💢اطلاعیه #کمیته_مرکزی_کومه_له

⭕️مردم مبارز عزیزان در بند خود را در زندانهای رژیم تنها نمی گذارند

2018-04-14| ۱۳۹۷-۰۱-۲۵
🔺داس مرگ بر بالای سر زندانیان سیاسی اسیر جمهوری اسلامی همچنان در حرکت است. سینا قنبری، وحید حیدری، محسن عادلی، قاسم سواری، سارو قهرمانی، از جمله دستگیر شدگان خیزشهای دیماه گذشته هستند که توسط آدمکشان جمهوری اسلامی در زندانهای مختلف به قتل رسیدند. احتمال دارد که این لیست طولانی تر هم باشد. هنوز صدها تن از بازداشت شدگان متهم به شرکت در این خیزشها در زندان به سر می برند و خطر مرگ جان آنها را تهدید می کند.

در ادامه این اقدامات جنایتکارانه، اکنون خبر می رسد که حکم اعدام رامین حسین پناهی، زندانی سیاسی که در شهریورماه گذشته به اسارت درآمده بود، در بیدادگاه جمهوری اسلامی قطعیت یافته است و بیم آن می رود که رژیم در روزهای آینده دست به ارتکاب جنایتی دیگر بزند و این حکم ضد انسانی به اجرا در آید. پیش از این نیز حکم اعدام "هدایت عبدالله پور" صادر و تایید شده است.

دستگاه قضائی بیدادگر و فاسد جمهوری اسلامی سابقه طولانی در پرونده سازی و نسبت دادن اتهامات واهی به زندانیان سیاسی و عقیدتی دارد. با وجود این هر وجدان بیداری نه تنها اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی، بلکه نفس بازداشت و زندانی کردن آنها را، دارای هر عقیده و مرامی باشند و در ارتباط با هر گروه و سازمانی بوده باشند، محکوم و از آن ابراز تنفر میکند.

اما برای جلوگیری از تداوم آدم کشی های جمهوری اسلامی در زندانها راهی جز تشدید مبارزه با این رژیم در همه عرصه های مبارزه سیاسی و طبقاتی وجود ندارد. تحمیل خواست لغو احکام اعدام و آزادی کلیه زندانیان سیاسی به رژیم یکی از هدفهای اولیه این مبارزات است.

کشتار مبارزین در زندانها، صدور احکام اعدام، بازداشتهای گسترده، همگی بمنظور ارعاب مردم معترض صورت می گیرد. در واقع رژیم با کشتار زندانیان سیاسی، مردم را در بیرون زندانها تهدید می کند. اما اگر مردم نشان دادند که از جان عزیزان در بند خود نخواهند گذشت و به دفاع از زندانیان سیاسی برخواهند خواست، اگر نشان دادند که مرعوب فضائی که رژیم به این ترتیب سعی در ایجاد آن دارد نمی شوند، در این صورت ارتکاب این اعمال برای رژیم دشوارتر و پر هزینه تر خواهد شد و این یگانه راه موثر برای جلوگیری از تداوم شکنجه و کشتار در زندان ها و برای نجات زندانیان دربند و جان رامین حسین پناهی نیز خواهد بود. واقعیت این است که با توجه به سابقه این رژیم در اعمال سیاست ها ضد انسانی در زندانها، تهدید نسبت به جان زندانیان سیاسی و صدور احکام اعدام را بایستی جدی گرفت. دفاع پیگیرانه از این انسانهای در بند، که گناهی جز مخالفت با رژیم حاکم در ایران ندارند، وظیفه عاجلی است که در برابر مردم مبارز و آزادیخواه در کردستان و در سراسر ایران قرار دارد. رژیم بایستی بفهمد که تعرض به جان زندانیان سیاسی بیدفاع، به بهای سنگینی برای وی تمام خواهد شد. به این رژیم باید نشان داد که مردم آزادیخواه و مبارز در کردستان و در سراسر ایران از خون فرزندان در بند خود نخواهند گذشت. برای بازداشتن رژیم از ادامه اعدامها و آزادی زندانیان سیاسی، کاری بیش از محکوم کردن و خشم فرو خفته، ضروری است.

کومه له مردم کردستان را به دفاع قدرتمندانه از جان رامین حسین پناهی و از کلیه زندانیان سیاسی در بند جمهوری اسلامی فرا میخواند. این زندانیان فرزندان مردمی هستند که چهار دهه است در مقابل زورگوئی و ستمگری و پایمال شدن حقوق اولیه شان مقاومت میکنند و در مقابل سلطه این رژیم سر تسلیم فرود نیاورده اند. رژیم جمهوری اسلامی باید بداند که با اینگونه اعمال نه تنها مردم کردستان را مرعوب نخواهد کرد، بلکه آتشفشان خشم آنها را شعله ورتر خواهد ساخت.

کمیته مرکزی کومه له
سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
26 فروردین 1397

https://t.me/peshrawcpiran
#پیشرو

💢 #اطلاعیه #کمیته_مرکزی حزب کمونیست ایران به مناسبت اول ماه مه #روز_جهانی_کارگر
(2018h


2018-04-19| ۱۳۹۷-۰۱-۳۰
⭕️به اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر نزدیک می شویم. در این روز کارگران همه کشورها، آگاهی طبقاتی شان، آگاهی بر شرایط زندگی، کار و مبارزه شان و آگاهی بر راه رهایی از ستم و استثمار نظام سرمایه داری را به نمایش می گذارند. کارگران نشان می دهند که نظام استثمارگر و ظالمانه سرمایه داری جاودانه و ابدی نیست، نشان می دهند که سرمایه داری پایان تاریخ نیست. کارگران جهان در این روز بر همبستگی بین المللی صفوف شان، و بر مبارزه جهانی طبقه کارگر برای برانداختن نظام بردگی سرمایه داری تأکید می کنند. اول مه، روز کارگر فراخوانی است به صدها میلیون زن و مرد کارگر از هر ملیت و یا هر نژاد و رنگ پوست، تا در این روز در یک آکسیون مشترک، چرخ های تولید سرمایه داری را از حرکت باز دارند، اعتصابی جهانی بر پا کنند، و نیروی خود را با طرح عاجل ترین خواسته هایشان رودرروی طبقه سرمایه دار و دولت های حامی آن قرار دهند. 

در ایران، روند رو به گسترش مبارزات کارگران طی بیش از یک دهه گذشته، دستاوردهای عظیمی برای طبقه کارگر در بر داشته است. نتایج محدود اقتصادی این مبارزات، در این واقعیت که این جنبش مطالباتی دستاوردها و پیامدهای اخلاقی و سیاسی با ارزشی برای طبقه کارگر در بر داشته است، تغییری نمی دهد. اعتصاب ها، قدرت اتحاد را به کارگران نشان داده اند؛ به آنها آموخته اند که تعرض سرمایه را با مبارزاه متحدانه پاسخ دهند؛ به آنها نشان داده اند که کارگر سازمان یافته تا چه حد می تواند برای سرمایه هراس انگیز باشد. بدون این مبارزه و بدون این جنبش مطالباتی، طبقه کارگر توده ای سرخورده و بی افق می بود. طبقه کارگر ایران در جریان بیش از یک دهه مبارزه فعال اقتصادی و صنفی که خصلتی سیاسی داشته است بیش از هر مقطع تاریخی دیگری هویت یابی طبقاتی خودش را به آحاد این طبقه اجتماعی بسط داده است. بدون روند رو به گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری طی یک دهه گذشته و بویژه در طی چند سال اخیر و تأثیرات آن بر فضای سیاسی جامعه، خیزش سراسری دی ماه با این ابعاد خیره کننده اش اتفاق نمی افتاد. این جنبش اعتراضی و اعتصابی نشان می دهد که طبقه کارگر امید به تغییر و دگرگونی را از دست نداده است و همین زمینه های بسیار مناسبی را بری رشد و پیشروی جنبش سوسیالیستی این طبقه فراهم آورده است. 

این دستاوردها و پیکار عظیم طبقاتی علیه سرمایه داران، به بهای فداکاری های کارگران صورت گرفته است. آنها بهای مبارزه برای کسب آزادی و برخورداری از یک زندگی بهتر را با اخراج های دسته جمعی، با تحمل ضربه های شلاق، روانه کردن فعالین و رهبرانشان به زندان و شکنجه گاه و سلول های مرگ پرداخته اند. اما به رغم این سرکوب گری ها نیرویی نیست که قادر به درهم شکستن مبارزات کارگران این دشمن داخلی حکومت اسلامی سرمایه داران باشد، چرا که طبقه سرمایه دار حاکم و حکومت اسلامی، تنها با نیروی کار کارگران زنده هستند. نیرویی نیست که بتواند میلیون ها کارگری را که بیش از پیش به آگاهی طبقاتی دست می یابند، متحد می شوند و سازمان می یابند، درهم بشکند. 

روند رویدادها در ایران، بحران ها و تنگناهای چند جانبه ای که رژیم به آنها گرفتار آمده است و درماندگی در کنترل این بحران ها و ناتوانی در ایجاد بهبودی ولو جزئی در زندگی توده های محروم جامعه، بیداری هر چه گسترده تر توده های کارگر و گسترش مبارزات کارگری و توده ای را به امری اجتناب ناپذیر تبدیل کرده است. تداوم سیاست های نئولیبرالی از یکسو و از سوی دیگر برملا شدن پرونده اختلاس و دزدی های هزاران میلیارد تومانی و افشای جنایات هولناکی که سران این رژیم در حق مردم ایران انجام داده اند، همچنین تحمیل هزینه سنگین دخالت نظامی و حمایت از جریان های تروریستی در کانون های بحران خاورمیانه به مردم ایران، در حالی که بیش از ۵۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر بسر می برند با وضوح و روشنی بیشتری گندیدگی حکومت جنایتکار اسلامی را برملا ساخته است. این اوضاع بخش های مختلف طبقه کارگر را نسبت به مسائل و امور سیاسی حساس کرده است. این شرایط تکامل و ارتقاء سازمانیابی طبقه کارگر برای پیشبرد مبارزه متحدانه سراسری و به مراتب قاطعانه تری را می طلبد. 

تنها طبقه کارگر سازمان یافته و برخوردار از آگاهی طبقاتی قادر است و می تواند رژیم گندیده جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری را در راستای تأمین خواسته های کارگران و مردم ایران به زیر بکشد. تنها طبقه کارگرسازمان یافته و برخودار از آگاهی طبقاتی است که می تواند تلاش های نیروهای رنگارنگ اپوزیسیون بورژوایی ایران و قدرت های بزرگ سرمایه داری برای به به بیراهه بردن مبارزات مردم ایران و برای عقیم گذاشتن تحولات انقلابی در ایران را به شکست بکشاند.
@Peshrawcpiran
👇👇👇