نیایش صبحگاهی


ای مهربانترین ! بابت الطاف بی نهایتت که همچون بارانیست که پی در پی میبارد ، سپاسگزارم.

مرا که میبینی ، زیر این باران وجودت، به وجد آمده ام و رقصان ، دستم در دستانت ، شاهد به بار آمدن رویاهایم هستم ...

زندگیه من‌ در آغوش توست ...‌
مرا در پناه امن خودت نگاه دار‌ ... من چشمِ امیدم ، فقط به توست .

اگر به امنیت وبگردی خود اهمیت میدهید حتما ویدئوی زیر را ببینید و با دوستانتان به اشتراک بگذارید
https://youtu.be/UB9PSR_dmA4

ابعاد مختلف ارتعاشات و انرژی در زندگی

در ارتعاشات و انرژی ضعیف، از نظر روحی، روند زندگی بسیار سخت است، زندگی انگار با ما سر جنگ دارد و شاهد حالت‌هایی نظیر ترس، اضطراب، نگرانی، خشم و بیماری‌های روانی خواهیم بود. چون انرژی ضعیف است ارتعاش خفیف است و فرد در پایین ترین درجه باور به خود و کمترین درجه اعتماد و عزت نفس است

در ارتعاشات و انرژی متوسط، سلامت احساس شما کمی استوارتر از حالت قبل می‌باشد و احساس خوبی خواهید داشت اما تغییرات شرایط اطرافتان و یا حتی رفتار دیگر انسان‌ها به راحتی می‌تواند شما را به دنیای آشفته‌ی ترس، نگرانی، احساس گناه و افسردگی برگرداند. در این حالت فرد روی خودش کار کرده اما تاثیر احساسات و ارتعاشات او پایدار و دارای ثبات نیست

ارتعاشات و انرژی با فرکانس و ارتعاش بالا، نشان دهنده‌ی سلامت احساسی در جهت کمال می‌باشد. در این انرژی و ارتعاش، زندگی شما پر از شادی و امید و هماهنگی می‌باشد. و کمتر کس می‌تواند بر سر راه برکت و سعادت زندگی شما مانعی به وجود آورد. و فرد اعتقاد و باور و ایمان و ایقان بالایی نسبت به خود و جامعه و خالق خود دارد

در این حالت از شرایط نامساعد یا رنج نخواهید برد و یا رنج و درد را همراه رشد و یادگیری مشاهده می کنید و اعمال و عقاید دیگران یا هیچ گونه تاثیر نامساعد بر حالت احساسی شما نخواهد داشت و یا اگر تاثیری باشد آنرا یک تجربه الزامی مشاهده می کنید چون زندگی همیشه نشیب و فراز دارد و مهم دیدگاه و بینش و نگرش ما نسبت به آن است . همه‌ی اتفاقات و بد اقبالی‌ها به سادگی از زندگی‌تان یا محو خواهد شد. و یا شما خودتان می دانید که هیچ اتفاقی بد و ناگوار نیست و در هر امری حکمتی وجود دارد

در انرژی و فرکانس‌هایی با ارتعاش سریع‌تر، می‌توانید بینش و بصیرت‌ خود را زنده و کل زندگی‌تان پر از شادی و در این صورت پر از معجزه خواهد شد.

قلبهامان بزرگ
اما
دستانمان کوچک
و پاهایمان فلج شده

گدازه های خون
از آتشفشان قلبمان فواره میزند
و بر جگر آتش گرفته مان میبارد
و از رود چشمانمان سرازیر می شود

چگونه این دستها
و این پاها را
دوباره بزرگ کنیم؟

آنقققدر بزرگ
که بتوانیم
تمام کودکان دنیا را
_حتا آنها که بظاهر بزرگ شده اند_ را
در آغوش بگیریم
و برایشان
لالایی بخوانیم

ای انسان
کاش میشد
تن خسته ی تو را در آغوش بگیرم
و گرم بفشارم
و برایت لالایی بخوانم
و تو چنان آرام بگیری در برم
که تمام گل های سرخ زمین
از عطر آرامشت
معطر شوند

دست های ما
در دستان هم
بزرگ می شوند
آغوش می شوند
گرم میشوند
نغمه لالایی میشوند

و اینگونه
قلب خونین زمین
آرام میگیرد

دلنوشته ای آنی پس از دیدن یک لالایی جانسوز
تقدیم به انسان🌹

چاپ چند رنگ با یک حرکت شابلن

ابتکار امروز من بود

Hooshangfanaeyan هوشنگ فناییان:
۱۱ تا سوال کلیدی مخصوص افراد #کمرو برای باز کردن سر صحبت و شناخت بهتر آدمای جدیدی که وارد زندگیتون میشن :

۱. پیش دوستات با چه ویژگی هایی توصیف میشی؟
۲. چی بیشترین لبخند رو روی لبات میاره؟
۳. چه روزی توی زندگیته که هیچ وقت فراموشش نمیکنی؟
۴. کدوم کاره که وقتی انجامش میدی حس ارزشمندی پیدا میکنی؟
۵. اون کسی که همیشه الگو قرارش دادی کی بوده؟
۶. خاطره و روز مورد علاقه دوران کودکیت چیه؟
۷. اون چیزی که همیشه توی شخصیت و زندگیت بهش افتخار کردی چیه؟
۸ .بهترین توصیه ای که توی زندگیت شنیدی چی بود؟
۹. اگر بتونی یه روز جای یه نفر دیگه زندگی کنی اون
کیه؟
۱۰. چی توی شخصیت من هست که خیلی برات جذابه؟
۱۱ . كتاب مورد علاقه ات چیه؟


آموزش تخصصی فن بیان و سخنرانی و مهارت های ارتباطی

اگر دوست داری بهر تعداد سئوال دوست داری جواب بده

https://t.me/iranfluent1

یک دختر
اگر در چهره اش نور و سرور دیدی
اگر با نگاهش دیگر خودت نبودی
اگر او دلت و ذهنت را خواند
اگر در دلت جایی برایش هست
اگر در دلش راهی برایت ساخته
تو و او بی شراب مست همید
هوشنگ فنائیان اول فروردین ۱۴۰۳

✍️ سندروم پرفکشنیسم (کمال گرایی نامطلوب) و پیامدهای خطرناک آن

آیا در زندگی‌تان نیازمند موفقیت‌های خیلی بزرگ هستید تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشید؟

هنگامی‌که هدفی دارید و موفق به انجام آن نمی‌شوید احساس می کنید به درد نمی خورید؟

آیا همیشه به بهترین بودن فکر می‌کنید؟

اشتباهات خود را نمی توانید فراموش کنید و برای تان تبدیل به یک عقده/خاطره همیشگی می شود؟

وقتی اشتباهی می کنید، بسیار خجالت می کشید؟

👈اگر جواب شما به هر پنج سوال بالا مثبت است، شما هم ممکن است مانند خیلی از آدم ها دچار یک مساله روان شناختی هستید:
پرفکشنیسم یا کمال گرایی افراطی. این گونه افراد با چهار مشکل اساسی در کار و زندگی خود روبرو هستند:

الگوی رفتار اجتنابی دارند: مخرب ترین پیامد کامل گرایی افراطی این است که از مسوولیت ها و موقعیتهایی که ما را در معرض ارزیابی قرار می دهد فرار می کنیم.
ترس همیشگی: ما همیشه وحشت بیش از اندازه از شکست و خراب شدن کارها داریم به همین خاطر همیشه در عذابیم و در ضمن برای انجام کارها خیلی با وسواس و با تاخیر شروع می کنیم. در ضمن همیشه ترس از انتقاد دیگران در جان ما ریشه دارد.
سرزنش درونی همیشگی: همیشه خود را به خاطر از دست رفتن فرصت ها و اشتباهات سرزنش می کنیم.

تک بعدی شدن: اگر کمال گرا باشیم چون میخواهیم کارمان را با درستی و دقت کامل و بدون هیچ عیب و نقصی انجام دهیم آنقدر خود را مشغول یک جنبه از زندگی مان میکنیم که از دیگر جنبه ها باز می مانیم. دکترایی را در نظر بگیرید که به بالاترین مدارج عملی رسیده است اما ناتوان است از اینکه با همسر خود یک رابطه عمیق عاطفی برقرار کند.

☑️پیشنهادهای کاربردی:
همه ما کمابیش در معرض کمال گرایی هستیم. لذا باید به راه های رهایی از این ناهنجاری مسلط باشیم. برای مهار و درمان کمال گرایی افراطی این 5 رویکرد قابل توصیه است:

1- ارزشمند بودن خود را در گرو تحقق کامل اهداف تان ندانید. به خودتان یادآوری کنید که ارزشمندی یک فرد به شخصیت و منفعتی است که برای دیگران دارد و نه تحقق کامل اهداف.
2- خود را به پیشرفت گرایی (در برابر کمال گرایی) عادت دهید.
فرد کمال گرا به خاطر داشتن ذهنیتی ایده آل، اقدامات و گام های کوچک برای رسیدن به اهدافش را نادیده می گیرد و تصورش براین است که حتما باید یک اقدام بزرگ انجام دهد تا خود را موفق بداند. بنابراین تا مدتی هر شب به کارهای خوب و مثبتی که درطول روز انجام داده اید فکر کنید و با خود تکرار کنید که هیچ فرد موفقی یک شبه یک اقدام بزرگ انجام نداده است.
3- تبدیل کردن منتقد درونی به یک مربی دلسوز
کمال گرایان دارای یک منتقد درونی قدرتمند هستند که همه گفتگوهای درونی آن ها را کنترل می کند. دائما اشتباهات و خطاهای آنها را گوشزد و سرزنش میکند.
هر بار که منتقد درونی خودتان شروع به صحبت کرد بگویید باشد!
راه حل مدنظر شما چیست برای اینکه بهتر شوم، با همین سوال نقطه کانونی گفتگوها از انتقاد به مربی گری تغییر پیدا می کند. اگر این سوال را نکنید او (منتقد درونی) تا فردا صبح به شما سرکوفت خواهد زد برای اینکه چرا نوزده شدید و بیست نشدید.
4- گاهی اوقات عمدا کارهایتان را ناقص انجام دهید. تا متوجه شوید که اگر کاری ناقص باشد آسمان به زمین نخواهد آمد. اولش سخت است اما برای رهایی از کمال گرایی افراطی خیلی تمرین خوبی است.
5- قوانین سنگی را به قواعد ژله ای تبدیل کنید.
مثلا با خود شرط کرده اید که دیگر شیرینی نخورید اگر خوردید به جای اینکه سه ساعت خود را سرزنش کنید نیم ساعت پیاده روی کنید.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹