فراخوان مقاله برای سی و هشتمین همایش بین‌المللی IBBY، ۲۰۲۲
سی و هشتمین همایش بین‌المللی IBBY با شعار «قدرت قصه‌ها» به میزبانی کشور مالزی در پوتراجایا، ۵-۸ سپتامبر ۲۰۲۲ (۱۴ تا ۱۷ شهریور ۱۴۰۱) برگزار خواهد شد. علاقمندان و پژوهشگران ادبیات کودک و نوجوان می‌توانند نهایتاً تا ۱۵ مارس ۲۰۲۲ (۲۴ اسفند ۱۴۰۰)، چکیده مقاله و پوستر خود را برای کنگره ارسال کنند.
موضوع همایش:
قصه‌ها (داستان‌ها) در فرهنگ‌ها، مکان‌ها و زمان‌های گوناگون با ما بوده‌اند. ما دائماً قصه می‌گوییم و به قصه‌ها گوش می‌دهیم. قصه‌ها یادگیری، شادی، شفا و یادآوری‌اند. قصه‌ها انگیزهبخش، تخیل‌برانگیز و آزاردهنده هستند. قصه‌ها باعث غنای فردی می‌شوند و به درک ما در جهان کمک می‌کنند. تأثیر و پیام موجود در یک قصه می‌تواند یک عمر در جان و روح ما باقی بماند.
از طریق این موضوع، سعی داریم کشف کنیم که چه چیزی باعث خلق یک قصه (داستان) قدرتمند می‌شود و چرا و چگونه آن قصه را تعریف می‌کنیم. قصه‌های مشابهی را که در سراسر کشورها، فرهنگ‌ها و سیستم‌های آموزشی آمده است، بررسی می‌کنیم. می‌توانیم قصه‌های خود را مقایسه کنیم و به اشتراک بگذاریم. درمی‌یابیم که از قصه‌های یکدیگر چه چیزی می‌توانیم بیاموزیم و چگونه قصه‌ها می‌توانند به ما در درک نقش، هویت، رویکردها و چالش‌های یکدیگر کمک کنند؟
قصه و قصه‌گویی همواره نقش بسیار مهمی در هویت فردی، اجتماعی و فرهنگی ما داشته‌اند. با همه مشکلات و چالش‌هایی که با آن روبرو هستیم، نیاز بیشتری به ارائه روایت‌های قوی، معتبر و دقیق وجود دارد. این موضوع قدرت تخیل را در تقابل یا تنش‌ها و سردرگمی‌هایدنیای معاصر تجلیل می‌کند. این موضوع همچنین نشان می‌دهد که قصه‌ها چقدر برای زندگی ما مهم‌اند و چگونه احساس تعلق ایجاد می‌کنند.

موضوعات:
۱. نیروی شناختی در رشد کودکان
• نقش کتاب‌ها و قصه‌ها در رشد شناختی
• زبان، یادگیری و سواد
• رویکردهای مبتنی بر داستان برای آموزش و یادگیری
• ناتوانی‌های یادگیری
• خواندن برای لذت

۲. قصه‌ها و قدرت شفابخشی در کودکان و نوجوانان
• کتاب درمانی برای کودکان و نوجوانان
• نوشتن و خواندن خلاق
• مطالعه و کتاب برای کودکان دارای معلولیت

۳. قدرت بیان قصه‌ها به‌صورت بصری و شنیداری برای کودکان و نوجوانان
• موضوعات مرتبط با کتاب‌های تصویری، تصویرسازی، ویدئو، گرافیک، انیمیشن و چند رسانه‌ای
• قصه‌گویی به عنوان یک هنر نمایشی/هنر
• قدرت کلمات گفتاری، متن، صوت یا سایر مصنوعات چند رسانه‌ای

۴. پلهایی بر عناصر جداکننده‌ی ادبیات کودک و نوجوان
• موضوعات چند فرهنگی و چندزبانه در ادبیات
• موضوعات ملی و فرا ملی در ادبیات
• ترجمه و ارتباطات
• تنوع و فراگیری در جامعه چند فرهنگی
• سنت قصه‌گویی شفاهی و مکتوب
• رسانه‌های گوناگون برای پیوند ادبیات شفاهی سنتی با فناوری مدرن

۵. هویت و ارزش‌ها در ادبیات کودک و نوجوان
• هویت فردی، اجتماعی و فرهنگی در ادبیات
• جامعه و ملت‌سازی در ادبیات
• ادبیات ملی با تمرکز بر مسئله کودکان
• تجربیات مهاجرت در ادبیات کودک و نوجوان
• ارزشهای جهانی در ادبیات کودکان و نوجوانان
• پایداری فرهنگ و خانواده در ادبیات کودک و نوجوان

۶. همدلی و حافظه در قصه‌ها و قصه‌گویی‌ها
• همدلی شناختی/عاطفی، همدلی با اعضای درون گروه و خارج از گروه و همدلی با پیامدهای مثبت و منفی
• ادبیات نوجوان به عنوان فعالیت اجتماعی
• بازنمایی حافظه در تجربه کودکان
• فضایل، ارزش‌های اخلاقی، ارزش‌های انسان‌دوستانه و غیره در ادبیات کودکان و نوجوانان

برای اطلاعات بیشتر در مورد موضوعات، شیوه نگارش و ارسال چکیده‌ها و تاریخ‌های مهم و ... به لینک زیر مراجعه کنید:
https://www.ibbycongress2022.org/elementor-781

🔲⭕️در ایران دانشگاه ها دقیقا به چه دردی می خورند؟
مجتبی لشکربلوکی

فکرش بکنید شما رییس یک دپارتمان در دانشگاه MIT (مؤسسه فناوری ماساچوست) یکی از سه دانشگاه برتر جهان باشی ولی آن را رها کنی. چرا؟ چون فکر می کنی که این مدل از دانشگاه به درد نمی خورد! کریستین ارتیز وقتی دانشگاه آرمانی خود را تصویر می‌‌کند، جایی بدون سخنرانی، بدون کلاس و بدون رشته را تصویر می کند. دانشجویان در فضایی بزرگ و باز روی مشکلاتی سخت و عملی کار می‌کنند. اگر به مطالعه‌ای نیاز باشد به اینترنت مراجعه می‌کنند و نه استاد. این تصور، با الگوی سنتی تحصیلات عالی فاصله زیادی دارد اما به‌زودی به یک واقعیت تبدیل خواهد شد: او کارش در بهترین دانشگاه جهان را رها کرده تا دانشگاهی جدید ایجاد کند.

در بیست سال گذشته ده‌ها نمونه از این گونه‌ موسسات در شیلی تا چین افتتاح شده. اگرچه حوزه‌های کاری آنها متفاوت است، اما یک حرف مشترک دارند: مخالفت با روش سنتی آموزش. دانشجویان به صورت تیمی روی پروژه‌ها کار می‌کنند و تلاش می کنند مسائل واقعی را حل کنند. شرکت‌ها اغلب حامیان مالی این پروژه‌ها هستند.

شعار دانشگاه زپلین که در سال ۲۰۰۳ در آلمان تاسیس شد این است: «مشکلات جامعه ما هیچ نظم و انضباطی ندارند، ما هم همین‌طور». دانشکده‌ الگوی جدید فناوری و مهندسی در سال ۲۰۱۷ در انگلستان افتتاح شد. این دانشگاه، استادان را بر اساس مهارت استخدام می‌کند و نه تعداد آثار چاپ‌ شده. دانشجویان باید با موفقیت دوره را به پایان برسانند اما ضروری نیست که ریاضی یا فیزیک بخوانند. آنها باید هنر و علوم اجتماعی را مطالعه کنند. (برگرفته از هفته نامه وزین تجارت فردا)

☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی:

۱- بهترین دانشگاه های دنیا زیر سوال هستند و به مراتب دانشگاه های ایرانی بیشتر. به عنوان کسی که ۱۲ سال در دانشگاه درس خواندم و ۱۲ سال هم در دانشگاه ها تدریس کرده ام، صادقانه می گویم نمی توانم از عملکرد دانشگاه های ایرانی دفاع کنم. به نظرم بیشتر (و نه همه) دانشگاه ها شده اند، کارخانه تولید انبوه «مدرک داران بی ادراک!» و جالب اینجاست که اراده ای هم برای تغییر وضعیت موجود نمی بینيم. به ویژه آنکه بسیاری نیز از طریق همین دانشگاه ها، به عناوین مهندس و دکتر و حتی برخی به کرسی استادی رسیده اند!

۲- بیست سال پیش در رشته مهندسی فارغ التحصیل شدم. امروز رفتم مجدد دروس دوره کارشناسی را مرور کردم و تاسف خوردم انگار زمان در دانشگاه های ما متوقف شده. برخی دروس که مطمئنم که به درد هیچ کس نمی خورد باز هم تدریس می شود. یعنی در طول این بیست سال امکان نداشت که یک نظرسنجی انجام شود که واقعا در دنیای واقعی کدام دروس به درد شما خورده و کدام نخورده؟ وقتی درسی در طول بیست سال به درد کسی نمی خورد چرا نباید حذف شود؟ عجیب نیست؟

۳- آیا می شود کاری کرد؟ بله. یک تصویر ارایه می کنم که نشان دهم می‌شود جور دیگری به هم به مساله نگاه کرد: این جهان را تصور کنید: من نه کارشناسی دارم و نه در جستجوی کارشناسی ارشد و دکترا هستم. می گردم متناسب با نیاز شغلی و آینده ام از بین تمام موسسات و دانشگاه ها دنیا دروسی را انتخاب می کنم و در آن ها شرکت می کنم و به جای مدرک کارشناسی، گواهینامه علمی یا فنی (Certificate) دریافت می کنم. مثلا امروز با تکنولوژی واقعیت مجازی در کلاس استراتژی پروفسور مایکل پورتر در دانشگاه هاروارد حاضر می شوم. فردا صبح برای یک درس کاملا بومی در کلاس «اقتصاد ایران» دکتر مسعود نیلی و پس فردا هم در یک پلتفرم آموزش مجازی مبتنی بر بازی (بدون استاد مشخص) در زمینه مذاکره شرکت می کنم و از همه این ها هم گواهینامه می گیرم. همچنین از همه مهم تر ۵۰٪ اطلاعات مورد نیازم را از اینترنت بدست می آورم.
در این جهان دیگر ما با دکترهای قلابی بی سواد سر وکار نداریم! مجبور نیستیم چهار سال وقت مان را صرف دروسی کنیم که ۳۰ سال پیش دیگران به غلط برای ما تشخیص داده اند. لازم نیست برای تحصیلات به یک کشور یا شهر دیگر برویم. دیگر کنکور بی معنا خواهد شد. تحصیلات من مساله محور است و نه مدرک محور. موسسات ارایه دهنده آموزش در یک محیط رقابتی مجبورند هر روز بهتر شوند و دانشگاه های مزخرف، ورشکسته و حذف خواهند شد.

این تنها راه است؟ نه. یک مثال بود برای باز شدن باب گفتگو
امکان پذیر است؟ بله. ولی نه یک شبه.
برای همه رشته ها این کار لازم است؟ در مورد برخی رشته ها مثلا علوم پایه و پزشکی باید مسیر دیگری رفت.
دانشگاه ها هیچ فایده ای نداشته اند؟ قطعا فایده داشته اند.

دانشگاه های ما حاصل کپی هستند. یک کپی قدیمی و ناقص! آنچه ما می خواهیم دانشگاه هایی است که مسائل واقعی از دنیای واقعی را حل کنند. نه اینکه کارخانه تولید مدرک باشند. جهان و بویژه ایران نیاز به دانشگاه های واقعی بدردبخور دارد.

شبکه توسعه (@I_D_network)
بازنشر از کانال مجتبی لشکربلوکی (@Dr_Lashkarbolouki)

درسهایی از مدرسه طبیعت
جهان کودک جهان سرشار از احساس و هیجان است.یک وجه مشخصه‌ی کودکی داشتن حس شگفتی است ، شگفتی نسبت به همه‌ی آنچه از نظر ما بزرگسالان که حس شگفتیمان فسرده شده،عادی و معمولی جلوه می‌کند: اینکه چرا ماه و خورشید در آسمان ایستاده و نمی‌افتند.شگفتی از دیدن هر چیز تازه. سرعت اعجاب آور کودک در یادگیری همه چیز از داشتن این حس مایه می‌گیرد.احساس،هیجان و حس شگفتی کودک کارگردان اصلی یادگیریهای اوست.دریغ که ما بزرگسالان برای آن اهمیت چندانی قایل نیستیم .تلاش والدین و مدرسه به دادن آگاهی هرچه بیشتر و زودتر به کودک از طریق آموزش است.
این برداشتهای حسی و عاطفیست که به عنوان ارزشمندترین دستاوردهای کودکی تا پایان عمر ما را به پا می‌دارد و رزق روحمان می‌شود نه آموزشها و آگاهی ها.برای شناخت و آگاهی‌های آموزشی فرصت بعد از کودکی بسیار است.
اگر برداشتهای حسی و عاطفی را به مانند چینی‌های ظریف و ارزشمندی بدانیم که قرار است بسته بندی شوند لابه لای آن را پوشالهای آگاهی پر می‌کند.به هوش باشیم که بسته را چنان از پوشال نیانباریم که جایی برای اصل چینی‌ها باقی نماند.

#درسهایی_از_مدرسه_طبیعت
‏madresehtabiat@

//درکی از خود که در پیوستگی با طبیعت باشد//
آیا آموزش به شیوه‌های رایج در محیط‌های عقیم، بدون حضور همسالان و ناهمسالان، توام با رنج و اجبار و به اسلوبی که حیرت حاصل از کشفِ خود انگیخته محیط بیرون را قربانی بخاطر سپردن برای امتحانات آخر سال می‌کند، منجر به این درک می‌شود؟
لحظات درخشان حیرت و تعجب، لرزش‌های عمیق ناشی از احترام و تحسین و جوانه زدن بی پروای انگیزه‌ها... با حضور بزرگسالی همدل که بیرون را به محیطی امن برای امتحان ایده‌های کودکان و نوجوانان مبدل می‌سازد و به آنها شانس خطا می‌دهند... .
اینهاست که بهترین فرصت‌های یادگیری که غالبا بدون برنامه‌ریزی از پیش تعیین‌ شده می‌باشند را برای پرورش یک هویت جامع انسانی مهیا می‌سازند.
در این شرایط است که کودکان و نوجوانان سطح جدیدی از پیوند خود با طبیعت را تجربه می‌کنند و در نهایت مواد اولیه قوام یافتن نوعی تفکر بوم‌شناختی در آینده که به فرآیندهای بوم‌شناختی محیطی و هویت زیستی آنها گره‌خورده است مهیا می‌شود.
منبع:
- کودک و طبیعت (درسنامه مدرسه طبیعت) پژوهش های روانی، اجتماعی - فرهنگی و تکاملی (مجموعه مقاله)؛ ویراسته‌ی پیتر کان و استفان کلرت؛ ترجمه‌ی: عبدالحسین وهابزاده و آرش حسینیان؛ انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد: 1397

درسهایی از مدرسه طبیعت

آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
بیش از هشت سال است که مدارس طبیعت در ایران بازی ساختارنیافته در محیط‌های طبیعی و بیرون را تحت عنوان “تجربه طبیعت در کودکی “ ، به عنوان حق مادرزاد و مهمترین عامل رشد جامع کودک و پیش نیاز بنیادی داشتن حس تعلق به سرزمین ، طبیعت و فرهنگ در بزرگسالی ترویج می‌کنند .
اما به تازگی است که انجمن بهداشت عمومی کانادا* آنرا به عنوان شرط تحقق رشد جامع کودک به رسمیت می‌شناسد حال آنکه نظامهای آموزش رسمی بسیاری از کشورهای غربی به شمول امریکا و استرالیا هنوز از آن بویی هم نبرده‌اند و برخی هم چون کشورهای شرق آسیا نظیر ژاپن و کره جنوبی چنان کودکان را به ارابه آموزشهای کلاسیک محکم بسته اند که جایی برای بازی یله و بدون ساختار در طبیعت باقی نمی‌ماند.آمار خودکشی در این کشورها بالاترین در جهان است و صاحب نظران آنها مدرسه را یکی از متهمان اصلی می‌دانند.
شگفتا که یکی از اتهامات مدارس طبیعت ایران غربگرایی و پیروی از اندیشه‌های بیگانه است.یالاعجب
https://www.cpha.ca/childrens-unstructured-play
#درسهایی_از_مدرسه_طبیعت
@madresehtabiat

درسهایی از مدرسه طبیعت
جهان کودک جهان سرشار از احساس و هیجان است.یک وجه مشخصه‌ی کودکی داشتن حس شگفتی است ، شگفتی نسبت به همه‌ی آنچه از نظر ما بزرگسالان که حس شگفتیمان فسرده شده،عادی و معمولی جلوه می‌کند: اینکه چرا ماه و خورشید در آسمان ایستاده و نمی‌افتند.شگفتی از دیدن هر چیز تازه. سرعت اعجاب آور کودک در یادگیری همه چیز از داشتن این حس مایه می‌گیرد.احساس،هیجان و حس شگفتی کودک کارگردان اصلی یادگیریهای اوست.دریغ که ما بزرگسالان برای آن اهمیت چندانی قایل نیستیم .تلاش والدین و مدرسه به دادن آگاهی هرچه بیشتر و زودتر به کودک از طریق آموزش است.
این برداشتهای حسی و عاطفیست که به عنوان ارزشمندترین دستاوردهای کودکی تا پایان عمر ما را به پا می‌دارد و رزق روحمان می‌شود نه آموزشها و آگاهی ها.برای شناخت و آگاهی‌های آموزشی فرصت بعد از کودکی بسیار است.
اگر برداشتهای حسی و عاطفی را به مانند چینی‌های ظریف و ارزشمندی بدانیم که قرار است بسته بندی شوند لابه لای آن را پوشالهای آگاهی پر می‌کند.به هوش باشیم که بسته را چنان از پوشال نیانباریم که جایی برای اصل چینی‌ها باقی نماند.

#درسهایی_از_مدرسه_طبیعت
‏madresehtabiat@

وقتی کودک به سبک خودش مشغول فعالیت است، شاید بهتر باشد ما با او همراه شویم تا کمکی باشد آنچه را برایش اهمیت دارد بشناسد .
💭

وقتی از کودک حمایتی همه جانبه داشته باشیم، به او نشان می‌دهیم که می‌تواند مطالبه‌گر باشد، قوانین را زیر سوال ببرد و حتی راه متفاوتی که برای او مناسب‌تر است را انتخاب کند.
💭

شرحی مختصر بر کتاب “گستره- عمق یا وسعت؟”
بخش ششم: فصل پنجم
نویسنده: دیوید اپستین
مترجم: مهدی بغدادی

#یادگیری_آزاد
#بازی_آزاد

✅@NobangAndisheh

https://www.aparat.com/v/tJ9De/

توران میرهادی:

«ادبیات را معمولاً با خواندنی‌ها یا با کتاب‌های آموزشی اشتباه می‌گیرند.
معمولاً فکر می‌کنند چون کودک خردسال است، پس باید از طریق ادبیات به او آموزش داد و او را تربیت کرد.
کم‌تر به جوهره‌ی ادبیات توجه می‌شود و آن را فراتر از درک کودک می‌پندارند.
در حالی که ادبیات کودک از نظر کیفیت ادبی، با ادبیات بزرگسال تفاوت ندارد و آن چیزی که برای آموزش در اختیار کودکان گذاشته می‌شود، ادبیات نیست، بلکه مواد خواندنی است.
موادی که کودکان می‌خوانند تا اطلاعاتی را کسب کنند.
اما در وادی ادبیات و جوهره‌‍‌ی آن، هر کودک با فکر و نگاه خودش با آن مواجه می‌شود و نباید آن را کانالیزه کرد یا به جهت مشخص و خاصی سوق داد».

۱۸ تیرماه روز ادبیات کودک و نوجوان گرامی باد.

#کارگاه_فیلم_کارآ #کارستان #کاری_کنیم_کارستان #روز_ادبیات_کودک_و_نوجوان #توران_میرهادی #توران_خانم #رخشان_بنی_اعتماد #مجتبامیرتهماسب

🌱 @KARESTANFILM

هر چه در توان هست، باید برای ایجاد صلح تلاش کرد.
این خیال که صلح خودبه‌خود ایجاد می‌شود، خیالی واهی است.
چنین چیزی امکان ندارد.
زیرا گروهی با راه‌اندازی جنگ‌ها سود می‌برند و قدرتمند می‌شوند.
به نظر می‌آید شکل جدیدی از استبداد قصد دارد کل جهان را تسخیر کند و اگر جلوی آن نایستیم، جهان را به خاک و خون می‌کشد.

از گفته‌های‌«توران میرهادی» در کتاب «صلح را باید از کودکی آموخت» به کوشش پریچهر نسرین‌پی

۲۱ سپتامبر، روز جهانی صلح گرامی باد. به امید داشتن جهانی پُر از صلح و آرامش.

پی‌نوشت: تصویر پست پوستر سازمان ملل متحد برای روز جهانی صلحِ ۲۰۲۱ است.

#کارگاه_فیلم_کارآ #کاری_کنیم_کارستان #کارستان #رخشان_بنی_اعتماد #توران_میرهادی #مجتبامیرتهماسب #روز_جهانی_صلح #صلح

🌱 @KARESTANFILM

#واکسیناسیون_هنرمندان

درخواست واکسیناسیون هنرمندان
جناب حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم رئیسی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام
ما هنرمندان دو سال است که شغل خود را از دست داده‌ایم و درآمدی نداریم. در این مدت معیشت ما با قرض، فروش اموال شخصی و یا پس‌انداز اندک گذشته است. فردی که شغلش را از دست می‌دهد مدتی سردرگم می‌شود تا شغل جدیدی پیدا کند اما افرادی مثل ما که عاشق شغلشان هستند هویتشان را از دست داده و دچار افسردگی می‌شوند.
حق کسانی که برای حفظ و ارتقای فرهنگ این مرزوبوم از جان مایه گذاشتند این نیست که هر صبح چشم باز کنند به خبر تلخ از دست رفتن همکاری پیشکسوت یا جوان به خاطر بیماری کرونا. متأسفانه به دلیل بی‌مسئولیتی و بی‌کفایتی برخی مدیران در مجامع مختلف تئاتری و سینمایی حق واکسیناسیون هنرمندان پایمال شد. این در حالیست که ما به واسطه شغلمان مجبوریم به صورت گروهی کار کنیم و در صحنه تئاتر یا در مقابل دوربین بدون ماسک در مقابل هم ایفای نقش کنیم اما متأسفانه در اولویت واکسیناسیون اصناف و مشاغل قرار نگرفته‌ایم.
قلب ما هنوز برای هنر، فرهنگ و این مردم می‌تپد و یقین داریم هیچ چیزی به اندازه هنر مرهم دردهای روح خسته و تکیده مردم در طول این دوران همه‌گیری تلخ و سنگین نیست. ما می‌خواهیم زنده بمانیم و روح زندگی را در جامعه بدمیم و این مستلزم پیگیری هرچه زودتر شما برای واکسیناسیون جامعه کوچکی است که نیمی از آن‌ها به واسطه سن تاکنون ایمن شده‌اند و فقط نیم دیگر باقی مانده است.
خواهشمندیم با قاطعیت خود، این زنجیره یأس را قطع کنید و هرچه زودتر واکسیناسیون هنرمندان تئاتر و سینما و سپس سایر هنرمندان را عملی کرده و اولین روزهای این ریاست جمهوری را برای ما شیرین و خاطره‌ساز فرمایید.

با تشکر

🔴 اطلاعیه صندوق اعتباری هنر در خصوص نحوه پرداخت حق بیمه و سرانه درمان سه ماه اول سال ۱۴۰۰

🔸پیرو اطلاعیه های قبلی شیوه نامه تخصیص و پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی فصل بهار سال 1400( سهم عضو) به استحضار بیمه شدگان محترم صندوق اعتباری هنر می‌رسد:

⬅️ مبلغ حق بیمه وسرانه درمان(برابر اعلام سازمان تامین اجتماعی) مستقیما به حساب هنرکارت بیمه شده واریز خواهد شد.

⬅️ مشمولین طرح، تمامی بیمه شدگانی هستند که تا پایان اسفندماه سال ۱۳۹۹ ( برابر اعلام رسمی سازمان تامین اجتماعی) بیمه ایشان برقرار بوده است.

⬅️ تاریخ واریز به حساب هنرکارت براساس شیوه نامه به شرح ذیل می باشد. حتی المقدور تلاش خواهد شد قبل از موعد مقرر مبلغ حق بیمه وسرانه درمان به حساب اعضا واریز شود.

*●حق بیمه فروردین حداکثر تا پایان خرداد*

*●حق بیمه اردیبهشت حداکثر تا پایان تیر*

*●حق بیمه خرداد حداکثر تا پایان مرداد*

🔻 توصیه می‌شود تمامی بیمه شدگان برابر ضوابط ، شرایط و در مهلت قانونی (طبق روال عادی) نسبت به پرداخت حق بیمه خود به حساب‌ سازمان تامین اجتماعی اقدام نمایند و از پیگیری دریافت کمک هزینه تا پایان مهلت های اعلام شده خودداری کنند.

(منبع خبر: روابط عمومی صندوق اعتباری هنر)

✅ روابط عمومی خانه تئاتر

🕐 مدت مطالعه: 9 دقیقه
📝 نویسنده: #سعید_سمیعی

در یاد دارم تو را ؛ افغانستان را کودکان آن آباد می‌کنند.

بچه‌ها جنگ و ظلم رفتنیه، بهتون قول میدم. سرزمین شما قلب و فکرتونه، جایی که حتما می‌تونید نذارید دست جنگ بهش برسه.
دوست دارم بدونید که تنها نیستید و قلب من و خیلی از دوستام پیشتونه. مراقب خودتون باشد.

با لمسِ لینک زیر، می‌توانید مطلب را بخوانید.
🔗 https://zaya.io/fqp34

💡#افغانستان #صلح

@tashilgar_net

⚽️به فرزند خود اجازه دهید علائق و استعدادهای خود را کشف کند. او را در انتخاب بازیها و فعالیتهایش آزاد بگذارید تا خود انتخاب کند.
بازیهای که خود او انتخاب می کند، می تواند در کشف و شناسایی استعدادهای نهفته فرزندتان به شما کمک کند