حکومتی هم‌چون "شوراهای اسلامی کار" و "خانه‌ی کارگر" را به‌عنوان نماینده‌ی طبقه‌ی کارگر ایران قلمداد نکند و به‌رسمیت نشناسد.

جمهوری اسلامی حکومت فقر و نابودکننده‌ی معیشت انسان‌هاست، حکومت سرکوب و اعدام است و در رده‌ی حکومت‌های ضدبشری و ناقض حقوق پایه‌ای کارگران قرار دارد.

لذا ما امضاءکنندگان این بیانیه، خواهان اخراج فوری و بی‌درنگ دولت جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار هستیم.

۱_ انجمن برق و فلز کرمانشاه
۲_ اعدام نکنید
۳_ چالش صنفی معلمان ایران
۴_ دادخواهان
۵_ شورای سازماندهی اعتراضات پرستاران
۶_ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
۷_ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث)
۸_ مدافعان حق کودکی
۹_ ندای زنان ایران

اطلاعیه نمایندگی کومه له (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) در خارج کشور بمناسبت درگذشت رفیق عبداله قلوزی

چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰٤

با اندوه فراوان رفیق عبداله قلوزی پیشمرگ قدیمی کومه له در روز اول ماه ژوئن ۲۰۲۵ برابر با دهم خرداد ۱۴۰۴ در سن ۶۹ سالگی پس از دوره ای دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان در یکی از بیمارستان های شهر گوتنبرگ سوئد دیده از جهان فرو بست و همسر و فرزندان عزیزش ، نیز بستگان و دوستدارانش را تنها گذاشت.

رفیق عبداله در سال ۱۳۳۵ در خانواده ای زحمتکش در شهر سنندج چشم به جهان گشود. رفیق عبداله از طریق کارگری بعنوان صافکار اتومبیل امرار معاش می کرد. در دوران قیام با کار سیاسی و فعالیت کومه له در سنندج آشنا می شود و پس از اینکه فعالیت سیاسی او از جانب نیروهای امنیتی رژیم شناسایی می شود، همراه همسرش شهر را ترک گفته و به صفوف کومه له می پیوندند.

مشکلات زندگی این زوج را پس از مدتی که بعنوان پیشمرگ فعالیت داشتند، ناچار به ترک صفوف کومه له می کند. رفیق عبداله و همراه خانواده اش پس از مدتی ایران را ترک کرده و در سوئد به عنوان پناهنده پذیرفته می شوند. خانواده رفیق عبداله در جریان آتش سوزی محل جشنی در گوتنبرگ دختر نازنینشان، بیان را از دست می دهند. اندوه عمیق از دست دادن بیان در این فاجعه ی دردناک هیچگاه خانواده رفیق عبداله را ترک نکرد.
سر انجام رفیق عبداله پس از دوره ای مبارزه با نکبت بیماری سرطان در یکی از بیمارستان های گوتنبرگ زندگی را به درود گفت و چشم از جهان فرو بست.

نمایندگی کومه له در خارج کشور درگذشت رفیق عبداله عزیز را به همسر و فرزندان عزیزشان، به بستگان، رفقا و دوستدارانش تسلیت گفته و خود را در غم فقدان رفیق عبداله عزیز شریک می داند. یاد عزیزش گرامی باد.

نمایندگی کومه له (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) در خارج کشور
3 ژوئن 202

https://cpiran.org
https://komala.co

#سخن_روز
به یاد۵۹ تن از جوانان جانباخته شهر مهاباد
برگی دیگر از کارنامه پر از جنایت رژیم جمهوری اسلامی
 
دوازدهم خرداد چهل و دومین سالروز اعدام جنایتکارانه ۵۹ تن از مبارزان و نوجوانان شهر "مهاباد" است. سال ۱۳۶۲ یعنی ۴۱ سال پیش، رژیم جمهوری اسلامی برای ارعاب مردم کردستان و انتقام گیری از مردم مهاباد، ۵۹ تن از جوانان و نوجوانان این شهر را دسته جمعی به جوخه اعدام سپرد. بیشتر اعدام شدگان را در ماههای فروردین و اردیبهشت به طور تصادفی در خیابان های شهر ربوده و به گروگان گرفته بودند. تعدادی از آنان نوجوانان کمتر از ۱۸ سال بودند و چند نفر از آنان در دبیرستان های مهاباد تحصیل می کردند.

در روز دوازدهم خرداد ۱۳۶۲شهر مهاباد با انتشاراعلامیه ای از جانب فرمانداری که طی آن اسامی ۵۹ نفر از اعدام شدگان اعلام شده بود در خشم و غم و اندوه از دست دادن فرزاندان خود فرو رفت. "حمید رضا جلایی پور" فرماندار جنایتکار وقت مهاباد، دستور پخش این اعلامیه را در سطح شهر صادر کرده بود.

ادامه سخن روز در لینک زیر:
https://tinyurl.com/22rowq3t

https://cpiran.org
https://komala.co

شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
فراخوان به تجمع اعتراضی مقابل سازمان جهانی کار در ژنو _ ۶ ژوئن ۲۰۲۵

کنفرانس سازمان جهانی کار در روزهای ۲ تا ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ در ژنو ، یکصد وسیزدهمین اجلاس خود را برگزار میکند. این کنفرانس سالانه ، فرصتی است که بار دیگر فعالین جنبش کارگری و نیروهای چپ و کمونیست ، خواستها ومطالبات طبقه کارگر ایران را انعکاس داده تا صدای آنها باشند؛ سرکوب جنبش کارگری و بی حقوقی کارگران ایران از جمله ممنوعیت حق تشکل و اعتصاب را به گوش کارگران و تشکلهای کارگری سایر کشورهای جهان در اجلاس برسانند وهمبستگی آنها را با مبارزه طبقه کارگر ایران جلب کنند.

در این اجلاس، رژیم جمهوری اسلامی هیئتی را تحت عنوان «نمایندگان کارگران ایران» به این کنفرانس می‌فرستد که از سرکوبگران شناخته شده جنبش کارگری اند که در تمام حیات این رژیم ضد کارگری، ابتدایی‌ترین حقوق طبقه‌ی کارگر را در ایران سرکوب کرده اند. در حالیکه حق تشکل‌یابی مستقل، حق اعتصاب، دستمزد عادلانه، امنیت شغلی و دیگر حقوق پایه‌ای کارگران در ایران به‌طور سیستماتیک پایمال و دستمزدهای چندین برابر زیر خط‌ فقر تحمیل می شود. در کنار این بی حقوقی، سرکوب کارگران از جمله ویژگی های بارز جمهوری اسلامی است. تا جاییکه اکنون ده‌ها فعال کارگری به‌خاطر فعالیت‌هایی که براساس مقاوله‌نامه‌های خود سازمان جهانی کار حق مسلم کارگران است، در زندان‌های جمهوری اسلامی در شرایط غیرانسانی محبوس هستند.

برای ما بعنوان سازمانهای چپ و کمونیست ، روشن است که سازمان جهانی کار، نهادی است در چارچوب نظم سرمایه داری بین المللی ، واین نهاد در راستای تثبیت مناسبات نابرابر موجود وتنظیم مناسبات کار و سرمایه عمل میکند. ما براین باوریم که رژیم سرمایه داری اسلامی در ایران ، ‌حتی به حداقل های مندرج در مقاوله نامه های بین المللی این نهاد هم پایبند نیست. به این خاطر باید از این سازمان اخراج شود و بجای مزدوران وسرکوبگران جنبش کارگری، نمایندگان واقعی ومستقل کارگران ایران در این اجلاس های بین المللی، برای طرح مطالبات و خواستهای طبقه کارگر ایران حضور یابند.

تظاهرات ۶ ژوئن در مقابل سازمان جهانی کار ، فرصتی است که فعالان کارگری و چپ و کمونیست ، اعتراض خود را علیه همدستی نهادهایی چون سازمان جهانی کار با رژیم‌های ضدکارگری نظیر جمهوری اسلامی اعلام کرده، بر ضرورت مبارزه‌ی مستقل و انقلابی طبقه‌ی کارگر علیه کلیت نظم سرمایه‌داری و ابزارهای بین‌المللی‌اش تأکيد کنند. در مقابل سکوت و مماشات این نهاد در برابر نقض آشکار مقاوله‌نامه‌هایش توسط جمهوری اسلامی، بایستند.

شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست ، از همه‌ی فعالان چپ و کمونیست ، کارگری ، نهادها وسازمانهای مدافع حقوق انسانی میخواهد که در این تجمع اعتراضی با حضوری پرشور و گسترده شرکت کنند و صدای کارگران ایران، صدای فریاد قربانیان خاموش معدن تا بندر، صدای فریاد اعتصابگران سه شنبه های کارزار علیه اعدام، صدای خفه شده کارگران مهاجر افغانستانی، صدای انقلاب ورهایی وبرابری و آزادی باشند!

زنده باد همبستگی بین‌المللی طبقه‌ی کارگر
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم
سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی

شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
امضاها: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت

۴ ژوئن ۲۰۲۵

https://t.me/+9ysZiE_6mkZjZDZk

ShorayeHamkary@gmail.com

بازداشت خشونت‌آمیز نوجوان ۱۶ ساله در مریوان و بی‌خبری خانواده از وضعیت او

روز یکشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۴، نیروهای امنیتی با یورش به روستای «دره‌ناخی» از توابع شهرستان مریوان، بدون ارائه حکم قضایی اقدام به محاصره و تفتیش خشونت‌آمیز منزل یکی از ساکنان این روستا به نام سرکوت نوری کردند.

در جریان این یورش، مأموران با اعمال خشونت فیزیکی، فرزند ۱۶ ساله این خانواده به نام #مانی_نوری را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.

پس از پیگیری‌های مکرر خانواده، مشخص شده است که مانی به کانون اصلاح و تربیت سنندج منتقل شده، اما با گذشت چند روز از بازداشت، خانواده‌اش همچنان از حق ملاقات و تماس با او محروم‌اند و هیچ‌گونه اطلاعی از وضعیت جسمی، روحی و حقوقی فرزندشان ندارند.

چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۴
۴ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

✍️پشکو

رفقا
راهتان سبز
مژده به بهار می دهید
" آزادی " را
نامتان سرخ
مژده به بلبل می دهید
مرگ زرد
آفت باغ را ...


چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۴
۴ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

🔴#چشم_انداز پیرامون؛
🔹اعتصاب کامیون رانان در ایران، پیامدها
🎙️گفتگوی اردشیر نصراله بیگی با علیرضا نوایی

تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://t.me/KomalaCpiranTv
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co

برگی از آرشیو:
پیروزی ترامپ و شیفتگی عبدالله مهتدی،
مردم کردستان دوستان دروغین خود را بهتر می‌شناسند.

✍ صلاح مازوجی

انتخاب دوباره‌ی دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس جمهور آمریکا در ۵ نوامبر ۲۰۲۴ برای طبقه‌ی کارگر، جنبش زنان و اقلیت‌های جنسی، رنگین‌پوستان، جنبش ضدنژادپرستی و ۱۱ میلیون مهاجر که ترامپ وعده‌ی اخراج آن‌ها را داده، جنبش دفاع از محیط زیست و توده‌های میلیونی به‌حاشیه رانده‌شده و... در نوع خود یک فاجعه است. ترامپ به‌عنوان نماینده‌ی یک جریان اولترا راست پوپولیستی توانست خشم و اعتراض برانگیخته‌شده‌ی بخش‌های وسیعی از جامعه‌ی آمریکا از پیامدهای ویرانگر برنامه‌های اقتصادی نئولیبرالی، تورم و گرانی، انجماد دستمزدها، سقوط سطح زندگی، عمیق‌ترشدن شکاف طبقاتی و جنگ و نسل‌کشی در غزه را به بیراهه برده و علیه مهاجران و پناهجویان و جناح چپ جامعه کانالیزه کند. درحالی‌که پیامد سیاسی این روند کارگران و اکثریت مردم آمریکا را از احزاب حاکم

ادامه مطلب در لینک زیر.
https://tinyurl.com/y25xr89w

https://cpiran.org
https://komala.co