در آستانه 1404.pdf
603.4 KB
🔖با توجه به تجربه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و دینی- مذهبی جمهوری اسلامی به نظر می‌رسد اکنون برجسته‌ترین و موفق‌ترین ویژگی جمهوری اسلامی، وجوه امنیتی- نظامی آن است که به اتکای آن توانسته وضعیت موجود را کنترل و اعتراضات دامنه‌دار گروههای مختلف اجتماعی را سرکوب کند. آیا با وجود روند وضعیت نابسامان ساختاری که پیش از این توضیح داده شد، جمهوری اسلامی می‌تواند به اتکای قدرت امنیتی- نظامی و دستاوردهای حاصل از توافق با آمریکا امیدوار به تداوم وضع موجود باشد؟
📎پیوست: نسخه کامل مقاله سعید مدنی از زندان دماوند
@Kaleme
📎پیوست: نسخه کامل مقاله سعید مدنی از زندان دماوند
@Kaleme
🔴 در آستانه
✍️ سعید مدنی
زندان دماوند
آیا آغاز مذاکرات علنی مجدد ایران و آمریکا حکایت از ورود جمهوری اسلامی به دوره‌ای جدید از مناسبات داخلی و خارجی دارد؟ آیا در صورت توافق جامع یا غیر جامع انتظار توقف روند فرسایشی و توسعه‌گریز کنونی کشور واقع‌بینانه است؟ در صورت توافق و سرازیر شدن احتمالی دلار بیشتر حاصل از این توافق به اقتصاد، آیا جمهوری اسلامی می‌تواند از تله بحران‌های کنونی خارج شود؟
آیا وقتی نظام ناچار به موافقت برای مذاکره با ترامپ قاتل قاسم سلیمانی و نمایندگانش می‌شود می‌توان انتظار داشت که حاضر به گفتگو با منتقدان و مخالفان جدی داخل کشور شود و اپوزیسیون داخل را به رسمیت بشناسد؟
و بالاخره چه نسبتی بین اصلاح رویکرد سیاست خارجی و بهبود روابط ایران و غرب و گذار دموکراتیک وجود دارد؟ پاسخ روشن به همه این سوالات اگر هم ممکن باشد در این یادداشت نمی‌توان به همه آنها پرداخت از این رو در تلاش برای پاسخ به سوالات بالا برخی ابعاد مهم وضعیت کنونی و چشم‌انداز پس از مذاکرات بررسی می‌شود...
📎متن کامل
@kaleme
زوال سیاسی مذاکرات ایران و آمریکا و گذار دموکراتیک
✍️ سعید مدنی
زندان دماوند
آیا آغاز مذاکرات علنی مجدد ایران و آمریکا حکایت از ورود جمهوری اسلامی به دوره‌ای جدید از مناسبات داخلی و خارجی دارد؟ آیا در صورت توافق جامع یا غیر جامع انتظار توقف روند فرسایشی و توسعه‌گریز کنونی کشور واقع‌بینانه است؟ در صورت توافق و سرازیر شدن احتمالی دلار بیشتر حاصل از این توافق به اقتصاد، آیا جمهوری اسلامی می‌تواند از تله بحران‌های کنونی خارج شود؟
آیا وقتی نظام ناچار به موافقت برای مذاکره با ترامپ قاتل قاسم سلیمانی و نمایندگانش می‌شود می‌توان انتظار داشت که حاضر به گفتگو با منتقدان و مخالفان جدی داخل کشور شود و اپوزیسیون داخل را به رسمیت بشناسد؟
و بالاخره چه نسبتی بین اصلاح رویکرد سیاست خارجی و بهبود روابط ایران و غرب و گذار دموکراتیک وجود دارد؟ پاسخ روشن به همه این سوالات اگر هم ممکن باشد در این یادداشت نمی‌توان به همه آنها پرداخت از این رو در تلاش برای پاسخ به سوالات بالا برخی ابعاد مهم وضعیت کنونی و چشم‌انداز پس از مذاکرات بررسی می‌شود...
📎متن کامل
@kaleme
🔴 اعتصاب کامیون‌داران؛ امتداد مقاومت مدنی
✍️ عزیز قاسم‌زاده
▫️کامیون‌داران امروز، هفتم خرداد، وارد هفتمین روز اعتصاب خود شده‌اند. اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسری ایران در اطلاعیه ششم خود، تعداد شهرهای اعتصاب‌کننده را ۱۳۰ شهر اعلام کرده است. در عین حال، این نهاد صنفی خبر داده که یازده نفر در کرمانشاه، از جمله شهاب دارابی، کامیون‌داری که در فضای مجازی اخبار حمایتی از تجمعات کامیون‌داران منتشر می‌کرد، دستگیر شده است. اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان در واکنش به این دستگیری‌ها، خواستار آزادی فوری بازداشت‌شدگان شده و گفته: «سرکوب، دستگیری و تهدید، پاسخی به مطالبات مشروع نیست، بلکه نشانه‌ای از استیصال در برابر موج خروشان عدالت‌خواهی است.»
▫️این در حالی است که مجموعه حاکمیت، به‌ویژه وزیر راه که متولی رسمی در حوزه مسائل رانندگان است، تا کنون با بی‌اعتنایی و سکوت از کنار این اعتصاب گذشته است. چندی پیش، سندی از افشای هزینه یک میلیارد تومانی ۶ نفر از اعضای خانواده او که به کیش سفر کرده بودند، توسط صابرین نیوز منتشر شد. به‌رغم انتشار این سند، هیچ نهادی وزیر را مورد پرسش قرار نداده و علیه او پرونده‌ای هم تشکیل نشده است. اما سرعت دستگیری و پرونده‌سازی علیه مطالبه‌گران حوزه‌های گوناگون، همواره با شتاب فزاینده بوده است.
▫️فرودستان به تنگ‌آمده در شکاف طبقاتی گسترده، اینک چنان در حال له‌شدن هستند که نمی‌توان از یاد برد که حاکمان در ابتدای انقلاب، خود را حکومت مستضعفان و پابرهنگان می‌نامیدند. اما امروز در این شکاف گسترده، بیشتر از همه این فرودستان و اقشار ضعیف جامعه هستند که از امکانات آموزشی گرفته تا رفاهیات و امکانات بهداشتی و پزشکی محروم هستند. حتی اگر کار به زندان و محرومیت‌های دیگر بکشد، این بی‌پناهان بی‌صدا و بی‌رسانه بیشتر ظلم می‌بینند.
▫️اعتصاب کامیون‌داران اعتراض به سازوکارهای ناروایی است که فراهم‌کردن یک معیشت معمولی و حداقلی را برای آنها دشوار و سخت کرده است. حمایت از آنها و پژواک اعتراض آنها شدن، یک وظیفه اخلاقی است و منتی بر سر آنها نیست.
@Kaleme
✍️ عزیز قاسم‌زاده
▫️کامیون‌داران امروز، هفتم خرداد، وارد هفتمین روز اعتصاب خود شده‌اند. اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسری ایران در اطلاعیه ششم خود، تعداد شهرهای اعتصاب‌کننده را ۱۳۰ شهر اعلام کرده است. در عین حال، این نهاد صنفی خبر داده که یازده نفر در کرمانشاه، از جمله شهاب دارابی، کامیون‌داری که در فضای مجازی اخبار حمایتی از تجمعات کامیون‌داران منتشر می‌کرد، دستگیر شده است. اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان در واکنش به این دستگیری‌ها، خواستار آزادی فوری بازداشت‌شدگان شده و گفته: «سرکوب، دستگیری و تهدید، پاسخی به مطالبات مشروع نیست، بلکه نشانه‌ای از استیصال در برابر موج خروشان عدالت‌خواهی است.»
▫️این در حالی است که مجموعه حاکمیت، به‌ویژه وزیر راه که متولی رسمی در حوزه مسائل رانندگان است، تا کنون با بی‌اعتنایی و سکوت از کنار این اعتصاب گذشته است. چندی پیش، سندی از افشای هزینه یک میلیارد تومانی ۶ نفر از اعضای خانواده او که به کیش سفر کرده بودند، توسط صابرین نیوز منتشر شد. به‌رغم انتشار این سند، هیچ نهادی وزیر را مورد پرسش قرار نداده و علیه او پرونده‌ای هم تشکیل نشده است. اما سرعت دستگیری و پرونده‌سازی علیه مطالبه‌گران حوزه‌های گوناگون، همواره با شتاب فزاینده بوده است.
▫️فرودستان به تنگ‌آمده در شکاف طبقاتی گسترده، اینک چنان در حال له‌شدن هستند که نمی‌توان از یاد برد که حاکمان در ابتدای انقلاب، خود را حکومت مستضعفان و پابرهنگان می‌نامیدند. اما امروز در این شکاف گسترده، بیشتر از همه این فرودستان و اقشار ضعیف جامعه هستند که از امکانات آموزشی گرفته تا رفاهیات و امکانات بهداشتی و پزشکی محروم هستند. حتی اگر کار به زندان و محرومیت‌های دیگر بکشد، این بی‌پناهان بی‌صدا و بی‌رسانه بیشتر ظلم می‌بینند.
▫️اعتصاب کامیون‌داران اعتراض به سازوکارهای ناروایی است که فراهم‌کردن یک معیشت معمولی و حداقلی را برای آنها دشوار و سخت کرده است. حمایت از آنها و پژواک اعتراض آنها شدن، یک وظیفه اخلاقی است و منتی بر سر آنها نیست.
@Kaleme
🔴 مهدی فراحی‌شاندیز کجاست؟
مهدی فراحی‌شاندیز که از ۱۱ اردیبهشت در تجمع معلمان بنا بر گفته شاهدان عینی با خشونت و ضرب و شتم دستگیر شده، تا کنون هیچ تماسی با خانواده و وکیل خود نداشته است.
او پیش از این ده سال از عمر خود را به طور پیوسته در زندان سپری کرده است. ما امضا کنندگان این بیانیه‌ی حمایتی، ضمن ابراز نگرانی شدید از شرایط نگهداری و بی‌خبری از مهدی فراحی شاندیز، خواهان آزادی فوری انسانی هستیم که طی سالهای اخیر بی آنکه صدایی داشته باشد، شرافتمندانه برای آرمان‌های انسانی و عدالت‌طلبانه ایستاده و مقاومت کرده است.
@Kaleme
ابراز نگرانی ۲۰ کنش‌گر سیاسی و مدنی از وضعیت نامعلوم مهدی فراحی‌شاندیز
مهدی فراحی‌شاندیز که از ۱۱ اردیبهشت در تجمع معلمان بنا بر گفته شاهدان عینی با خشونت و ضرب و شتم دستگیر شده، تا کنون هیچ تماسی با خانواده و وکیل خود نداشته است.
او پیش از این ده سال از عمر خود را به طور پیوسته در زندان سپری کرده است. ما امضا کنندگان این بیانیه‌ی حمایتی، ضمن ابراز نگرانی شدید از شرایط نگهداری و بی‌خبری از مهدی فراحی شاندیز، خواهان آزادی فوری انسانی هستیم که طی سالهای اخیر بی آنکه صدایی داشته باشد، شرافتمندانه برای آرمان‌های انسانی و عدالت‌طلبانه ایستاده و مقاومت کرده است.
✍️ هاشم آقاجری، مژگان ایلانلو، شاپور احسانی‌راد، اسماعیل بخشی، علیرضا بهشتی، محمود دردکشان، علیرضا رجایی، حسین رزاق، کیوان صمیمی، جعفر عظیم‌زاده، مسعود فرهیخته، عزیز قاسم‌زاده، مطهره گونه‌ای، عبدالله مومنی، فخری محتشمی‌پور، نرگس محمدی، پروین محمدی، عبدالله ناصری، علی نجاتی و صدیقه وسمقی
@Kaleme
🔴 نه می‌ترسیم، نه سکوت می‌کنیم
✍️ نسرین ستوده
خانواده‌های زیادی به جرم آزادیخواهی گروگان جمهوری اسلامی شده‌اند. خانواده‌ی ما هم به دلیل عدالت‌خواهی، گروگان همین حکومت شده است.
امروز، در بحبوحه‌ی امتحانات پایان سال و کنکور، یکی که خود را مدیر شعبه ۴ دادسرای اطفال و نوجوانان معرفی می‌کرد، به تلفن همراهم زنگ زد و از من خواست برای رسیدگی به اتهام نیما که به شکایت زندان اوین باز شده بود، به دادسرا بروم. گفت البته شما ممکن است تلفنی نیایید، تایید کردم و گفتم احضاریه را کتبی بفرستید.
برای مهراوه از ۱۲ سالگی پرونده تشکیل دادند و او را بارها ممنوع‌الخروج کردند. هر دو فرزند ما در سنین قبل از ۱۸ سالگی آماج خشونت حکومتی قرار گرفتند که به هیچ اصلی پایبند نیست. نیما را مورد حمله‌ی فیزیکی وحشیانه قرارداده بودند و حالا طبق روش معمول با اتهام‌زنی می خواهند از مسئولیت فرار کنند.
من و رضا، نه می‌ترسیم و نه سکوت می‌کنیم. صحن عمومی جلوی دادسرای اطفال و همچنین زندان اوین فضای عمومی است که متعلق به شهروندان است. یکی از کاربردهای این فضاها تحصن و تجمع در اعتراض به ظلم حکومت‌هاست.
@Kaleme
✍️ نسرین ستوده
خانواده‌های زیادی به جرم آزادیخواهی گروگان جمهوری اسلامی شده‌اند. خانواده‌ی ما هم به دلیل عدالت‌خواهی، گروگان همین حکومت شده است.
امروز، در بحبوحه‌ی امتحانات پایان سال و کنکور، یکی که خود را مدیر شعبه ۴ دادسرای اطفال و نوجوانان معرفی می‌کرد، به تلفن همراهم زنگ زد و از من خواست برای رسیدگی به اتهام نیما که به شکایت زندان اوین باز شده بود، به دادسرا بروم. گفت البته شما ممکن است تلفنی نیایید، تایید کردم و گفتم احضاریه را کتبی بفرستید.
برای مهراوه از ۱۲ سالگی پرونده تشکیل دادند و او را بارها ممنوع‌الخروج کردند. هر دو فرزند ما در سنین قبل از ۱۸ سالگی آماج خشونت حکومتی قرار گرفتند که به هیچ اصلی پایبند نیست. نیما را مورد حمله‌ی فیزیکی وحشیانه قرارداده بودند و حالا طبق روش معمول با اتهام‌زنی می خواهند از مسئولیت فرار کنند.
من و رضا، نه می‌ترسیم و نه سکوت می‌کنیم. صحن عمومی جلوی دادسرای اطفال و همچنین زندان اوین فضای عمومی است که متعلق به شهروندان است. یکی از کاربردهای این فضاها تحصن و تجمع در اعتراض به ظلم حکومت‌هاست.
@Kaleme
🔴 رؤیا مرده است!
✍️ مهدی شیرزاد
🔺می‌گویند به دلیل شرایط اقتصادی، زوج‌های جوان فرزند نمی‌آورند. وزیر کشور گفته بود: فرزند نیاوردن، سبک زندگی شده است. اما از نظر بنده، فرزند نمی‌آورند چون رؤیا مرده است؛ چون رؤیایی ندارند؛ چون خودشان به تصویری که برای خودشان ساخته بودند، نرسیده‌اند؛ چون کمیتشان در قافیه شعر خودشان لنگ است و بعضا با تعابیری همچون «چرا کس دیگری را بدبخت کنیم؟» یا «بچه بیاوریم که چه گلی به سر عالم بزند؟»، آرزوی فرزند داشتن را نیز مانند دیگر آرزوهایشان سرکوب می‌کنند. رؤیا، معنابخش زندگی است. بدون رؤیا، زندگی، روزمرگی است.
🔺برای بسیاری از نسل دوم خرداد، بیان واضح اینکه اصلاحات به صخره سخت و ستبر خورده است یا تجویز تشکیل مجلس مؤسسان، به معنای مهر تأیید بر بن‌بست یا فرو‌ریختن رؤیایی است که در دوم خرداد با آجر آجر رأی مردم ساخته شد. اصل مدعای من در این یادداشت، این است که در جامعه ما، دست‌کم برای اکثریتی، رؤیا مرده است. سیاست بسته و تمامیت‌خواه و غیردموکراتیک، رؤیای جمعی را می‌کشد و اقتصاد خراب، نابسامان، بی‌رونق و راکد، رؤیای فردی را.
🔺رؤیا را باید خیلی‌خیلی جدی گرفت. از این فقر تخیل باید بیرون بیاییم. عالم و آدم این‌گونه نمی‌مانند. اسیر دیروز و اکنون نباید شد. زندگی معمولی شرافتمندانه در این کشور، حق شهروندان است. جامعه را چه در عرصه زیست فردی و چه در عرصه زیست اجتماعی به روزمرگی انداختن، نابودی کشور است. قفل‌های سیاست را باید گشود تا اوضاع اقتصادی بسامان شود، تا حال جامعه خوش شود، تا فرد ایرانی رؤیایش را در همین آب و خاک بپروراند و بسازد.
📎منبع و متن کامل
@Kaleme
✍️ مهدی شیرزاد
🔺می‌گویند به دلیل شرایط اقتصادی، زوج‌های جوان فرزند نمی‌آورند. وزیر کشور گفته بود: فرزند نیاوردن، سبک زندگی شده است. اما از نظر بنده، فرزند نمی‌آورند چون رؤیا مرده است؛ چون رؤیایی ندارند؛ چون خودشان به تصویری که برای خودشان ساخته بودند، نرسیده‌اند؛ چون کمیتشان در قافیه شعر خودشان لنگ است و بعضا با تعابیری همچون «چرا کس دیگری را بدبخت کنیم؟» یا «بچه بیاوریم که چه گلی به سر عالم بزند؟»، آرزوی فرزند داشتن را نیز مانند دیگر آرزوهایشان سرکوب می‌کنند. رؤیا، معنابخش زندگی است. بدون رؤیا، زندگی، روزمرگی است.
🔺برای بسیاری از نسل دوم خرداد، بیان واضح اینکه اصلاحات به صخره سخت و ستبر خورده است یا تجویز تشکیل مجلس مؤسسان، به معنای مهر تأیید بر بن‌بست یا فرو‌ریختن رؤیایی است که در دوم خرداد با آجر آجر رأی مردم ساخته شد. اصل مدعای من در این یادداشت، این است که در جامعه ما، دست‌کم برای اکثریتی، رؤیا مرده است. سیاست بسته و تمامیت‌خواه و غیردموکراتیک، رؤیای جمعی را می‌کشد و اقتصاد خراب، نابسامان، بی‌رونق و راکد، رؤیای فردی را.
🔺رؤیا را باید خیلی‌خیلی جدی گرفت. از این فقر تخیل باید بیرون بیاییم. عالم و آدم این‌گونه نمی‌مانند. اسیر دیروز و اکنون نباید شد. زندگی معمولی شرافتمندانه در این کشور، حق شهروندان است. جامعه را چه در عرصه زیست فردی و چه در عرصه زیست اجتماعی به روزمرگی انداختن، نابودی کشور است. قفل‌های سیاست را باید گشود تا اوضاع اقتصادی بسامان شود، تا حال جامعه خوش شود، تا فرد ایرانی رؤیایش را در همین آب و خاک بپروراند و بسازد.
📎منبع و متن کامل
@Kaleme
Telegraph
رؤیا مرده است
مدت‌هاست به نوشتن این یادداشت می‌اندیشم، ولی ترس و تلخی برآمده از عنوانش، من را تا این لحظه از نوشتن بازداشت. آدمی به رؤیا زنده است! البته بدون رؤیا هم زنده می‌ماند، اما زندگی نمی‌کند. بعید است کسی از سر هوس اقدام به فرزندآوری کند. آدمی با رؤیا زاده می‌شود؛…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 صدا و تصویر یک اعتصاب!
«این وضعیت من است؛ این وضعیت شما، جاده‌های شما و گمرک شما… دوربین را بیار اینجا!»
@kaleme
«این وضعیت من است؛ این وضعیت شما، جاده‌های شما و گمرک شما… دوربین را بیار اینجا!»
@kaleme
🔴 سفره‌ای که روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود…
همراه با بازنشستگان، معلمان، کارگران، پرستاران و کشاورزان، این‌بار فریاد برابری‌خواهی و ستم‌گریزی توسط کامیون‌داران و رانندگان بر سر دولتمردان آوار شده است. گرانی، تورم، ناکارآمدی بیمه، جاده‌های غیراستاندارد و ناامن، سبب‌ساز اعتراض به‌حق این قشر زحمتکش در شهرهای مختلف کشور شده است. حاکمیت به‌جای آنکه به‌دنبال راه‌حلی برای حل مشکلات این قشر زحمتکش باشد، مانند سایر اقشار معترض جامعه به سرکوب، دستگیری و تهدید رانندگان و کامیون‌داران پرداخته است.
انجمن صنفی فرهنگیان اسلام‌آباد غرب، مطالبات و اعتراضات کامیون‌داران و رانندگان را برحق دانسته و به رسمیت می‌شناسد و هرگونه برخورد غیرقانونی با این قشر و سایر اقشار جامعه را محکوم می‌کند. همچنین اعلام می‌دارد که راه برون‌رفت از این‌همه ستم و اجحاف، همبستگی و اتحاد اقشار مختلف مردم در یک صف متحد است.
در دنیای امروز، راه‌ها را رگ‌های حیاتی دنیا می‌دانند که ملزومات زندگی مردم را به آنها می‌رسانند. وقتی راه رگ باشد، ماشین و راننده نیز حکم خون را دارند که باعث زنده ماندن موجود زنده می‌شود.
دولت، زانوی زمختش را بر گردن اقشار آسیب‌پذیر جامعه نهاده و، به‌قول مارتین نیمولر، یکی‌یکی به سراغ آنان می‌رود. ابتدا به سراغ دانش و آموزش رفت و با به زانو درآوردن آموزش و پرورش، آن را از اساس تهی کرد؛ معیشت و منزلت معلم را متزلزل نمود و کتاب‌ها را بی‌محتوا کرد، به‌طوری‌که میانگین نمرات پایان سال دانش‌آموزان کمتر از ده شده است. سپس به سراغ بازنشستگان، کارگران، پرستاران و… رفت و هم‌اکنون نیز با گران کردن گازوئیل، با یک تیر دو هدف را نشانه می‌رود: یکی معیشت رانندگان و دیگری قوت اقشار آسیب‌پذیر جامعه که تنها امیدشان، حداقل خوردنی‌ای بر روی سفره‌شان است؛ سفره‌ای که روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود.
انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کرمانشاه، ضمن حمایت از خواسته‌های برحق کامیون‌رانان، از دولت می‌خواهد که سهمیه‌های مناسب سوخت و حتی یارانه‌ی لوازم یدکی را در اختیار کامیون‌داران قرار دهد. همچنین از مردم شریف ایران درخواست می‌کند که از این رانندگانی که شبانه‌روز با ماشین‌های فرسوده و در جاده‌های ناامن، جان‌شان را کف دست‌شان می‌گذارند تا مردم از حداقل‌های زندگی هم محروم نمانند، حمایت مالی کنند و خانواده‌های این عزیزان را که تنها منبع درآمدشان حقوق رانندگی است، فراموش نکنند.
@Kaleme
۱. بیانیه‌ی حمایتی انجمن صنفی فرهنگیان اسلام‌آباد غرب از اعتصاب رانندگان و کامیون‌داران کشور
همراه با بازنشستگان، معلمان، کارگران، پرستاران و کشاورزان، این‌بار فریاد برابری‌خواهی و ستم‌گریزی توسط کامیون‌داران و رانندگان بر سر دولتمردان آوار شده است. گرانی، تورم، ناکارآمدی بیمه، جاده‌های غیراستاندارد و ناامن، سبب‌ساز اعتراض به‌حق این قشر زحمتکش در شهرهای مختلف کشور شده است. حاکمیت به‌جای آنکه به‌دنبال راه‌حلی برای حل مشکلات این قشر زحمتکش باشد، مانند سایر اقشار معترض جامعه به سرکوب، دستگیری و تهدید رانندگان و کامیون‌داران پرداخته است.
انجمن صنفی فرهنگیان اسلام‌آباد غرب، مطالبات و اعتراضات کامیون‌داران و رانندگان را برحق دانسته و به رسمیت می‌شناسد و هرگونه برخورد غیرقانونی با این قشر و سایر اقشار جامعه را محکوم می‌کند. همچنین اعلام می‌دارد که راه برون‌رفت از این‌همه ستم و اجحاف، همبستگی و اتحاد اقشار مختلف مردم در یک صف متحد است.
۲.
بیانیه‌ی
حمایتی
انجمن
صنفی
فرهنگیان
شاغل
و
بازنشسته
کرمانشاه
از
اعتصاب
رانندگان
کشور
در دنیای امروز، راه‌ها را رگ‌های حیاتی دنیا می‌دانند که ملزومات زندگی مردم را به آنها می‌رسانند. وقتی راه رگ باشد، ماشین و راننده نیز حکم خون را دارند که باعث زنده ماندن موجود زنده می‌شود.
دولت، زانوی زمختش را بر گردن اقشار آسیب‌پذیر جامعه نهاده و، به‌قول مارتین نیمولر، یکی‌یکی به سراغ آنان می‌رود. ابتدا به سراغ دانش و آموزش رفت و با به زانو درآوردن آموزش و پرورش، آن را از اساس تهی کرد؛ معیشت و منزلت معلم را متزلزل نمود و کتاب‌ها را بی‌محتوا کرد، به‌طوری‌که میانگین نمرات پایان سال دانش‌آموزان کمتر از ده شده است. سپس به سراغ بازنشستگان، کارگران، پرستاران و… رفت و هم‌اکنون نیز با گران کردن گازوئیل، با یک تیر دو هدف را نشانه می‌رود: یکی معیشت رانندگان و دیگری قوت اقشار آسیب‌پذیر جامعه که تنها امیدشان، حداقل خوردنی‌ای بر روی سفره‌شان است؛ سفره‌ای که روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود.
انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کرمانشاه، ضمن حمایت از خواسته‌های برحق کامیون‌رانان، از دولت می‌خواهد که سهمیه‌های مناسب سوخت و حتی یارانه‌ی لوازم یدکی را در اختیار کامیون‌داران قرار دهد. همچنین از مردم شریف ایران درخواست می‌کند که از این رانندگانی که شبانه‌روز با ماشین‌های فرسوده و در جاده‌های ناامن، جان‌شان را کف دست‌شان می‌گذارند تا مردم از حداقل‌های زندگی هم محروم نمانند، حمایت مالی کنند و خانواده‌های این عزیزان را که تنها منبع درآمدشان حقوق رانندگی است، فراموش نکنند.
@Kaleme
▫️هشتصد و پنجاه و ششمین شب از «شب‌های بخارا » به بزرگداشت دکتر فرشاد مومنی، اقتصاددان و استاد دانشگاه علامه طباطبایی اختصاص یافت. «شب فرشاد مومنی» در ۷۰ سالگی او و با همکاری مجله بخارا و دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد و محمدرضا بهشتی، نجفقلی حبیبی، محسن رنانی، حسن عابدی جعفری، حسین نمازی، حجت میرزایی، محمدرضا واعظ مهدوی و علی دهباشی در این مراسم سخن گفتند.
▫️ فرشاد مومنی زاده ۱۳۳۴ در تهران و‌هم‌اکنون با درجۀ استادی عضو هیئت علمی دانشکدۀ اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی است. او در دوران نخست‌وزیری میرحسین موسوی به عنوان دستیار در کنار میرمصطفی عالی‌نسب، مشاور ارشد اقتصادی موسوی بود. گفتار‌های شب فرشاد مؤمنی را اینجا دنبال کنید.
@Kaleme
▫️ فرشاد مومنی زاده ۱۳۳۴ در تهران و‌هم‌اکنون با درجۀ استادی عضو هیئت علمی دانشکدۀ اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی است. او در دوران نخست‌وزیری میرحسین موسوی به عنوان دستیار در کنار میرمصطفی عالی‌نسب، مشاور ارشد اقتصادی موسوی بود. گفتار‌های شب فرشاد مؤمنی را اینجا دنبال کنید.
@Kaleme
🔴 ادای احترام به میرحسین موسوی و مصطفی عالی‌نسب در شب بزرگداشت فرشاد مؤمنی
🔺آقای مهندس موسوی یکی از سمبل‌ها و نمونه‌های مبارزه با نابرابری اجتماعی هستند. مهندس عالی‌نسب که محور تفکر اقتصادی ایشان بود، درد نابرابری‌های اجتماعی را درک می‌کرد. آقای موسوی در همین مکان، پشت همین تریبون گفتند: «افتخار اقتصاد جنگ را به نام من نوشتند، اما من شهادت می‌دهم که این افتخار برای عالی نسب است و راهنمایی‌های مهندس عالی‌نسب بود که به من این امکان را داد تا در شرایطی که رژیم عراق ۸۰ میلیارد دلار ذخیره ارزی داشت و ۸۰ تا ۱۰۰ میلیارد دلار هم از کشورهای عربی کمک گرفت و جنگ را با ۶۰ میلیارد دلار بدهی تمام کرد، اقتصاد ایران بتواند جنگ را چنان مدیریت کند که، با وجود خلبان فرانسوی که با هواپیمای سوپراِتاندارد و موشک‌های اگزوس دهانه خلیج فارس و تنگه هرمز را بسته بود و ما هیچ‌گونه امکان صادرات و درآمد ارزی در سه سال پایانی جنگ نداشتیم، ولی ما توانستیم روی پای خود بایستیم.
🔺دولت آقای موسوی توانست این ذخایر را چنان مدیریت کند که دچار بحران نشویم. از ۷ میلیارد دلار درآمد ، به ۳ میلیارد دلار رسیدیم. مهندس عالی‌نسب گاهی صحبت می‌کردند و در جواب آنها که می گفتند تامین پنیر به صورت دولتی واجب نیست، می‌گفتند: شما بچه پولدارها پنیر را با صبحانه تان می خورید، اما برای کارگر پنیر قوت روزانه‌ست؛ نان، پنیر و انگور ناهار کارگر است… در زمان جنگ، کشور با سه میلیارد دلار برای کالاهای اساسی، سه میلیارد دلار برای جنگ و ۴۰۰ میلیون دلار برای دارو اداره می‌شد. حال چگونه است که امروزما با منابع ۶۵ میلیارد دلاری، نمیتوانیم کشور را اداره کنیم!؟ این‌ها مربوط به زمان ناصرالدین‌شاه نیست که بگوییم گذشته دور است.
📎منبع و متن کامل
@kaleme
گزیده‌ای از سخنرانی محمدرضا واعظ مهدوی، استاد دانشگاه و رئیس انجمن علمی اقتصاد سلامت ایران
🔺آقای مهندس موسوی یکی از سمبل‌ها و نمونه‌های مبارزه با نابرابری اجتماعی هستند. مهندس عالی‌نسب که محور تفکر اقتصادی ایشان بود، درد نابرابری‌های اجتماعی را درک می‌کرد. آقای موسوی در همین مکان، پشت همین تریبون گفتند: «افتخار اقتصاد جنگ را به نام من نوشتند، اما من شهادت می‌دهم که این افتخار برای عالی نسب است و راهنمایی‌های مهندس عالی‌نسب بود که به من این امکان را داد تا در شرایطی که رژیم عراق ۸۰ میلیارد دلار ذخیره ارزی داشت و ۸۰ تا ۱۰۰ میلیارد دلار هم از کشورهای عربی کمک گرفت و جنگ را با ۶۰ میلیارد دلار بدهی تمام کرد، اقتصاد ایران بتواند جنگ را چنان مدیریت کند که، با وجود خلبان فرانسوی که با هواپیمای سوپراِتاندارد و موشک‌های اگزوس دهانه خلیج فارس و تنگه هرمز را بسته بود و ما هیچ‌گونه امکان صادرات و درآمد ارزی در سه سال پایانی جنگ نداشتیم، ولی ما توانستیم روی پای خود بایستیم.
🔺دولت آقای موسوی توانست این ذخایر را چنان مدیریت کند که دچار بحران نشویم. از ۷ میلیارد دلار درآمد ، به ۳ میلیارد دلار رسیدیم. مهندس عالی‌نسب گاهی صحبت می‌کردند و در جواب آنها که می گفتند تامین پنیر به صورت دولتی واجب نیست، می‌گفتند: شما بچه پولدارها پنیر را با صبحانه تان می خورید، اما برای کارگر پنیر قوت روزانه‌ست؛ نان، پنیر و انگور ناهار کارگر است… در زمان جنگ، کشور با سه میلیارد دلار برای کالاهای اساسی، سه میلیارد دلار برای جنگ و ۴۰۰ میلیون دلار برای دارو اداره می‌شد. حال چگونه است که امروزما با منابع ۶۵ میلیارد دلاری، نمیتوانیم کشور را اداره کنیم!؟ این‌ها مربوط به زمان ناصرالدین‌شاه نیست که بگوییم گذشته دور است.
📎منبع و متن کامل
@kaleme
پایگاه خبری جماران
«شب فرشاد مومنی» / عابدی جعفری: با هر تب اقتصاد ایران، فرشاد مومنی هم تب می‌کرد / واعظ مهدوی: مومنی؛ اقتصاددانی با میراث اندیشه…
دانش عمیق برادرمان، دکتر مومنی، حضور در متن اقتصاد ایران و شناخت ریشه‌های بیماری اقتصاد ایران، چه در عرصه تدریس و چه در پژوهش، نقش مهمی در کارآمدی این موسسه داشت. هر گاه اقتصاد ایران تب می کرد، حقیقتا دکتر مومنی هم تب می کرد و برای درمان بیماری اقتصاد می…
رانندگان چه می‌گویند و چه می‌خواهند؟
✍️ سینا قنبرپور
▫️این نخستین بار نیست که کامیون‌داران به دلیل برآورده نشدن مطالباتشان دست از کار کشیده‌اند. اردیبهشت سال گذشته نیز شاهد این اعتراضات بودیم و پیش‌تر در سال ۱۳۹۷ نیز دو بار منجر به اعتصاب آنان شد، اما همچنان مشکلات تا به امروز ادامه داشته است.
▫️کامیون‌داران در سال ۱۳۹۷ نیز با تاکید بر «گران شدن عوارض و لوازم‌یدکی» و «ثابت ماندن کرایه بار» یک‌بار در خرداد و یک‌بار در مهر در بیش از ۱۶۰ شهر دست از کار کشیدند که این کار موجب شد برخی جایگاه‌های سوخت غیرفعال شوند. همچنین در پاییز سال ۱۴۰۱ نیز کامیون داران خواهان حل معضلاتی شدند که با آن دست‌به‌گریبان بودند. در همه این اعتصابات نظیر آنچه در همین روزها شاهد آن هستیم مهم‌ترین اقدام حاکمیت تهدید و بازداشت رانندگان بوده و هیچ حرکتی در برآورده شدن خواسته رانندگان انجام‌نشده است.
▫️حدود سه هفته پس از انفجار بندر رجایی که شوک بزرگی به ترانزیت ایران وارد کرد کامیون‌داران در بندرعباس به‌عنوان مهم‌ترین پایانه حمل‌ونقل جاده‌ای و تجارت ایران دست از کار کشیدند. بررسی اخبار و ویدیوهای منتشرشده نشان از آن دارد که از ۲۹ اردیبهشت زمزمه شروع اعتصاب از تاریخ اول خرداد مطرح‌شده بود. همچنین ویدئوهای منتشرشده از کامیون‌هایی که شعارنوشته‌های اعتراضی نصب‌کرده و کنار جاده توقف کرده بودند نشان می‌دهد علاوه بر بندرعباس، در شهرهایی سیرجان، شیراز، اراک، ایلام و کرمانشاه نخستین روز اعتصاب شکل گفته‌است.
▫️اعتراض کامیون‌داران بعد از انفجار در بندر رجایی و در شرایطی که زمزمه سه نرخی شدن گازوییل مطرح بود شکل گرفت آن‌هم در شرایطی که باگذشت بیش از یک ماه از زمان وقوع انفجار هنوز هیچ گزارش شفافی از آن حادثه ازجمله اینکه چه تعداد کامیون و تریلر در آن حادثه آسیب دید داده نشده است. در گزارش‌هایی که بیمه البرز و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی هرمزگان داده‌اند صرفاً اعلام‌شده که ۲هزار و ۹۰۰ خودرو اعم از سبک و سنگین خسارات جزیی و کلی دیده‌اند. بنابراین از آسیبی که به کامیون‌داران در این ماجرا وارد شد هم تصویری شفافی ارائه نشده است.
▫️از آنجا که در ایران عمده جابه‌جایی باربر دوش حمل‌ونقل جاده‌ای است حتی یک حرکت محدود رانندگان به شکلی ملموس دیده می‌شود. بر اساس آمار سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای ۵۵۲ هزار و ۳۰۷ راننده ماشین سنگین دست‌کم با ۴۳۳ هزار و ۳۸۸ دستگاه انواع کامیون به حمل‌ونقل مشغول‌اند و اعتراض این گروه به‌سرعت توسط جامعه و بازار حس شده کما اینکه در روزهای اخیر کشاورزان نیازمند جابه‌جایی محصولاتشان بوده‌اند و غیبت رانندگان برای آنها مشهود بوده است. بااین‌حال باگذشت ۹ روز از این اعتراضات هنوز دولت اقدام موثری در این زمینه انجام نداده است.
*گزیده گزارش از ایران‌وایر
@kaleme
✍️ سینا قنبرپور
▫️این نخستین بار نیست که کامیون‌داران به دلیل برآورده نشدن مطالباتشان دست از کار کشیده‌اند. اردیبهشت سال گذشته نیز شاهد این اعتراضات بودیم و پیش‌تر در سال ۱۳۹۷ نیز دو بار منجر به اعتصاب آنان شد، اما همچنان مشکلات تا به امروز ادامه داشته است.
▫️کامیون‌داران در سال ۱۳۹۷ نیز با تاکید بر «گران شدن عوارض و لوازم‌یدکی» و «ثابت ماندن کرایه بار» یک‌بار در خرداد و یک‌بار در مهر در بیش از ۱۶۰ شهر دست از کار کشیدند که این کار موجب شد برخی جایگاه‌های سوخت غیرفعال شوند. همچنین در پاییز سال ۱۴۰۱ نیز کامیون داران خواهان حل معضلاتی شدند که با آن دست‌به‌گریبان بودند. در همه این اعتصابات نظیر آنچه در همین روزها شاهد آن هستیم مهم‌ترین اقدام حاکمیت تهدید و بازداشت رانندگان بوده و هیچ حرکتی در برآورده شدن خواسته رانندگان انجام‌نشده است.
▫️حدود سه هفته پس از انفجار بندر رجایی که شوک بزرگی به ترانزیت ایران وارد کرد کامیون‌داران در بندرعباس به‌عنوان مهم‌ترین پایانه حمل‌ونقل جاده‌ای و تجارت ایران دست از کار کشیدند. بررسی اخبار و ویدیوهای منتشرشده نشان از آن دارد که از ۲۹ اردیبهشت زمزمه شروع اعتصاب از تاریخ اول خرداد مطرح‌شده بود. همچنین ویدئوهای منتشرشده از کامیون‌هایی که شعارنوشته‌های اعتراضی نصب‌کرده و کنار جاده توقف کرده بودند نشان می‌دهد علاوه بر بندرعباس، در شهرهایی سیرجان، شیراز، اراک، ایلام و کرمانشاه نخستین روز اعتصاب شکل گفته‌است.
▫️اعتراض کامیون‌داران بعد از انفجار در بندر رجایی و در شرایطی که زمزمه سه نرخی شدن گازوییل مطرح بود شکل گرفت آن‌هم در شرایطی که باگذشت بیش از یک ماه از زمان وقوع انفجار هنوز هیچ گزارش شفافی از آن حادثه ازجمله اینکه چه تعداد کامیون و تریلر در آن حادثه آسیب دید داده نشده است. در گزارش‌هایی که بیمه البرز و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی هرمزگان داده‌اند صرفاً اعلام‌شده که ۲هزار و ۹۰۰ خودرو اعم از سبک و سنگین خسارات جزیی و کلی دیده‌اند. بنابراین از آسیبی که به کامیون‌داران در این ماجرا وارد شد هم تصویری شفافی ارائه نشده است.
▫️از آنجا که در ایران عمده جابه‌جایی باربر دوش حمل‌ونقل جاده‌ای است حتی یک حرکت محدود رانندگان به شکلی ملموس دیده می‌شود. بر اساس آمار سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای ۵۵۲ هزار و ۳۰۷ راننده ماشین سنگین دست‌کم با ۴۳۳ هزار و ۳۸۸ دستگاه انواع کامیون به حمل‌ونقل مشغول‌اند و اعتراض این گروه به‌سرعت توسط جامعه و بازار حس شده کما اینکه در روزهای اخیر کشاورزان نیازمند جابه‌جایی محصولاتشان بوده‌اند و غیبت رانندگان برای آنها مشهود بوده است. بااین‌حال باگذشت ۹ روز از این اعتراضات هنوز دولت اقدام موثری در این زمینه انجام نداده است.
*گزیده گزارش از ایران‌وایر
@kaleme
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 رنج‌نامه محمد نجفی، وکیل زندانی از زبان خودش
▫️محمد نجفی، فعال حقوق بشر و وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین، با حکم دادگاه عالی انتظامی قضات به محرومیت دائم از اشتغال به حرفه وکالت محکوم شده است.
او نخستین بار در سال ۱۳۹۷ پس از پیگیری شکنجه‌های منجر به جان‌باختن وحید حیدری، یکی از معترضان بازداشت‌شده دی‌ماه ۱۳۹۶ در اراک، بازداشت و زندانی شد. پس از آن به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری خود با پرونده‌سازی‌های متعدد از سوی نهادهای امنیتی مواجه شد و هم‌اکنون دوران محکومیتش را در بند چهار زندان اوین سپری می‌کند.
▫️نجفی در چند پرونده جداگانه با ۱۴ اتهام به بیش از ۲۱ سال حبس محکوم شده است و در طول دوران حبس خود با وجود ابتلا به بیماری‌‌های مختلف بارها از دریافت درمان تخصصی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است. در بهمن ۱۴۰۱ او در نامه‌ای دیگر نیز از شکنجه‌هایی که در زندان بر او وارد شد و تهدید خانواده‌اش گفت. حال در فایل صوتی تازه از روندی که پروانه وکالتش را ابطال کرده‌اند می‌گوید و شرحی از آن چه در دادگاه قضات سپری کرده را بیان می‌کند.
*گزیده‌ای از کانال خبرانه‌ها
@Kaleme
▫️محمد نجفی، فعال حقوق بشر و وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین، با حکم دادگاه عالی انتظامی قضات به محرومیت دائم از اشتغال به حرفه وکالت محکوم شده است.
او نخستین بار در سال ۱۳۹۷ پس از پیگیری شکنجه‌های منجر به جان‌باختن وحید حیدری، یکی از معترضان بازداشت‌شده دی‌ماه ۱۳۹۶ در اراک، بازداشت و زندانی شد. پس از آن به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری خود با پرونده‌سازی‌های متعدد از سوی نهادهای امنیتی مواجه شد و هم‌اکنون دوران محکومیتش را در بند چهار زندان اوین سپری می‌کند.
▫️نجفی در چند پرونده جداگانه با ۱۴ اتهام به بیش از ۲۱ سال حبس محکوم شده است و در طول دوران حبس خود با وجود ابتلا به بیماری‌‌های مختلف بارها از دریافت درمان تخصصی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است. در بهمن ۱۴۰۱ او در نامه‌ای دیگر نیز از شکنجه‌هایی که در زندان بر او وارد شد و تهدید خانواده‌اش گفت. حال در فایل صوتی تازه از روندی که پروانه وکالتش را ابطال کرده‌اند می‌گوید و شرحی از آن چه در دادگاه قضات سپری کرده را بیان می‌کند.
*گزیده‌ای از کانال خبرانه‌ها
@Kaleme
🔴 کشتار، محاصره غذایی و محرومیت دارویی در نوار غزه باید هرچه سریعتر متوقف شود
▫️نسل‌کشی در نوار غزه به سطح فجیع‌تری رسیده است. از ٧ اکتبر ٢٠٢٣ تاکنون بیش از ٥٤ هزار نفر در واکنش تلافی‌جویانه کور و انتقام‌گیری دولت اسرائیل کشته و بیش از هفت هزار نفر نیز مفقود شده‌اند. اکثر کشته‌شدگان غیرنظامی و بیش از ١٤ هزار نفر از آنها کودکند. از ١٨ مارس سال جاری که آتش‌بس اخیر توسط دولت اسرائیل نقض شد تا امروز بیش از چهار هزار نفر کشته شده‌اند. الان در پی حملات بی‌رحمانه ارتش اسرائیل و تصرف نزدیک به هشتاد درصد باریکه غزه و جلوگیری عامدانه و هدفمند انتقال غذا و دارو به این منطقه بلازده، بیش از دو میلیون نفر از ساکنان این باریکه با محرومیت غذایی و دارویی شدید مواجه‌اند و بسیاری از آنها برای زنده ماندن به کمک‌های بشردوستانه وابسته شده‌اند.
▫️شوربختانه در برابر بزرگترین تراژدی قرن بیست‌ویکم قدرت‌های جهانی یا منفعلانه نظاره‌گر مانده‌اند یا همچون دولت‌های آمریکا، آلمان، فرانسه و بریتانیا با ارسال گسترده تسلیحات یاریگر جنایت‌های توقف‌ناپذیر اسرائیل شده‌اند. اعتراضات برخی از دولت‌های اروپایی نیز کم‌اثرتر از آن است که تاثیری بازدارنده بر تهاجمات دولت اسرائیل داشته باشد.
▫️ما جمعی از اساتید دانشگاه و فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی دموکراسی‌خواه و صلح‌طلب ایرانی که نگران رقابت‌های هژمونی‌طلبانه و درگیری‌های فرقه‌ای در منطقه‌یم، ضمن مخالفت با سیاست‌ها و اقدامات جمهوری اسلامی در منازعه اسرائیل-فلسطین و حمایت از صلح پایدار و راه‌حل عادلانه برای این منازعه تاریخی و دفاع از حقوق مردم غزه و استیفای حق سرزمینی مسلوب از فلسطینی‌ها، خواستار توقف فوری جنایت‌های ارتش اسرائیل و خروج بی‌‌قیدوشرط آن از نوار غزه‌ایم. دولت نتانیاهو به دلیل نسل‌کشی، نقض قوانین جهانی و موازین انسانی باید در دادگاهی بین‌المللی محاکمه شود. حاکمان اسرائیل برای ارضای حس انتقام‌جویی خود به شیوه همیشگی این دولت، در ازای هر اسرائیلی کشته شده در ٧ اکتبر، تا کنون ٤٥ فلسطینی کشته‌اند. البته در این فجایع شوم قدرت‌طلبی داخلی نتانیاهو و متحدانش نیز، علی‌رغم مخالفت‌های گسترده شهروندان معترض اسرائیلی، اثرگذار بوده است.
▫️به باور ما باید هرچه زودتر این خشونت‌ها متوقف شود. اقدام گروههای افراطی فلسطینی و از جمله ارتکاب خشونت و کشتار و اسارت غیرنظامی‌ها در عملیات «طوفان الاقصی» محکوم است، اما ۷ اکتبر نقطه آغاز این منازعه نیست، و داوری در این مورد باید با توجه به اشغال نظامی فلسطین، غصب سرزمین و کشتار فلسطینی‌ها، آواره‌سازی گسترده و تبعیض‌های متعدد علیه آنها در طول ٧٧ سال گذشته و نقض مستمر و متعدد قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل توسط اسرائیل انجام شود.
▫️به نظر ما باید حتی‌المقدور و از موضعی اصولی، در اعتراض به جنایت‌های اسرائیل و دفاع از حقوق مردم فلسطین، مانند دیگر ملتهای تحت سرکوب، ستم، تبعیض و محرومیت کوشید و با مصادره این موضع توسط اصحاب قدرت مخالفت کرد. دفاع از فلسطین، در بنیاد خود ربطی به جمهوری اسلامی، که خود بخشی از مشکل است، ندارد. ما مفتخریم که سعدی شاعر پرآوازه ایرانی هشت قرن پیش سروده است که «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند.»
📎متن کامل و امضاها
@kaleme
بیانیه ۲۳۷ نفر از دانشگاهیان، فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی دموکراسی‌خواه و صلح‌طلب ایرانی در محکومیت اقدامات اسرائیل در نوار غزه
▫️نسل‌کشی در نوار غزه به سطح فجیع‌تری رسیده است. از ٧ اکتبر ٢٠٢٣ تاکنون بیش از ٥٤ هزار نفر در واکنش تلافی‌جویانه کور و انتقام‌گیری دولت اسرائیل کشته و بیش از هفت هزار نفر نیز مفقود شده‌اند. اکثر کشته‌شدگان غیرنظامی و بیش از ١٤ هزار نفر از آنها کودکند. از ١٨ مارس سال جاری که آتش‌بس اخیر توسط دولت اسرائیل نقض شد تا امروز بیش از چهار هزار نفر کشته شده‌اند. الان در پی حملات بی‌رحمانه ارتش اسرائیل و تصرف نزدیک به هشتاد درصد باریکه غزه و جلوگیری عامدانه و هدفمند انتقال غذا و دارو به این منطقه بلازده، بیش از دو میلیون نفر از ساکنان این باریکه با محرومیت غذایی و دارویی شدید مواجه‌اند و بسیاری از آنها برای زنده ماندن به کمک‌های بشردوستانه وابسته شده‌اند.
▫️شوربختانه در برابر بزرگترین تراژدی قرن بیست‌ویکم قدرت‌های جهانی یا منفعلانه نظاره‌گر مانده‌اند یا همچون دولت‌های آمریکا، آلمان، فرانسه و بریتانیا با ارسال گسترده تسلیحات یاریگر جنایت‌های توقف‌ناپذیر اسرائیل شده‌اند. اعتراضات برخی از دولت‌های اروپایی نیز کم‌اثرتر از آن است که تاثیری بازدارنده بر تهاجمات دولت اسرائیل داشته باشد.
▫️ما جمعی از اساتید دانشگاه و فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی دموکراسی‌خواه و صلح‌طلب ایرانی که نگران رقابت‌های هژمونی‌طلبانه و درگیری‌های فرقه‌ای در منطقه‌یم، ضمن مخالفت با سیاست‌ها و اقدامات جمهوری اسلامی در منازعه اسرائیل-فلسطین و حمایت از صلح پایدار و راه‌حل عادلانه برای این منازعه تاریخی و دفاع از حقوق مردم غزه و استیفای حق سرزمینی مسلوب از فلسطینی‌ها، خواستار توقف فوری جنایت‌های ارتش اسرائیل و خروج بی‌‌قیدوشرط آن از نوار غزه‌ایم. دولت نتانیاهو به دلیل نسل‌کشی، نقض قوانین جهانی و موازین انسانی باید در دادگاهی بین‌المللی محاکمه شود. حاکمان اسرائیل برای ارضای حس انتقام‌جویی خود به شیوه همیشگی این دولت، در ازای هر اسرائیلی کشته شده در ٧ اکتبر، تا کنون ٤٥ فلسطینی کشته‌اند. البته در این فجایع شوم قدرت‌طلبی داخلی نتانیاهو و متحدانش نیز، علی‌رغم مخالفت‌های گسترده شهروندان معترض اسرائیلی، اثرگذار بوده است.
▫️به باور ما باید هرچه زودتر این خشونت‌ها متوقف شود. اقدام گروههای افراطی فلسطینی و از جمله ارتکاب خشونت و کشتار و اسارت غیرنظامی‌ها در عملیات «طوفان الاقصی» محکوم است، اما ۷ اکتبر نقطه آغاز این منازعه نیست، و داوری در این مورد باید با توجه به اشغال نظامی فلسطین، غصب سرزمین و کشتار فلسطینی‌ها، آواره‌سازی گسترده و تبعیض‌های متعدد علیه آنها در طول ٧٧ سال گذشته و نقض مستمر و متعدد قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل توسط اسرائیل انجام شود.
▫️به نظر ما باید حتی‌المقدور و از موضعی اصولی، در اعتراض به جنایت‌های اسرائیل و دفاع از حقوق مردم فلسطین، مانند دیگر ملتهای تحت سرکوب، ستم، تبعیض و محرومیت کوشید و با مصادره این موضع توسط اصحاب قدرت مخالفت کرد. دفاع از فلسطین، در بنیاد خود ربطی به جمهوری اسلامی، که خود بخشی از مشکل است، ندارد. ما مفتخریم که سعدی شاعر پرآوازه ایرانی هشت قرن پیش سروده است که «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند.»
📎متن کامل و امضاها
@kaleme
Telegraph
کشتار، محاصره غذایی و محرومیت دارویی در نوار غزه بایدهرچه سریعتر متوقف شود
▫️بیانیه ۲۳۷ نفر از دانشگاهیان، فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی دموکراسی‌خواه و صلح‌طلب ایرانی در محکومیت اقدامات اسرائیل در نوار غزه ▫️نسل‌کشی در نوار غزه به سطح فجیع‌تری رسیده است. از ٧ اکتبر ٢٠٢٣ تاکنون بیش از ٥٤ هزار نفر در واکنش تلافی‌جویانه کور و انتقام‌گیری…
🔴 آقای بهشتی برگشت؛
آزاد از بند، پابرجا در اندیشه
سید علیرضا بهشتی شیرازی، فعال سیاسی، و از چهره‌های شناخته‌شده حوزه نشر و روشنفکری، امروز و دقایقی پیش از زندان اوین آزاد شد. علیرضا بهشتی در فروردین‌ماه ۱۴۰۳ برای اجرای حکم دو سال حبس به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به زندان اوین منتقل شده بود؛ اتهامی که عمدتاً ناشی از شرکت و سخنرانی‌اش در نشست مجازی «گفت‌وگو برای نجات ایران» بود. علیرضا بهشتی، از چهره‌های برجسته فکری و سیاسی دهه‌های گذشته است که پیش از این نیز در جریان جنبش سبز در سال ۱۳۸۸ بازداشت و زندانی شده بود. او در سالهای اخیر بیشتر به فعالیت‌های فرهنگی، ترجمه و نشر از طریق انتشارات «روزنه» مشغول بود.
✍️ مهدی محمودیان
@Kaleme
آزاد از بند، پابرجا در اندیشه
سید علیرضا بهشتی شیرازی، فعال سیاسی، و از چهره‌های شناخته‌شده حوزه نشر و روشنفکری، امروز و دقایقی پیش از زندان اوین آزاد شد. علیرضا بهشتی در فروردین‌ماه ۱۴۰۳ برای اجرای حکم دو سال حبس به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به زندان اوین منتقل شده بود؛ اتهامی که عمدتاً ناشی از شرکت و سخنرانی‌اش در نشست مجازی «گفت‌وگو برای نجات ایران» بود. علیرضا بهشتی، از چهره‌های برجسته فکری و سیاسی دهه‌های گذشته است که پیش از این نیز در جریان جنبش سبز در سال ۱۳۸۸ بازداشت و زندانی شده بود. او در سالهای اخیر بیشتر به فعالیت‌های فرهنگی، ترجمه و نشر از طریق انتشارات «روزنه» مشغول بود.
✍️ مهدی محمودیان
@Kaleme
🔖 طی روزهای اخیر، دست‌کم هفت بیانیه مستقل از سوی تشکل‌های فرهنگیان استان‌های فارس، کرمانشاه، تهران، اسلام‌آباد غرب، هرسین، اسلامشهر و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران منتشر شده که همگی ضمن حمایت از مطالبات صنفی کامیون‌داران، نسبت به وضعیت معیشتی این قشر و «بحران گسترده‌تر اعتماد عمومی و عدالت اجتماعی در ایران» هشدار داده‌اند.
📎بیشتر بخوانید
@kaleme
📎بیشتر بخوانید
@kaleme
🔴 حمایت فراگیر از اعتصاب کامیون‌داران؛ مطالبه‌ای فراتر از یک صنف
کلمه - در پی آغاز اعتصاب سراسری کامیون‌داران در مناطق مختلف کشور، موجی از همبستگی و حمایت از سوی نهادهای صنفی و مدنی، به‌ویژه انجمن‌ها و کانون‌های فرهنگیان، شکل گرفته است. طی روزهای اخیر، دست‌کم هفت بیانیه مستقل از سوی تشکل‌های فرهنگیان استان‌های فارس، کرمانشاه، تهران، اسلام‌آباد غرب، هرسین، اسلامشهر و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران منتشر شده که همگی ضمن حمایت از مطالبات صنفی کامیون‌داران، نسبت به وضعیت معیشتی این قشر و «بحران گسترده‌تر اعتماد عمومی و عدالت اجتماعی در ایران» هشدار داده‌اند. بیانیه‌های منتشرشده، با زبانی انتقادی و هشدارآمیز، حاکی از همراهی عمیق فرهنگیان با رانندگانی است که “بار معیشت کشور را بر دوش دارند” و اکنون خود زیر بار تورم، گرانی قطعات، کاهش سهمیه سوخت، و ضعف زیرساخت‌های حمل‌ونقل در حال فرسایش‌اند.
🔺کانون صنفی معلمان تهران، در بیانیه خود، خواسته‌های کامیون‌داران را “معقول، مشروع و قابل تحقق” دانسته و از جمله آنها به «افزایش نرخ کرایه‌ها متناسب با تورم»، «بیمه‌های کارآمد»، «امنیت شغلی»، «برخورد با فساد شبکه‌های بار» و «آزادی فوری بازداشت‌شدگان» اشاره کرده است.
🔺در بیانیه انجمن صنفی معلمان فارس نیز آمده است: «برخوردهای امنیتی و قضایی با معترضان صنفی، نه‌تنها خلاف قانون و کرامت انسانی است، بلکه موجب تشدید شکاف اجتماعی خواهد شد.»
🔺شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نیز با اشاره به سابقه سرکوب اعتراضات صنفی در سالهای گذشته، اعلام کرده که حاکمیت به جای ارائه راه‌حل برای بحران‌های مزمن، الگوی تکراری فشار و ارعاب را دنبال می‌کند؛ الگویی که به‌زعم این شورا، دیگر نمی‌تواند پاسخ‌گوی مطالبات انباشته اقشار مختلف مردم باشد.
🔺بیانیه‌های دیگر، مانند آنچه از سوی فرهنگیان هرسین، اسلام‌آباد غرب و اسلامشهر صادر شده، لحنی هشدارآمیزتر دارند. در بخشی از بیانیه انجمن فرهنگیان اسلام‌آباد غرب آمده است: «راه برون‌رفت از این همه ستم و اجحاف، اتحاد و همبستگی اقشار مختلف مردم در یک صف متحد است.»
🔺کانون فرهنگیان اسلامشهر نیز با اشاره به بی‌اعتمادی عمیق به ساختارهای رسمی آورده است: «این بیانیه نه خطاب به حاکمان، که در حل مشکلات مردم ناتوان و بی‌تدبیرند، که خطاب به اقشار و اصناف گوناگون مردم کشور است، زیرا حاکمان نه توان حل بحران‌ها ،نه سواد و اندیشه اداره‌ی کشور و نه تحمل نقد دلسوزانه را دارند».
🔺فرهنگیان کرمانشاه نیز در بیانیه خود، با استفاده از استعاره‌ای پرمعنا، جاده را به رگ‌های حیاتی زندگی مردم و کامیون و راننده را به خون جاری در آن رگ‌ها تشبیه کرده‌اند و خواستار حمایت‌های ملموس، حتی به شکل کمک‌های مالی مردمی به خانواده‌های آسیب‌دیده رانندگان شده‌اند.
در مجموع، این موج همبستگی صنفی فرهنگیان با کامیون‌داران، از مرز حمایت صنفی فراتر رفته و به نوعی هشدار اجتماعی درباره فروپاشی تدریجی زیرساخت‌های زندگی اقشار زحمتکش در کشور تبدیل شده است. تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌های خود، به شکلی بی‌سابقه از واژگانی چون “ستم سیستماتیک”، “فساد ساختاری”، “ناکارآمدی حکمرانی”، و “سرکوب مستمر” استفاده کرده‌اند و آنچه را که رخ می‌دهد، نه تنها بحران معیشتی یک صنف، بلکه نشانه‌ای از بحران گسترده‌تر اعتماد عمومی و عدالت اجتماعی در ایران قلمداد کرده‌اند.
@Kaleme
کلمه - در پی آغاز اعتصاب سراسری کامیون‌داران در مناطق مختلف کشور، موجی از همبستگی و حمایت از سوی نهادهای صنفی و مدنی، به‌ویژه انجمن‌ها و کانون‌های فرهنگیان، شکل گرفته است. طی روزهای اخیر، دست‌کم هفت بیانیه مستقل از سوی تشکل‌های فرهنگیان استان‌های فارس، کرمانشاه، تهران، اسلام‌آباد غرب، هرسین، اسلامشهر و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران منتشر شده که همگی ضمن حمایت از مطالبات صنفی کامیون‌داران، نسبت به وضعیت معیشتی این قشر و «بحران گسترده‌تر اعتماد عمومی و عدالت اجتماعی در ایران» هشدار داده‌اند. بیانیه‌های منتشرشده، با زبانی انتقادی و هشدارآمیز، حاکی از همراهی عمیق فرهنگیان با رانندگانی است که “بار معیشت کشور را بر دوش دارند” و اکنون خود زیر بار تورم، گرانی قطعات، کاهش سهمیه سوخت، و ضعف زیرساخت‌های حمل‌ونقل در حال فرسایش‌اند.
🔺کانون صنفی معلمان تهران، در بیانیه خود، خواسته‌های کامیون‌داران را “معقول، مشروع و قابل تحقق” دانسته و از جمله آنها به «افزایش نرخ کرایه‌ها متناسب با تورم»، «بیمه‌های کارآمد»، «امنیت شغلی»، «برخورد با فساد شبکه‌های بار» و «آزادی فوری بازداشت‌شدگان» اشاره کرده است.
🔺در بیانیه انجمن صنفی معلمان فارس نیز آمده است: «برخوردهای امنیتی و قضایی با معترضان صنفی، نه‌تنها خلاف قانون و کرامت انسانی است، بلکه موجب تشدید شکاف اجتماعی خواهد شد.»
🔺شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نیز با اشاره به سابقه سرکوب اعتراضات صنفی در سالهای گذشته، اعلام کرده که حاکمیت به جای ارائه راه‌حل برای بحران‌های مزمن، الگوی تکراری فشار و ارعاب را دنبال می‌کند؛ الگویی که به‌زعم این شورا، دیگر نمی‌تواند پاسخ‌گوی مطالبات انباشته اقشار مختلف مردم باشد.
🔺بیانیه‌های دیگر، مانند آنچه از سوی فرهنگیان هرسین، اسلام‌آباد غرب و اسلامشهر صادر شده، لحنی هشدارآمیزتر دارند. در بخشی از بیانیه انجمن فرهنگیان اسلام‌آباد غرب آمده است: «راه برون‌رفت از این همه ستم و اجحاف، اتحاد و همبستگی اقشار مختلف مردم در یک صف متحد است.»
🔺کانون فرهنگیان اسلامشهر نیز با اشاره به بی‌اعتمادی عمیق به ساختارهای رسمی آورده است: «این بیانیه نه خطاب به حاکمان، که در حل مشکلات مردم ناتوان و بی‌تدبیرند، که خطاب به اقشار و اصناف گوناگون مردم کشور است، زیرا حاکمان نه توان حل بحران‌ها ،نه سواد و اندیشه اداره‌ی کشور و نه تحمل نقد دلسوزانه را دارند».
🔺فرهنگیان کرمانشاه نیز در بیانیه خود، با استفاده از استعاره‌ای پرمعنا، جاده را به رگ‌های حیاتی زندگی مردم و کامیون و راننده را به خون جاری در آن رگ‌ها تشبیه کرده‌اند و خواستار حمایت‌های ملموس، حتی به شکل کمک‌های مالی مردمی به خانواده‌های آسیب‌دیده رانندگان شده‌اند.
در مجموع، این موج همبستگی صنفی فرهنگیان با کامیون‌داران، از مرز حمایت صنفی فراتر رفته و به نوعی هشدار اجتماعی درباره فروپاشی تدریجی زیرساخت‌های زندگی اقشار زحمتکش در کشور تبدیل شده است. تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌های خود، به شکلی بی‌سابقه از واژگانی چون “ستم سیستماتیک”، “فساد ساختاری”، “ناکارآمدی حکمرانی”، و “سرکوب مستمر” استفاده کرده‌اند و آنچه را که رخ می‌دهد، نه تنها بحران معیشتی یک صنف، بلکه نشانه‌ای از بحران گسترده‌تر اعتماد عمومی و عدالت اجتماعی در ایران قلمداد کرده‌اند.
@Kaleme
Telegram
سایت خبری-تحلیلی کلمه
🔖 طی روزهای اخیر، دست‌کم هفت بیانیه مستقل از سوی تشکل‌های فرهنگیان استان‌های فارس، کرمانشاه، تهران، اسلام‌آباد غرب، هرسین، اسلامشهر و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران منتشر شده که همگی ضمن حمایت از مطالبات صنفی کامیون‌داران، نسبت به وضعیت معیشتی…
🔴 تا پایان همین تابستان بیشتر وقت نداریم!
🔺مسأله اصلی این است که حتی اگر تمام این موانع خارجی برداشته شود – حتی اگر تحریم‌ها لغو شود، حتی اگر منابع مالی جدیدی وارد کشور شود – باز هم نمی‌توان انتظار داشت که مردم نفعی از آن ببرند، مگر اینکه فکری اساسی برای نظام حکمرانی غیرشفاف، بوروکراسی سنگین، و ساختارهای موازی و دخالت‌گر بشود. با این سازوکار و این حجم از مداخله و ناهماهنگی، هیچ پولی در مسیر درست هدایت نمی‌شود و در نهایت، سهم مردم از منابع کشور ناچیز خواهد بود.
🔺مسأله زمان، از نظر من کاملاً تعیین‌کننده است. اگر بخواهم با توجه به مجموع شرایط داخلی و خارجی صحبت کنم، باید بگویم ما برای گرفتن تصمیمات مهم و اساسی، تا پایان همین تابستان بیشتر وقت نداریم. بعد از آن، کشور وارد فضایی می‌شود که هیچ‌کدام از مسئولین نمی‌توانند پیش‌بینی دقیقی از آن داشته باشند، هرچند تصور کنند که همه‌چیز را تحت کنترل دارند یا برنامه‌ریزی کرده‌اند. همان‌طور که دیدیم، بسیاری از برنامه‌هایی که در گذشته طراحی شده بود – از جمله برنامه‌های میان‌مدت، بلندمدت، یا حتی چشم‌اندازهای کلان – هیچ‌کدام به سرانجام نرسیده‌اند. یک نمونه روشن آن، سند چشم‌انداز ۲۰ ساله جمهوری اسلامی است که به صراحت شکست خورده. در کنار این بحران‌های ساختاری و منطقه‌ای، نقش مردم هم به حداقل رسیده است.
🔺تأکید می‌کنم: زمان بسیار محدود است. یا این نظام باید تصمیمات سخت و تاریخی بگیرد، یا وارد مرحله‌ای خواهد شد که کنترل اوضاع از دست خارج می‌شود. من پیش‌تر هم اشاره کرده‌ام که تاریخ ایران تجربه چنین تصمیمی را دارد. بعد از عملیات ناموفق کربلای هشت، که هدفش گرفتن بصره بود، شرایط کشور به‌سرعت عوض شد. فاو سقوط کرد، بخش زیادی از مناطق آزادشده از دست رفت، دولت اعلام کرد که بودجه‌ای برای ادامه جنگ ندارد، و فرماندهان نظامی هم طرح‌هایی ارائه دادند که در عمل قابل اجرا نبود.
🔺یکی دیگر از مسائلی که به‌مرور شدت گرفته، افزایش دخالت در امور اجرایی کشور است. در دولت‌های گذشته، این میزان دخالت بسیار محدودتر بود، اما امروز شاهد هستیم که در تعیین وزرای کلیدی و عناصر مؤثر در ساختار دولت، پررنگ‌تر شده است. در کنار این مسأله، ساختار تصمیم‌گیری کشور نیز پیچیده‌تر و ناکارآمدتر شده است. ده‌ها شورای عالی و نهاد تصمیم‌گیر به وجود آمده‌اند که اختیار را از مدیران اجرایی گرفته‌اند و همه تصمیمات مهم را به این شوراهای فرابخشی واگذار کرده‌اند. نتیجه‌اش این شده که هیچ مسئولی، مسئولیت مستقیم یک تصمیم مشخص را بر عهده ندارد و در عمل، سیستم اجرایی کشور بلاتکلیف، کند و بی‌تصمیم باقی مانده است.
📎منبع و متن کامل
@Kaleme
🎙️گفت‌وگو با محمد سرافراز
رئیس پیشین سازمان صدا و سیما
🔺مسأله اصلی این است که حتی اگر تمام این موانع خارجی برداشته شود – حتی اگر تحریم‌ها لغو شود، حتی اگر منابع مالی جدیدی وارد کشور شود – باز هم نمی‌توان انتظار داشت که مردم نفعی از آن ببرند، مگر اینکه فکری اساسی برای نظام حکمرانی غیرشفاف، بوروکراسی سنگین، و ساختارهای موازی و دخالت‌گر بشود. با این سازوکار و این حجم از مداخله و ناهماهنگی، هیچ پولی در مسیر درست هدایت نمی‌شود و در نهایت، سهم مردم از منابع کشور ناچیز خواهد بود.
🔺مسأله زمان، از نظر من کاملاً تعیین‌کننده است. اگر بخواهم با توجه به مجموع شرایط داخلی و خارجی صحبت کنم، باید بگویم ما برای گرفتن تصمیمات مهم و اساسی، تا پایان همین تابستان بیشتر وقت نداریم. بعد از آن، کشور وارد فضایی می‌شود که هیچ‌کدام از مسئولین نمی‌توانند پیش‌بینی دقیقی از آن داشته باشند، هرچند تصور کنند که همه‌چیز را تحت کنترل دارند یا برنامه‌ریزی کرده‌اند. همان‌طور که دیدیم، بسیاری از برنامه‌هایی که در گذشته طراحی شده بود – از جمله برنامه‌های میان‌مدت، بلندمدت، یا حتی چشم‌اندازهای کلان – هیچ‌کدام به سرانجام نرسیده‌اند. یک نمونه روشن آن، سند چشم‌انداز ۲۰ ساله جمهوری اسلامی است که به صراحت شکست خورده. در کنار این بحران‌های ساختاری و منطقه‌ای، نقش مردم هم به حداقل رسیده است.
🔺تأکید می‌کنم: زمان بسیار محدود است. یا این نظام باید تصمیمات سخت و تاریخی بگیرد، یا وارد مرحله‌ای خواهد شد که کنترل اوضاع از دست خارج می‌شود. من پیش‌تر هم اشاره کرده‌ام که تاریخ ایران تجربه چنین تصمیمی را دارد. بعد از عملیات ناموفق کربلای هشت، که هدفش گرفتن بصره بود، شرایط کشور به‌سرعت عوض شد. فاو سقوط کرد، بخش زیادی از مناطق آزادشده از دست رفت، دولت اعلام کرد که بودجه‌ای برای ادامه جنگ ندارد، و فرماندهان نظامی هم طرح‌هایی ارائه دادند که در عمل قابل اجرا نبود.
🔺یکی دیگر از مسائلی که به‌مرور شدت گرفته، افزایش دخالت در امور اجرایی کشور است. در دولت‌های گذشته، این میزان دخالت بسیار محدودتر بود، اما امروز شاهد هستیم که در تعیین وزرای کلیدی و عناصر مؤثر در ساختار دولت، پررنگ‌تر شده است. در کنار این مسأله، ساختار تصمیم‌گیری کشور نیز پیچیده‌تر و ناکارآمدتر شده است. ده‌ها شورای عالی و نهاد تصمیم‌گیر به وجود آمده‌اند که اختیار را از مدیران اجرایی گرفته‌اند و همه تصمیمات مهم را به این شوراهای فرابخشی واگذار کرده‌اند. نتیجه‌اش این شده که هیچ مسئولی، مسئولیت مستقیم یک تصمیم مشخص را بر عهده ندارد و در عمل، سیستم اجرایی کشور بلاتکلیف، کند و بی‌تصمیم باقی مانده است.
📎منبع و متن کامل
@Kaleme
پایگاه خبری جماران
سرافراز، رئیس اسبق صداوسیما: صداوسیما باید مستقل و ناظر بر قدرت باشد، نه بازوی تبلیغاتی نظام/ «آی‌فیلم» با وجود تکرار بالا، هنوز…
در این مصاحبه، دکتر محمد سرافراز، رئیس پیشین سازمان صدا و سیما و از چهره‌های باسابقه در حوزه رسانه‌های بین‌المللی، با نگاهی دقیق و انتقادی از تجربه‌های خود در راه‌اندازی شبکه‌هایی مانند العالم، پرس‌تی‌وی و هیسپان‌تی‌وی گفت؛ شبکه‌هایی که در متن بحران متولد…
Shahid Hoda Saber Vahdat Nirouha.pdf
300.9 KB
🔴 وحدت نیروها و نیروهای اجتماعی جامعه
🎙️هدی صابر
به استقبال چهاردهمین سالگرد شهادتش
🔺نیروهای اجتماعی ایران بالنده‌تر، کیفی‌تر، عقلایی‌تر و امکاناتی‌تر از نیروهای سیاسی‌اند. الان اگر جامعه‌ی ایران با این حاکمیت و این نیروها هنوز فرونریخته، محصول تلاش همین نیروهای اجتماعی است. اگر این نیروهای اجتماعی، وجدان، برنامه‌ریزی و امکانات حداقلی و حد وسطی خود را از جامعه بیرون بکشد، فروپاشی کامل‌العِیان است؛ هم اخلاقی، هم روحی، روانی و هم اقتصادی، اجتماعی. الان آجرهای زیرینی که جامعه را نگه‌داشته‌اند، همین نیروهای اجتماعی‌اند نه نیروهای سیاسی. درست است که نیروهای سیاسی هزینه‌ی بیشتری داده و امکانات بیشتری را از دست داده‌اند؛ اما نیروهای اجتماعی ایران، عاقلانه‌تر، هم‌بسته‌تر و با برنامه‌تر پیش رفته‌اند. در وضعیت پیش‌آمده، کاستی‌های نیروهای سیاسی را بپذیریم.
*دی‌ماه ۱۳۸۸
📎متن کامل در پیوست
*سایت «در فیروزه‌ای»
@kaleme
🎙️هدی صابر
به استقبال چهاردهمین سالگرد شهادتش
🔺نیروهای اجتماعی ایران بالنده‌تر، کیفی‌تر، عقلایی‌تر و امکاناتی‌تر از نیروهای سیاسی‌اند. الان اگر جامعه‌ی ایران با این حاکمیت و این نیروها هنوز فرونریخته، محصول تلاش همین نیروهای اجتماعی است. اگر این نیروهای اجتماعی، وجدان، برنامه‌ریزی و امکانات حداقلی و حد وسطی خود را از جامعه بیرون بکشد، فروپاشی کامل‌العِیان است؛ هم اخلاقی، هم روحی، روانی و هم اقتصادی، اجتماعی. الان آجرهای زیرینی که جامعه را نگه‌داشته‌اند، همین نیروهای اجتماعی‌اند نه نیروهای سیاسی. درست است که نیروهای سیاسی هزینه‌ی بیشتری داده و امکانات بیشتری را از دست داده‌اند؛ اما نیروهای اجتماعی ایران، عاقلانه‌تر، هم‌بسته‌تر و با برنامه‌تر پیش رفته‌اند. در وضعیت پیش‌آمده، کاستی‌های نیروهای سیاسی را بپذیریم.
*دی‌ماه ۱۳۸۸
📎متن کامل در پیوست
*سایت «در فیروزه‌ای»
@kaleme
🔴 محفل‌نشینی به جای تحزب
✍️ داوود حشمتی
▫️اظهارات اخیر رئیس‌جمهور در همایش ملی بهره‌وری ایران مبنی بر اینکه «من حق ندارم تصمیمی بگیرم که به مردم صدمه وارد شود، اگر همین نگاه را دنبال کنیم دیگر به دنبال حزب‌گرایی و جناح‌بازی نخواهیم بود.» و تاکید بر اینکه «باید به دنبال افرادی باشیم که می‌توانند گره از مشکلات مردم و کشور باز کنند، ابتدا باید در نگاه و رفتارمان تغییر ایجاد کنیم.» بار دیگر نگاه منفی به تحزب و سازمان‌های سیاسی را در فضای سیاسی ایران عریان می کند. این دیدگاه که تحزب را مترادف با آسیب به منافع ملی می‌بیند، نه‌تنها به تقویت ساختار سیاسی کشور کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند به ضربات بیشتر به پیکر نیمه جان بنیادهای سیاسی و بروکراتیک منتهی شود. در اینجا استدلال می‌کنیم که تضعیف احزاب سیاسی، برخلاف ادعای مطرح‌شده، به اقدامات خلق‌الساعه و کوتاه‌مدت دامن میزند و این نگاه است که اتفاقا به کشور آسیب میزند. در مقابل، تقویت تحزب می‌تواند به تمرکز نظام تصمیم‌گیری بر مسائل اصلی و بلندمدت و بهبود ساختار بروکراسی منجر شود.
تحزب و نقش آن در تقویت ساختار سیاسی
▫️احزاب سیاسی، به‌عنوان یکی از ارکان اصلی نظام‌های دموکراتیک، بستری برای سازمان‌دهی، تدوین و اجرای سیاست‌های کلان فراهم می‌کنند. برخلاف تصور رایج که تحزب را به جناح‌بازی و تفرقه‌افکنی تقلیل می‌دهد، احزاب با ایجاد ساختاری منسجم، امکان تمرکز بر مسائل اصلی و بلندمدت کشور را فراهم می‌کنند. به گفته ساموئل هانتینگتون، نظریه‌پرداز برجسته علوم سیاسی، احزاب سیاسی با ایجاد «نظم سیاسی» و «نهادسازی» به پایداری نظام‌های حکومتی کمک می‌کنند. او در کتاب «نظم سیاسی در جوامع در حال تغییر» تأکید می‌کند که فقدان احزاب قوی، نظام‌های سیاسی را به سمت تصمیم‌گیری‌های مقطعی و ناپایدار سوق می‌دهد.
▫️در ایران، ضعف احزاب سیاسی در سه دهه گذشته، که عمدتاً ناشی از نگاه منفی به سازمان‌های سیاسی بوده، منجر به اتخاذ سیاست‌های کوتاه‌مدت و ناپیوسته شده است. این وضعیت، به‌جای حل مشکلات ساختاری، به پیچیده‌تر شدن مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی منجر شده است. به‌عنوان مثال، فقدان احزاب قوی که بتوانند برنامه‌های مدون و بلندمدت ارائه دهند، باعث شده تصمیم‌گیری‌ها اغلب تحت تأثیر فشارهای مقطعی یا گروههای خاص قرار گیرند، بدون اینکه به نتایج پایدار منجر شوند. مهمتر از آن اینکه خروجی این وضعیت منجر به اولویت گرفتن «محفل» به جای «حزب» شده است. محافلی که براساسا گعده ها و روابط شخصی تشکیل میشوند و بیشتر به دنبال منافع گروهی هستند نه خیرعمومی.
آسیب‌های نگاه ضدتحزب
▫️دیدگاه ضدتحزب، که احزاب را به‌عنوان مانعی برای منافع ملی معرفی می‌کند، به چند دلیل به کشور آسیب می‌رساند. نخست، این نگاه با تضعیف ساختارهای سیاسی، نظام تصمیم‌گیری را به سمت اقدامات خلق‌الساعه و غیرمنسجم سوق می‌دهد. دوم، این دیدگاه با نادیده گرفتن نقش احزاب در نمایندگی گروههای مختلف اجتماعی، به حاشیه‌راندن صداهای متنوع و تضعیف مشارکت سیاسی منجر می‌شود. ماکس وبر، جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز سیاسی، در آثار خود بر نقش احزاب در «دموکراتیزه کردن» قدرت تأکید کرده و معتقد است که احزاب، با سازمان‌دهی منافع گروههای مختلف، به تعادل در نظام سیاسی کمک می‌کنند. در ایران، فقدان احزاب قوی باعث شده که گروههای اجتماعی نتوانند به‌طور مؤثر در فرآیند تصمیم‌گیری مشارکت کنند، که این امر به افزایش نارضایتی عمومی و کاهش مشروعیت سیاسی منجر شده است.
نقد نگاه ضدتحزب از منظر اندیشمندان علوم سیاسی
▫️از منظر اندیشمندان علوم سیاسی، نگاه ضدتحزب نه‌تنها با اصول دموکراسی سازگار نیست، بلکه به بی‌ثباتی سیاسی نیز دامن میزند. رابرت دال، نظریه‌پرداز دموکراسی، در کتاب دموکراسی و منتقدان آن استدلال می‌کند که احزاب سیاسی به‌عنوان «میانجی» بین دولت و مردم عمل می‌کنند و بدون آنها، نظام‌های سیاسی به سمت تمرکزگرایی و استبداد گرایش پیدا می‌کنند.
▫️اظهارات رئیس‌جمهور مبنی بر پرهیز از حزب‌گرایی، هرچند با نیت خیرخواهانه بیان شده، اماا در عمل به تضعیف ساختارهای سیاسی و بروکراتیک کشور منجر می‌شود. برخلاف تصور رایج، تحزب نه‌تنها به منافع ملی آسیب نمی‌رساند، بلکه با ایجاد بستری برای برنامه‌ریزی بلندمدت، افزایش شفافیت و تقویت مشارکت سیاسی، به حل مشکلات ساختاری کشور کمک می‌کند. برای برون‌رفت از این وضعیت، لازم است نگاه به احزاب تغییر کند و به‌جای تقبیح تحزب، از ظرفیت آن برای تقویت بروکراسی و تمرکز بر مسائل اصلی کشور استفاده شود. نادیده گرفتن این نقش، نه‌تنها مشکلات کشور را حل نمی‌کند، بلکه به تشدید بی‌ثباتی و ناکارآمدی و برآمدن محافل به جای احزاب منجر خواهد شد.
*وبسايت روزنامه اعتماد
@kaleme
آقای رئیس‌جمهور! نگاه ضدتحزب به کشور آسیب میزند
✍️ داوود حشمتی
▫️اظهارات اخیر رئیس‌جمهور در همایش ملی بهره‌وری ایران مبنی بر اینکه «من حق ندارم تصمیمی بگیرم که به مردم صدمه وارد شود، اگر همین نگاه را دنبال کنیم دیگر به دنبال حزب‌گرایی و جناح‌بازی نخواهیم بود.» و تاکید بر اینکه «باید به دنبال افرادی باشیم که می‌توانند گره از مشکلات مردم و کشور باز کنند، ابتدا باید در نگاه و رفتارمان تغییر ایجاد کنیم.» بار دیگر نگاه منفی به تحزب و سازمان‌های سیاسی را در فضای سیاسی ایران عریان می کند. این دیدگاه که تحزب را مترادف با آسیب به منافع ملی می‌بیند، نه‌تنها به تقویت ساختار سیاسی کشور کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند به ضربات بیشتر به پیکر نیمه جان بنیادهای سیاسی و بروکراتیک منتهی شود. در اینجا استدلال می‌کنیم که تضعیف احزاب سیاسی، برخلاف ادعای مطرح‌شده، به اقدامات خلق‌الساعه و کوتاه‌مدت دامن میزند و این نگاه است که اتفاقا به کشور آسیب میزند. در مقابل، تقویت تحزب می‌تواند به تمرکز نظام تصمیم‌گیری بر مسائل اصلی و بلندمدت و بهبود ساختار بروکراسی منجر شود.
تحزب و نقش آن در تقویت ساختار سیاسی
▫️احزاب سیاسی، به‌عنوان یکی از ارکان اصلی نظام‌های دموکراتیک، بستری برای سازمان‌دهی، تدوین و اجرای سیاست‌های کلان فراهم می‌کنند. برخلاف تصور رایج که تحزب را به جناح‌بازی و تفرقه‌افکنی تقلیل می‌دهد، احزاب با ایجاد ساختاری منسجم، امکان تمرکز بر مسائل اصلی و بلندمدت کشور را فراهم می‌کنند. به گفته ساموئل هانتینگتون، نظریه‌پرداز برجسته علوم سیاسی، احزاب سیاسی با ایجاد «نظم سیاسی» و «نهادسازی» به پایداری نظام‌های حکومتی کمک می‌کنند. او در کتاب «نظم سیاسی در جوامع در حال تغییر» تأکید می‌کند که فقدان احزاب قوی، نظام‌های سیاسی را به سمت تصمیم‌گیری‌های مقطعی و ناپایدار سوق می‌دهد.
▫️در ایران، ضعف احزاب سیاسی در سه دهه گذشته، که عمدتاً ناشی از نگاه منفی به سازمان‌های سیاسی بوده، منجر به اتخاذ سیاست‌های کوتاه‌مدت و ناپیوسته شده است. این وضعیت، به‌جای حل مشکلات ساختاری، به پیچیده‌تر شدن مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی منجر شده است. به‌عنوان مثال، فقدان احزاب قوی که بتوانند برنامه‌های مدون و بلندمدت ارائه دهند، باعث شده تصمیم‌گیری‌ها اغلب تحت تأثیر فشارهای مقطعی یا گروههای خاص قرار گیرند، بدون اینکه به نتایج پایدار منجر شوند. مهمتر از آن اینکه خروجی این وضعیت منجر به اولویت گرفتن «محفل» به جای «حزب» شده است. محافلی که براساسا گعده ها و روابط شخصی تشکیل میشوند و بیشتر به دنبال منافع گروهی هستند نه خیرعمومی.
آسیب‌های نگاه ضدتحزب
▫️دیدگاه ضدتحزب، که احزاب را به‌عنوان مانعی برای منافع ملی معرفی می‌کند، به چند دلیل به کشور آسیب می‌رساند. نخست، این نگاه با تضعیف ساختارهای سیاسی، نظام تصمیم‌گیری را به سمت اقدامات خلق‌الساعه و غیرمنسجم سوق می‌دهد. دوم، این دیدگاه با نادیده گرفتن نقش احزاب در نمایندگی گروههای مختلف اجتماعی، به حاشیه‌راندن صداهای متنوع و تضعیف مشارکت سیاسی منجر می‌شود. ماکس وبر، جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز سیاسی، در آثار خود بر نقش احزاب در «دموکراتیزه کردن» قدرت تأکید کرده و معتقد است که احزاب، با سازمان‌دهی منافع گروههای مختلف، به تعادل در نظام سیاسی کمک می‌کنند. در ایران، فقدان احزاب قوی باعث شده که گروههای اجتماعی نتوانند به‌طور مؤثر در فرآیند تصمیم‌گیری مشارکت کنند، که این امر به افزایش نارضایتی عمومی و کاهش مشروعیت سیاسی منجر شده است.
نقد نگاه ضدتحزب از منظر اندیشمندان علوم سیاسی
▫️از منظر اندیشمندان علوم سیاسی، نگاه ضدتحزب نه‌تنها با اصول دموکراسی سازگار نیست، بلکه به بی‌ثباتی سیاسی نیز دامن میزند. رابرت دال، نظریه‌پرداز دموکراسی، در کتاب دموکراسی و منتقدان آن استدلال می‌کند که احزاب سیاسی به‌عنوان «میانجی» بین دولت و مردم عمل می‌کنند و بدون آنها، نظام‌های سیاسی به سمت تمرکزگرایی و استبداد گرایش پیدا می‌کنند.
▫️اظهارات رئیس‌جمهور مبنی بر پرهیز از حزب‌گرایی، هرچند با نیت خیرخواهانه بیان شده، اماا در عمل به تضعیف ساختارهای سیاسی و بروکراتیک کشور منجر می‌شود. برخلاف تصور رایج، تحزب نه‌تنها به منافع ملی آسیب نمی‌رساند، بلکه با ایجاد بستری برای برنامه‌ریزی بلندمدت، افزایش شفافیت و تقویت مشارکت سیاسی، به حل مشکلات ساختاری کشور کمک می‌کند. برای برون‌رفت از این وضعیت، لازم است نگاه به احزاب تغییر کند و به‌جای تقبیح تحزب، از ظرفیت آن برای تقویت بروکراسی و تمرکز بر مسائل اصلی کشور استفاده شود. نادیده گرفتن این نقش، نه‌تنها مشکلات کشور را حل نمی‌کند، بلکه به تشدید بی‌ثباتی و ناکارآمدی و برآمدن محافل به جای احزاب منجر خواهد شد.
*وبسايت روزنامه اعتماد
@kaleme