#سرمقاله
🔻رفع آلودگی «ارس» به مثابه مطالبه عمومی
✍️محمد آمره
کارشناس جغرافیای سیاسی
🔹گزارش‌های متعدد تأیید می‌کند که رودخانه «ارس» هم به مواد رادیواکتیو و هم به فلزات سنگین آلوده شده که منشأ آنها نیز مشخص است.
🔹مذاکرات برای کاهش یا رفع این آلودگی‌ها از ۱۵ سال پیش با کشور ارمنستان شروع شده است اما شواهد از تداوم آلاینده‌ها خبر می‌دهد. آنچه اینجا اهمیت پیدا می‌کند، تحلیل دقیق موضوعات ژئوپلیتیک یا سیاسی است.
🔹می‌دانیم به دلایل متعدد جمهوری آذربایجان و ترکیه موضوع آلودگی را در مجامع گوناگون بین‌المللی مطرح و پیگیری می‌کنند.
🔹بررسی‌ها هم نشان می‌دهد بیشتر اشخاصی که به این مسئله پرداخته‌اند دارای گرایش‌های قومی شدید هستند یا معمولاً به منظور تأمین منافع ترکیه این بحث‌ها را مطرح می‌کنند. دلیل آن نیز روشن و به خاطر رقابت منطقه‌ای ترکیه و جمهوری آذربایجان با ارمنستان است.
🔹از آنجایی که نیروگاه «متسامور» که ما آن را به عنوان منبع آلودگی‌های پرتوزا در ارس می‌شناسیم، ۴۰ درصد برق این کشور را تأمین می‌کند، برای این کشور، هم در موضوع امنیت انرژی و هم اقتصاد اهمیت زیادی دارد. طبیعتاً ارمنستان برای تعطیلی این نیروگاه مقاومت خواهد کرد.
🔹این نکات را باید در نظر بگیریم اما آنچه نباید فراموش شود اینکه، آلودگی وجود دارد و دیگر قابل انکار نیست. مسائل سیاسی مانند آنچه گفتیم نباید مطالبهٔ اصلی رفع آلودگی را در سایه و حاشیه قرار دهد.
🔹در پیگیری این مسئله باید مشخص شود که مسئله، ورود به رقابت کشورهای همسایه نیست بلکه دقیقاً از منظر یک مطالبه ملی، سلامت، امنیت و محیط زیست خودمان پیگیری می‌شود.
🔹نکته دیگری هم وجود دارد که موید اهمیت مسئله آلایندگی برای ماست. ما نسبت به سه کشور دیگری که رود ارس از آن سرچشمه می‌گیرد یا از آنها عبور می‌کند دست پایین را داریم. یعنی ما چهارمین کشوری هستیم که در کرانه این رود قرار داریم. به این دلیل می‌توانیم متصور باشیم که میزان مخاطره ما بیشتر می‌شود یعنی همه آلودگی ورودی به رودخانه به ایران می‌آید، به علاوه کمترین میزان آورد رودخانه به دلیل پروژه‌های بالادست نیز در ایران جاری می‌شود.
🔹قرارداد یا تفاهم‌نامه‌ای نیز تا ۱۵ سال پیش چه در دوره شوروی و چه در زمان استقلال ارمنستان میان کشور ما و این دو کشور وجود نداشته است. البته این نکته مهم است که گزارش‌هایی هم در خصوص آلودگی پیش از این دوره وجود نداشت.
🔹تقریباً از ۱۵ سال قبل این گزارش‌ها پیگیری و موضوع آلایندگی مدون و پایش محیط زیستی ارس به یک ضرورت تبدیل می‌شود. منابع آلاینده معین و نوع و میزان آنها اندازه‌گیری می‌شود.
🔹همین نبود گزارش‌ها و پایش‌های رسمی موجب می‌شد تا مسئله آلودگی انکار شود. حتی تا همین اواخر، انگار این سیاست وجود داشته و دارد و عموماً موضوع آلودگی ارس را بازی سیاسی می‌خوانند. اما گزارش‌های بهداشتی از افزایش بیماری و سرطان به ویژه سرطان معده میان حاشیه‌نشینان کرانه‌های ارس در ایران، قابلیت انکار را بسیار کم کرد.
🔹طی سال‌های اخیر کمیسیون‌هایی میان ایران و ارمنستان تشکیل و مقرر شد که ورود این آلاینده‌ها کاهش پیدا کند و دولت ارمنستان نیز متعهد شده بود تا سال گذشته ورود پساب‌های صنعتی را به صفر برساند.
🔹در حال حاضر گزارشی رسمی و جدیدی از اینکه ورود پساب‌ها قطع شده یا وجود دارد، منتشر نشده است. پایش‌ها مدام صورت می‌گیرد اما تا پایان سال گذشته و ابتدای امسال شواهدی مبنی بر وجود آلودگی‌ها در دست است. این مسئله باید ورای روابط دو کشور از سوی دولت ایران پیگیری شود، چرا که دولت در برابر سلامت مردم مسئول است./#پیام_ما
#ارس
@payamema
🔻رفع آلودگی «ارس» به مثابه مطالبه عمومی
✍️محمد آمره
کارشناس جغرافیای سیاسی
🔹گزارش‌های متعدد تأیید می‌کند که رودخانه «ارس» هم به مواد رادیواکتیو و هم به فلزات سنگین آلوده شده که منشأ آنها نیز مشخص است.
🔹مذاکرات برای کاهش یا رفع این آلودگی‌ها از ۱۵ سال پیش با کشور ارمنستان شروع شده است اما شواهد از تداوم آلاینده‌ها خبر می‌دهد. آنچه اینجا اهمیت پیدا می‌کند، تحلیل دقیق موضوعات ژئوپلیتیک یا سیاسی است.
🔹می‌دانیم به دلایل متعدد جمهوری آذربایجان و ترکیه موضوع آلودگی را در مجامع گوناگون بین‌المللی مطرح و پیگیری می‌کنند.
🔹بررسی‌ها هم نشان می‌دهد بیشتر اشخاصی که به این مسئله پرداخته‌اند دارای گرایش‌های قومی شدید هستند یا معمولاً به منظور تأمین منافع ترکیه این بحث‌ها را مطرح می‌کنند. دلیل آن نیز روشن و به خاطر رقابت منطقه‌ای ترکیه و جمهوری آذربایجان با ارمنستان است.
🔹از آنجایی که نیروگاه «متسامور» که ما آن را به عنوان منبع آلودگی‌های پرتوزا در ارس می‌شناسیم، ۴۰ درصد برق این کشور را تأمین می‌کند، برای این کشور، هم در موضوع امنیت انرژی و هم اقتصاد اهمیت زیادی دارد. طبیعتاً ارمنستان برای تعطیلی این نیروگاه مقاومت خواهد کرد.
🔹این نکات را باید در نظر بگیریم اما آنچه نباید فراموش شود اینکه، آلودگی وجود دارد و دیگر قابل انکار نیست. مسائل سیاسی مانند آنچه گفتیم نباید مطالبهٔ اصلی رفع آلودگی را در سایه و حاشیه قرار دهد.
🔹در پیگیری این مسئله باید مشخص شود که مسئله، ورود به رقابت کشورهای همسایه نیست بلکه دقیقاً از منظر یک مطالبه ملی، سلامت، امنیت و محیط زیست خودمان پیگیری می‌شود.
🔹نکته دیگری هم وجود دارد که موید اهمیت مسئله آلایندگی برای ماست. ما نسبت به سه کشور دیگری که رود ارس از آن سرچشمه می‌گیرد یا از آنها عبور می‌کند دست پایین را داریم. یعنی ما چهارمین کشوری هستیم که در کرانه این رود قرار داریم. به این دلیل می‌توانیم متصور باشیم که میزان مخاطره ما بیشتر می‌شود یعنی همه آلودگی ورودی به رودخانه به ایران می‌آید، به علاوه کمترین میزان آورد رودخانه به دلیل پروژه‌های بالادست نیز در ایران جاری می‌شود.
🔹قرارداد یا تفاهم‌نامه‌ای نیز تا ۱۵ سال پیش چه در دوره شوروی و چه در زمان استقلال ارمنستان میان کشور ما و این دو کشور وجود نداشته است. البته این نکته مهم است که گزارش‌هایی هم در خصوص آلودگی پیش از این دوره وجود نداشت.
🔹تقریباً از ۱۵ سال قبل این گزارش‌ها پیگیری و موضوع آلایندگی مدون و پایش محیط زیستی ارس به یک ضرورت تبدیل می‌شود. منابع آلاینده معین و نوع و میزان آنها اندازه‌گیری می‌شود.
🔹همین نبود گزارش‌ها و پایش‌های رسمی موجب می‌شد تا مسئله آلودگی انکار شود. حتی تا همین اواخر، انگار این سیاست وجود داشته و دارد و عموماً موضوع آلودگی ارس را بازی سیاسی می‌خوانند. اما گزارش‌های بهداشتی از افزایش بیماری و سرطان به ویژه سرطان معده میان حاشیه‌نشینان کرانه‌های ارس در ایران، قابلیت انکار را بسیار کم کرد.
🔹طی سال‌های اخیر کمیسیون‌هایی میان ایران و ارمنستان تشکیل و مقرر شد که ورود این آلاینده‌ها کاهش پیدا کند و دولت ارمنستان نیز متعهد شده بود تا سال گذشته ورود پساب‌های صنعتی را به صفر برساند.
🔹در حال حاضر گزارشی رسمی و جدیدی از اینکه ورود پساب‌ها قطع شده یا وجود دارد، منتشر نشده است. پایش‌ها مدام صورت می‌گیرد اما تا پایان سال گذشته و ابتدای امسال شواهدی مبنی بر وجود آلودگی‌ها در دست است. این مسئله باید ورای روابط دو کشور از سوی دولت ایران پیگیری شود، چرا که دولت در برابر سلامت مردم مسئول است./#پیام_ما
#ارس
@payamema
#سرمقاله
🔻آسیب‌های کنشگری کودکان
✍️احسان میرزایی
کارشناس ارشد رسانه
🔹حقوق کودک صرفا مصوبه‌ها و قوانینی هستند که زیر خروارها لایک و کامنت پایین پست و استوری «کودکان کار محیط‌زیستی» دفن شده‌اند.
🔹برخی افراد در جامعه‌ی محیط‌زیستی پرچم‌دار زیرپا گذاشتن حقوق کودکان هستند.
🔹کنش‌گرانی که خودشان و دیگران را ملزم به رعایت حقوق حیوانات و… می‌دانند اما شوربختانه هرگز نتوانسته‌اند نسبت به پدیده‌های اجتماعی با محوریت کودکان واکنشی متناسب با «حقوق کودکان» نشان دهند.
به عبارت دیگر ایشان ثابت کرده‌اند که با «حقوق کودکان» کاملا بیگانه هستند و همین موضوع باعث شهرت آسانسوری کودکان کار محیط زیستی شده است.
🔹بر اساس قوانین عضویت و فعالیت در شبکه‌های ارتباطی و اجتماعی برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع است. حضور و فعالیت غیر قانونی کودکان در فضای مجازی در دو حالت ممکن است:
۱ـ کودک شخصا اقدام به دور زدن قانون کرده باشد که به دلیل بی‌اعتنایی یا ناآگاهی والدین یا سرپرست قانونی از خطرات فضای مجازی است.
۲.والدین یا فرد دیگری به صورت هدفمند برای کودک حساب کاربری اختصاصی ایجاد کرده باشند یا در حساب شخصی خود اقدام به انتشار محتوای اختصاصی از کودک کنند. به عبارت دیگر استفاده ابزاری از کودک برای رسیدن به اهداف مختلف با نقض قوانین ملی و جهانی در حمایت از کودکان.
🔹طی سال‌های گذشته برخی افراد با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی روی فرزند خود تلاش داشته‌اند تا آنها را به عنوان حامی و کنشگر خردسال در کشور مطرح کنند.
🔹فرصت‌شناسی هوشمندانه‌ای از فضای پر مخاطب محیط‌زیست و حیوانات اما رویه‌ای نادرست بر خلاف حقوق کودک. مخاطب ردیف اول این کودکان، جامعه محیط‌زیستی است.
🔹برخی از کنشگران محیط‌زیست، محیط‌بانان مشهور و بازیگران حامی محیط‌زیست، عده‌ای از خبرنگاران و مجریان و رسانههای محیط‌زیستی مخاطب ردیف اول کودکان کار محیط زیستی بوده و هستند.
🔹 هوادارن خودجوشی که به مانند آسانسور بدون توقف نقش بسزایی در معرفی بیشتر و افزایش شهرت و محبوبیت این کودکان داشته‌اند. باز هم بدون در نظر گرفتن حساسیت‌های پیرامون حقوق کودک.
🔹باید بدانیم که کودکان کار مجازی در ردیف کودکان کار قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر به همان اندازه که در حق کودک کار خیابانی ظلم شده در حق کودک کار مجازی نیز ظلم می‌شود.
🔹هیچ تضمینی برای تامین صلح و امنیت و حفظ سلامت جسمانی و روانی کودکان کار مجازی در امروز و آینده وجود ندارد.
🔹 فرایند رشد، کیفیت و سبک زندگی، لحن و بیان، رفتار و دیگر وجوه شخصی و خصوصی این کودکان همواره در معرض نمایش برای همگان است. آنها قربانی دائمی قضاوت و برداشت‌های نادرست، تشویق و بازخوردهای سطحی و احساسی هستند.
🔹در یکی از ماجراهای اخیر تعدادی از کنشگران محیط‌زیست، ویدئو و ادعاهای منتشر شده را دست‌آویز کینه‌ورزی و نفرت‌افزایی در دعواهای سیاسی خود قرار داده‌اند؛ در حالی که کودکان درک جامع و کاملی از رویدادها و معادلات سیاسی و اجتماعی ندارند و بزرگسالان به خود اجازه می‌دهند از آنها بهره‌برداری سیاسی کنند.
🔹جامعه محیط‌زیستی نیک می‌داند کودکان در بروز بحران‌ها و معضلات محیط‌زیستی هیچ نقشی نداشته‌اند./#پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema
🔻آسیب‌های کنشگری کودکان
✍️احسان میرزایی
کارشناس ارشد رسانه
🔹حقوق کودک صرفا مصوبه‌ها و قوانینی هستند که زیر خروارها لایک و کامنت پایین پست و استوری «کودکان کار محیط‌زیستی» دفن شده‌اند.
🔹برخی افراد در جامعه‌ی محیط‌زیستی پرچم‌دار زیرپا گذاشتن حقوق کودکان هستند.
🔹کنش‌گرانی که خودشان و دیگران را ملزم به رعایت حقوق حیوانات و… می‌دانند اما شوربختانه هرگز نتوانسته‌اند نسبت به پدیده‌های اجتماعی با محوریت کودکان واکنشی متناسب با «حقوق کودکان» نشان دهند.
به عبارت دیگر ایشان ثابت کرده‌اند که با «حقوق کودکان» کاملا بیگانه هستند و همین موضوع باعث شهرت آسانسوری کودکان کار محیط زیستی شده است.
🔹بر اساس قوانین عضویت و فعالیت در شبکه‌های ارتباطی و اجتماعی برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع است. حضور و فعالیت غیر قانونی کودکان در فضای مجازی در دو حالت ممکن است:
۱ـ کودک شخصا اقدام به دور زدن قانون کرده باشد که به دلیل بی‌اعتنایی یا ناآگاهی والدین یا سرپرست قانونی از خطرات فضای مجازی است.
۲.والدین یا فرد دیگری به صورت هدفمند برای کودک حساب کاربری اختصاصی ایجاد کرده باشند یا در حساب شخصی خود اقدام به انتشار محتوای اختصاصی از کودک کنند. به عبارت دیگر استفاده ابزاری از کودک برای رسیدن به اهداف مختلف با نقض قوانین ملی و جهانی در حمایت از کودکان.
🔹طی سال‌های گذشته برخی افراد با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی روی فرزند خود تلاش داشته‌اند تا آنها را به عنوان حامی و کنشگر خردسال در کشور مطرح کنند.
🔹فرصت‌شناسی هوشمندانه‌ای از فضای پر مخاطب محیط‌زیست و حیوانات اما رویه‌ای نادرست بر خلاف حقوق کودک. مخاطب ردیف اول این کودکان، جامعه محیط‌زیستی است.
🔹برخی از کنشگران محیط‌زیست، محیط‌بانان مشهور و بازیگران حامی محیط‌زیست، عده‌ای از خبرنگاران و مجریان و رسانههای محیط‌زیستی مخاطب ردیف اول کودکان کار محیط زیستی بوده و هستند.
🔹 هوادارن خودجوشی که به مانند آسانسور بدون توقف نقش بسزایی در معرفی بیشتر و افزایش شهرت و محبوبیت این کودکان داشته‌اند. باز هم بدون در نظر گرفتن حساسیت‌های پیرامون حقوق کودک.
🔹باید بدانیم که کودکان کار مجازی در ردیف کودکان کار قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر به همان اندازه که در حق کودک کار خیابانی ظلم شده در حق کودک کار مجازی نیز ظلم می‌شود.
🔹هیچ تضمینی برای تامین صلح و امنیت و حفظ سلامت جسمانی و روانی کودکان کار مجازی در امروز و آینده وجود ندارد.
🔹 فرایند رشد، کیفیت و سبک زندگی، لحن و بیان، رفتار و دیگر وجوه شخصی و خصوصی این کودکان همواره در معرض نمایش برای همگان است. آنها قربانی دائمی قضاوت و برداشت‌های نادرست، تشویق و بازخوردهای سطحی و احساسی هستند.
🔹در یکی از ماجراهای اخیر تعدادی از کنشگران محیط‌زیست، ویدئو و ادعاهای منتشر شده را دست‌آویز کینه‌ورزی و نفرت‌افزایی در دعواهای سیاسی خود قرار داده‌اند؛ در حالی که کودکان درک جامع و کاملی از رویدادها و معادلات سیاسی و اجتماعی ندارند و بزرگسالان به خود اجازه می‌دهند از آنها بهره‌برداری سیاسی کنند.
🔹جامعه محیط‌زیستی نیک می‌داند کودکان در بروز بحران‌ها و معضلات محیط‌زیستی هیچ نقشی نداشته‌اند./#پیام_ما
#محیط_زیست
@payamema