🔻 گشت ارشاد، دوباره در خیابان
✍️ نازنین افتخار
🔹گشت ارشاد؛ دوباره در خیابان
در حالی که هنوز لایحه «حمایت از فرهنگ عفاف و حجاب» دولت در مجلس تصویب نشده، سخنگوی فراجا
از «استقرار گشت‌های خودرویی و پیاده پلیس در سراسر کشور» برای برخورد با هنجارشکنان خبر داد.
/#پیام_ما
متن کامل گزارش را این‌جا بخوانید.
#گشت_ارشاد
@payamema
✍️ نازنین افتخار
🔹گشت ارشاد؛ دوباره در خیابان
در حالی که هنوز لایحه «حمایت از فرهنگ عفاف و حجاب» دولت در مجلس تصویب نشده، سخنگوی فراجا
از «استقرار گشت‌های خودرویی و پیاده پلیس در سراسر کشور» برای برخورد با هنجارشکنان خبر داد.
/#پیام_ما
متن کامل گزارش را این‌جا بخوانید.
#گشت_ارشاد
@payamema
#یادداشت
🔻 جای افکار عمومی در سیاستگذاری کجاست؟
✍️ زهرا نژادبهرام
عضو سابق شورای شهر تهران
🔹 خبر بازگشت گشت ارشاد با نامی مشابه از سوی سخنگوی فراجا، نگرنی‌های زیادی را ایجاد کرده که ضرورت توجه به این اقدام را بیشتر می‌کند. هنوز مسائل زیادی در خصوص گشت ارشاد و اقدامات آن مورد بررسی و نقد بخش‌های گوناگون است.
🔹 بسیاری از مسئولان نسبت به آن با تردید روبه‌رو شدند اما به یکباره شاهد بازگشت آن شدیم. این در حالی است آنچه در موضوع گشت ارشاد مسلم است، هزینه‌های زیادی است که طرحی شکست خورده، به جامعه تحمیل می‌کند. در این موارد، بهترین راهکار بازنگری طرح است.
🔹 نکته اصلی و کلیدی در زمینهٔ سیاستگذاری ملی، جایگاه دولت است که لایحه‌ای را به مجلس فرستاده و مجلس به طور مداوم نیز اعلام می‌کند در حال بررسی آن است.
🔹 اما به یکبار شاهد این هستیم که نهاد دیگری همان سیاست‌هایی را که منجر به هزینه شده، فعال می‌کند. به‌علاوه این تناقض و نبود هماهنگی بین نهادهای مختلف می‌تواند نگرانی‌های زیادی را هم برای شهروندان و هم نهادهای تصمیم‌ساز یا تصمیم‌گیر به وجود آورد.
🔹 به عبارت دیگر آنها در یک شرایط عادی نمی‌توانند قانون و وجود ابعاد مختلف آن را بررسی کنند. چراکه شاید از نظر حقوقی با قانونی که در مجلس در حال بررسی است، مغایرت داشته باشد. مهم این است اجازه دهیم قانون مسیر خودش را طی کند. ورود به این موضوع نوعی شتابزدگی است که نهادها بدون موازین قانونی و حقوقی درحال انجام آن هستند.
🔹 بررسی ابعاد اجتماعی این موضوع، نکتهٔ دیگر قضیه است. گشت ارشاد و اجرایی شدن آن به خصوص در سال گذشته، هزینه‌هایی را به کشور تحمیل کرده و با مشکلات جدی همراه بوده است. اما سؤال اینجاست که چگونه به این سیاست بازمی‌گردیم در حالی که چنین هزینه‌هایی را به جامعه وارد کرده است. آیا جامعه پذیرای بازگشت به همان قانونی است که هزینه‌ها را تحمیل کرده؟ آیا رویکرد ما این است که بدون توجه به نیازهای جامعه اقداماتی که فکر می‌کنیم درست است را انجام دهیم؟
چون تمامی اقداماتی که انجام می‌شود در ارتباط با جامعه است، باید نظر جامعه را نیز در نظر بگیریم. به نظر می‌رسد وقتی یک نهاد به‌تنهایی تصمیم بگیرد و بدون توجه به رویکردهای موجود در جامعه اقدامی انجام شود، تعارضات اجتماعی بیشتر و جدی‌تر خواهد شد.
🔹 اکنون در این دوره که آرامش نسبی بر جامعه حاکم شده و مشکلات بسیار جدی در حوزه‌های متفاوت وجود دارد، چگونه است که باز هم می‌خواهیم فضای اجتماعی را ملتهب و تعارضات را بیشتر کنیم؟ کاش سیاستگذاران دلایل خود را برای انجام چنین کاری مطرح می‌کردند و به اطلاع افکار عمومی می‌رساندند تا مشخص شود چقدر افکار عمومی می‌تواند با این دلایل همراه باشد. به علاوه باید فراجا با دیدگاهی متفاوت‌تر با این موضوع برخورد می‌کرد و نظرات دیگر بخش‌های جامعه را جلب می‌کرد.
🔹 در هر حال این نگرانی وجود دارد که این نوع رویکردها منجر به چالش در سیاستگذاری شود چراکه جایگاه مجلس و دولت به حاشیه رانده می‌شود و رویکردهای امنیتی و نظامی جایگزین اقدامات قانونی خواهد شد.
متن کامل یادداشت در سایت پیام‌ما
#گشت_ارشاد
🔻 جای افکار عمومی در سیاستگذاری کجاست؟
✍️ زهرا نژادبهرام
عضو سابق شورای شهر تهران
🔹 خبر بازگشت گشت ارشاد با نامی مشابه از سوی سخنگوی فراجا، نگرنی‌های زیادی را ایجاد کرده که ضرورت توجه به این اقدام را بیشتر می‌کند. هنوز مسائل زیادی در خصوص گشت ارشاد و اقدامات آن مورد بررسی و نقد بخش‌های گوناگون است.
🔹 بسیاری از مسئولان نسبت به آن با تردید روبه‌رو شدند اما به یکباره شاهد بازگشت آن شدیم. این در حالی است آنچه در موضوع گشت ارشاد مسلم است، هزینه‌های زیادی است که طرحی شکست خورده، به جامعه تحمیل می‌کند. در این موارد، بهترین راهکار بازنگری طرح است.
🔹 نکته اصلی و کلیدی در زمینهٔ سیاستگذاری ملی، جایگاه دولت است که لایحه‌ای را به مجلس فرستاده و مجلس به طور مداوم نیز اعلام می‌کند در حال بررسی آن است.
🔹 اما به یکبار شاهد این هستیم که نهاد دیگری همان سیاست‌هایی را که منجر به هزینه شده، فعال می‌کند. به‌علاوه این تناقض و نبود هماهنگی بین نهادهای مختلف می‌تواند نگرانی‌های زیادی را هم برای شهروندان و هم نهادهای تصمیم‌ساز یا تصمیم‌گیر به وجود آورد.
🔹 به عبارت دیگر آنها در یک شرایط عادی نمی‌توانند قانون و وجود ابعاد مختلف آن را بررسی کنند. چراکه شاید از نظر حقوقی با قانونی که در مجلس در حال بررسی است، مغایرت داشته باشد. مهم این است اجازه دهیم قانون مسیر خودش را طی کند. ورود به این موضوع نوعی شتابزدگی است که نهادها بدون موازین قانونی و حقوقی درحال انجام آن هستند.
🔹 بررسی ابعاد اجتماعی این موضوع، نکتهٔ دیگر قضیه است. گشت ارشاد و اجرایی شدن آن به خصوص در سال گذشته، هزینه‌هایی را به کشور تحمیل کرده و با مشکلات جدی همراه بوده است. اما سؤال اینجاست که چگونه به این سیاست بازمی‌گردیم در حالی که چنین هزینه‌هایی را به جامعه وارد کرده است. آیا جامعه پذیرای بازگشت به همان قانونی است که هزینه‌ها را تحمیل کرده؟ آیا رویکرد ما این است که بدون توجه به نیازهای جامعه اقداماتی که فکر می‌کنیم درست است را انجام دهیم؟
چون تمامی اقداماتی که انجام می‌شود در ارتباط با جامعه است، باید نظر جامعه را نیز در نظر بگیریم. به نظر می‌رسد وقتی یک نهاد به‌تنهایی تصمیم بگیرد و بدون توجه به رویکردهای موجود در جامعه اقدامی انجام شود، تعارضات اجتماعی بیشتر و جدی‌تر خواهد شد.
🔹 اکنون در این دوره که آرامش نسبی بر جامعه حاکم شده و مشکلات بسیار جدی در حوزه‌های متفاوت وجود دارد، چگونه است که باز هم می‌خواهیم فضای اجتماعی را ملتهب و تعارضات را بیشتر کنیم؟ کاش سیاستگذاران دلایل خود را برای انجام چنین کاری مطرح می‌کردند و به اطلاع افکار عمومی می‌رساندند تا مشخص شود چقدر افکار عمومی می‌تواند با این دلایل همراه باشد. به علاوه باید فراجا با دیدگاهی متفاوت‌تر با این موضوع برخورد می‌کرد و نظرات دیگر بخش‌های جامعه را جلب می‌کرد.
🔹 در هر حال این نگرانی وجود دارد که این نوع رویکردها منجر به چالش در سیاستگذاری شود چراکه جایگاه مجلس و دولت به حاشیه رانده می‌شود و رویکردهای امنیتی و نظامی جایگزین اقدامات قانونی خواهد شد.
متن کامل یادداشت در سایت پیام‌ما
#گشت_ارشاد
روزنامه پیام ما
جای افکار عمومی در سیاستگذاری کجاست؟ - روزنامه پیام ما
مطلب جای افکار عمومی در سیاستگذاری کجاست؟ در وب سایت نشریه پیام ما
#یادداشت
◽️دربارۀ آرای اخیری که دربارۀ دو بازیگر صادر شده است
🔻بی‌قاعدگی در استفاده از واژگان
✍️ امیرحسین جلالی ندوشن
روانپزشک
🔹باید اشاره کرد که معمولاً قضات در موارد مربوط به پزشکی و روانپزشکی از پزشکی قانونی به‌عنوان رکنی از قوه قضاییه که مشاور علمی دستگاه قضایی است، استفاده می‌کنند
🔹دربارۀ آرای اخیری که دربارۀ دو بازیگر صادر شده است، باید اشاره کرد که معمولاً قضات در موارد مربوط به پزشکی و روانپزشکی از پزشکی قانونی به‌عنوان رکنی از قوه قضاییه که مشاور علمی دستگاه قضایی است، استفاده می‌کنند.
🔹اما تشخیص قاضی در حکمی برای یکی از بازیگران تحت عنوان «بیماری روحی شخصیت ضدخانواده»، در هیچ کتاب یا مقاله‌ای وجود ندارد و ابداع قاضی است.
🔹واژۀ «بیماری روحی» نیز تقریباً سال‌هاست که در متون علمی منسوخ شده. هر چند که این واژه به اشتباه در محاوره به کار می‌رود، چیزی تحت عنوان بیماری روحی نمی‌شناسیم و بهتر است به‌جای آن گفته شود بیماری روانی، بیماری روانپزشکی، اختلال روانپزشکی و… .
🔹عبارت «شخصیت ضدخانواده» هم ابداع قاضی است. «شخصیت» و «اختلال شخصیت» در متون علمی تعاریف کاملاً روشنی دارد که در حقیقت این تشخیص نیز درست نیست.
🔹بنابراین، نوع نگارش قاضی نشان می‌دهد که مستقل از پزشکی قانونی و از متخصصان سلامت روان در این رابطه نسبت به انشای این رأی اقدام کرده است.
🔹باید گفت این نوع استفاده از تشخیص برای محکوم کردن رفتاری که قاضی، قانون یا بخشی از جامعه نمی‌پسندد، در متون علمی و تاریخی، نامش سوءاستفاده از روانپزشکی است.
🔹این سوءاستفاده از روانپزشکی نوعی برچسب زدن به بردگانی بود که نمی‌خواستند تحت سلطۀ ارباب باشند و اولین بار در آمریکا آغاز شد. در بعضی از کشورها نیز سابقۀ بسیار بدی از سوءاستفادۀ روانپزشکی علیه مخالفان دیده می‌شود.
🔹 از نمونه‌های بارز آن می‌توان به استفادۀ رژیم استالین از تشخیص
و بستری‌های طولانی‌مدت در بیماری‌های روانپزشکی اشاره کرد.
🔹این آرا از یک‌سو از نظر اجتماعی انگ بیماری روانی را افزایش خواهد داد و از سوی دیگر این نوع بی‌قاعدگی در استفاده از واژگان بر وضعیت روانی جامعه می‌تواند اثرگذار باشد.
🔹در این صورت مبانی و موازین اخلاقی و فکری جامعه تشدید می‌شود و در صحنۀ بین‌المللی نیز نام کشور ما در کنار حکومت‌هایی قرار می‌گیرد که تاریخچۀ بسیار بدی در اینگونه رفتارها دارند.
🔹همواره قضات محترم در دستگاه قضایی در دوره‌های مختلف با استفاده از پزشکی قانونی که یک نهاد دقیق و منصف است، نسبت به صدور رأی اقدام می‌کردند و همواره آرای پزشکی قانونی مورد اقبال بوده است.
🔹اما متأسفانه این دو رأی اخیر، به‌ویژه رأی دوم، نگرانی‌های جدی‌ای برای جامعه ایجاد می‌کند.
🔹از طرف دیگر باید اشاره کرد که مدت‌های مدیدی بود بعضی رسانه‌های خارج از کشور و برخی جریان‌های بیرون از ایران تلاش می‌کردند که نشان دهند از بیمارستان روانپزشکی و تشخیص روانپزشک برای سرکوب کردن مخالفان استفاده می‌شود؛ اما جامعۀ علمی همواره برای اعادۀ حیثیت از کشور، نهاد قضا و بیماران روانی، علیه این اتهام‌زنی‌ها شجاعانه ایستاد.
🔹غیرقابل انکار است که هر فردی می‌تواند در بیمارستان بستری شود، اما این آرای قضات می‌تواند همۀ آن تلاش‌ها را نقش بر آب کند. همچنین، می‌تواند باعث شود عده‌ای بهانه‌جو ادعا کنند سیستمی که اینگونه آشکارا علیه بازیگران و شهروندان استفاده می‌کند، چرا در خلوت بیمارستان‌ها از روش‌های غیرانسانی علیه مجرمان استفاده نکند. /#پیام_ما
#گشت_ارشاد
@payamema
◽️دربارۀ آرای اخیری که دربارۀ دو بازیگر صادر شده است
🔻بی‌قاعدگی در استفاده از واژگان
✍️ امیرحسین جلالی ندوشن
روانپزشک
🔹باید اشاره کرد که معمولاً قضات در موارد مربوط به پزشکی و روانپزشکی از پزشکی قانونی به‌عنوان رکنی از قوه قضاییه که مشاور علمی دستگاه قضایی است، استفاده می‌کنند
🔹دربارۀ آرای اخیری که دربارۀ دو بازیگر صادر شده است، باید اشاره کرد که معمولاً قضات در موارد مربوط به پزشکی و روانپزشکی از پزشکی قانونی به‌عنوان رکنی از قوه قضاییه که مشاور علمی دستگاه قضایی است، استفاده می‌کنند.
🔹اما تشخیص قاضی در حکمی برای یکی از بازیگران تحت عنوان «بیماری روحی شخصیت ضدخانواده»، در هیچ کتاب یا مقاله‌ای وجود ندارد و ابداع قاضی است.
🔹واژۀ «بیماری روحی» نیز تقریباً سال‌هاست که در متون علمی منسوخ شده. هر چند که این واژه به اشتباه در محاوره به کار می‌رود، چیزی تحت عنوان بیماری روحی نمی‌شناسیم و بهتر است به‌جای آن گفته شود بیماری روانی، بیماری روانپزشکی، اختلال روانپزشکی و… .
🔹عبارت «شخصیت ضدخانواده» هم ابداع قاضی است. «شخصیت» و «اختلال شخصیت» در متون علمی تعاریف کاملاً روشنی دارد که در حقیقت این تشخیص نیز درست نیست.
🔹بنابراین، نوع نگارش قاضی نشان می‌دهد که مستقل از پزشکی قانونی و از متخصصان سلامت روان در این رابطه نسبت به انشای این رأی اقدام کرده است.
🔹باید گفت این نوع استفاده از تشخیص برای محکوم کردن رفتاری که قاضی، قانون یا بخشی از جامعه نمی‌پسندد، در متون علمی و تاریخی، نامش سوءاستفاده از روانپزشکی است.
🔹این سوءاستفاده از روانپزشکی نوعی برچسب زدن به بردگانی بود که نمی‌خواستند تحت سلطۀ ارباب باشند و اولین بار در آمریکا آغاز شد. در بعضی از کشورها نیز سابقۀ بسیار بدی از سوءاستفادۀ روانپزشکی علیه مخالفان دیده می‌شود.
🔹 از نمونه‌های بارز آن می‌توان به استفادۀ رژیم استالین از تشخیص
و بستری‌های طولانی‌مدت در بیماری‌های روانپزشکی اشاره کرد.
🔹این آرا از یک‌سو از نظر اجتماعی انگ بیماری روانی را افزایش خواهد داد و از سوی دیگر این نوع بی‌قاعدگی در استفاده از واژگان بر وضعیت روانی جامعه می‌تواند اثرگذار باشد.
🔹در این صورت مبانی و موازین اخلاقی و فکری جامعه تشدید می‌شود و در صحنۀ بین‌المللی نیز نام کشور ما در کنار حکومت‌هایی قرار می‌گیرد که تاریخچۀ بسیار بدی در اینگونه رفتارها دارند.
🔹همواره قضات محترم در دستگاه قضایی در دوره‌های مختلف با استفاده از پزشکی قانونی که یک نهاد دقیق و منصف است، نسبت به صدور رأی اقدام می‌کردند و همواره آرای پزشکی قانونی مورد اقبال بوده است.
🔹اما متأسفانه این دو رأی اخیر، به‌ویژه رأی دوم، نگرانی‌های جدی‌ای برای جامعه ایجاد می‌کند.
🔹از طرف دیگر باید اشاره کرد که مدت‌های مدیدی بود بعضی رسانه‌های خارج از کشور و برخی جریان‌های بیرون از ایران تلاش می‌کردند که نشان دهند از بیمارستان روانپزشکی و تشخیص روانپزشک برای سرکوب کردن مخالفان استفاده می‌شود؛ اما جامعۀ علمی همواره برای اعادۀ حیثیت از کشور، نهاد قضا و بیماران روانی، علیه این اتهام‌زنی‌ها شجاعانه ایستاد.
🔹غیرقابل انکار است که هر فردی می‌تواند در بیمارستان بستری شود، اما این آرای قضات می‌تواند همۀ آن تلاش‌ها را نقش بر آب کند. همچنین، می‌تواند باعث شود عده‌ای بهانه‌جو ادعا کنند سیستمی که اینگونه آشکارا علیه بازیگران و شهروندان استفاده می‌کند، چرا در خلوت بیمارستان‌ها از روش‌های غیرانسانی علیه مجرمان استفاده نکند. /#پیام_ما
#گشت_ارشاد
@payamema
#یادداشت
◽️ بر اساس موازین حقوقی جرم و مجازات بر اساس تعریف می‌شود
🔻آرایی فاقد نگاه قانونی
✍️ علی نجفی توانا
وکیل دادگستری و جرم شناس
🔹 در واقع قانونگذار ابتدا عنوان جرم و سپس مجازات آن را مشخص می‌کند. درباره تمام جرایم با توجه به نوع جرم ما با این خصیصه مواجه‌ایم که اهمیت جرم باعث تعیین نوع مجازات می‌گردد.
🔹 بر اساس موازین حقوقی جرم و مجازات بر اساس تعریف می‌شود. در واقع قانونگذار ابتدا عنوان جرم و سپس مجازات آن را مشخص می‌کند. درباره تمام جرایم با توجه به نوع جرم ما با این خصیصه مواجه‌ایم که اهمیت جرم باعث تعیین نوع مجازات می‌گردد.
🔹 قانونگذار برای رعایت شرایط مرتکبین جرم و بازوپروی آنها سعی کرده تدابیری بیندیشد که بر اساس آن با حمایت از بزه‌دیده و در عین حال رعایت شرایط روحی و روانی بستر مناسب را در اکثر جرایم برای جامعه‌پذیری او فراهم کند.
🔹 درباره رای‌های مربوط به پرونده‌های تحت عنوان عدم رعایت حجاب هم قانونگذار حبس و تبدیل آن به جریمه را پیش‌بینی کرده است. اما عدم رعایت حجاب موضوعی است که از نظر نظر عرف و رویه درباره آن تعاریف یکسان و روشنی وجود ندارد و این ابهام به قوت خود باقی است.
🔹 از طرف دیگر شاهدیم که بر خلاف چند دهه گذشته الگوهای پوشش افراد جامعه و به خصوص نسل جوان تغییر کرده که نشان‌دهنده تغییر دیدگاه‌هاست.
🔹 هرچند قانونگذار در برخی احکام بحث بازپروری روانی و توان‌افزایی مجرمان را پیش‌بینی کرده اما آنچه اخیرا درباره مشکلات روحی و روانی متهمان پرونده‌های عدم رعایت حجاب مطرح شده فاقد رویکرد حقوقی و قضایی است.
🔹 در قانون این امکان وجود دارد برای برخی مجرمانی که در چارچوب تعاریف علمی به اختلالاتی مثل شیزوفرنی و دوقطبی دچار شده باشند، پرونده شخصیت تشکیل شده و با استفاده از روانکاو و روانشناس درمان شوند.
🔹 اما درباره پرونده های مربوط به حجاب، نمی‌توان شیوه پوشش افراد را نشانه بیماری قلمداد کرد. ما باید توجه کنیم اگر کسی با معیارهای تبلیغی نظام رسمی همراهی ندارد دلایل دیگری دارد. سیاستگذار باید از خودش بپرسد که چرا این افراد با آنها همراهی نمی‌کنند. بسیاری از مسئولان هم متوجه شده‌اند که باید درباره الگوی‌های پوشش بازبینی کنند. ب
🔹 نابراین صدور چنین احکامی نه تنها فاقد نگاه قانونی است بلکه زیانبار هم هست. زیرا برچسب‌زنی به افراد موجب می‌شود آنها واکنش‌های شدیدی از خودشان نشان دهند و پیامدهای اجتماعی دیگری هم در پی خواهد داشت./#پیام_ما
#گشت_ارشاد
@payamema
◽️ بر اساس موازین حقوقی جرم و مجازات بر اساس تعریف می‌شود
🔻آرایی فاقد نگاه قانونی
✍️ علی نجفی توانا
وکیل دادگستری و جرم شناس
🔹 در واقع قانونگذار ابتدا عنوان جرم و سپس مجازات آن را مشخص می‌کند. درباره تمام جرایم با توجه به نوع جرم ما با این خصیصه مواجه‌ایم که اهمیت جرم باعث تعیین نوع مجازات می‌گردد.
🔹 بر اساس موازین حقوقی جرم و مجازات بر اساس تعریف می‌شود. در واقع قانونگذار ابتدا عنوان جرم و سپس مجازات آن را مشخص می‌کند. درباره تمام جرایم با توجه به نوع جرم ما با این خصیصه مواجه‌ایم که اهمیت جرم باعث تعیین نوع مجازات می‌گردد.
🔹 قانونگذار برای رعایت شرایط مرتکبین جرم و بازوپروی آنها سعی کرده تدابیری بیندیشد که بر اساس آن با حمایت از بزه‌دیده و در عین حال رعایت شرایط روحی و روانی بستر مناسب را در اکثر جرایم برای جامعه‌پذیری او فراهم کند.
🔹 درباره رای‌های مربوط به پرونده‌های تحت عنوان عدم رعایت حجاب هم قانونگذار حبس و تبدیل آن به جریمه را پیش‌بینی کرده است. اما عدم رعایت حجاب موضوعی است که از نظر نظر عرف و رویه درباره آن تعاریف یکسان و روشنی وجود ندارد و این ابهام به قوت خود باقی است.
🔹 از طرف دیگر شاهدیم که بر خلاف چند دهه گذشته الگوهای پوشش افراد جامعه و به خصوص نسل جوان تغییر کرده که نشان‌دهنده تغییر دیدگاه‌هاست.
🔹 هرچند قانونگذار در برخی احکام بحث بازپروری روانی و توان‌افزایی مجرمان را پیش‌بینی کرده اما آنچه اخیرا درباره مشکلات روحی و روانی متهمان پرونده‌های عدم رعایت حجاب مطرح شده فاقد رویکرد حقوقی و قضایی است.
🔹 در قانون این امکان وجود دارد برای برخی مجرمانی که در چارچوب تعاریف علمی به اختلالاتی مثل شیزوفرنی و دوقطبی دچار شده باشند، پرونده شخصیت تشکیل شده و با استفاده از روانکاو و روانشناس درمان شوند.
🔹 اما درباره پرونده های مربوط به حجاب، نمی‌توان شیوه پوشش افراد را نشانه بیماری قلمداد کرد. ما باید توجه کنیم اگر کسی با معیارهای تبلیغی نظام رسمی همراهی ندارد دلایل دیگری دارد. سیاستگذار باید از خودش بپرسد که چرا این افراد با آنها همراهی نمی‌کنند. بسیاری از مسئولان هم متوجه شده‌اند که باید درباره الگوی‌های پوشش بازبینی کنند. ب
🔹 نابراین صدور چنین احکامی نه تنها فاقد نگاه قانونی است بلکه زیانبار هم هست. زیرا برچسب‌زنی به افراد موجب می‌شود آنها واکنش‌های شدیدی از خودشان نشان دهند و پیامدهای اجتماعی دیگری هم در پی خواهد داشت./#پیام_ما
#گشت_ارشاد
@payamema
🔻 پیامدهای احکام متهمان بی‌حجابی
✍️ نازنین افتخار
صدف سرداری
🔹سیمین کاظمی، جامعه‌شناس: این شیوه در محافل روانپزشکی به «سواستفاده سیاسی» یا political abuse of psychiatry از روانپزشکی معروف است. این کار برای سلب اعتبار از متهمان سیاسی و بی‌اعتبار کردن خواسته‌های آنها استفاده می‌شود
🔹 علی‌احمد رفیعی‌راد، جامعه‌شناس سلامت: بهترین راه این است که جامعه به دنبال پذیرش تفاوت‌ها باشد نه تفاوت‌سازی
🔹 چهار روز پیش برای آزاده صمدی، بازیگری که با کلاه در یک مراسم خاکسپاری حاضر شده بود حکمی صادر شد.
🔹 در جزئیات این حکم آمده بود که این بازیگر به علت رعایت نکردن مقررات، نیاز به دیده شدن دارد و تشخیص قاضی پرونده ابتلای او به بیماری روانی «شخصیت ضداجتماعی» بود.
🔹دیروز نیز مهدی کوهیان، حقوقدان و عضو شورای پیگیری وضعیت هنرمندان در خانه سینما در توییتر خود از صدور حکمی برای افسانه بایگان به دلیل استفاده از کلاه خبر داد. در جزئیات حکم او هم مراجعه هفتگی به روانشناس به چشم می‌خورد و قاضی پرونده او را «مبتلا به بیماری روحی» و «شخصیت ضدخانواده» دانسته است.
متن کامل گزارش را این‌جا بخوانید.
#گشت_ارشاد
@payamema
✍️ نازنین افتخار
صدف سرداری
🔹سیمین کاظمی، جامعه‌شناس: این شیوه در محافل روانپزشکی به «سواستفاده سیاسی» یا political abuse of psychiatry از روانپزشکی معروف است. این کار برای سلب اعتبار از متهمان سیاسی و بی‌اعتبار کردن خواسته‌های آنها استفاده می‌شود
🔹 علی‌احمد رفیعی‌راد، جامعه‌شناس سلامت: بهترین راه این است که جامعه به دنبال پذیرش تفاوت‌ها باشد نه تفاوت‌سازی
🔹 چهار روز پیش برای آزاده صمدی، بازیگری که با کلاه در یک مراسم خاکسپاری حاضر شده بود حکمی صادر شد.
🔹 در جزئیات این حکم آمده بود که این بازیگر به علت رعایت نکردن مقررات، نیاز به دیده شدن دارد و تشخیص قاضی پرونده ابتلای او به بیماری روانی «شخصیت ضداجتماعی» بود.
🔹دیروز نیز مهدی کوهیان، حقوقدان و عضو شورای پیگیری وضعیت هنرمندان در خانه سینما در توییتر خود از صدور حکمی برای افسانه بایگان به دلیل استفاده از کلاه خبر داد. در جزئیات حکم او هم مراجعه هفتگی به روانشناس به چشم می‌خورد و قاضی پرونده او را «مبتلا به بیماری روحی» و «شخصیت ضدخانواده» دانسته است.
متن کامل گزارش را این‌جا بخوانید.
#گشت_ارشاد
@payamema
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 واکنش پزشکیان به سوال خبرنگار اندیشه پویا: باز هم گشت ارشاد اذیت می‌کند؟ قرار نبود ادامه دهند، پیگیری می‌کنم
#گشت_ارشاد #پزشکیان #پیام_ما
@payamema
#گشت_ارشاد #پزشکیان #پیام_ما
@payamema