پاینده ایران
«از ترجمه‌ی کتاب مبانی جامعه شناسی اسلامی تا فاحشه خواندن دانشجویان!!»
سال ۱۳۵۱ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از ادغام دو موسسه‌ی مطالعات و تحقیقات اجتماعی و موسسه‌ی تحقیقات تعاون، تأسیس شد. دکتر #جمشید_بهنام عضو مؤسسه‌ی مطالعات اجتماعی در تهران و بنیان‌گذار و رئیس دانشکده‌ی علوم اجتماعی این دانشگاه بود. فردا ۱۸ آبان سال‌روز درگذشت ایشان در سال ۱۴۰۰ است. در طی ۵۰ و یک‌سال گذشته از تأسیس این دانشکده، افراد متعددی در جایگاه ریاست آن نشستند تا به امروز که نوبت به غلامرضا جمشیدی‌ها رسیده است.
رزومه‌ی ایشان در تألیف و ترجمه‌ی کتاب های فراوان و نگارش مقالات و سخنرانی‌ها، بسیار پر و پیمان است. گویا دکتر جمشیدی‌ها دکترای جامعه شناسی خود را از #دانشگاه_منچستر دریافت کرده‌اند.
دیروز تصاویری از درگیری و دشنام ایشان با دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد.
خبرگزاری #ایسنا از قول ایشان نوشته است:
« فیلمی که اخیرا از ماجرای دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شد تمام ماجرا نیست و فقط بخشی از صحنه است متاسفانه برخی دانشجویان که مدعی آگاهی مسائل دانشگاه هستند همه اتفاق را روایت نکردند و صرفا بخش کوتاهی از ماجرا را منعکس کردند. موضوع درگیری ما با برخی دانشجویان دقیقا به دلیل این بود که بنده وقتی برای ادای فریضه نماز ظهر به محیط دانشکده رفتم رفتار نامناسبی از دو تن از دانشجویان دختر و پسر مشاهده کردم. با دانشجوی پسر در دفتر مشغول صحبت بودم که ناگهان تعدادی از دانشجویان وارد اتاق شدند و یک سری مباحثی را مطرح کردند در این لحظه من جمله‌ای را از روی عصبانیت خطاب به آنها بیان کردم. دانشجویان نیز اقدام به پخش این قسمت از سخنان من کردند که من منکر آن نیستم. در واقع من کاری به دانشجویان نداشتم و تهدیدی هم نکردم اما به عنوان رئیس دانشکده نمی توانم از صحنه نامشروعی که می‌بینم چشم پوشی کنم…».
جناب جمشیدی‌ها!
رئیس دانشکده علوم اجتماعی
۱- آیا دشنام و عبارات زشت و سخیف و رکیک نامشروع نیست؟
۲- با کدام مجوز شرعی، قانونی، انسانی، و اخلاق حرفه‌ای؛ دانشجویان را فاحشه خواندید؟
۳- شما که ادعا شده در دانشگاه منچستر درس خوانده‌اید، آن چند سال چگونه در جمع فاحشه‌های آن دانشگاه_ البته به زعم و باور شما!!_ اقامت داشتید و عضوی از آن جمع بودید؟
۴- این میزان وقاحت و بی‌ادبی و دشمنی با دختران و پسران این سرزمین را چگونه در خود پرورانده‌اید؟
۵- این میزان ضدزن بودن را از کجا در خود درونی نموده‌اید؟
۶- آیا خود را لایق این جایگاه می‌دانید؟
۷- گمان نمی‌کنید نامشروع، اشغال جایگاه نیک اندیشان و خردورزان و نیک گفتاران است؟
۸- آیا فاحشه، تفکر پوسیده و بیماری نیست که دختران و پسران این سرزمین را با عبارات رکیک و دشنام زشت؛ خطاب می‌کند؟
جناب رئیس
بهتر بود بجای ترجمه‌ی کتاب مبانی جامعه شناسی اسلامی! کمی روی جامعه‌پذیری خود و آموختن رفتار مناسب و گفتار نیکو در جمع دانشجویان، تمرکز نمایید.
یادتان باشد که جامعه نیز از این رفتار و سخنان نامشروع در نهاد دانشگاه، چشم‌پوشی نخواهد کرد.
اگر اخلاق حرفه‌ای بر نهاد دانشگاه این کشور حاکم بود، شما باید آشکارا و با ابراز پشیمانی؛ عذرخواهی می کردید یا درصورت پافشاری بر رفتار غیرحرفه‌ای تان، فوراً از پایگاهی که در آن هستید؛ برکنار می‌شدید…
افسوس که خانه از پای‌بست ویران است...
اما دوباره می‌سازیمت وطن...»
(فریبا نظری، دانش‌آموخته‌ی جامعه‌شناسی از ایران)
۱۸ آبان ۱۴۰۲
@paniranist_party
«از ترجمه‌ی کتاب مبانی جامعه شناسی اسلامی تا فاحشه خواندن دانشجویان!!»
سال ۱۳۵۱ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از ادغام دو موسسه‌ی مطالعات و تحقیقات اجتماعی و موسسه‌ی تحقیقات تعاون، تأسیس شد. دکتر #جمشید_بهنام عضو مؤسسه‌ی مطالعات اجتماعی در تهران و بنیان‌گذار و رئیس دانشکده‌ی علوم اجتماعی این دانشگاه بود. فردا ۱۸ آبان سال‌روز درگذشت ایشان در سال ۱۴۰۰ است. در طی ۵۰ و یک‌سال گذشته از تأسیس این دانشکده، افراد متعددی در جایگاه ریاست آن نشستند تا به امروز که نوبت به غلامرضا جمشیدی‌ها رسیده است.
رزومه‌ی ایشان در تألیف و ترجمه‌ی کتاب های فراوان و نگارش مقالات و سخنرانی‌ها، بسیار پر و پیمان است. گویا دکتر جمشیدی‌ها دکترای جامعه شناسی خود را از #دانشگاه_منچستر دریافت کرده‌اند.
دیروز تصاویری از درگیری و دشنام ایشان با دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد.
خبرگزاری #ایسنا از قول ایشان نوشته است:
« فیلمی که اخیرا از ماجرای دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شد تمام ماجرا نیست و فقط بخشی از صحنه است متاسفانه برخی دانشجویان که مدعی آگاهی مسائل دانشگاه هستند همه اتفاق را روایت نکردند و صرفا بخش کوتاهی از ماجرا را منعکس کردند. موضوع درگیری ما با برخی دانشجویان دقیقا به دلیل این بود که بنده وقتی برای ادای فریضه نماز ظهر به محیط دانشکده رفتم رفتار نامناسبی از دو تن از دانشجویان دختر و پسر مشاهده کردم. با دانشجوی پسر در دفتر مشغول صحبت بودم که ناگهان تعدادی از دانشجویان وارد اتاق شدند و یک سری مباحثی را مطرح کردند در این لحظه من جمله‌ای را از روی عصبانیت خطاب به آنها بیان کردم. دانشجویان نیز اقدام به پخش این قسمت از سخنان من کردند که من منکر آن نیستم. در واقع من کاری به دانشجویان نداشتم و تهدیدی هم نکردم اما به عنوان رئیس دانشکده نمی توانم از صحنه نامشروعی که می‌بینم چشم پوشی کنم…».
جناب جمشیدی‌ها!
رئیس دانشکده علوم اجتماعی
۱- آیا دشنام و عبارات زشت و سخیف و رکیک نامشروع نیست؟
۲- با کدام مجوز شرعی، قانونی، انسانی، و اخلاق حرفه‌ای؛ دانشجویان را فاحشه خواندید؟
۳- شما که ادعا شده در دانشگاه منچستر درس خوانده‌اید، آن چند سال چگونه در جمع فاحشه‌های آن دانشگاه_ البته به زعم و باور شما!!_ اقامت داشتید و عضوی از آن جمع بودید؟
۴- این میزان وقاحت و بی‌ادبی و دشمنی با دختران و پسران این سرزمین را چگونه در خود پرورانده‌اید؟
۵- این میزان ضدزن بودن را از کجا در خود درونی نموده‌اید؟
۶- آیا خود را لایق این جایگاه می‌دانید؟
۷- گمان نمی‌کنید نامشروع، اشغال جایگاه نیک اندیشان و خردورزان و نیک گفتاران است؟
۸- آیا فاحشه، تفکر پوسیده و بیماری نیست که دختران و پسران این سرزمین را با عبارات رکیک و دشنام زشت؛ خطاب می‌کند؟
جناب رئیس
بهتر بود بجای ترجمه‌ی کتاب مبانی جامعه شناسی اسلامی! کمی روی جامعه‌پذیری خود و آموختن رفتار مناسب و گفتار نیکو در جمع دانشجویان، تمرکز نمایید.
یادتان باشد که جامعه نیز از این رفتار و سخنان نامشروع در نهاد دانشگاه، چشم‌پوشی نخواهد کرد.
اگر اخلاق حرفه‌ای بر نهاد دانشگاه این کشور حاکم بود، شما باید آشکارا و با ابراز پشیمانی؛ عذرخواهی می کردید یا درصورت پافشاری بر رفتار غیرحرفه‌ای تان، فوراً از پایگاهی که در آن هستید؛ برکنار می‌شدید…
افسوس که خانه از پای‌بست ویران است...
اما دوباره می‌سازیمت وطن...»
(فریبا نظری، دانش‌آموخته‌ی جامعه‌شناسی از ایران)
۱۸ آبان ۱۴۰۲
@paniranist_party