#یادداشت
این اژدهایی که سر بر آورده!
✍سحر جعفرصالحی
✅گردشگری از زمان رونقش در مازندران، آبستن نابودگری محیط زیست بوده است. گرچه در دهه‌های نخست به چشم نمیامد اما امروزه شکی نیست که آن شکم ور آمده نوزاد اژدها گونش را فارغ شده است. اژدهایی که طبیعت را می‌بلعد و آلودگی و ویرانی قی می‌کند. نام واقعی‌اش "گردشگری انبوه" است ولی در خانه "گردشگری طبیعت" صدایش می‌کنند!
✅از دهه پنجاه به فرمان شاه پهلوی مبنی بر اینکه "شمال باید به تفرجگاه ملت ایران تبدیل شود" تا امروز، الزام تفرجگاه شدن بدون رعایت هیچ پیش شرط و زیرساختی ادامه دارد. تغییرات اجتماعی در طول این چند دهه با تغییر در سبک زندگی، تعریف اوقات فراغت و سفر به مثابه یک کالا در سبد مصرفی خانواده‌های ایرانی همراه بوده است. این تغییرات گریز ناپذیر هستند و از آنجا که تمهیدی برای کاهش هزینه‌ها و عوارضش اندیشیده نشده در ترکیب با متغیرهایی مثل جمعیت و سفر ارزان منجر به فاجعه‌ای به نام #گردشگری_انبوه شده است.
گردشگری انبوه در قبال مزایای اقتصادی اندکی که وارد سرزمین مقصد می‌کند، بهای هنگفتی تحمیل خواهد کرد.
✅سال‌هاست که در زمان تعطیلات و بطور مشخص هر جمعه، سیل جمعیت در سایت‌های طبیعی جنگل، کوه، ساحل، دریاچه و مرداب از اتوبوس‌ها و خودروهای شخصی پیاده می‌شوند و بساط تفرج را بر پا می‌دارند. از فراوانی قدم‌ها و تایرها که با فرسایش خاک همراه است تا زباله‌هایی که بر جای گذاشته می‌شود هزینه گذران یک روز این موج جمعیت در طبیعت است.
✅گردشگری انبوه افسار گسیخته و با حداقل کنترل بیرونی در جریان است اما مهم‌تر از آن، فاقد کنترل درونی می‌باشد. (تفاوت ماهوی این نوع گردشگری با اکوتوریسم در همین نکته است.)
بارها از خودمان پرسیده‌ایم که اگر این ساحل یا چشمه و مرداب در جای دیگر دنیا بود باز هم چنین سرنوشت رقت‌باری داشت؟ چه پاسخی برای رفتارهای غیرمسئولانه گردشگران داخلی در طبیعت وجود دارد؟
✅ نوبرت الیاس در مبحثی مربوط به تفاوت رفتار رانندگی در کشورهای جهان سوم و مدرن، به مفهوم کنترل بر خویشتن می‌پردازد. به زعم وی، تصادفات جاده‌ای در کشورهای جهان سوم بیشتر است نه صرفا به دلیل مسائل ساختاری مثل وضعیت جاده‌ها و کیفیت اتومبیل‌ها. تصادفات بیشتر است چون راننده جهان سومی کنترل درونی ندارد در حالیکه رانندگان در کشورهای مدرن خودآگاهانه قوانین را رعایت می‌کنند و کنترل بر خویشتن بیشتری دارند.
با وام گیری از الیاس، درباره رفتار زیست‌محیطی گردشگران می‌توان گفت؛ وجود کنترل درونی قوی‌تر از هر کنترل بیرونی به رعایت رفتار مسئولانه و حفاظت از محیط‌زیست منجر می‌شود. چنانچه رفتار یک گردشگر اروپایی یا یک اکوتوریست در سایت‌های گردشگری مازندران این مهم را نشان می‌دهد. حال آنکه گردشگری انبوه عاری از این ویژگی است.
✅ اژدهای بی‌سر و دم گردشگری انبوه از دل
سیاست‌گذاری‌های معیوب و ساختارهای فشل
متولد شده است و از طرفی چنانکه گفته شد ذاتا فاقد کنترل درونی است. بنابراین برای کاهش تبعات آن چاره‌ای جز ارتقای هر دو بعد کنترل (بیرونی و درونی) وجود ندارد.
🔸منبع: گروه خبری رویداد
👁🗨 #کلارنا | با ما همراه باشید
ⓙⓞⓘⓝ↷
📱 @kelarna
🖥 Kelarna.ir
این اژدهایی که سر بر آورده!
✍سحر جعفرصالحی
✅گردشگری از زمان رونقش در مازندران، آبستن نابودگری محیط زیست بوده است. گرچه در دهه‌های نخست به چشم نمیامد اما امروزه شکی نیست که آن شکم ور آمده نوزاد اژدها گونش را فارغ شده است. اژدهایی که طبیعت را می‌بلعد و آلودگی و ویرانی قی می‌کند. نام واقعی‌اش "گردشگری انبوه" است ولی در خانه "گردشگری طبیعت" صدایش می‌کنند!
✅از دهه پنجاه به فرمان شاه پهلوی مبنی بر اینکه "شمال باید به تفرجگاه ملت ایران تبدیل شود" تا امروز، الزام تفرجگاه شدن بدون رعایت هیچ پیش شرط و زیرساختی ادامه دارد. تغییرات اجتماعی در طول این چند دهه با تغییر در سبک زندگی، تعریف اوقات فراغت و سفر به مثابه یک کالا در سبد مصرفی خانواده‌های ایرانی همراه بوده است. این تغییرات گریز ناپذیر هستند و از آنجا که تمهیدی برای کاهش هزینه‌ها و عوارضش اندیشیده نشده در ترکیب با متغیرهایی مثل جمعیت و سفر ارزان منجر به فاجعه‌ای به نام #گردشگری_انبوه شده است.
گردشگری انبوه در قبال مزایای اقتصادی اندکی که وارد سرزمین مقصد می‌کند، بهای هنگفتی تحمیل خواهد کرد.
✅سال‌هاست که در زمان تعطیلات و بطور مشخص هر جمعه، سیل جمعیت در سایت‌های طبیعی جنگل، کوه، ساحل، دریاچه و مرداب از اتوبوس‌ها و خودروهای شخصی پیاده می‌شوند و بساط تفرج را بر پا می‌دارند. از فراوانی قدم‌ها و تایرها که با فرسایش خاک همراه است تا زباله‌هایی که بر جای گذاشته می‌شود هزینه گذران یک روز این موج جمعیت در طبیعت است.
✅گردشگری انبوه افسار گسیخته و با حداقل کنترل بیرونی در جریان است اما مهم‌تر از آن، فاقد کنترل درونی می‌باشد. (تفاوت ماهوی این نوع گردشگری با اکوتوریسم در همین نکته است.)
بارها از خودمان پرسیده‌ایم که اگر این ساحل یا چشمه و مرداب در جای دیگر دنیا بود باز هم چنین سرنوشت رقت‌باری داشت؟ چه پاسخی برای رفتارهای غیرمسئولانه گردشگران داخلی در طبیعت وجود دارد؟
✅ نوبرت الیاس در مبحثی مربوط به تفاوت رفتار رانندگی در کشورهای جهان سوم و مدرن، به مفهوم کنترل بر خویشتن می‌پردازد. به زعم وی، تصادفات جاده‌ای در کشورهای جهان سوم بیشتر است نه صرفا به دلیل مسائل ساختاری مثل وضعیت جاده‌ها و کیفیت اتومبیل‌ها. تصادفات بیشتر است چون راننده جهان سومی کنترل درونی ندارد در حالیکه رانندگان در کشورهای مدرن خودآگاهانه قوانین را رعایت می‌کنند و کنترل بر خویشتن بیشتری دارند.
با وام گیری از الیاس، درباره رفتار زیست‌محیطی گردشگران می‌توان گفت؛ وجود کنترل درونی قوی‌تر از هر کنترل بیرونی به رعایت رفتار مسئولانه و حفاظت از محیط‌زیست منجر می‌شود. چنانچه رفتار یک گردشگر اروپایی یا یک اکوتوریست در سایت‌های گردشگری مازندران این مهم را نشان می‌دهد. حال آنکه گردشگری انبوه عاری از این ویژگی است.
✅ اژدهای بی‌سر و دم گردشگری انبوه از دل
سیاست‌گذاری‌های معیوب و ساختارهای فشل
متولد شده است و از طرفی چنانکه گفته شد ذاتا فاقد کنترل درونی است. بنابراین برای کاهش تبعات آن چاره‌ای جز ارتقای هر دو بعد کنترل (بیرونی و درونی) وجود ندارد.
🔸منبع: گروه خبری رویداد
👁🗨 #کلارنا | با ما همراه باشید
ⓙⓞⓘⓝ↷
📱 @kelarna
🖥 Kelarna.ir