Dërgo salavate për këtë njeri që zemra e do shumë e lutet me të Allahu të na bashkojë! ❤️
Tregon Aisha رضي الله عنها: “Një ditë prej ditësh, pash se i Dërguari i Allahut ﷺ ishte në humor të mirë, andaj edhe ju drejtova: “O i Dërguari i Allahut! Lutju Allahut për mua!”
“O Allah! Falja Aishes gjynahet e kaluara dhe ato që vijnë pas, të fshehtat dhe të dukshmet!” U lut ai ﷺ.
Fillova të buzëqesh derisa edhe kokën e vendosa në prehrin e tij nga gëzimi.
“Të bën të lumtur lutja ime?” Pyeti ai ﷺ.
“E si vallë s'më lumturon ajo?!” Ja ktheva unë.
“Pasha Allahun! Këtë lutje e bëj në çdo namaz për Ummetin tim.” Shtoi ai ﷺ. ❤️
— Transmeton Tirmidhiu
Allahumme sali ue selim alaa nebijjina Muhammed ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Tregon Aisha رضي الله عنها: “Një ditë prej ditësh, pash se i Dërguari i Allahut ﷺ ishte në humor të mirë, andaj edhe ju drejtova: “O i Dërguari i Allahut! Lutju Allahut për mua!”
“O Allah! Falja Aishes gjynahet e kaluara dhe ato që vijnë pas, të fshehtat dhe të dukshmet!” U lut ai ﷺ.
Fillova të buzëqesh derisa edhe kokën e vendosa në prehrin e tij nga gëzimi.
“Të bën të lumtur lutja ime?” Pyeti ai ﷺ.
“E si vallë s'më lumturon ajo?!” Ja ktheva unë.
“Pasha Allahun! Këtë lutje e bëj në çdo namaz për Ummetin tim.” Shtoi ai ﷺ. ❤️
— Transmeton Tirmidhiu
Allahumme sali ue selim alaa nebijjina Muhammed ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Verbëria që dëmton e njeriun tek feja është verbëria e zemrës, që e pengon atë të shohë të vërtetën, ashtu si verbëria e syve nuk e lë njeriun që të shohë botën, por verbëria e syve është thjesht një sprovë e kësaj jete.
129 U quajt dënimi i “Hijes” sepse Allahu i Lartësuar u solli një ré në qiell në ato ditë të nxehta dhe përvëluese, pikërisht kur ata po kërkonin një hije që të gjenin pak freski. Kështu, ata u mblodhën të gjithë nën atë hije, që nuk do të ishte aspak freskuese për ta. Pikërisht atje ku prisnin të gjenin freski, Zoti i përvëloi me një ndëshkim të dhembshëm, e kështu mbetën në të si kufoma të ftohta, duke i lënë shtëpitë e tyre të shkreta. Ashtu nisën rrugën drejt vendit të ndëshkimit dhe dëshpërimit të përjetshëm.
— Tefsiri i Sadit
129 U quajt dënimi i “Hijes” sepse Allahu i Lartësuar u solli një ré në qiell në ato ditë të nxehta dhe përvëluese, pikërisht kur ata po kërkonin një hije që të gjenin pak freski. Kështu, ata u mblodhën të gjithë nën atë hije, që nuk do të ishte aspak freskuese për ta. Pikërisht atje ku prisnin të gjenin freski, Zoti i përvëloi me një ndëshkim të dhembshëm, e kështu mbetën në të si kufoma të ftohta, duke i lënë shtëpitë e tyre të shkreta. Ashtu nisën rrugën drejt vendit të ndëshkimit dhe dëshpërimit të përjetshëm.
— Tefsiri i Sadit
Ibën Kajimi, rahimehullah, ka thënë:
"Nga rregullat dhe urtësitë e sheriatit gjithashtu është se ai që ka punë të mira shumë dhe të mëdha, si dhe ka ndikim të dukshëm në Islam, arsyetohet me gjëra që të tjerët nuk arsyetohen dhe i falet për gjëra që të tjerëve nuk u falen, sepse është e vërtetë që mëkati është i fëlliqur, por kur uji arrin sasinë e madhe, nuk e bart fëlliqësirën”.
📚 "Miftahu daris seadeh" (1/176)
"Nga rregullat dhe urtësitë e sheriatit gjithashtu është se ai që ka punë të mira shumë dhe të mëdha, si dhe ka ndikim të dukshëm në Islam, arsyetohet me gjëra që të tjerët nuk arsyetohen dhe i falet për gjëra që të tjerëve nuk u falen, sepse është e vërtetë që mëkati është i fëlliqur, por kur uji arrin sasinë e madhe, nuk e bart fëlliqësirën”.
📚 "Miftahu daris seadeh" (1/176)
Është kusht që vepra e mirë të jetë e pastër dhe e pacenuar. Puna e mirë është çdo gjë që ka urdhëruar Zoti dhe Profeti i Tij, qofshin ato fjalë ose vepra, të dukshme apo të fshehta, qofshin adhurime që i përkushtohen dhe përmbushin hakun e Zotit, qofshin bamirësi në drejtim të krijesave.
Për atë që i bën të tilla punë, Allahu thotë: “…atij do t’i jepet shpërblim edhe më i madh se puna që ka bërë”. Ndërsa në një ajet tjetër thotë se e dhjetëfishon shpërblimin e saj: “Kush bën një të mirë, ai do të shpërblehet dhjetëfish …” [En’am 160].
Shumëfishimi i shpërblimit është diçka e sigurt, që Allahu ka premtuar se do ta bëjë, dhe kjo do të ndodhë.
Ndonjëherë, për shkaqe të ndryshme, shtimi e shumëfishimi mund të jetë më i madh, dhe Allahu e di më mirë se kujt dhe pse ia shumfishon shpërblimet.
Ai thotë: “Pasuria e atyre që e shpenzojnë atë në rrugë të Allahut përngjan me një farë, prej së cilës mbijnë shtatë kallinj, ku në secilin kalli ka njëqind kokrra. Allahu ia shumëfishon atij që Ai dëshiron. Allahu ës
Për atë që i bën të tilla punë, Allahu thotë: “…atij do t’i jepet shpërblim edhe më i madh se puna që ka bërë”. Ndërsa në një ajet tjetër thotë se e dhjetëfishon shpërblimin e saj: “Kush bën një të mirë, ai do të shpërblehet dhjetëfish …” [En’am 160].
Shumëfishimi i shpërblimit është diçka e sigurt, që Allahu ka premtuar se do ta bëjë, dhe kjo do të ndodhë.
Ndonjëherë, për shkaqe të ndryshme, shtimi e shumëfishimi mund të jetë më i madh, dhe Allahu e di më mirë se kujt dhe pse ia shumfishon shpërblimet.
Ai thotë: “Pasuria e atyre që e shpenzojnë atë në rrugë të Allahut përngjan me një farë, prej së cilës mbijnë shtatë kallinj, ku në secilin kalli ka njëqind kokrra. Allahu ia shumëfishon atij që Ai dëshiron. Allahu ës
"Zemra qetësohet afër Tij, tek Ai gjen strehim, me Të gëzohet, tek Ai mbështetet, tek Ai shpreson dhe prej Tij ka frikë. Përmendja e Allahut i jep forcë. Dashuria ndaj Tij është ushqim. Dëshira e flaktë ndaj Tij është jetë, kënaqësi e gëzim. Shkuarja pas dikujt tjetër dhe lidhja me dikë tjetër është sëmundja e saj (zemrës), ndërsa kthimi tek Ai është ilaç. Kur e njeh Zotin e vet, tek Ai gjen rehatinë, atij i ndalen fatkeqësitë, brengat, mangësitë.
Me të vërtetë, varfërinë në zemër nuk mund ta ndalojë askush përveç Allahut, çrregullimin në zemër nuk mund ta rregullojë asgjë përveç përkushtimit ndaj Allahut, ndërsa sëmundja në zemër mund të shërohet vetëm me adhurimin e sinqertë të Allahut.”
— Ibn Kajim el Xheuzije, Allahu e mëshiroftë!
Me të vërtetë, varfërinë në zemër nuk mund ta ndalojë askush përveç Allahut, çrregullimin në zemër nuk mund ta rregullojë asgjë përveç përkushtimit ndaj Allahut, ndërsa sëmundja në zemër mund të shërohet vetëm me adhurimin e sinqertë të Allahut.”
— Ibn Kajim el Xheuzije, Allahu e mëshiroftë!
Kush hesht kur s’di, për hir të Allahut të madhëruar, s’është me më pak shpërblim sesa ai që flet, kjo ngase pranimi i padijes është shumë më i vështirë për egon, ky ka qenë zakoni i Sahabeve dhe të parëve të muslimanëve, radiallahu anhum.
— Ebu Hamid, Allahu e mëshiroftë!
— Ebu Hamid, Allahu e mëshiroftë!
“(Për ta janë përgatitur) Xhenetet e Adnit, ku do të hyjnë ata dhe prindërit, gratë dhe fëmijët e tyre, të cilët kanë qenë vepërmirë. “ – Ato janë Xhenetet e Adnit, pra, kopshtet e qëndrimit të përhershëm, nga ku nuk kanë për t’u larguar kurrë dhe nuk kanë për të kërkuar që t’u ndryshohet apo t’u zëvendësohet me diçka tjetër. E si mund të kërkojnë diçka tjetër nga ky vend, që vetë Allahu i Lartësuar e ka përgatitur për të dashurit e Tij dhe në të cilin gjenden të gjitha mirësitë që sjellin lumturi dhe gëzim.
Në Xhenet ka gjithçka që ata fatlumë e kërkojnë dhe e ëndërrojnë. Allahu i Madhëruar tregon se do t’ua qetësojë shpirtin dhe do t’ua kënaqë sytë të dashurve të Tij, duke thënë: “Xhenetet e Adnit, ku do të hyjnë ata dhe prindërit, gratë dhe fëmijët e tyre, të cilët kanë qenë vepërmirë. ” Kështu, ata do të bashkohen në Xhenet me paraardhësit dhe me bashkëshortet e tyre.
Fjala “ezuaxh” (bashkëshortet) ka edhe kuptimin “ata të cilët kanë qenë të ngjashëm me ta, aspektin e veprave të mira”: pra, edhe këta
Në Xhenet ka gjithçka që ata fatlumë e kërkojnë dhe e ëndërrojnë. Allahu i Madhëruar tregon se do t’ua qetësojë shpirtin dhe do t’ua kënaqë sytë të dashurve të Tij, duke thënë: “Xhenetet e Adnit, ku do të hyjnë ata dhe prindërit, gratë dhe fëmijët e tyre, të cilët kanë qenë vepërmirë. ” Kështu, ata do të bashkohen në Xhenet me paraardhësit dhe me bashkëshortet e tyre.
Fjala “ezuaxh” (bashkëshortet) ka edhe kuptimin “ata të cilët kanë qenë të ngjashëm me ta, aspektin e veprave të mira”: pra, edhe këta