سایت خبری-تحلیلی کلمه

🔴 خاموشی تلخ یک هنرمند

✍️ محسن کدیور

🔺داور دلتنگ ایران بود، دلتنگ فضایی بود که با زبان مادری بگوید و بشنود. می‌خواست به وطنش برگردد. اما متاسفانه علیرغم شعارهای توخالی فراوان، هرگز فضای فرهنگی و سیاسی و قضایی بازگشت برای او فراهم نشد. این لکه ننگ از دامان جمهوری اسلامی پاک شدنی نیست که نویسنده هنرمند، ایران‌دوست و چیره‌دستی همانند سید ابراهیم نبوی زیر رنجی که به او تحمیل شد، شکست، دق کرد، و از سر دلتنگی و افسردگی، جان خود را گرفت. داور نبوی جز انتقاد نجیبانه که مطابق قانون اساسی کشور باید آزاد باشد، کاری نکرده بود. او مستحق زندان و تبعید و رنج نبود.

🔺من شنونده درد دل بسیاری از مردان و زنان ایرانی خارج از ایران بوده ام که آرزویشان بازگشت و مردن در کشورشان است، اما از این نظام و این شیوه زمامداری ناکارآمد فاسد بیزارند. تعدادشان هم هر روز بیشتر می‌شود. به لحاظ کیفی هم بسیاری از نخبگان در رشته‌های مختلف را در برمی‌گیرند. در حاکمیت پخمگان، نخبگان باید دلتنگ بازگشت به کشورشان باشند.

🔺داور حساس بود، روحی لطیف داشت. دلتنگی، افسردگی و رنج دوری از ایران و همزبانان به تصمیمی اندوه‌بار انجامید. این تصمیم تأسف‌بار و دردآور دل خانواده، دوستان و علاقه‌مندان فراوان او را شکست. از خودکشی در هیچ شرایطی نمی‌توان دفاع کرد. هم‌چنان که حصر، حبس، اعدام، و سانسور سیاستی شکست‌خورده است، خودکشی هم یقینا راه حل هیچ مشکلی نیست. عاملان و مسببان و زمینه‌گستران این رنج بزرگ مشمول لعن ملت ایران هستند. برای داور طلب آمرزش می‌کنم و به زهرا و لیلای او تسلیت می‌گویم.

📎منبع و متن کامل
@kaleme

محسن کدیور | Mohsen Kadivar

خاموشی تلخ یک هنرمند | محسن کدیور | Mohsen Kadivar

سید ابراهیم نبوی از دوستان بامرام دوره آرمان‌خواهی و مبارزه دانشجویی بود. علیرغم خلق آثار ارزشمند هنری و سیاسی، زندگیش به سختی می‌گذشت، اما هرگز حاضر نشد قلمش را بفروشد. به این «شرافت قلم» باید سر تعظیم فرود آورد. این لکه ننگ از دامان جمهوری اسلامی پاک شدنی…

9.2K views09:51