.
#تبلیغات_خلاق
اینکه بیماران مبتلا به اوتیسم چه رنج هایی را متحمل می شوند و در دنیایشان چه میگذرد برای اغلب ما ناشناخته و ناملموس است. یکی از چندین عارضه این بیماری آن است که این افراد از حساسیت بیش از حد حواس خود رنج می برند. در تیزری کوتاه اما بسیار قدرتمند که به مناسبت روز ملی اوتیسم و برای انجمن مبتلایان به اوتیسم در لندن ساخته شده، این حس آزاردهده به بینندگان منتقل میشود.

💻اما شرکت tmba با همکاری آموزشگاه بازارسازان و #انجمن_اتیسم_ایران نیز قرار است همزمان با روز معلم، یک وبینار آموزشی بزرگ را با سخنرانی تعدادی از اساتید بنام و کارآفرینان پرتلاش برگزار کند.

⏳تاریخ برگزاری: ۱۱ اردیبهشت ماه از ساعت ۱۵ لغایت ۱۹

❤️ لازم به ذکر است کلیه عواید این مراسم به حساب #انجمن_اتیسم_ایران واریز خواهد شد و شما نیز در این امر نیکو سهیم خواهید بود.

📌حداقل مبلغ ثبت‌نام: ۱۰۰ هزار تومان
❌لطفا فیش واریز خود را به آی‌دی تلگرام @bazarsazantmba
یا واتزاپ +989021983395
ارسال فرمایید❌
اطلاعات بانکي انجمن خيريه اتيسم ايران نزد بانک پاسارگاد:
شماره کارت:
5022291077840765

☎️اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
021-66028401-4

‍ 🎥 #تبلیغات_خلاق

در خانه‌ی سالمندان، دونده‌ی بازنشسته‌ای احساس محبوس بودن می‌کند. همین جمله‌ی ساده پیرنگ این تبلیغ آدیداس را تشکیل می‌دهد.
دونده‌ی ما دلتنگ ورزش قدیمی‌اش است. کفش‌های آدیداس کهنه‌اش برای او یادآور دوران ورزشی‌اش به عنوان یک دونده‌ی حرفه‌ای است. اصرار این ویدئو بر «گذشته» دلیل خوبی دارد. این تبلیغ به دنبال جذب مخاطب نو نیست، بلکه در تلاش است که قدمت آدیداس را به مخاطبان جدید یادآوری کند. حضور آدیداس در عرصه‌ی ورزشی به سالیان اخیر محدود نمی‌شود. آدیداس از دیرباز در این کارزار حضور داشته است. با کمی دقت می‌توان متوجه شد که در این ویدئو کفش‌های آدیداس به عنوان پلی بین گذشته و آینده عمل می‌کنند. بدون آن‌ها، دونده‌ی ما محبوس است. ولی وقتی که آن‌ها را به پا دارد، چه در گذشته و چه در حال، حس آزادی دارد. گویا زمانی که بین این دو مقطع زمانی آمده و رفته است، چیز قابل اعتنایی نبوده است. مفهوم آزادی و دویدن - و بعدتر زندگی و دویدن - بسیار متناسب به یکدیگر تنیده شده‌اند. دونده‌ی قصه‌ی ما کفش‌ها را پا می‌کند، از آسایشگاه بیرون می‌زند (آزادی)، و در کنار درختی (نماد زندگی) لحظه‌ای درنگ می‌کند. آخرین چیزی که از دونده می‌بینیم این است که به سوی درختان در حال «دویدن» است. این‌ها عناصر بسیار ساده‌ای هستند اما به خوبی با یکدیگر ترکیب شده‌اند تا نتیجه‌ی مطلوب را به وجود آورند.
برای من همیشه ارجاعات سینمایی‌ای که تبلیغات به همراه دارند بسیار جالب توجه است. قبلاً هم در ویدئوهای تبلیغاتی دیگر، به ارجاعات سینمایی و نشانه‌شناسی آن‌ها اشاره کرده‌ام. در این تبلیغ آدیداس هم شاهد اشاره و ادای احترام به فیلم کلاسیک «دیوانه از قفس پرید» هستیم. مانند همان فیلم شخصیت‌هایمان افرادی هستند که علی رغم میل باطنی در یک ساختمان رفاهی زندگی می‌کنند. به پرستار زنی که کفش‌های پیرمردِ تبلیغ ما را از او می‌گیرد، دقت کردید؟ همان پرستار رَچِت فیلم، با آن نگاه سرزنش‌گرش، نیست؟ ضمن اینکه از پایان‌بندی ویدئو هم نباید غافل شویم. شات پایانیْ دقیقاً بازسازی تمام و کمال شات پایانی «دیوانه از قفس پرید» است.



@parvizdargi
🌐tmba.ir

🧡#عالم_عامل_عاشق_باشیم