پست اینستاگرامی برادر #لیلا_حسین_زاده دربارهی آخرین وضعیت او در زندان عادلآباد شیراز
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگی_آزادی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#لیلا_حسین_زاده را آزاد کنید.
رفقای ما را آزاد کنید.
#تنها_راه_رهاى_اداره_شوراى
#كارگر_نفت_ما_رهبر_سرسخت_ما
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_ديكتاور
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
رفقای ما را آزاد کنید.
#تنها_راه_رهاى_اداره_شوراى
#كارگر_نفت_ما_رهبر_سرسخت_ما
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_ديكتاور
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
Peshrawcpiran
Photo
#لیلا_حسین_زاده زندانی سیاسی محبوس در زندان عادلآباد شیراز در اعتراض به فریبکاری پزشکی علیه او در زندان و مختل کردن روند درمانش از سوی نهادهای امنیتی دست به اعتصاب دارو زد.
برادر لیلا حسینزاده امروز سهشنبه ۲۹ آذرماه ١۴٠١، لیلا حسینزاده فعال دانشجویی و زندانی سیاسی محبوس در زندان عادلآباد شیراز در اعتراض به فریبکاری پزشکی علیه او در زندان و مختل کردن روند درمانش از سوی نهادهای امنیتی، اعلام اعتصاب دارو کرد.
برادر لیلا نوشته است که نیروهای امنیتی و کادر درمانی زندان عادلآباد شیراز، پس از اعزام او به دکتر، قبل از انجام هرگونه آزمایش تشخیصی و بدون اجازه و اطلاع او دُز بالای کورتون به او دادهاند. این در حالی است که دُز بالای کورتون علائم بیماری را میپوشاند و نتایج آزمایش را کاملاً تحت تاثیر قرار میدهد. نیروهای زندان لیلا را تحت فشار قرار داده و به او گفتهاند که به انجام آزمایشات داخل زندان با امکانات کم تن دهد. به دلیل شرایط زندان امکان استفاده یکی از داروهای حیاتی از لیلا سلب شده است و تشخیص و درمان بیماری این فعال دانشجویی کاملاً تحت تاثیر خواست دستگاههای امنیتی قرار گرفته و چنان هر بار آسیبی جدیدی برای او رقم میزنند.
لیلا حسینزاده روز شنبه ۲۹ مردادماه ۱٤٠١، توسط نیروهای امنیتی تهران در خیابان و مقابل منزل شخصیاش همراه با ضرب و شتم ربوده شد و بعد از مدت کوتاهی از بازداشتگاه ۲۰۹ زندان اوین به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ منتقل شد.
لیلا حسینزاده در اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ به دلیل بروز بیماری صعبالعلاج "خودایمنی" مشمول «عدم تحمل کیفر» شناخته و از زندان آزاد شده بود. با این حال این دومین بار است که علیرغم به رسمیت شناخته شدن بیماریاش توسط نیروهای وزارت اطلاعات همراه با ضرب و شتم بازداشت میشود.
لیلا پيشتر به تحمل ۵ سال زندان محکوم شده بود.
برادر لیلا حسینزاده امروز سهشنبه ۲۹ آذرماه ١۴٠١، لیلا حسینزاده فعال دانشجویی و زندانی سیاسی محبوس در زندان عادلآباد شیراز در اعتراض به فریبکاری پزشکی علیه او در زندان و مختل کردن روند درمانش از سوی نهادهای امنیتی، اعلام اعتصاب دارو کرد.
برادر لیلا نوشته است که نیروهای امنیتی و کادر درمانی زندان عادلآباد شیراز، پس از اعزام او به دکتر، قبل از انجام هرگونه آزمایش تشخیصی و بدون اجازه و اطلاع او دُز بالای کورتون به او دادهاند. این در حالی است که دُز بالای کورتون علائم بیماری را میپوشاند و نتایج آزمایش را کاملاً تحت تاثیر قرار میدهد. نیروهای زندان لیلا را تحت فشار قرار داده و به او گفتهاند که به انجام آزمایشات داخل زندان با امکانات کم تن دهد. به دلیل شرایط زندان امکان استفاده یکی از داروهای حیاتی از لیلا سلب شده است و تشخیص و درمان بیماری این فعال دانشجویی کاملاً تحت تاثیر خواست دستگاههای امنیتی قرار گرفته و چنان هر بار آسیبی جدیدی برای او رقم میزنند.
لیلا حسینزاده روز شنبه ۲۹ مردادماه ۱٤٠١، توسط نیروهای امنیتی تهران در خیابان و مقابل منزل شخصیاش همراه با ضرب و شتم ربوده شد و بعد از مدت کوتاهی از بازداشتگاه ۲۰۹ زندان اوین به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ منتقل شد.
لیلا حسینزاده در اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ به دلیل بروز بیماری صعبالعلاج "خودایمنی" مشمول «عدم تحمل کیفر» شناخته و از زندان آزاد شده بود. با این حال این دومین بار است که علیرغم به رسمیت شناخته شدن بیماریاش توسط نیروهای وزارت اطلاعات همراه با ضرب و شتم بازداشت میشود.
لیلا پيشتر به تحمل ۵ سال زندان محکوم شده بود.
#لیلا_حسین_زاده پس از تحمل ۵ ماه بازداشت با وجود گواهی عدم تحمل کیفر، بالاخره تحت فشار حمایت های مردمی از این فعال دانشجویی ، از زندان آزاد شد.#نه_به_اعدام
#نه_به_شكنجه
#علیه_اعدامها_بپاخیزیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد
#اعتراضات_و_اعتصابات_سراسرى
#كارگر_دانشجو_اتحاد_اتحاد
#تنها_راه_رهايى_اداره_شوراى
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_حكومت_اعدام #مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran
#نه_به_شكنجه
#علیه_اعدامها_بپاخیزیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد
#اعتراضات_و_اعتصابات_سراسرى
#كارگر_دانشجو_اتحاد_اتحاد
#تنها_راه_رهايى_اداره_شوراى
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_حكومت_اعدام #مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran
🛑#لیلا حسین زاده، فعال دانشجویی و از حامیان جنبش کارگری که به تازگی بصورت موقت از زندان عادل آباد شیراز آزاد شده است، با انتشار مطلبی در صفحه شخصی اش، وضعیت این زندان را «هولناک» خواند و چگونگی رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان را «فاجعه بار» توصیف کرد.
♦️او نوشت:
«در بند زنان عادل آباد، جنایتی هولناک علیه زندانیان عادی از طریق قرص های اعصاب و آرام بخش در جریان است».
وی افزود: «بی هیچ تمهیداتی افراد را با اچ آی وی مثبت یا هپاتیت رها می کردند، بارها تقاضای تست هپاتیت دادم و وقعی ننهادند. ما حتی بابت قرص مسکن با خساست بهداری مواجه بودیم و گهگاه زندانیان بی دسترسی به مسکن درد می کشیدند».
لیلا با اشاره به اعتصاب غذای الهام افکاری، نوشت: الهام وقتی در اعتصاب غذا بود و خون بالا می آورد، نگران جانش بودیم. زندانبان ها را صدا زدند تا به دادش برسند؛ زندانبان پس از یک ربع ساعت، آرام قدم برمیداشت و داد میزد: "بمیره، به درک".
او همچنین به تهویه نامناسب و غذای آلوده بند زنان و وجود سالن اعدام در مجاورت این بند اشاره کرده است.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
♦️او نوشت:
«در بند زنان عادل آباد، جنایتی هولناک علیه زندانیان عادی از طریق قرص های اعصاب و آرام بخش در جریان است».
وی افزود: «بی هیچ تمهیداتی افراد را با اچ آی وی مثبت یا هپاتیت رها می کردند، بارها تقاضای تست هپاتیت دادم و وقعی ننهادند. ما حتی بابت قرص مسکن با خساست بهداری مواجه بودیم و گهگاه زندانیان بی دسترسی به مسکن درد می کشیدند».
لیلا با اشاره به اعتصاب غذای الهام افکاری، نوشت: الهام وقتی در اعتصاب غذا بود و خون بالا می آورد، نگران جانش بودیم. زندانبان ها را صدا زدند تا به دادش برسند؛ زندانبان پس از یک ربع ساعت، آرام قدم برمیداشت و داد میزد: "بمیره، به درک".
او همچنین به تهویه نامناسب و غذای آلوده بند زنان و وجود سالن اعدام در مجاورت این بند اشاره کرده است.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
🛑دیدار جمعی از #فعالین صنفی معلمان و کارگران با #لیلا_حسین_زاده فعال دانشجویی
و همچنین #راحله_احمدی فعال مدنی (مادر #صبا_کردافشاری زندانی سیاسی)
💢چهارشنبه ۵ بهمن ۱۴۰۱
#نه_به_اعدام
#نه_به_شكنجه
#علیه_اعدامها_بپاخیزیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد
#اعتراضات_و_اعتصابات_سراسرى
#كارگر_دانشجو_اتحاد_اتحاد
#تنها_راه_رهايى_اداره_شوراى
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_حكومت_اعدام #مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran
و همچنین #راحله_احمدی فعال مدنی (مادر #صبا_کردافشاری زندانی سیاسی)
💢چهارشنبه ۵ بهمن ۱۴۰۱
#نه_به_اعدام
#نه_به_شكنجه
#علیه_اعدامها_بپاخیزیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد
#اعتراضات_و_اعتصابات_سراسرى
#كارگر_دانشجو_اتحاد_اتحاد
#تنها_راه_رهايى_اداره_شوراى
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_حكومت_اعدام #مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran
🛑عفو ملوکانه یا استیصال دستگاه قضایی
#لیلا حسین زاده :
🔸همین ابتدای بحث، طرح چند مثال از تجربهی عینیم از وضعیت زندان ج.ا بر اثر قیام روشنگر خواهد بود:
۱. در بند زنان عادلآباد، جا برای جادادن معترضین نبود؛ دو اتاق قرنطینه را به آنان اختصاص دادند،
در یک اتاق با ظرفیت ۳۳نفر (با تختهای ۳طبقه بهمچسبیده) برای دورهای بیش از ۶۰ معترض را جا دادند، به مشکل تهویه خوردند، مجبور به نصب کابین تلفن شدند، در مدیریت زمان هواخوری به مشکل خوردند. شروع به ساختن یک اتاق جدید کردند، خواستند بند موسوم به بند قرآن مردان را تخلیه کنند،ابزارآلات آوردند و شروع به تخریب دیوار بین بند زنان و بند قرآن کردند تا فضای آن بند به بند زنان اضافه شود و بتوانند معترضان را جا دهند، استحکام دیوار! موجب کندی روند تخریب بود و عملا شانس آوردند که اعتراضات برای مدتی هم شده فروکش کرد؛ بهسرعت شروع به مدیریت جمعیت بازداشتیها کردند، احکام کیلویی، مثلا ۵ سال برای گلدادن به مامور یا یک استوری، میدادند؛ بعد با ژست بخشش، پابند میدادند و بابت هر پابند، پول هم میگرفتند که مبادا روند غارت متوقف شود! پابند هم کم آوردند و برای مدتی نبود!
زندانیان عادی را هم سهلگیرانهتر آزاد کردند
این تازه وضع شهریست که درگیری شدید(نسبت به برخی شهرها) و مستمر در قیام ژینا نداشت.
۲. یک عضو خانواده یکی از زندانیان عادی در دهدشت بازداشت شده بود و به پدرش گفته بودند برایش غذا از خانه بیاور! در تامین غذای بازداشتشدگان به مشکل خوردند.
۳. در همان روزها برخی از همجرمهای همبندیهایم در زندان داراب (شهرستان استان فارس) به آنها خبر دادند که بخشی از زندان داراب آتش زده شده، اتفاقی که همانموقع پرسوجو کردم و در اخبار انعکاسی نداشت.
۴. به این مثالها اضافه کنید تعداد بسیار زیاد کودکان و نوجوانانی را که حکومت طی این قیام روانه زندان کرد یا برایشان پرونده ساخت، مساله "انسانیت" که برایشان مطرح نیست، قضایی کردن زندگی این تعداد کودک و نوجوان، بحران مدیریتی وسیع ایجاد میکند. به دختر ۱۶ ساله ۸ اتهام شامل محاربه و فساد فیالارض دادهاند.تعداد زیادی دختران زیر ۱۸سال در عادلآباد بودند که سیر قضایی و بازجویی و زندان در قبال آنها،آسیبی که میخوردند و واکنششان، اگر از دید ما فاجعهای انسانیست از دید عاملان قضایی سورئال است.
میگفتند بازجو در بازداشتگاه اطلاعات فریاد میزده که اینجا مهدکودک است.حکومت با همه هزینههایش برای سرکوب، زیرساخت لازم برای مدیریت موفق بازداشتشدگان اعتراضات تودهای در این سطح وسیع و مداوم را ندارد.حضور انبوه جمعیت کنار هم در زندانها با مطالباتی اولیه از زندان که انباشتهتر میشود،در طولانیمدت،حامل خطر امنیتی برای حکومت درون/بیرون زندان است!
بعلاوه حکومت، از فروردین ۱۴۰۱، در تقلا برای کنترل وضعیت اقدام به بازداشت، اجرای حکم و بازگرداندن به زندان حداکثری فعالان سیاسی کرده بود، یک سوی این ماجرا تحمیل خفقان به فضای بیرون زندانهاست، اما حکومت بهخوبی میداند که ماجرا یکسوی دیگر هم دارد، و آن سیاسیتر شدن و فعالتر شدن محیط زندانها بهصورتی جمعیتر است، حتی اگر این پتانسیل بهمرور به سمت بالفعل شدن برود، نفس این بالقوگی مرز دیوار زندان را کمرنگتر میکند، چنانچه همین الان شاهد پیامهای جمعی و اقدامات سیاسی و ابراز همبستگیها بین زندانهای مختلف هستیم.
اقدام به چنین عفو عمومیای با بخشنامهای اینچنین صریح بیش از هرچیز تقلا برای مدیریت اقتصادی_سیاسی دستگاه قضا است که نمیتواند بحرانش را در امر سرکوب حداکثری انکار کند، آنهم در شرایطی که انسجام و توان برای حذف و کشتن، منطقا باید به مرور کمتر شود.
در زمانی که حتی خبر اعدام، خشم جامعه را در سطح واکنشهای جمعی بینظیر (مانند تجمع خیابانی و تجمع جلوی زندان) بالاتر میبرد، بجای آنکه خفقان را فراگیر کند، یعنی مکانیزمهای سرکوب حداکثری مستقیم هر روز بیشتر به بحران میخورند. حفظ همبستگی جمعی و تخطیهای بیشتر جمعی این بحران را بیشتر هم میکند اگر بشود.
اگر طبق سنت قضایی_امنیتی، خودشان از این بخشنامه عدول نکنند و مانع آزادی برخی بشوند، طبق این بخشنامه، علاوه بر برخی معترضین قیام ژینا، با قید تعهد و ندامت و از این دست چیزهای احمقانه، جمعی از زندانیان سیاسی بازداشتی قبل از قیام، بی قید و شرط آزاد میشوند.
🔸مشتاقانه آزادی رفقایمان را انتظار میکشیم و حرمت آزادی را پاس میداریم.
درود بر تکتک مبارزان #زن_زندگی_آزادی و بهامید پیشروی انقلابی هر روز بیشتر ستمدیدگان
#لیلا حسین زاده :
🔸همین ابتدای بحث، طرح چند مثال از تجربهی عینیم از وضعیت زندان ج.ا بر اثر قیام روشنگر خواهد بود:
۱. در بند زنان عادلآباد، جا برای جادادن معترضین نبود؛ دو اتاق قرنطینه را به آنان اختصاص دادند،
در یک اتاق با ظرفیت ۳۳نفر (با تختهای ۳طبقه بهمچسبیده) برای دورهای بیش از ۶۰ معترض را جا دادند، به مشکل تهویه خوردند، مجبور به نصب کابین تلفن شدند، در مدیریت زمان هواخوری به مشکل خوردند. شروع به ساختن یک اتاق جدید کردند، خواستند بند موسوم به بند قرآن مردان را تخلیه کنند،ابزارآلات آوردند و شروع به تخریب دیوار بین بند زنان و بند قرآن کردند تا فضای آن بند به بند زنان اضافه شود و بتوانند معترضان را جا دهند، استحکام دیوار! موجب کندی روند تخریب بود و عملا شانس آوردند که اعتراضات برای مدتی هم شده فروکش کرد؛ بهسرعت شروع به مدیریت جمعیت بازداشتیها کردند، احکام کیلویی، مثلا ۵ سال برای گلدادن به مامور یا یک استوری، میدادند؛ بعد با ژست بخشش، پابند میدادند و بابت هر پابند، پول هم میگرفتند که مبادا روند غارت متوقف شود! پابند هم کم آوردند و برای مدتی نبود!
زندانیان عادی را هم سهلگیرانهتر آزاد کردند
این تازه وضع شهریست که درگیری شدید(نسبت به برخی شهرها) و مستمر در قیام ژینا نداشت.
۲. یک عضو خانواده یکی از زندانیان عادی در دهدشت بازداشت شده بود و به پدرش گفته بودند برایش غذا از خانه بیاور! در تامین غذای بازداشتشدگان به مشکل خوردند.
۳. در همان روزها برخی از همجرمهای همبندیهایم در زندان داراب (شهرستان استان فارس) به آنها خبر دادند که بخشی از زندان داراب آتش زده شده، اتفاقی که همانموقع پرسوجو کردم و در اخبار انعکاسی نداشت.
۴. به این مثالها اضافه کنید تعداد بسیار زیاد کودکان و نوجوانانی را که حکومت طی این قیام روانه زندان کرد یا برایشان پرونده ساخت، مساله "انسانیت" که برایشان مطرح نیست، قضایی کردن زندگی این تعداد کودک و نوجوان، بحران مدیریتی وسیع ایجاد میکند. به دختر ۱۶ ساله ۸ اتهام شامل محاربه و فساد فیالارض دادهاند.تعداد زیادی دختران زیر ۱۸سال در عادلآباد بودند که سیر قضایی و بازجویی و زندان در قبال آنها،آسیبی که میخوردند و واکنششان، اگر از دید ما فاجعهای انسانیست از دید عاملان قضایی سورئال است.
میگفتند بازجو در بازداشتگاه اطلاعات فریاد میزده که اینجا مهدکودک است.حکومت با همه هزینههایش برای سرکوب، زیرساخت لازم برای مدیریت موفق بازداشتشدگان اعتراضات تودهای در این سطح وسیع و مداوم را ندارد.حضور انبوه جمعیت کنار هم در زندانها با مطالباتی اولیه از زندان که انباشتهتر میشود،در طولانیمدت،حامل خطر امنیتی برای حکومت درون/بیرون زندان است!
بعلاوه حکومت، از فروردین ۱۴۰۱، در تقلا برای کنترل وضعیت اقدام به بازداشت، اجرای حکم و بازگرداندن به زندان حداکثری فعالان سیاسی کرده بود، یک سوی این ماجرا تحمیل خفقان به فضای بیرون زندانهاست، اما حکومت بهخوبی میداند که ماجرا یکسوی دیگر هم دارد، و آن سیاسیتر شدن و فعالتر شدن محیط زندانها بهصورتی جمعیتر است، حتی اگر این پتانسیل بهمرور به سمت بالفعل شدن برود، نفس این بالقوگی مرز دیوار زندان را کمرنگتر میکند، چنانچه همین الان شاهد پیامهای جمعی و اقدامات سیاسی و ابراز همبستگیها بین زندانهای مختلف هستیم.
اقدام به چنین عفو عمومیای با بخشنامهای اینچنین صریح بیش از هرچیز تقلا برای مدیریت اقتصادی_سیاسی دستگاه قضا است که نمیتواند بحرانش را در امر سرکوب حداکثری انکار کند، آنهم در شرایطی که انسجام و توان برای حذف و کشتن، منطقا باید به مرور کمتر شود.
در زمانی که حتی خبر اعدام، خشم جامعه را در سطح واکنشهای جمعی بینظیر (مانند تجمع خیابانی و تجمع جلوی زندان) بالاتر میبرد، بجای آنکه خفقان را فراگیر کند، یعنی مکانیزمهای سرکوب حداکثری مستقیم هر روز بیشتر به بحران میخورند. حفظ همبستگی جمعی و تخطیهای بیشتر جمعی این بحران را بیشتر هم میکند اگر بشود.
اگر طبق سنت قضایی_امنیتی، خودشان از این بخشنامه عدول نکنند و مانع آزادی برخی بشوند، طبق این بخشنامه، علاوه بر برخی معترضین قیام ژینا، با قید تعهد و ندامت و از این دست چیزهای احمقانه، جمعی از زندانیان سیاسی بازداشتی قبل از قیام، بی قید و شرط آزاد میشوند.
🔸مشتاقانه آزادی رفقایمان را انتظار میکشیم و حرمت آزادی را پاس میداریم.
درود بر تکتک مبارزان #زن_زندگی_آزادی و بهامید پیشروی انقلابی هر روز بیشتر ستمدیدگان
تشکیل پرونده جدید برای #لیلا_حسین_زاده
#دانشگاه_تهران
لیلا حسینزاده زندانی سیاسی سابق و فعال دانشجویی با تشکیل پرونده جدید در دادسرای اوین مواجه شدهاست.
این دانشجو در راستای حواشی ایجاد شده در جلسه دفاع از پایاننامهاش اکنون با حکم اخراج از دانشگاه مواجه شده.
تشکیل پرونده (پروندهسازی) جدید نیز حول همین مسئله میباشد.
https://t.me/peshrawcpiran
#دانشگاه_تهران
لیلا حسینزاده زندانی سیاسی سابق و فعال دانشجویی با تشکیل پرونده جدید در دادسرای اوین مواجه شدهاست.
این دانشجو در راستای حواشی ایجاد شده در جلسه دفاع از پایاننامهاش اکنون با حکم اخراج از دانشگاه مواجه شده.
تشکیل پرونده (پروندهسازی) جدید نیز حول همین مسئله میباشد.
https://t.me/peshrawcpiran