This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تاسوعای حسینی تسلیت
@Jazanir
@Jazanir
عزاداری روستای ما نیازمند تحول است
روستای ما روزگاری قلب تپنده‌ای برای عزاداری‌های پرشور و خالصانه بود؛ جایی که سینه‌زنی‌هایش آسمان را می‌لرزاند و نوحه‌هایش از دل برمی‌خاست و بر دل می‌نشست. اما امروز، غبار بی‌توجهی و نبود مدیریت بر این آیین‌های مقدس نشسته است. مراسمی که زمانی کانون اشک و عشق بود، حالا رونق گذشته را ندارد، و مردمِ وفادار، که عمری با جان و دل در این سوگواری‌ها حاضر می‌شدند، ناچار به روستاهای همسایه و یا شهر پناه می‌برند تا آن حرارت معنوی را در هیئت‌های دیگر جست‌وجو کنند.
*چرا این اتفاق افتاد؟
- نبود برنامه‌ریزی منظم و تقسیم‌کار درست میان دستاندرکاران
- تکرار یکنواخت مراسم بدون نوآوری و جذابیت‌های جدید
- کم‌رنگ شدن مشارکت جوانان و نبود فضایی برای ایده‌های تازه
- بی‌توجهی به حفظ اصالت مراسم در عین به‌روزرسانی آن
*راه حل چیست؟
۱. تشکیل گروه برنامه‌ریزی متعهد:
باید هیئتی از افراد دلسوز و فعال تشکیل شود تا با تقسیم وظایف، مراسم را ساماندهی کند.
۲.احیای نوحه‌ها و مداحی‌های بومی: استفاده از ذاکران محلی و اشعار آئینی که خاص روستای ماست.
۳. جذب نسل جوان: دادن مسئولیت به جوانان برای طراحی بخش‌های جدید مانند نمایش‌های نمادین یا مداحی‌های گروهی.
۴. تبلیغات و دعوت گسترده: استفاده از ظرفیت فضای مجازی و اطلاع‌رسانی عمومی برای ترغیب بیشتر مردم.
۵. حفظ اصالت در کنار نوآوری: نباید سنت‌ها را فراموش کنیم، اما می‌توان با حفظ روحیه‌ی عزاداری، روش‌های اجرا را متنوع کرد.
*عزاداری روستای ما، هویت ماست*
اگر امروز دست به کار نشویم، فردا چیزی برای حفظ کردن باقی نخواهد ماند. این مراسم، تنها یک آیین نیست؛ یادگار پدران ما و میراثی برای فرزندانمان است. بیایید با همدلی و غیرت، عزاداری‌هایمان را از این رخوت نجات دهیم و دوباره روستایمان را به کانون عشق و اشک بر امام حسین (ع) تبدیل کنیم.
@Jazanir
روستای ما روزگاری قلب تپنده‌ای برای عزاداری‌های پرشور و خالصانه بود؛ جایی که سینه‌زنی‌هایش آسمان را می‌لرزاند و نوحه‌هایش از دل برمی‌خاست و بر دل می‌نشست. اما امروز، غبار بی‌توجهی و نبود مدیریت بر این آیین‌های مقدس نشسته است. مراسمی که زمانی کانون اشک و عشق بود، حالا رونق گذشته را ندارد، و مردمِ وفادار، که عمری با جان و دل در این سوگواری‌ها حاضر می‌شدند، ناچار به روستاهای همسایه و یا شهر پناه می‌برند تا آن حرارت معنوی را در هیئت‌های دیگر جست‌وجو کنند.
*چرا این اتفاق افتاد؟
- نبود برنامه‌ریزی منظم و تقسیم‌کار درست میان دستاندرکاران
- تکرار یکنواخت مراسم بدون نوآوری و جذابیت‌های جدید
- کم‌رنگ شدن مشارکت جوانان و نبود فضایی برای ایده‌های تازه
- بی‌توجهی به حفظ اصالت مراسم در عین به‌روزرسانی آن
*راه حل چیست؟
۱. تشکیل گروه برنامه‌ریزی متعهد:
باید هیئتی از افراد دلسوز و فعال تشکیل شود تا با تقسیم وظایف، مراسم را ساماندهی کند.
۲.احیای نوحه‌ها و مداحی‌های بومی: استفاده از ذاکران محلی و اشعار آئینی که خاص روستای ماست.
۳. جذب نسل جوان: دادن مسئولیت به جوانان برای طراحی بخش‌های جدید مانند نمایش‌های نمادین یا مداحی‌های گروهی.
۴. تبلیغات و دعوت گسترده: استفاده از ظرفیت فضای مجازی و اطلاع‌رسانی عمومی برای ترغیب بیشتر مردم.
۵. حفظ اصالت در کنار نوآوری: نباید سنت‌ها را فراموش کنیم، اما می‌توان با حفظ روحیه‌ی عزاداری، روش‌های اجرا را متنوع کرد.
*عزاداری روستای ما، هویت ماست*
اگر امروز دست به کار نشویم، فردا چیزی برای حفظ کردن باقی نخواهد ماند. این مراسم، تنها یک آیین نیست؛ یادگار پدران ما و میراثی برای فرزندانمان است. بیایید با همدلی و غیرت، عزاداری‌هایمان را از این رخوت نجات دهیم و دوباره روستایمان را به کانون عشق و اشک بر امام حسین (ع) تبدیل کنیم.
@Jazanir
شبِ عاشورا است. کوچه‌های محله با نور شمع‌ها و عَلَم‌های سیاه روشن شده‌اند. مردم با ظرفهای نذورات و نذری‌های گرم از در و دیوار می‌آیند تا سنت حسینی را زنده نگه دارند. اما در این میان، چهره‌هایی هم هستند که نه برای عزاداری، که برای «جمع‌آوری» آمده‌اند؛ پلاستیک و کیسهای بزرگ به دست، از این خانه به آن خانه می‌دوند، گاهی با تلاش برای چنگ زدن به ظرف صاحبش، گاهی با داد و بیداد بر سر تقسیم نذورات. گویی نذر، به جای عشق، به میدان رقابت تبدیل شده است.
این تصویر، نه تنها با روحیه تعاون و ایثاری که در واقعه کربلا ستوده می‌شود، تناسبی ندارد، بلکه حرمت مراسم را هم می‌شکند.
@Jazanir
این تصویر، نه تنها با روحیه تعاون و ایثاری که در واقعه کربلا ستوده می‌شود، تناسبی ندارد، بلکه حرمت مراسم را هم می‌شکند.
@Jazanir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
برادر گرانقدر حاج عباس تقی پور، مداح اهل بیت و راوی مصائب سیدالشهدا (ع)،
سال‌هاست که صدای ملکوتی شما، چون نوای دلنشینِ پرنده‌های بهشتی، در فضای عزای اباعبدالله (ع) طنین‌انداز شده و دل‌های مشتاقان را به حریم عشق حسینی می‌کشاند.
**بیش از نیم قرن خدمت صادقانه‌تان در دستگاه امام حسین (ع)، گواه عشقی ناب و اخلاصی کم‌نظیر است. شما با اشک‌ها و ناله‌هایتان، یاد و نام حسین (ع) را زنده نگه داشته‌اید و با زبانِ شعر و روضه، پیامِ قیام عاشورا را به گوش جانِ شیعیان رسانده‌اید.
از تمام لحظه‌هایی که با سوز و گداز، مرثیه‌سرایی کردید، از تمام شب‌هایی که با ذکر مصائب اهل بیت (ع)، چراغِ محفلِ عاشقان را روشن نگاه داشتید، صمیمانه سپاسگزاریم. خداوند متعال اجر شما را با مولایمان اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفایش محشور گرداند.
دست‌های پرصلابت‌تان همیشه به منبرِ ذکرِ اهل بیت (ع) متکی باد و زبانِ گویایتان همواره مترنم به نامِ حسین (ع) و خاندانِ پاکش.
@Jazanir
سال‌هاست که صدای ملکوتی شما، چون نوای دلنشینِ پرنده‌های بهشتی، در فضای عزای اباعبدالله (ع) طنین‌انداز شده و دل‌های مشتاقان را به حریم عشق حسینی می‌کشاند.
**بیش از نیم قرن خدمت صادقانه‌تان در دستگاه امام حسین (ع)، گواه عشقی ناب و اخلاصی کم‌نظیر است. شما با اشک‌ها و ناله‌هایتان، یاد و نام حسین (ع) را زنده نگه داشته‌اید و با زبانِ شعر و روضه، پیامِ قیام عاشورا را به گوش جانِ شیعیان رسانده‌اید.
از تمام لحظه‌هایی که با سوز و گداز، مرثیه‌سرایی کردید، از تمام شب‌هایی که با ذکر مصائب اهل بیت (ع)، چراغِ محفلِ عاشقان را روشن نگاه داشتید، صمیمانه سپاسگزاریم. خداوند متعال اجر شما را با مولایمان اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفایش محشور گرداند.
دست‌های پرصلابت‌تان همیشه به منبرِ ذکرِ اهل بیت (ع) متکی باد و زبانِ گویایتان همواره مترنم به نامِ حسین (ع) و خاندانِ پاکش.
@Jazanir
چه عظمتی در این سفر نهفته است! از سرزمین های دوردست کانادا تا زادگاهت، روستای جزن، بیش از دوازده هزار کیلومتر راه را پیمودی تا در آیین باشکوه شاطری، که در روزهای عاشورا جان می‌گیرد، حاضر شوی. با تمام محدودیت‌ها و دشواری‌های سفر، با پروازهایی اندک و راهی زمینی پرچالش، روزها و شب‌ها را در حرکت بودی، اما عشق به امام حسین (ع) و ارادت به این آیین دیرینه، هر خستگی را از یادت برد.
حالا اینجایی، با همان لباس نمادین شاطری بر تن، گویی روح اجدادت در رگ‌هایت جاری است. چه کسی باور می‌کند که کسی از آنسوی دنیا، از میان برف‌ها و جنگل‌های کانادا، خود را به گرمای آیین عاشورایی جزن برساند؟ این، جز با عشقی سوزان و ایمانی استوار ممکن نیست.
تو امروز تنها یک شرکت‌کننده در مراسم نیستی؛ تو نمادی از پیوند ناگسستنی دورافتاده‌های این دیار هستی که هرگز فراموشش نکرده‌اند. قدم‌هایت بر این خاک، یادآور وفاداری به ریشه‌هاست و حضورت، زنده‌کننده یاد و نام همه کسانی است که دل در گرو عزای سیدالشهدا (ع) دارند.
@Jazanir
حالا اینجایی، با همان لباس نمادین شاطری بر تن، گویی روح اجدادت در رگ‌هایت جاری است. چه کسی باور می‌کند که کسی از آنسوی دنیا، از میان برف‌ها و جنگل‌های کانادا، خود را به گرمای آیین عاشورایی جزن برساند؟ این، جز با عشقی سوزان و ایمانی استوار ممکن نیست.
تو امروز تنها یک شرکت‌کننده در مراسم نیستی؛ تو نمادی از پیوند ناگسستنی دورافتاده‌های این دیار هستی که هرگز فراموشش نکرده‌اند. قدم‌هایت بر این خاک، یادآور وفاداری به ریشه‌هاست و حضورت، زنده‌کننده یاد و نام همه کسانی است که دل در گرو عزای سیدالشهدا (ع) دارند.
@Jazanir
سلام علیکم
با قلبی مالامال از عشق به اباعبدالله الحسین(ع) ، از همه زنجیرزنان و سینه‌زنان غیرتمند روستای جزن که در دهه اول محرم، با عشق و ایثار، آسمان جزن را با نوای «یا حسین(ع)» منور کردند، بی‌نهایت سپاسگزاریم.
رزمایش عشق شما در زیر آفتاب سوزان، نشان از وفای بی‌قید و شرط به سیدالشهدا(ع) داشت. هر ضربه بر سینه و هر حرکت زنجیرتان، گواهی بود بر پیمان جاودانه با شهیدان کربلا. این حماسه‌سازی‌های شما، روح حسینی را در رگ‌های این دیار جاری کرده است.
از تمامی دستاندرکاران، مداحان، سخنرانان، مهمانانی که از شهرهای دیگر حضور پیدا کردند و همه کسانی که در برپایی این مراسم پربرکت نقش داشتند، صمیمانه سپاسگزاریم. خداوند متعال اجر همه شما را با مولایمان حضرت اباالفضل العباس (ع) و شهدای کربلا محشور فرماید.
@Jazanir
با قلبی مالامال از عشق به اباعبدالله الحسین(ع) ، از همه زنجیرزنان و سینه‌زنان غیرتمند روستای جزن که در دهه اول محرم، با عشق و ایثار، آسمان جزن را با نوای «یا حسین(ع)» منور کردند، بی‌نهایت سپاسگزاریم.
رزمایش عشق شما در زیر آفتاب سوزان، نشان از وفای بی‌قید و شرط به سیدالشهدا(ع) داشت. هر ضربه بر سینه و هر حرکت زنجیرتان، گواهی بود بر پیمان جاودانه با شهیدان کربلا. این حماسه‌سازی‌های شما، روح حسینی را در رگ‌های این دیار جاری کرده است.
از تمامی دستاندرکاران، مداحان، سخنرانان، مهمانانی که از شهرهای دیگر حضور پیدا کردند و همه کسانی که در برپایی این مراسم پربرکت نقش داشتند، صمیمانه سپاسگزاریم. خداوند متعال اجر همه شما را با مولایمان حضرت اباالفضل العباس (ع) و شهدای کربلا محشور فرماید.
@Jazanir