✍ #فردریک_انگلس

🔻زنجیر بردگی‌ که بورژوازی بر گردن پرولتاریا افکنده است در هیچ کجا روشن‌تر از نظام کارخانه‌ای آشکار نمی‌شود. هرگونه آزادی در اینجا طبق قانون و در عمل لغو می‌شود... کارگر باید طبق فرمان بخورد، بنوشد و بخوابد... در کارخانه کارفرما قانون گذار مطلق است. او به خواست خود مقررات وضع می‌کند و قانون‌های خود را بنابه دلخواه خویش تغییر می‌دهد یا مقررات تازه‌ای به آن اضافه می‌کند؛ و حتی اگر احمقانه‌ترین چیزها را در آن بگنجاند، دادگاه‌ها به کارگر خواهند گفت: چون شما آزادانه این قرارداد را پذیرفتید، اکنون باید از آن پیروی کنید... این کارگران محکوم به آن هستند که از نه سالگی تا زمان مرگ، زیر تازیانهٔ روحی و جسمانی او زندگی کنند.
... کمونیستها بخوبی متوجه هستند که انقلابات از روی قصد و به میل انجام نمیگیرد, بلکه در هرزمان و در همه جا نتیجه ضروری اوضاعی است که بهیچوجه با اراده و رهبری یک حزب و یا کلیه طبقات اجتماعی ارتباطی ندارد. کمونیستها می بینند که تکامل پرولتاریا تقریبا در تمام ممالک متمدن به کمک زور در زیر فشار گذاشته شده است و باین ترتیب برای پیدایش انقلاب از طرف خود مخالفین آنها هم با تمام قوا ابراز فعالیت میشود. اگر باین طریق پرولتاریا که تحت فشار گذاشته شده, بسوی یک انقلاب سوق داده شود, ما کمونیستها همانطور که امروزه با زبان از منافع آن طبقه دفاع میکنیم, آنروز با عمل دفاع خواهیم کرد .


💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
‌

منفعت و وظیفه‌ٔ ما است‌ که انقلاب را تا هنگامی تداوم ببخشیم که تمام طبقات کمابیش دارا از سیادت برکنار شده باشند، تا هنگامی‌که پرولتاریا قدرت دولتی را فتح کند و تا هنگامی‌که پیوستگی پرولتاریا ـ‌‌نه تنها در یک کشور، بلکه در همه‌ٔ کشورهای پیشرفته‌ٔ جهان‌ـ به‌ آن اندازه پیشرفت کرده باشد که رقابت بین پرولتاریای این کشورها را متوقف کند و لااقل نیروهای عمده‌ٔ تولید در دست‌های پرولتاریا[ی هم‌بسته] متمرکز شده باشد. امر ما نمی‌تواند ایجاد تغییر در [نحوه‌ٔ] مالکیت خصوصی باشد، بلکه نابودی آن است؛ نه لاپوشانیِ آنتاگونیسم [و شدت‌یابی تضادهای] طبقاتی، بلکه رفع آن است؛ نه ایجاد بهبود در جامعه‌ی موجود، بلکه بنای جامعه‌ای نوین است.

#کارل_مارکس
#فردریک_انگلس
🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran

هنگامی‌که در روند تکامل، تمایزات طبقاتی ناپدید شود، و تمام تولید در دست اجتماعی عظیم از همهٔ ملت متمرکز گردد، قدرت عمومی خصلت سیاسی خود را از دست خواهد داد. قدرت سیاسی، به‌معنای راستین آن، صرفاً قدرت متشکل یک طبقه برای سرکوب طبقهٔ دیگر است. پرولتاریا در جریان پیکار خویش بر ضد بورژوازی، بنابه ضرورت اوضاع و احوال، خود را به‌‌صورت یک طبقه متشکل می‌کند و با انقلاب خود را به طبقهٔ حاکم تبدیل می‌کند. پرولتاریا در این مقام ضمن آن‌که با توسل به قهر شرایط کهن تولید را از میان می‌برد، همراه با آن، شرایط موجودیت تضادهای طبقاتی و به‌طور کلی تمام طبقات و بدین‌سان سلطهٔ خویش را به‌عنوان یک طبقه از میان برخواهد داشت.
به‌جای جامعهٔ کهنهٔ بورژوازی با طبقات و تضادهای طبقاتی‌اش، اجتماعی خواهیم داشت که در آن تکامل آزاد هر فرد شرط تکامل آزاد همگان است.

#کارل_مارکس
#فردریک_انگلس
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran

منفعت و وظیفه‌ٔ ما است‌ که انقلاب را تا هنگامی تداوم ببخشیم که تمام طبقات کمابیش دارا از سیادت برکنار شده باشند، تا هنگامی‌که پرولتاریا قدرت دولتی را فتح کند و تا هنگامی‌که پیوستگی پرولتاریا ـ‌‌نه تنها در یک کشور، بلکه در همه‌ٔ کشورهای پیشرفته‌ٔ جهان‌ـ به‌ آن اندازه پیشرفت کرده باشد که رقابت بین پرولتاریای این کشورها را متوقف کند و لااقل نیروهای عمده‌ٔ تولید در دست‌های پرولتاریا[ی هم‌بسته] متمرکز شده باشد. امر ما نمی‌تواند ایجاد تغییر در [نحوه‌ٔ] مالکیت خصوصی باشد، بلکه نابودی آن است؛ نه لاپوشانیِ آنتاگونیسم [و شدت‌یابی تضادهای] طبقاتی، بلکه رفع آن است؛ نه ایجاد بهبود در جامعه‌ی موجود، بلکه بنای جامعه‌ای نوین است.

#کارل_مارکس
#فردریک_انگلس
🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran

زنجیر بردگی‌ که بورژوازی بر گردن پرولتاریا افکنده است در هیچ کجا روشن‌تر از نظام کارخانه‌ای آشکار نمی‌شود. هرگونه آزادی در اینجا طبق قانون و در عمل لغو می‌شود... کارگر باید طبق فرمان بخورد، بنوشد و بخوابد... در کارخانه کارفرما قانون گذار مطلق است. او به خواست خود مقررات وضع می‌کند و قانون‌های خود را بنابه دلخواه خویش تغییر می‌دهد یا مقررات تازه‌ای به آن اضافه می‌کند؛ و حتی اگر احمقانه‌ترین چیزها را در آن بگنجاند، دادگاه‌ها به کارگر خواهند گفت: چون شما آزادانه این قرارداد را پذیرفتید، اکنون باید از آن پیروی کنید... این کارگران محکوم به آن هستند که از نه سالگی تا زمان مرگ، زیر تازیانهٔ روحی و جسمانی او زندگی کنند.
‌

#فردریک_انگلس

‌
🆔 @peshrawcpiran

من و مارکس مایل نبودیم نتایج علمی‌ای که به‌دست آوردیم را در مجلدهای قطور و فقط برای اطلاع جهان «آگاه» عرضه کنیم. هر دو نفرمان تماما در جنبش سیاسی درگیر بودیم، در بین روشن‌فکران به‌ویژه در استان‌های غربی آلمان طرفدارانی داشتیم و از روابط وسیعی با پرولتاریای متشکل برخوردار بودیم. البته وظیفه‌مان بود که بینش خود را برپایهٔ علمی استوار و مستحکم سازیم. ولی به‌همان اندازه وظیفه داشتیم که پرولتاریای اروپا به‌طور عام و پرولتاریای آلمان را به‌طور خاص به‌سوی باورهای خود جلب کنیم. ما به مجرد انکه مسائل را برای خودمان روشن کردیم، دست به کار شدیم.
‌
#فردریک_انگلس
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran

📚#کتابخانە_پیشرو



پیش نویس مبانی اعتقادی یک #کمونیست


#فردریک_انگلس

_سوال یک: آیا شما یک کمونیست هستید؟

پاسخ: بله.

_سوال دو: هدف کمونیستها چیست؟

پاسخ: سازمان دان جامعه بصورتی که هر عضو آن بتواند در آزادی کامل تمام تواناییی ها
و استعدادهای خود را استفاده کند و گسترش بخشد بدون اینکه در این راه شرایط پایه
ای آن جامعه را زیر پا گذارد.

🆔 @peshrawcpiran

قانون براى بورژوازى البته که مقدس است، چرا که ساخته و پرداخته خودش بوده، با رضايت او و براى منفعت و حفاظت او به اجرا در می‌آيد.

او می‌داند که تقدس قانون، قدوسيت نظامى که با اراده فعال يک بخش از جامعه و تمکين پاسيو بخش ديگر برقرار گشته قوی‌ترين پشتيبان موقعيت اجتماعى اوست.

اما براى کارگر قضيه کاملا برعکس است! کارگر به خوبى می‌داند و از تجارب مکررى آموخته است که قانون چماقى است که بورژوازى براى او تدارک ديده است.

#فردریک_انگلس

شرایط طبقه کارگر انگلیس، فصل دهم
🆔 @peshrawcpiran

پیش نویس مبانی اعتقادی یک کمونیست


#فردریک_انگلس

#درس_یکم

سوال یک: آیا شما یک کمونیست هستید؟

پاسخ: بله.

سوال دو: هدف کمونیستها چیست؟

پاسخ: سازمان دان جامعه بصورتی که هر عضو آن بتواند در آزادی کامل تمام تواناییی ها و استعدادهای خود را استفاده کند و گسترش بخشد بدون اینکه در این راه شرایط پایه ای آن جامعه را زیر پا گذارد.

سوال سه: چگونه میخواهید به این هدف برسید؟

پاسخ: توسط حذف مالکیت خصوصی و جایگزینی آن با مالکیت اشتراکی.

سوال چهار: مالکیت اشتراکی [مورد نظر] شما بر چه پایه ای قرار دارد؟

پاسخ: اولا، بر توده نیروهای مولده و وسائل معیشت که نتیجه توسعه صنعت، کشاورزی، تجارت و کلنی سازی است، و بر امکاناتی که بکارگیری ماشین، شیمی و دیگر منابع با توسعه بی نهایت شان، در خود نهفته دارد.

ثانیا، بر این واقعیت که در آگاهی یا احساس هر فرد اصول پایه ای معین و غیر قابل انکاری هست که محصول کل توسعه تاریخی است و نیازی به اثبات ندارد.

سوال پنج: این اصول کدام هستند؟

پاسخ: برای مثال هر فرد می کوشد که شاد باشد. شادی هر فرد از شادی همگان جدایی ناپذیر است، و غیره.

سوال شش: از چه راهی میخواهید به مالکیت اشتراکی برسید؟

پاسخ: با روشنگری و متحد کردن پرولتاریا.

سوال هفت: پرولتاریا چیست؟

پاسخ: پرولتاریا آن طبقه ای از جامعه است که منحصرا با اتکاء به کار خود زندگی میکند و نه بر پایه سود ناشی از هیچ نوع سرمایه ای؛ آن طبقه ای که بنا بر این خوشی و بدبختی اش، مرگ و زندگی اش، بستگی به دوره های خوب و بد بیزنس [داد و ستد] ، در یک کلمه بستگی به افت و خیز رقابت دارد.

سوال هشت: پس آیا همیشه پرولتارها وجود نداشته اند؟

پاسخ: خیر. طبقات فقیر و کارگر همیشه وجود داشته اند؛ و آنهایی که کار میکرده اند اغلب همیشه فقیر بودند. ولی پرولتارها همیشه وجود نداشته است، همانطور که رقابت همیشه آزاد نبوده است.
🆔 @peshrawcpiran

زنجیر بردگی‌ که بورژوازی بر گردن پرولتاریا افکنده است در هیچ کجا روشن‌تر از نظام کارخانه‌ای آشکار نمی‌شود. هرگونه آزادی در اینجا طبق قانون و در عمل لغو می‌شود... کارگر باید طبق فرمان بخورد، بنوشد و بخوابد... در کارخانه کارفرما قانون گذار مطلق است. او به خواست خود مقررات وضع می‌کند و قانون‌های خود را بنابه دلخواه خویش تغییر می‌دهد یا مقررات تازه‌ای به آن اضافه می‌کند؛ و حتی اگر احمقانه‌ترین چیزها را در آن بگنجاند، دادگاه‌ها به کارگر خواهند گفت: چون شما آزادانه این قرارداد را پذیرفتید، اکنون باید از آن پیروی کنید... این کارگران محکوم به آن هستند که از نه سالگی تا زمان مرگ، زیر تازیانهٔ روحی و جسمانی او زندگی کنند.
‌
#فردریک_انگلس
🆔 @peshrawcpiran

زنجیر بردگی‌ که بورژوازی بر گردن پرولتاریا افکنده است در هیچ کجا روشن‌تر از نظام کارخانه‌ای آشکار نمی‌شود. هرگونه آزادی در اینجا طبق قانون و در عمل لغو می‌شود... کارگر باید طبق فرمان بخورد، بنوشد و بخوابد... در کارخانه کارفرما قانون گذار مطلق است. او به خواست خود مقررات وضع می‌کند و قانون‌های خود را بنابه دلخواه خویش تغییر می‌دهد یا مقررات تازه‌ای به آن اضافه می‌کند؛ و حتی اگر احمقانه‌ترین چیزها را در آن بگنجاند، دادگاه‌ها به کارگر خواهند گفت: چون شما آزادانه این قرارداد را پذیرفتید، اکنون باید از آن پیروی کنید... این کارگران محکوم به آن هستند که از نه سالگی تا زمان مرگ، زیر تازیانهٔ روحی و جسمانی او زندگی کنند.
‌
#فردریک_انگلس
🆔 @peshrawcpiran

کلیه سوسیالیستها در این مورد هم عقیده هستند که اتوریته‌های سیاسی در نتیجه انقلاب اجتماعی بعدی از میان خواهند رفت و این به آن معنا است که وظایف عمومی خصلت سیاسی خود را از دست خواهند داد و به وظایف ساده اداری – که حافظ مصالح واقعی اجتماع می‌باشند – مبدل خواهند شد. ولی مخالفین اتوریته خواستار آن هستند که دولت سیاسی قبل از آنکه شرایط اجتماعی به وجود آورنده آن از بین رفته باشد به یک ضربه از میان برده شود. آنها خواهان این هستند که اولین اقدام انقلابی اجتماعی الغای اتوریته باشد. آیا این آقایان هرگز شاهد یک انقلاب بوده‌اند؟ مسلماً یک انقلاب، اتوریته‌ای‌ترین چیزی است که وجود دارد.

#فردریک_انگلس
🆔 @peshrawcpiran
🔗 https://tinyurl.com/ya2xbubo

نظام مزدبری‌‌، مجموعه آثار
#فردریک_انگلس

https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran

مسئله مسکن
اثر #فردریک_انگلس

https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran

📕مانیفست حزب کمونیست

#كارل_ماركس و #فردریک_انگلس
فصل دوم (پرولترها و کمونیست ها)

بهای میانگین کار دستمزدی حداقل دستمزد است، یعنی مجموع وسائل معاشی که لازم اند تا کارگر را به عنوان کارگر زنده نگاه دارند. پس آن چیزی که کارگر مزدبگیر از طریق فعالیت خودش به دست می آورد تنها برای آن کفایت می کند که زندگی ی بخور و نمیراش را بازتولید کند. ما به هیچوجه نمی خواهیم این تملک شخصی محصول کار برای بازآفرینی زندگی بی واسطه را ملغی کنیم تملکی را که سود خالصی از آن باقی نمی ماند تا بشود با آن بر کار دیگران مسلط شد ما فقط می خواهیم خصلت فلاکت بار این تملک را از میان برداریم که سبب می شود کارگر فقط برای آن زندگی کند که بر سرمایه بی افزاید و تا وقتی زنده بماند که سود طبقه حاکم ایجاب می کند.در جامعه بورژوائی کار زنده فقط وسیله ای است برای انباشت کار متراکم  در جامعه کمونیستی کار متراکم فقط وسیله ای است برای گشایش رفاه و پیشرفت در جریان زندگی کارگران بدینسان در جامعه بورژوایی گذشته است که بر حال حکم می راند در جامعه کمونیستی حال بر گذشته در جامعه بورژوایی سرمایه است که استقلال و شخصیت دارد، حال آنکه فرد کارکن فاقد استقلال و شخصیت است؛ و بورژوازی از میان بردن چنین وضعیتی را از میان بردن شخصیت و آزادی مینامد حق هم دارد موضوع در هر حال عبارت است از برانداختن تشخص استقلال و آزادی بورژوازی در مناسبات تولیدی کنونی بورژوایی آنچه از آزادی فهمیده می شود آزادی تجارت آزادی خرید و فروش است.
اما اگر معامله گری برافتد معامله گری آزاد هم بر می افتد. حرافی ها درباره معامله گری آزاد مثل لفاظی های بورژواهای ما درباره آزادی، اساساً تنها در ارتباط با سوداگری دست و پا بسته در ارتباط با شهریان به بندگی در آمده قرون وسطا می توانند معنایی داشته باشند و نه در رابطه با براندازی کمونیستی سوداگری یعنی براندازی مناسبات تولیدی بورژوائی و خود بورژوازی

شما از این که ما می خواهیم مالکیت خصوصی را برچینیم، قبض روح می شوید. اما در جامعه هم اکنون موجود شما، مالکیت خصوصی برای نه دهم اعضای آن ملغی شده هست؛ این مالکیت خصوصی به خاطر آن وجود دارد که برای نه دهم وجود ندارد. پس شما ما را به این خاطر سرزنش می کنید که می خواهیم مالکیتی را براندازیم که پیش شرط ضروری فقدان مالکیت برای اکثریت عظیم جامعه است.

در یک کلام شما ما را سرزنش می کنید که می خواهیم مالکیت شما را براندازیم. صد البته ما همین را می خواهیم.

از لحظه ای که کار نتواند دیگر به سرمایه به پول به بهره مالکانه خلاصه به قدرت اجتماعی قابل انحصار تبدیل شود یعنی از لحظه ای که مالکیت شخصی نتواند دیگر به مالکیت بورژوایی تبدیل شود از همان لحظه شما اعلام می کنید که گویا شخص از میان رفته است. پس شما اقرار می کنید که منظورتان از شخص کسی جز بورژوا جز صاحب مالکیت بورژوایی نیست. چنین شخصی صدالبته که باید از میان برداشته شود.
کمونیسم توان تصاحب محصولات اجتماعی را از کسی سلب نمی کند بلکه فقط این قدرت را سلب می کند که از طریق این تصاحب کار دیگران را به تصاحب خود در آورد.

ایراد گرفته اند که گویا با الغای مالکیت خصوصی همه فعالیت ها متوقف شده و تنبلی عمومی همه جا را خواهد گرفت. اگر چنین بود جامعه بورژوایی می بایست بسیار پیش از این در رخوت فرو مرده باشد چرا که در این جامعه آنهایی که کار می کنند چیزی به دست نمی آورند و آنهایی که چیزی به دست می آورند، کار نمی کنند سرچشمه تمامی این نگرانی این حقیقیت بدیهی است که وقتی سرمایه ای وجود نداشته باشد کار دستمزدی هم دیگر نمی تواند وجود داشته باشد.

ایراداتی که به شیوه کمونیستی تملک و تولید محصولات مادی گرفته می شوند به تملک و تولید محصولات معنوی نیز کشانده شده اند.همانطور که از دید بورژوا نابودی مالکیت خصوصی، نابودی خود تولید است از بین رفتن فرهنگ طبقاتی هم برایش عین از بین رفتن فرهنگ به طور کلی است. اما فرهنگی که او غم از دست دادن اش را می خورد برای اکثریت عظیم فرهنگ ماشینی شدن است.

شما که براندازی مالکیت بورژوایی را با تصورات بورژوایی تان از آزادی ،آموزش حقوق و غیره می سنجید دست از جر و بحث با ما بردارید. افکار شما خود محصول مناسبات بورژوائیی تولید و مالکیت اند؛ همچنان که احکام حقوقی ی شما همان اراده طبقاتی تان است که به جایگاه قانون بر کشانده شده است، اراده ای که محتوای آن از شرایط مادی حیات طبقه شما آب می خورد.

یکشنبه ۳ فروردین ماه
۲۳ مارس ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

🔴 مانیفست حزب کمونیست
#كارل_ماركس و #فردریک_انگلس
پایان فصل دوم (پرولترها و کمونیست ها)

انقلاب کمونیستی قطعی ترین گسست از مناسبات مالکیتی است که از گذشته برجا مانده اند؛ پس جای تعجب نیست که در مسیر پیشرفت اش از افکاری که پسمانده گذشته ها هستند، به قطعی ترین شکلی بگسلد.باری اتهامات بورژوازی علیه کمونیسم را رها کنیم.

در بالا دیدیم که نخستین گام در انقلاب کارگری ارتقا پرولتاریا به طبقه حاکمه به کف آوردن دمکراسی است. پرولتاریا از حاکمیت سیاسی اش برای آن استفاده خواهد کرد که تمامی سرمایه را گام به گام از چنگ بورژوازی بیرون بکشد؛ همه وسائل تولید را در دست دولت یعنی پرولتاریای متشکل شده بمثابه طبقه حاکم متمرکز کند و کلیت نیروهای مولده را حتی المقدور سريع تر افزایش دهد. این کار طبعاً در ابتدا فقط از طریق مداخلات مستبدانه در حق مالکیت و در مناسبات تولید بورژوائی یعنی از طریق اقداماتی می تواند عملی شود که از لحاظ اقتصادی نارسا و بی ثبات به نظر می رسند ولی اقداماتی اند که در جریان جنبش از خود فراتر می روند و بعنوان تدابیری برای زیر و رو شدن تمامی شیوه تولیدی اجتناب ناپذیرند. این اقدامات البته بر حسب کشورهای مختلف، متفاوت خواهند بود با این حال در پیشرفته ترین کشورها اقدامات زیر تقریباً به طور عمومی می توانند به اجرا درآیند:

۱ - سلب مالکیت از زمین داران و صرف درآمدهای زمین برای وظائف دولتي.

۲ - ماليات تصاعدی سنگین

۳- لغو حق وراثت.

۴ - مصادره دارایی های مهاجران و یاغیان

۵ - تمرکز اعتبارات در دستان دولت از طریق یک بانک ملی با سرمایه دولتی و برخوردار از انحصار مطلق.

۶ - تمركز ترابری در دست دولت.

- افزایش کارخانه های دولتی وسائل تولیدی بارور ساختن و اصلاح زمین ها با یک نقشه عمومی - اجبار کار به طور یکسان برای همگان ایجاد ارتش صنعتی به ویژه در کشاورزی

۹ - متحد کردن موسسات کشاورزی و صنعتی با جهت گیری در راستای برطرف کردن تدریجی تفاوت میان شهر و روستا

۱۰ - آموزش عمومی و رایگان کودکان منع کار کودکان در کارخانه ها به شکل کنونی در آمیختن آموزش با تولید مادی و غیره و غیره

وقتی که در جریان تکامل تفاوت های طبقاتی از میان رفته و تولید در دستان افراد همبسته متمرکز شده باشد قدرت عمومی هم خصلت سیاسی اش را از دست می دهد قدرت سیاسی در معنای حقیقی عبارت است از قدرت سازمان یافته یک طبقه برای سرکوب طبقه دیگر.
هنگامی که پرولتاریا در پیکار علیه بورژوازی خود را ضرورتاً به مثابه طبقه متحد می سازد از طریق یک انقلاب خود را به طبقه حاکم تبدیل می کند و به عنوان طبقه حاکم، مناسبات تولیدی را به زور بر می چیند به این ترتیب او با از میان برداشتن این مناسبات تولیدی شرایط وجودی تضادهای طبقاتی شرایط بقای طبقات به طور کلی و بدینسان حاکمیت خود را به عنوان یک طبقه از میان بر می دارد.جای جامعه کهنه بورژوایی با طبقات و تضادهای طبقاتی اش را اجتماعی می گیرد که در آن بالیدن آزادانه هر کس شرط بالندگی آزادانه همگان است.

جمعه ۸ فروردین ماه
۲۸ مارس ۲۰۲۵

t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1