آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت(۸ تا ۱۴ فروردین ۱۴۰۴)

ــ سهراب پاکزاد، خواننده‌ی پاپ، در پی انتشار کلیپ کنسرت اخیرش که رسانه‌های رسمی «غیراخلاقی» شمرده‌اند بازداشت و صفحه‌ی اینستاگرام او مسدود شد. عوامل برگزاری کنسرت و کارگردان کلیپ نیز با برخورد قضایی روبه‌رو شده‌اند.

ــ وحید اشتری، روزنامه‌نگار، در صفحه‌ی شخصی خود اعلام کرد که برای تحمل ۲ سال حبس (بابت انتشار مطلبی درباره‌ی زمین‌خواری در منطقه‌ی هفت‌سنگان در سال ۱۳۹۹) به اجرای احکام دادسرای قزوین احضار شده است.
ــ منصور و محمود مردانی، نوکیشان مسیحی، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در دادگاه انقلاب شهرستان لنجان هر یک به ۴ سال حبس تعزیری و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدند.
ــ حکم اعدام حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، فعال سیاسی محبوس در زندان ارومیه به اتهام «بغی از طریق عضویت در یکی از احزاب مخالف»، در دیوان عالی کشور تأیید شد.
ــ فرمانده انتظامی میاندواب از بازداشت فردی (بدون ذکر هویت) به اتهام «ترویج بی‌بندوباری و نشر محتوای مجرمانه در فضای مجازی» خبر داد.
ــ معین رباطی، ترانه‌سرای ساکن بهشهر، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در دادگاه تجدیدنظر استان مازندران به پرداخت ۸۰ میلیون تومان جزای نقدی بدل از حبس محکوم شد.
ــ‌ مصطفی مهرآیین، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، در پی انتشار نامه‌ای انتقادی خطاب به «رهبر جمهوری اسلامی» به دادسرای فرهنگ و رسانه احضار شد.

ــ برگزاری کنسرت یکی از خوانندگان (حامد همایون) با وجود اخذ مجوزهای لازم از وزارت ارشاد به دستور مسئولان شهرداری کرمان لغو شد.
ــ سازمان دیده‌بان حقوق بشر با انتشار بیانیه‌ای ضمن تأکید بر آزادی بدون قیدوشرط همه‌ی فعالان حقوق بشر افزوده است که، بر اساس قواعد حداقلیِ سازمان ملل برای رفتار با زندانیان، زندانیان بیمار که نیاز به درمان تخصصی دارند باید به مراکز تخصصی یا بیمارستان‌های عمومی منتقل شوند و «محرومیت از مراقبت‌های پزشکی برای افراد بازداشت‌شده می‌تواند مصداق شکنجه و سایر رفتارهای ظالمانه باشد که طبق قوانین بین‌المللی کاملاً ممنوع است».

سه‌شنبه ۱۲ فروردین
ــ‌ ابوالحسن منتظر، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، در پی شرایط نامساعد جسمی از زندان قزل‌حصار کرج به بیمارستان منتقل شد.
ــ زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۳۸ زندان کشور در شصت‌ودومین هفته‌ی این کارزار با اعلام اعتصاب غذا از تمامی مردم آزادی‌خواه خواستند در همراهی با اعتراض خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام «در مکان‌های عمومی، مقابل زندان‌ها یا هر مکان دیگر تجمع اعتراضی برگزار کنند».

چهارشنبه ۱۳ فروردین
ــ شماری از شهروندان ساکن رشت در پی انتشار کلیپی از شادی و پایکویی آنان به مناسبت نوروز در میدان شهرداری این شهر، به دستور دادستان تحت پیگرد قضایی قرار گرفتند.
ــ ضیاء نبوی، فعال مدنی، که دوران محکومیت به یک سال حبس (در اعتراض به مسمومیت دانش‌آموزان و شرکت در تجمع اعتراضی دانشگاه علامه) را در زندان اوین به پایان رسانده بود، با اجرای حکم یک سال حبس دیگر بابت پرونده‌ی اعتراض به سرنگونی هواپیمایی اوکراینی در زندان باقی ماند.

ــ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، با تصویب یک قطعنامه، نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران را محکوم و مأموریت گزارش‌گر ویژه و هیئت حقیقت‌یاب مستقل را یک‌سال دیگر تمدید کرد.

بنا بر گزارش‌ها در هفته‌ای که گذشت:

ــ شماری از فعالان مدنی و سیاسی در شهرهای خاش، سرباز، ارومیه، بوکان، سنندج، اشنویه و دهلران بدون ارائه‌ی حکم قضایی و مشخص‌ بودن اتهام و محل نگهداری بازداشت شدند و شماری از بازداشت‌شدگان پیشین از جمله ارغوان فلاحی، لیلا قلی‌خانی و طاهر حاجی‌قربانی با وجود گذشت مدت‌ها از زمان بازداشت هم‌چنان بلاتکلیف در حبس به سر بردند.
ــ برخی از زندانیان سیاسی ازجمله وریشه مرادی و مرضیه فارسی (زندان اوین)، پیمان فرح‌آور (زندان لاکان رشت) و ماجد ساری (زندان مرکزی اهواز) با وجود نیاز به رسیدگی پزشکی تخصصی هم‌چنان از اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان محروم ماندند.

بازنشر:
شنبه ۱۶ فروردین ماه
۵ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

🔴#سخن_روز
🔹آینده قدرت سیاسی در کردستان، حاکمیت احزاب یا حاکمیت شورایی مردم؟

تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://t.me/KomalaCpiranTv
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co

#سخن_روز
آینده قدرت سیاسی در کردستان،
حاکمیت احزاب یا حاکمیت شورایی مردم؟

کردستان ایران یکی از کانون های داغ مبارزه انقلابی علیه رژیم جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه گذشته بوده است. کارگران و زحمتکشان و مردم ستمدیده کردستان در جریان این مبارزه، عرصه های مختلف حیات اجتماعی را به میدان رویارویی با حکومت اسلامی تبدیل و بر متن این مبارزه سیاست ها و عملکرد احزاب سیاسی موجود در کردستان را تجربه کردند. بخش هایی از کارگران و زحمتکشان و زنان ستمدیده کردستان در جریان تجربه مبارزاتی خود و در نتیجه فعالیت آگاهگرانه کومه له و دیگر فعالین کمونیست به نادرستی بسیاری از سیاست های احزاب ناسیونالیست آگاهی پیدا کرده اند. اما این احزب همچنان در صحنه سیاسی جامعه حضور دارند و در راستای پیشبرد استراتژی سیاسی خود تلاش می کنند. احزاب ناسیونالیست بیش از بیست سال مردم را به همگرایی با اصلاح طلبان حکومتی تشویق می کردند و در جریان نمایش های انتخاباتی حکومتی به آنها توصیه می کردند در مقابل دروغ بزرگ انتخاب بد در برابر بدتر به اصلاح طلبان حکومتی رأی بدهند. بارها آنها را به مذاکرات با رژیم جمهوری اسلامی دلخوش و مردم را به دست رو دست گذاشتن و نشستن در انتظار نتایج این مذاکرات ترغیب می کردند. مردم را به هم پیمانی با جریانات ارتجاعی اپوزیسیون بورژوازی در سطح سراسری، که پافشاری بر تمامیت ارضی ایران بخشی از هویت آنان بود دلخوش می کردند. در جریان جنبش انقلابی ژینا، بعضا با سلطنت طلب وارد ائتلاف شدند و تلاش کردند تا دست مردم کردستان را در دست این فاشیست ها بگذارند و یا امید بستن به فشارهای حداکثری دولت ترامپ را تبلیغ می کردند. بخش هایی از مردم کردستان در جریان تجربه مبارزاتی خود به نادرستی بسیاری از این سیاست ها رسیده اند.

ادامه سخن روز در لینک زیر:
https://tinyurl.com/28rn37yq

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

هزاران نفر در شهر واشنگتن، امریکا علیه ترامپ و ماسک تظاهرات کردند.

معترضان با نام "دست ها را به دست هم دهیم" اعتراضات علیه سیاست های دولت را گسترش داده، و هم اکنون در حال برگزاری است.

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

بازداشت دانشجوی دانشگاه اراک در اصفهان


#امیرحسین_باقری_علویجه، دانشجوی کارشناسی‌ارشد دانشگاه اراک، بامداد روز ۱۳ فروردین ۱۴۰۴ با یورش مأمورین امنیتی به منزلش در شهر علویجه‌ی اصفهان بازداشت شد. او پیش از این دانشجوی دانشکده هنرهای ‌زیبای دانشگاه تهران بود.

بنابر اخبار رسیده، ایشان به دلیل بیماری‌های خاص نیازمند استفاده از دارو است و عدم دسترسی به دارو می‌تواند امنیت جانی این دانشجو را با خطر جدی مواجه کند.

لازم به ذکر است تا بدین لحظه از دلایل این بازداشت، نهاد بازداشت‌کننده و محل نگهداری وی  اطلاعاتی در دست نیست.

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

✍ليلا كردبچه

برقص!
پیش از انکه پروانه‌ها
خاطره گل‌های پیراهنت را
برای شکوفه‌های پلاسیده
تعریف کنند و
حریر نازکِ دامنت را
دست‌های زِبر زندگی نخ‌کش کند!

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

🚩اکتبر سُرخ می آید

🎙دکلمه: رفیق زنده یاد، ناصح مردوخ

اکتبر سُرخ می آید.
اکتبر سُرخ کارگران،
اکتبر سُرخ سربازان،
اکتبرسُرخ برزگران گرسنه،
اکتبرسُرخ می آید!
از این انبوه مهاجم
و زمین پیر در زیر گامهای جوانش
به خویش می لرزد.
.....

زنده باد انقلاب سُرخ پرولتاریا

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

حرف و عمل

✍️و. ای. لنین
ما در روسیه مدام مرتکب این اشتباه می‌شویم که دربارۀ شعارها یا تاکتیکهای یک حزب یا گروه خاص و گرایش عمومی آن، از روی مقاصد و انگیزه‌هایی که خود آن گروه ادعا می‌کند، قضاوت می‌کنیم. چنین قضاوتی بی‌ارزش است. همانطور که مدتها پیش گفته شده، راه جهنم با نیّات خوب فرش شده است.

چیزی که عاقبت و اهمیّت شعارها، تاکتیکها یا بطور کلی گرایش یک حزب یا گروه خاص را تعیین می‌کند، نه مقاصد، انگیزه‌ها یا کلمات بلکه موقعیت عینی، که مستقل از آنهاست، می‌باشد.

بگذارید از این دیدگاه به تحلیل مهمترین مسائل جنبش جاری طبقه کارگر بپردازیم. حتی مطابق تخمینهای روزنامه‌های بورژوایی رچ و روسکویه اسلوو، که همواره در چنین قضایایی ارقامی کاهش داده شده ارائه می‌دهند، بیش از ٦٢٠٠٠ کارگر در اعتصاب سن پترزبورگ در ١ تا ٣ ژوئیه شرکت کردند.

بنابراین، ما با این حقیقت مواجه هستیم که یک توده بیش از ٦٠٠٠٠ نفره دست به عمل زده است. همانطور که می‌دانیم، اعتراض برعلیه فشار وارده بر مطبوعات طبقۀ کارگر، توقیف روزانۀ روزنامه‌ها و غیره و غیره، دلیل بی‌واسطۀ اعتصاب بود. ما همچنین از طریق گزارشهایی که حتی در روزنامه‌هایی نظیر نوویه ورمیا، رچ، سوورمنکا[١] و روسکویه اسلوو منتشر می‌شوند، می‌دانیم که کارگران، از طریق سخنرانیهایشان و سایر روشها، بر روی اهمیّت کشوری این اعتصاب تأکید نمودند.

طبقات مختلف جامعۀ روسیه چگونه به این رویداد واکنش نشان دادند؟ چه موضعی گرفتند؟
می دانیم که راسیا[٢]، زمشچینا و روزنامه‌های مشابه‌شان همان اظهارات تند محکوم کننده – که معمولا همراه با ناپخته‌ترین ناسزاگویی، تهدید و غیره هستند – را چاپ کردند. چیز جدیدی در این رفتارشان وجود ندارد. رفتارشان قابل فهم و اجتناب‌ناپذیر است.

چیزی که خیلی جدیدتر است بی‌تفاوتی شگفت انگیز بورژوازی، آنطور که در بی‌تفاوتی روزنامه‌هایی بورژوایی منعکس گشته، می‌باشد؛ بعلاوه، در موارد متعددی، این بی‌تفاوتی به برخورد منفی تغییر می‌یابد، در حالی که آن اقدامات طبقۀ کارگر که اهمیّت کمتری داشتند و از لحاظ تعداد شرکت کنندگان کوچکتر بودند (١٧ یا ١٨ سال پیش)، با موافقت آشکار جامعۀ لیبرال-بورژوا همراه می‌شدند. بدون شک، ما در اینجا یک گردش تعیین کنندۀ لیبرالی به سمت راست، در جهت دوری از دمکراسی و بر ضد دمکراسی را داریم.

یکی از روزنامه‌هایی که اگر پرخواننده‌ترین روزنامۀ روسیه نباشد، یکی از پرخواننده‌ترین روزنامه‌هاست (روسکویه اسلوو لیبرال)، با اشاره به حوادث ٣-١ ژوئیه در سن پترزبورگ نوشت:
«جالب است که به نحوۀ برخورد به این اعتصاب از جانب روزنامه‌های سوسیال دمکراتیک منتشره در سن پترزبورگ توجه کنیم. پرودای سوسیال دمکرات بخش قابل توجهی از روزنامه را به اعتصاب دیروز [تاریخ نگارش ٣ ژوئیه است] اختصاص می‌دهد، ولی روزنامۀ لوچ، ارگان باصطلاح انحلال‌طلبان، خود را به انتشار یادداشتی کوتاه دربارۀ اعتصاب محدود می‌سازد و سرمقاله‌ای به اعتصابات سیاسی اختصاص می‌دهد [لوچ، ٢ ژوئیه] که در آن این روزنامه برعلیه چنین اقداماتی توسط کارگران اعتراض می‌کند.»(روسکویه اسلوو، ٣ ژوئیۀ ١٩١٣)
حقایق چنین هستند. خصومت از جانب مرتجعین. بی‌تفاوتی و انکار از جانب لیبرالها و انحلال‌طلبان. وحدت لیبرالیسم و انحلال‌طلبی در کردار. وحدت اقدام توده‌ای طبقۀ کارگر، که تنها در مبارزه علیه انحلال‌طلبان میسر می‌باشد.
پرولتاریا نمی‌تواند جز از طریق مبارزه‌ای قاطع برعلیه انحلال‌طلبان، که در واقع کاملا متکی به لیبرالیسم می‌باشند، وظیفۀ دمکراتیکش را انجام دهد، به عنوان پیشرو عمل کند، به توده‌های مردم خدمت نموده و به آنها آموزش و وحدت بخشد.

لیبرالها نیز معمولاً از کرسی خطابۀ دوما وانمود می‌کنند که رادیکال هستند، و به همان خوبی شِبهِ مارکسیستها یا عناصر متزلزل این کار را انجام می‌دهند، ولی این کار لیبرالها را از مبارزه کردن (با کمک انحلال‌طلبان) برعلیه آرمانهای دمکراتیک توده‌ها در خارج از دوما باز نمی‌دارد.

رابوچایا پراودا، شمارۀ ٣
۱۶ ژوئیۀ ١٩١٣
مجموعه آثار لنین، جلد ١٩

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

🟣 تو را با همان تصویر به خاطر دارم، شریفه‌ی آزاد و رها
 
نویسنده: فروغ سمیع‌نیا


از اعزام به بیمارستان به‌خاطر پای‌ات برگشته‌ای. می‌پرسم: «شریفه بعد از مدت‌ها چه حسی داشتی از دیدن بیرون، اون هم از پشت شیشه‌ی ماشین؟» می‌گویی: «بیرون همچنان دلگیر بود. همین اوایل شهر که رسیدیم، بچه‌ای رو دیدم که سرش توی سطل زباله بود و مستاصل جستجو می‌کرد، دلم گرفت…»

سکوت می‌کنم. این اولین چیزی است که به چشم شریفه محمدی بعد از یک‌سال دوری از فضای بیرون زندان می‌آید. با خودم فکر می‌کنم چگونه قاضی خودش را راضی کرده تا به تو حکم اعدام بدهد؟

دیوان، حکم اعدام‌ات را نقض کرده و ما خوشحالیم. همدیگر را در آغوش می‌گیریم و تاکید می‌کنیم: «خب معلوم بود که حکم می‌شکنه!حالا گویا اشتباهی در صدور حکم اولیه شده بود. چطور می‌خواستن برای فعالیت صنفی حکم اعدام بدن؟» یکی می‌پرسد: «حالا تموم شد؟ ممکنه باز شعبه‌ی هم‌عرض هم حکم اعدام رو تکرار کنه؟» همه هم‌صدا می‌خندیم و می‌گوییم: «نه! دیگه تموم شد. فقط باید امیدوار باشیم مدت حبس هم جوری باشه که زود آزاد شوی.»

روزی که شعبه‌ی هم‌عرض حکم اعدام را تکرار کرد، من نبودم. نمی‌دانم چطور این شوک که از حکم اعدام اول هم بدتر بود را در زندان تحمل کردی. ممکن است همه‌چیز این همه بی‌رحمانه ادامه پیدا کند و هیچ نهاد، فرد و یا قانونی هم نباشد که چنین روند ناعادلانه‌ای را متوقف کند؟

نوشته بودی بعد از ابلاغ حکم، خودت را جمع کردی تا به ملاقات آیدین بروی و تولدش را این‌بار در سالن ملاقات جشن بگیرید. تصور این‌همه بی‌رحمی همچنان سخت است، با اینکه تو اولین نفری نیستی که چنان بی‌رحمانه مورد شقاوت و ظلم قرار گرفته‌ای، اما ظلم، هرچندبار هم که تکرار شود باز قابل‌پذیرش نیست. شعبه‌ی هم‌عرض دوباره حکم اعدام صادر کرده است. رییس شعبه هم‌عرض، پسر همان قاضی اولی است که به تو حکم اعدام داده بود. پسری بر رای پدرش مهر تایید زده تا زندگی یک انسان دوباره پشت میله‌های زندان به انتظار کورسویی از عدالت سپری شود.

رنج‌نامه‌ای که نوشته بودی را خواندم. حالا همه می‌دانند بخشی از آنچه بر شریفه گذشته چه بوده است. هر چند همه‌چیز را نگفتی. نگفتی که پس از انتقال از سنندج به رشت به اتاق قرنطینه‌ی زندان منتقل شدی. آنجا قبل از آمدن ما وقتی تو تنها زندانی سیاسی زندان لاکان بودی، هنوز قرنطینه بود و انواع زندانیان می‌آمدند و بعد از چند روز به بند می‌رفتند. نگفتی چگونه در آن وضعیت غیربهداشتی زندگی کردی. نگفتی چندین‌بار از سوی زندانیان خاص تهدید شدی. از عفونت پای‌ات ننوشتی و از نبود دکتر متخصص در زندان لاکان که باعث تشدید عفونت انگشت‌ات شد. از نبود اتاق ملاقات و سالنی برای ورزش که به جسم‌ات آسیب زد هم نگفته‌ای. تو اگر بنا بود همه‌ی رنج‌هایی را که در این یک‌سال و چهار ماه متحمل شده‌ای را می‌نوشتی شاید طوماری می‌شد، هر چند می‌دانم که خسته‌ای و حتی توانی برای نوشتن از این‌همه رنج هم نمانده است. اما ما که مدت هر چند کوتاهی با تو هم‌بند بودیم می‌توانیم شاهدانی باشیم بر رنج زنی که که زندگی‌اش از ۱۴ آذر ۱۴۰۲ دستخوش کابوسی عجیب شد و هر روز این کابوس دردناک‌تر می‌شود.

ما رفقایت در بیرون از زندان وظیفه‌ی خود و همه‌ی انسان‌های آزاده می‌دانیم که به چنین حکمی اعتراض کنیم و قوه قضاییه گیلان باید درباره‌ی حکمی که به تو داده پاسخگو باشد و حداقل برای ما دوستان و همشهریان‌ات شفاف بگوید که چرا یک فعال کارگری باید برای فعالیت صنفی‌اش با چنین حکمی روبرو شده و زندگی خود و همسر و فرزندش بیش از یک‌سال دچار چنین بحرانی گردد؟

اما در پایان، اگر تو سال‌ها هم در زندان بمانی، من تو را مانند روز اولی که بعد از مدت‌ها اعتراض، کفش ورزشی در اختیارمان قرار دادند به یاد می‌آورم. همان روزی که بعد از یک‌سال کفش پوشیدی و در هواخوری کوچک زندان همچون آهویی تیزپا می‌دویدی و از شدت شعف فریاد میزدی…

من تو را با همان تصویر به‌خاطر سپرده‌ام. شریفه محمدیِ آزاد و رها.
 

⚪️ از صفحه‌ی اینستاگرام فروغ سمیع‌نیا

بازنشر:
یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

اصفهان فیلمی دیگر از خشم بازنشستگان فولاد اصفهان در خیابان نشاط

با فریادهای کوبنده:
«آهای رئیس دولت، دروغ گفتی به ملت»
اعتراض خود را به وعده‌های توخالی، پرداخت‌های ناقص و بی‌عدالتی عریان اعلام کردند.

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

تجمع اعتراضی کارگران مجتمع هفت تپه در اعتراض به کم‌آبی مزارع نیشکر

اعتراض کارگران مجتمع هفت تپه نسبت به کم‌آبی مزارع نیشکر هفت تپه شدت گرفت. این تجمع اعتراضی به علت کاهش میزان آب تخصیص داده شده به مزارع نیشکر هفت تپه برگزار شده است.

مشکل جدی کم‌آبی: کارگران این مجتمع با اشاره به کاهش شدید میزان آب تخصیص داده شده از سوی شرکت تامین آب خوزستان برای مزارع نیشکر هفت تپه در سال جاری نسبت به سال گذشته، از مسئولین خواستار حل این بحران هستند.

آن‌ها می‌گویند که این وضعیت بحرانی نه تنها به تولید آسیب می‌زند، بلکه زندگی و معیشت هزاران نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

کرمانشاه تجمع اعتراضی نانوایان کرمانشاه مقابل استانداری

تجمع اعتراضی نانوایان در اعتراض به وضعیت بحرانی خود برگزار شد. این تجمعات در اعتراض به مشکلات معیشتی، افزایش هزینه‌ها و بی‌توجهی مسئولین به شرایط سخت نانوایان صورت گرفت.

لازم به ذکر است آنها اعلام کرده اند: ادامه تجمع نانوایان کشور در تاریخ ۲۰ فروردین ماه (چهارشنبه ساعت ۹ صبح) مقابل اتحادیه شهرستان‌ها و یا فرمانداری‌ها برگزار خواهد شد. نانوایان در این تجمعات بر لزوم رسیدگی فوری به وضعیت نان و تامین معیشت خود تاکید دارند.

یکشنبه ۱۷ فروردین ماه
۶ آوریل ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1