🗒هشتگ‌های تولید خشم/سرمقاله #ناهیدخداکرمی در روزنامه سپید
✍️آرامش، امید اجتماعی، تقویت روح همبستگی و احساس زندگی در هیاهوی خوش آهنگ و دلپذیر اجتماعی هویت می‌بخشد و فرهنگ می‌سازد و این دو که باشند ثروت‌آفرینی و عبور از تنگناهای اقتصادی آسان می‌نماید.
🔹چه شده است که این روزها برخی فعالین فضای مجازی دانسته یا نادانسته تحقیر، نفرت‌پراکنی #قومیتی، منطقه‌ای، محلی، حرفه‌ای و اخیراً صنفی را ابزاری برای فعالیت اجتماعی خود قرار داده‌اند و شوربختانه برخی اصحاب رسانه نیز در این موج گرفتار آمده و در شرایط ملتهب کنونی که کشور نیازمند آنست تا اهل قلم و دغدغه مندان فرهنگی سیاسی اجتماعی و اقتصادی مسیر عقلانیت و تدبیر را به تصمیم‌سازان بنمایانند، بالعکس با هجمه و جریان‌سازی منفی نسبت به یکدیگر، مقدمه‌ای برای بروز بحران‌هایی جدید می‌شوند.
🔹یکی از تلخ‌ترین تیرهایی که این روزها از کمان #هشتگ‌های خشم‌آلود توییتری رها شد، بیرحمانه جامعه پزشکی کشور را نشانه گرفت و گرچه به‌ظاهر مطرح کننده موضوع نه چندان قابل اهمیت درآمد، مالیات و کارتخوان‌های مطب پزشکان بود. اما نباید غافل بود که پس لرزه‌ها و آسیب‌های روانی ناشی از این شیوه نقد در حال کاشتن بذر خشم و بی‌اعتمادی آن هم در دل مردمی است که با آنکه دعا می‌کنیم "تنشان نیازمند طبیبان مباد" اما هر لحظه ممکن است بیماری امانشان ندهد و نیازمند طبیبی باشند که شک و تردید ناشی از طوفان‌های تویتتری اخیر، اطمینان به مهارت و نفس شفا‌بخش پزشک معالج که اولین شرط شروع درمان موثر است را از وی گرفته است.
🔹سلامت با ارزش‌ترین ثروت فردی، خانوادگی و اجتماعی بشر است؛ هر هجمه‌ای که قادر باشد تا خشم، نفرت، یا توهین و تهمتی را به سمت هر حرفه‌ای بالاخص جامعه پزشکی #هدایت کند، فلز زنگ‌زده‌ای است که بر نیاز مردم و آرامش پزشک جراحتی ناپیدا وارد می‌کند که زنجیر‌‌وار جامعه‌ای را به‌سمت تزلزل پیش می‌برد، خصوصاً که ماهیتاً شب و روز حرفه‌ای پزشکان، متعلق به مردم است و جراحت ایجاد شده نه تنها سلامت شغلی و حرفه ای پزشک را خدشه دار می‌سازد...
🔹گرچه چرایی فرآیند تخریب‌های مجازی به‌خصوص در فضای تویتتر نیازمند یک مطالعه روانشناختی اجتماعی سیاسی عمیق است ولی با گفت‌و‌گویی که با اهالی رسانه بر سر این روند داشتم، مسائل مهمی بیان شد.
🔹از جمله گفتند که رسانه‌های حقیقی و مجازی چشم و گوش مردم و مسئولین هستند و همواره در تلاشند تا ضمن شفاف‌سازی و شفاف‌گویی مراقبت کنند که نیش قلم و بیانشان از انصاف دور نشود و انسانی را آزرده نسازد تا همچنان نقش ویژه خود را در بهبود امور حفظ کنند و در نشر اخلاق، ایجاد امید و اطمینان اجتماعی و ترغیب مردم به مشارکت‌های مدنی پیشتاز باشند اما چه بخواهیم و چه نخواهیم سایر فعالین فضای مجازی نیز بر رسانه‌های رسمی تآثیر گذارند و جز با آگاهی بخشی و حضور پر رنگ صاحبنظران و دلسوزان این حوزه و طرح مسئله نمی‌شود این موج را کنترل کرد که اصولاً کنترل هرگز نتیجه بخش نخواهد بود. مهارت ارتباطی و پایبندی به اخلاق حرفه‌ای چالش اصلی در فعالیت‌های مجازی است که هر دو آموختنی است که بعد از خانواده در دبستان و دبیرستان قابلیت نزج دارد. روشن است که صدا یا قلمی که نقد و ارزیابی را به تخریب تبدیل کند، آتشی می‌افروزد که نه تنها تاول‌های دردناکی را بر پیکر نظام سلامت می‌نشاند، بلکه دود آن نیز چشم‌های انسجام و اعتماد اجتماعی را می‌سوزاند و آنچه به جای می‌ماند، خاکستر یاس، بدبینی و حسرت است که این هر سه قدرت گسستن و فروپاشیدن روح و روان جامعه را دارند.
✅ برای خواندن متن کامل این یادداشت روی "INSTANT" بزنید:
https://goo.gl/Q26K7v
#برای_ایران
@nkhodakarami
✍️آرامش، امید اجتماعی، تقویت روح همبستگی و احساس زندگی در هیاهوی خوش آهنگ و دلپذیر اجتماعی هویت می‌بخشد و فرهنگ می‌سازد و این دو که باشند ثروت‌آفرینی و عبور از تنگناهای اقتصادی آسان می‌نماید.
🔹چه شده است که این روزها برخی فعالین فضای مجازی دانسته یا نادانسته تحقیر، نفرت‌پراکنی #قومیتی، منطقه‌ای، محلی، حرفه‌ای و اخیراً صنفی را ابزاری برای فعالیت اجتماعی خود قرار داده‌اند و شوربختانه برخی اصحاب رسانه نیز در این موج گرفتار آمده و در شرایط ملتهب کنونی که کشور نیازمند آنست تا اهل قلم و دغدغه مندان فرهنگی سیاسی اجتماعی و اقتصادی مسیر عقلانیت و تدبیر را به تصمیم‌سازان بنمایانند، بالعکس با هجمه و جریان‌سازی منفی نسبت به یکدیگر، مقدمه‌ای برای بروز بحران‌هایی جدید می‌شوند.
🔹یکی از تلخ‌ترین تیرهایی که این روزها از کمان #هشتگ‌های خشم‌آلود توییتری رها شد، بیرحمانه جامعه پزشکی کشور را نشانه گرفت و گرچه به‌ظاهر مطرح کننده موضوع نه چندان قابل اهمیت درآمد، مالیات و کارتخوان‌های مطب پزشکان بود. اما نباید غافل بود که پس لرزه‌ها و آسیب‌های روانی ناشی از این شیوه نقد در حال کاشتن بذر خشم و بی‌اعتمادی آن هم در دل مردمی است که با آنکه دعا می‌کنیم "تنشان نیازمند طبیبان مباد" اما هر لحظه ممکن است بیماری امانشان ندهد و نیازمند طبیبی باشند که شک و تردید ناشی از طوفان‌های تویتتری اخیر، اطمینان به مهارت و نفس شفا‌بخش پزشک معالج که اولین شرط شروع درمان موثر است را از وی گرفته است.
🔹سلامت با ارزش‌ترین ثروت فردی، خانوادگی و اجتماعی بشر است؛ هر هجمه‌ای که قادر باشد تا خشم، نفرت، یا توهین و تهمتی را به سمت هر حرفه‌ای بالاخص جامعه پزشکی #هدایت کند، فلز زنگ‌زده‌ای است که بر نیاز مردم و آرامش پزشک جراحتی ناپیدا وارد می‌کند که زنجیر‌‌وار جامعه‌ای را به‌سمت تزلزل پیش می‌برد، خصوصاً که ماهیتاً شب و روز حرفه‌ای پزشکان، متعلق به مردم است و جراحت ایجاد شده نه تنها سلامت شغلی و حرفه ای پزشک را خدشه دار می‌سازد...
🔹گرچه چرایی فرآیند تخریب‌های مجازی به‌خصوص در فضای تویتتر نیازمند یک مطالعه روانشناختی اجتماعی سیاسی عمیق است ولی با گفت‌و‌گویی که با اهالی رسانه بر سر این روند داشتم، مسائل مهمی بیان شد.
🔹از جمله گفتند که رسانه‌های حقیقی و مجازی چشم و گوش مردم و مسئولین هستند و همواره در تلاشند تا ضمن شفاف‌سازی و شفاف‌گویی مراقبت کنند که نیش قلم و بیانشان از انصاف دور نشود و انسانی را آزرده نسازد تا همچنان نقش ویژه خود را در بهبود امور حفظ کنند و در نشر اخلاق، ایجاد امید و اطمینان اجتماعی و ترغیب مردم به مشارکت‌های مدنی پیشتاز باشند اما چه بخواهیم و چه نخواهیم سایر فعالین فضای مجازی نیز بر رسانه‌های رسمی تآثیر گذارند و جز با آگاهی بخشی و حضور پر رنگ صاحبنظران و دلسوزان این حوزه و طرح مسئله نمی‌شود این موج را کنترل کرد که اصولاً کنترل هرگز نتیجه بخش نخواهد بود. مهارت ارتباطی و پایبندی به اخلاق حرفه‌ای چالش اصلی در فعالیت‌های مجازی است که هر دو آموختنی است که بعد از خانواده در دبستان و دبیرستان قابلیت نزج دارد. روشن است که صدا یا قلمی که نقد و ارزیابی را به تخریب تبدیل کند، آتشی می‌افروزد که نه تنها تاول‌های دردناکی را بر پیکر نظام سلامت می‌نشاند، بلکه دود آن نیز چشم‌های انسجام و اعتماد اجتماعی را می‌سوزاند و آنچه به جای می‌ماند، خاکستر یاس، بدبینی و حسرت است که این هر سه قدرت گسستن و فروپاشیدن روح و روان جامعه را دارند.
✅ برای خواندن متن کامل این یادداشت روی "INSTANT" بزنید:
https://goo.gl/Q26K7v
#برای_ایران
@nkhodakarami
Telegraph
هشتگ‌های تولید خشم/سرمقاله ناهیدخداکرمی در روزنامه سپید
آرامش، امید اجتماعی، تقویت روح همبستگی و احساس زندگی در هیاهوی خوش آهنگ و دلپذیر اجتماعی هویت می‌بخشد و فرهنگ می‌سازد و این دو که باشند ثروت‌آفرینی و عبور از تنگناهای اقتصادی آسان می‌نماید. چه شده است که این روزها برخی فعالین فضای مجازی دانسته یا نادانسته…