زنده باد انقلاب کارگری

ما خواهان برپایی یک انقلاب کارگری هستیم. کار این انقلاب نه صرفا سرنگونی یک رژیم معین و در هم شکستن ماشین سرکوب آن، بکله در عین حال انقلاب برای به زیر کشیدن طبقه ایست که از لحاظ اقتصادی و سیاسی، حاکم بر مقدرات این جامعه است. هدف این انقلاب برچیدن نظام استثمارگر و طبقه حاکمه است. ما خواهان انقلابی هستیم که این جامعه را از بنیاد دگرگون کند. این انقلاب مالکیت خصوصی اقلیتی بر ابزارهای تولید را ملغی خواهد کرد و قدرت و ثروت جامعه را به صاحبان اصلی آن خواهد سپرد.

اما این انقلاب جز با بسیج و سازماندهی طبقه کارگر تنها طبقه ای که هیچ نفعی در حفظ مناسبات تولید کهن ندارد در یک مقیاس اجتماعی بر پا نمی شود و به پیروزی نمی رسد. طبقه کارگری که قادر شده باشد رهبری کل جامعه را در این دگرگونی بزرگ سیاسی و اجتماعی بر عهده بگیرد. در جریان شکل گیری این انقلاب طبقه کارگر توان اجتماعی خود را می شناسد، از هر پیروزی، عقب نشینی و یاشکستی، برای تداوم حرکت خود نیرو می گیرد، آگاهتر می شود. سازمان یافته تر می شود وبدیل سیاسی خود را می سازد و در مقیاس کل جامعه بدان مقبولیت می بخشد.

طبقه کارگر در جریان مبارزه و تدارک انقلاب آگاهی طبقاتی خود را بالا می برد، تشکل های طبقاتی و توده ای خود را برپا می دارد، در حزب سیاسی خود متشکل می شود، و در جر یان انقلاب و سازماندهی قیام ، درعین حال خود را برای سازمان دادن به مثابه دولت و طبقه حاکم نیز آماده میسازد. نه فقط تصرف قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر به اراده جمعی اکثریت قاطع این طبقه وابسته است، بکله تحول اقتصادی از سرمایه داری به سوسیالیزم نیز تنها به وسیله این طبقه امکان پذیر است. از این رو برای حزب کمونیست ایران کسب قدرت سیاسی در متن یک انقلاب، معنایی جز برقراری حکومت کارگری توسط توده کارگران ندارد.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب کارگری
حزب کمونیست ایران

https://cpiran.org
https://komala.co

#برگی_از_تاریخ

اعتصاب خونین کارگری سال ۱۳۵۰ سالگرد اعتصاب کارگران جهان چیت کرج، و به رگبار بستن کارگران معترض جهان‌چیت کرج توسط مأموران رژیم شاه در ۸ اردیبهشت ۱۳۵۰

اردیبهشت سال ۱۳۵۰ شاهد یکی از بزرگترین و فاجعه‌بارترین اعتصابات کارگری در ایران قبل از انقلاب است. کارگران کارخانه‌ی جهان چیت کرج در اعتراض به دستمزد کم، ساعات کار طولانی و نبود بیمه به مدت سه روز دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب که از تاریخ ۶ اردیبهشت شروع شده بود در تاریخ ۸ اردیبهشت با حمله‌ی گروهی از ماموران امنیتی رژیم شاه کارگران به رگبار بسته شدند.

کارگران جهان چیت از ششم تا هشتم اردیبهشت‌ ماه ۱۳۵۰ به مدت سه روز در اعتراض به دستمزد پایین، ساعات کاری زیاد و بیمه نشدن و شرایط بد کاری دست به اعتراض و اعتصاب زدند. اعتصاب سه روزه و تجمع در محوطه‌ی کارخانه نتیجه‌ای نداد و کارگران تصمیم گرفتند به سمت وزارت کار در تهران راهپیمایی کنند. در میان راه، ساعت ۵ بعد از ظهر وقتی که کارگران به کاروانسرای سنگی رسیده بودند، ژاندارم‌ها به سمت کارگران یورش می‌برند و آنها را به رگبار می‌بندند؛ در این حادثه ۳ کارگر کشته و تعداد زیادی مصدوم می‌شوند.

یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۴
۸ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1