كانال متخصصين گردشگري ايران
2.93K subscribers
18.9K photos
2.07K videos
176 files
17.7K links
اين كانال تخصصي ، باهدف افزايش اطلاعات تخصصي گردشگري و فرهنگسازي فعاليتهاي گردشگري عموم جامعه طراحي و راه اندازي شده است.ادمين كانال
@megatourism1
Download Telegram
#اولین_مارش_سرود_ملی_ایران

آفریننده اولین سرود ملی ایران، که این روزها با نام «نام جاوید وطن»، «وطنم» یا «ایران جوان» و با صدای سالار عقیلی برای مردم شناخته شده‌است، مسیو لومر است.
🔸آلفرد ژان باتیست لومر (۱۸۴۲،۱۹۰۹)
با نام کوتاه مسیو لومر یا آن طور که ناصرالدین‌شاه به او لقب داده بود «موزیکانچی باشی»، به درخواست ناصرالدین‌شاه قاجار از فرانسه به ایران فرستاده شد تا در مدرسه دارالفنون به تدریس علمی موسیقی بپردازد و به موسیقی نظامی سر و سامان دهد.

🔸ناصرالدین‌شاه به مسیو لومر دستور ساخت مارشی را می‌دهد تا در دیدارهای رسمی شاه در کنار سرودهای ملی دیگر کشورها نواخته شود. این مارش بی‌کلام «سلام شاه» یا «سلام ایران» نام می‌گیرد و سرانجام در دوره مظفرالدین شاه، این اثر بر روی صفحه گرامافون ضبط می شود. بر روی اولین صفحه گرامافونی که از این اثر ضبط شده‌است لیبل «سلام شاه با سلامتی، ارکستر شاهی بفرمان مسیو لمر ژنرال» درج شده‌است.

🔸در سال ۱۳۸۴ بیژن ترقی شاعر و ترانه‌سرای مشهور ایرانی، بر روی این اثر شعری می‌سراید و ارکستر ملل به رهبری پیمان سلطانی با خوانندگی سالار عقیلی این اثر را در تالار وحدت به اجرا می‌گذارند و اینگونه این اثر ارزشمند تاریخی احیا می‌شود.
🔸آرامگاه مسیو لومر در گورستان دولاب، جنوب شرقی تهران است.
کانال متخصصین گردشگری ایران
https://t.me/itriir
🏛آرامگاه خانوادگی ابراهیم پورداوود، ایرانشناس و #اولین مترجم کتاب #اوستا به زبان فارسی، در #سبزه_میدان_رشت یکی از آثار تاریخی شهر رشت است که شاید افراد کمی آن را بشناسند.
🔸️مقبره استاد ابراهیم پورداوود یک اتاق قدیمیِ ۳ در ۴ است که در میانه کوچه آفخرا  در سبزه میدان شهر #رشت واقع شده است.
🔸️این اطاقک قدیمی اما خاص و بامفهوم، آرامگاه کسی است که نخستین ایرانیِ ایران‌شناس و شاید بزرگ‌ترینِ آن‌ها بوده است. کسی که زندگی‌اش را وقف تاریخ و فرهنگ ایران کرده و اوستا را به زبان فارسی برگردانده است. مقبره استاد پورداوود در طی بیش از ۲۰ سال خاک گرفته و از یادها فراموش شده بود.
🔸️شیشه خاک گرفته و کدرِ پنجره‌های آرامگاه، که سبب می‌شد درون آن دیده نشود، حکایت از داستان غریبانه‌ای داشت. از حجم خاکی که بر همه چیز آنجا نشسته بود، می‌شد حدس زد که دیرزمانی است کسی گذرش به آنجا نیفتاده و احتمالا نخواسته آرامش «اُستاد» را بر هم زند.

کانال متخصصین گردشگری ایران
https://t.me/itriir