🔴حال که هنوز در بر همان پاشنه ی سابق می‌چرخد و #رئیسی هم نشان داد همان راه اسلاف خود را می‌پیماید و #دادگاه_علنی شبیهه کمدی یا بدبختانه تراژدی است شایسته است #رضا_خاتمی هم مثل #عبدالله_نوری دفاعیاتش را منتشر کند تا حداقل در تاریخ ماندگار شود
#شوکران_اصلاح/ سالاراحمدی
#توییت
✅@kaleme
#شوکران_اصلاح/ سالاراحمدی
#توییت
✅@kaleme
🔴 در نکوهشِ خود حق پنداری
✍️ #عبدالله_نوری:
🔸"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ - اى كسانى كه ايمان آورده ايد از بسيارى از گمانها بپرهيزيد كه پاره اى از گمانها گناه است."
سوره مبارکه حجرات آیه شریفه ۱۲
🔸در خانواده ای متولد شدم که به لحاظ باورهای دینی، ضد رژيم پهلوی بودند. رفته رفته هرچه بزرگ‌تر شدم با سیاست آشنا و علاقه ام به مرحوم امام خمینی عمیق و عميق‌تر و به كسانی كه مسير امام را نمی پیمودند، کمتر می شد و قضاوت خوبی نسبت به آن ها نداشته، حساسيتم نسبت به آنها هر روز بیشتر می شد.
🔸آنچنان شیفته امام خمینی بودم که هر فکر و عمل متفاوت با حرکت امام را باطل و ناشی از هوی و هوس و یا ترس و بزدلی و یا رفاه طلبی و یا ارتباط با رژیم شاه می دانستم و امثال من هم در میان طلاب و روحانیونی که به سیاست سرک می کشیدند کم نبود. صفر و صدی می اندیشیدیم. همه ی خوبیها را در مرحوم امام خمینی می دیدیم و در مقابل، همه ی اشتباهات و تاریکی ها را در علما و مراجعی که با نظرات امام زاویه داشتند جستجو می کردیم.
🔸بر اين باور بوديم كه مگر وضعيت فساد و تباهی را در جامعه و دستگاه سلطنت نمی بينند؟ چرا سخنی نمی گويند؟ چرا مراجع نجف سكوت كرده اند؟ اگر يك روحانی در مسير امام گام بر نمی داشت، می گفتیم می ترسد نان و آبش به خطر بيفتد، آن كسی كه از به خطر افتادن نان و آب خودش نمی ترسد، آیت الله منتظری است كه در تبعید، در برف‌ها زمين خورده و پايش شكسته و یا در زندان تحت شکنجه قرار گرفته است. رفتار مرحوم آیت‌الله منتظری را با ديگران مقايسه می كرديم و معتقد بودیم اين آقايانی كه در حوزه ها نشسته اند و از امام حمايت نمي‌كنند، رفاه طلب هستند و به مرور از آن ها فاصله مي‌گرفتيم. بنا نداشتيم كه تحليل ديگری از سخن و رفتار آنها داشته باشيم. زندگی شان را با زندگی امام خمینی و مرحوم آیت الله طالقانی و دیگر زندانیان سیاسی قياس مي‌كرديم، چون اصل را بر مبارزه با رژيم پهلوی به رهبری امام می دانستيم. تحليل ما اين بود كه همه، به خصوص روحانيون، بايد انقلابی و حامی انديشه و روش امام خمينی باشند و كسی كه زندگی آرام و بدور از ناملايمات سياسی را برای خود جستجو می کند، نمی تواند مبارزه كند. حتی نسبت به آنها که جنبه ی استادی نسبت به امام داشتند و لکن مشی آنها با امام متفاوت بود همچون مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی -رضوان الله تعالی علیه- هم معترض بودیم. (خاطرم هست که استاد ما در مباحث علمی که هیچگونه ارتباطی به سیاست نداشت، چنانچه میخواست نظرات فقهی امام را نقد کند ما در مقام پاسخ بر میآمدیم و چنانچه میخواست نظرات معارضین امام را تأیید کند با او محاجه میکردیم) و در این راستا متأسفانه چه سخنان دور از انصاف که نمی گفتیم و رفتارهای نامناسبی كه نسبت به اين بزرگواران نداشتيم.
🔸امام در یکی از سخنان خود در قبل از پیروزی انقلاب، تأکید کردند که از بی احترامی به مراجع دوری کنید و ما -متأسفانه- برای توجیه کار خود می پنداشتیم امام باید همینگونه توصیه کند و ما هم باید به کار و روش خود ادامه دهیم و چه بسا در جمع مدعیان طرفداری از امام، افرادی بودند که برای برخی شخصیت های معارض با امام، پرونده جعل کردند.
🔸با گذشت زمان و به مرور فهمیدم:
۱- مطلق انگاری چه مثبت و چه منفی آن اشتباه است.
۲- قضاوت نسبت به عملکرد دیگران کاری بسیار مشکل و پیچیده است و لذا امروز هم نمی توانیم نسبت به عملکرد گذشتگان به راحتی نیت خوانی کرده، حمل به صحت و یا فساد کنیم.
۳- بپذیریم که همه یکسان فکر نمی کنند؛ دیدگاه ها و برداشت ها و جمع بندی ها و نتیجه گیری ها نسبت به مسائل میتواند متفاوت باشد.
۴- لزومی ندارد هر کس با ما نیست، عقد اخوت با دشمن ما بسته باشد.
۵- لزومی هم ندارد هر کس مانند ما نمی اندیشد و یا عملکرد متفاوتی دارد، دچار هوی و هوس و عافیت طلبی و ده ها اتهام دیگر باشد.
۶- بهتر بود پس از پيروزی انقلاب اسلامی، هم از آغاز تا به امروز، با منتقدان و مخالفان، چه در لباس روحانيت و چه دانشگاهی و چه سایر اقشار؛ با گذشت و سعه صدر بيشتر رفتار مي شد.
۷- افراط در همه ی موارد انسان را از جاده اعتدال و انصاف خارج کرده، موجبات خسران را فراهم می کند حتی در حبّ و بغض که "حُبّ ٌ الشَّیءِ یُعمی و یُصِمّ"، علاقه به چیزی، انسان را کور و کر میکند و درک واقعیات را از او می گيرد.
🔸مدت ها است به فکر فرو رفته و از برخی حلالیت طلبیده ام، لکن برخی دیگر چشم از جهان فرو بسته اند و دیدار ما با آنها به روز حساب موکول گردید.
امید که بار اخروی ما به ویژه در ارتباط با بندگان الهی سنگین نباشد. ان شاءالله
✅@Kaleme
✍️ #عبدالله_نوری:
🔸"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ - اى كسانى كه ايمان آورده ايد از بسيارى از گمانها بپرهيزيد كه پاره اى از گمانها گناه است."
سوره مبارکه حجرات آیه شریفه ۱۲
🔸در خانواده ای متولد شدم که به لحاظ باورهای دینی، ضد رژيم پهلوی بودند. رفته رفته هرچه بزرگ‌تر شدم با سیاست آشنا و علاقه ام به مرحوم امام خمینی عمیق و عميق‌تر و به كسانی كه مسير امام را نمی پیمودند، کمتر می شد و قضاوت خوبی نسبت به آن ها نداشته، حساسيتم نسبت به آنها هر روز بیشتر می شد.
🔸آنچنان شیفته امام خمینی بودم که هر فکر و عمل متفاوت با حرکت امام را باطل و ناشی از هوی و هوس و یا ترس و بزدلی و یا رفاه طلبی و یا ارتباط با رژیم شاه می دانستم و امثال من هم در میان طلاب و روحانیونی که به سیاست سرک می کشیدند کم نبود. صفر و صدی می اندیشیدیم. همه ی خوبیها را در مرحوم امام خمینی می دیدیم و در مقابل، همه ی اشتباهات و تاریکی ها را در علما و مراجعی که با نظرات امام زاویه داشتند جستجو می کردیم.
🔸بر اين باور بوديم كه مگر وضعيت فساد و تباهی را در جامعه و دستگاه سلطنت نمی بينند؟ چرا سخنی نمی گويند؟ چرا مراجع نجف سكوت كرده اند؟ اگر يك روحانی در مسير امام گام بر نمی داشت، می گفتیم می ترسد نان و آبش به خطر بيفتد، آن كسی كه از به خطر افتادن نان و آب خودش نمی ترسد، آیت الله منتظری است كه در تبعید، در برف‌ها زمين خورده و پايش شكسته و یا در زندان تحت شکنجه قرار گرفته است. رفتار مرحوم آیت‌الله منتظری را با ديگران مقايسه می كرديم و معتقد بودیم اين آقايانی كه در حوزه ها نشسته اند و از امام حمايت نمي‌كنند، رفاه طلب هستند و به مرور از آن ها فاصله مي‌گرفتيم. بنا نداشتيم كه تحليل ديگری از سخن و رفتار آنها داشته باشيم. زندگی شان را با زندگی امام خمینی و مرحوم آیت الله طالقانی و دیگر زندانیان سیاسی قياس مي‌كرديم، چون اصل را بر مبارزه با رژيم پهلوی به رهبری امام می دانستيم. تحليل ما اين بود كه همه، به خصوص روحانيون، بايد انقلابی و حامی انديشه و روش امام خمينی باشند و كسی كه زندگی آرام و بدور از ناملايمات سياسی را برای خود جستجو می کند، نمی تواند مبارزه كند. حتی نسبت به آنها که جنبه ی استادی نسبت به امام داشتند و لکن مشی آنها با امام متفاوت بود همچون مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی -رضوان الله تعالی علیه- هم معترض بودیم. (خاطرم هست که استاد ما در مباحث علمی که هیچگونه ارتباطی به سیاست نداشت، چنانچه میخواست نظرات فقهی امام را نقد کند ما در مقام پاسخ بر میآمدیم و چنانچه میخواست نظرات معارضین امام را تأیید کند با او محاجه میکردیم) و در این راستا متأسفانه چه سخنان دور از انصاف که نمی گفتیم و رفتارهای نامناسبی كه نسبت به اين بزرگواران نداشتيم.
🔸امام در یکی از سخنان خود در قبل از پیروزی انقلاب، تأکید کردند که از بی احترامی به مراجع دوری کنید و ما -متأسفانه- برای توجیه کار خود می پنداشتیم امام باید همینگونه توصیه کند و ما هم باید به کار و روش خود ادامه دهیم و چه بسا در جمع مدعیان طرفداری از امام، افرادی بودند که برای برخی شخصیت های معارض با امام، پرونده جعل کردند.
🔸با گذشت زمان و به مرور فهمیدم:
۱- مطلق انگاری چه مثبت و چه منفی آن اشتباه است.
۲- قضاوت نسبت به عملکرد دیگران کاری بسیار مشکل و پیچیده است و لذا امروز هم نمی توانیم نسبت به عملکرد گذشتگان به راحتی نیت خوانی کرده، حمل به صحت و یا فساد کنیم.
۳- بپذیریم که همه یکسان فکر نمی کنند؛ دیدگاه ها و برداشت ها و جمع بندی ها و نتیجه گیری ها نسبت به مسائل میتواند متفاوت باشد.
۴- لزومی ندارد هر کس با ما نیست، عقد اخوت با دشمن ما بسته باشد.
۵- لزومی هم ندارد هر کس مانند ما نمی اندیشد و یا عملکرد متفاوتی دارد، دچار هوی و هوس و عافیت طلبی و ده ها اتهام دیگر باشد.
۶- بهتر بود پس از پيروزی انقلاب اسلامی، هم از آغاز تا به امروز، با منتقدان و مخالفان، چه در لباس روحانيت و چه دانشگاهی و چه سایر اقشار؛ با گذشت و سعه صدر بيشتر رفتار مي شد.
۷- افراط در همه ی موارد انسان را از جاده اعتدال و انصاف خارج کرده، موجبات خسران را فراهم می کند حتی در حبّ و بغض که "حُبّ ٌ الشَّیءِ یُعمی و یُصِمّ"، علاقه به چیزی، انسان را کور و کر میکند و درک واقعیات را از او می گيرد.
🔸مدت ها است به فکر فرو رفته و از برخی حلالیت طلبیده ام، لکن برخی دیگر چشم از جهان فرو بسته اند و دیدار ما با آنها به روز حساب موکول گردید.
امید که بار اخروی ما به ویژه در ارتباط با بندگان الهی سنگین نباشد. ان شاءالله
✅@Kaleme