💢اگر ویژگی‌های #نژادی را کنار بگذاریم و فقط به دیدن ویژگی‌های ظاهری #سگمان اکتفا کنیم، آن وقت ممکن است گمان کنیم که #سگمان همیشه غمگین است. مثلا وقتی #سگ عزیزمان، جلوی #پای ما می‌نشیند، #گوش‌هایش را می‌دهد عقب و از آن پایین به چشمان ما خیره می‌شود، فکر می‌کنیم که #غمگین یا #ناراحت است.

🔺واقعیت این است که #سگ ما ناراحت نیست، بلکه به طور کلی واکنش #سگ‌ها به کسی که به #چشمان آن‌ها خیره شده یا با آن‌ها حرف می‌زند این است که #گوش‌هایشان را عقب بیندازند. بعضی #سگ‌ها سرشان را هم پایین می‌آورند و #دهانشان را، برای نفس کشیدن، باز می‌کنند.

🔺این رفتارها طبیعی است. واکنش درست و مناسب یک #سگ به صاحبش یا فرد دیگری که به او توجه می‌کند را نباید با غمگین بودن #سگ اشتباه گرفت.

💢از طرف دیگر، هوش و مهارت #سگ‌ها را در یاد گرفتن و نمایش رفتارها و حرکات دست کم نگیرید. خیلی از #سگ‌ها یاد می‌گیرند که وقتی حرکت یا رفتار خاصی را، مثل طرز ویژه‌ای از نگاه کردن، انجام می‌دهند، #صاحبشان به آن‌ها بیشتر محبت و توجه می‌کند. بنابراین هر زمان که توجه و #محبت بیشتری بخواهد، این رفتار را تکرار می‌کند
ة
🔺. همان‌طوری که یک #کودک یاد می‌گیرد که با لب ورچیدن #غمگین به نظر می‌رسد و
می‌تواند، از این راه، توجه والدینش را به خود جلب کند، #سگ‌ها هم یاد می‌گیرند که با انجام بعضی حرکات، #احساسات و روابط ما را با خودشان کنترل کنند.

@kishpet